Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 22 pkt 22, art. 19 ust. 1 i ust. 4 art. 106 ust. 1 i ust. 8 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), § 9 ust. 1 pkt 3, § 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego z dnia 28.09.2006 r. znak: PUS.II/443/65/2006/ZK, w sprawie interpretacji prawa podatkowego dot. podatku od towarów i usług, i uznaje za nieprawidłowe stanowisko strony przedstawione we wniosku z dnia 14.07.2006 r. znak: FG/GP/57/2006.

Wnioskiem z dnia 14.07.2006 r. F. S.A. zwróciła się do Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści złożonego wniosku wynika, iż Spółka zamierza podpisać umowę na dostawę ogumienia i jego wymianę na samochodach będących własnością kontrahenta. Usługi te będą wykonywane codziennie. W związku z zaistniałym stanem faktycznym, oraz z okolicznością, iż kontrahent odmówił przyjmowania pojedynczych faktur wnioskodawca postawił pytanie czy zgodnie z obowiązującymi przepisami możliwym jest wystawianie na koniec miesiąca jednej zbiorczej faktury?

Zdaniem strony wystawianie jednej zbiorczej faktury na koniec miesiąca nie jest możliwe, oraz wystawianie pojedynczych faktur i na koniec miesiąca jednej zbiorczej spowoduje konieczność dwukrotnego odprowadzenia podatku VAT od tej samej transakcji.

Postanowieniem z dnia 28.09.2006 r. znak: PUS.II/443/65/2006/ZK, wydanym w trybie art. 14a § 1 i § 4 Naczelnik Podkarpackiego Urzędu skarbowego w Rzeszowie uznał stanowisko strony za prawidłowe. Rozstrzygnięcie to nie zostało przez wnioskodawcę zaskarżone.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, postanowieniem z dnia 16.02.2007 r. znak: IS.II/2-443/268/p/07, wszczął z urzędu postępowanie w sprawie wzruszenia pisemnej interpretacji organu podatkowego I instancji, po przeprowadzeniu którego zważył, co następuje:

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą - podatnicy są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi winno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy). Na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy w § 9 ust. 1 rozporządzenia z dnia 25.05.2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) Minister Finansów określił szczegółowo zasady wystawiania faktur, dane które powinny zawierać oraz sposób i okres ich przechowywania.

I tak, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3 cyt. rozporządzenia – faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej dzień, miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia numer kolejny faktury oznaczonej jako „Faktura VAT”; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym. W przypadku, gdy podatnik określa na fakturze wyłącznie dzień i miesiąc sprzedaży, fakturę wystawia się zgodnie z § 13 ust. 2 wskazanego rozporządzenia nie później jednak niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca w którym dokonano sprzedaży. W przywołanych przepisach rozporządzenia ograniczono możliwość określenia daty sprzedaży poprzez podawanie jedynie miesiąca i roku do przypadków sprzedaży o charakterze ciągłym, nie definiując jednakże tego pojęcia. W związku z brakiem w obowiązujących przepisach podatkowych definicji sprzedaży towarów o charakterze ciągłym, należy przyjąć pojęcie sprzedaży towarów w ujęciu art. 2 pkt 22 ustawy, w którym to przepisie przez sprzedaż należy rozumieć m.in. odpłatną dostawę tworów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast pojęcie „ciągłości” sprzedaży, wobec braku odniesienia w przepisach podatkowych należy rozpatrywać zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc je do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. I tak, dla uznania świadczenia za „ciągłe” wystarcza, iż składa się ono z pewnych następujących po sobie aktów (czynności), o ile tworzą razem funkcjonalną całość, która ma to do siebie, że trwa w czasie, że czas jest jej miernikiem i, że interes jednej strony jest zaspokojony właśnie dlatego, że odpowiednie zachowanie się drugiej strony ma charakter trwały.

Mając na uwadze przytoczony wywód, a także stan faktyczny przedstawiony przez stronę we wniosku, można przyjąć, iż dostawa ogumienia i jego wymiana na samochodach będących własnością kontrahenta nosi cechy świadczenia o charakterze ciągłym, a tym samym, zdaniem tut. organu, nie ma żadnych przeszkód prawnych uniemożliwiających wystawienie na koniec miesiąca faktury dokumentującej sprzedaż danego miesiąca, w której datę sprzedaży oznacza się przez wskazanie miesiąca oraz roku sprzedaży.

Zgodnie z art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, organ odwoławczy w drodze decyzji z urzędu zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej, jeżeli rażąco narusza ono prawo. Rażącym naruszeniem prawa jest naruszenie oczywiste, gdy rozstrzygnięcie organu I instancji jest ewidentnie sprzeczne z wyraźnym lub nie budzącym wątpliwości przepisem prawnym.

Organ I instancji w postanowieniu z dnia 28.09.2006 r., stwierdził, iż „W przedmiotowej sprawie Podatnik będzie wykonywał dostawę i wymianę ogumienia na samochodach będących własnością klienta. Zdaniem tut. organu w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę sprzedaż na rzecz kontrahenta nie będzie miała charakteru sprzedaży ciągłej, a zatem możliwość wystawienia faktury określającej wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży (rozliczenia miesięcznego) w przedmiotowej sprawie nie będzie mogła mieć zastosowania."

Stanowisko Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego zaprezentowane w analizowanym postanowieniu z dnia 28.09.2006 r., poprzez nieuwzględnienie w nim regulacji § 9 ust. 1 pkt. 3 cyt. rozporządzenia, zdaniem Dyrektora tut. Izby, wyczerpuje dyspozycję zawartą w art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, zobowiązującą organ odwoławczy do eliminacji z obrotu prawnego postanowienia rażąco naruszającego prawo i orzeka jak w sentencji decyzji.