Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-937/12-4/JS
z 31 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2012 r. (data wpływu 5 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2013 r. (data wpływu 25 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania w przypadku braku możliwości zastosowania stawki 0% przy WDT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2012 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania w przypadku braku możliwości zastosowania stawki 0% przy WDT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 stycznia 2013 r. (data wpływu 25 stycznia 2013 r.) poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą na rynku polskim jak i na rynkach zagranicznych. Podstawowa działalność Spółki polega na dystrybucji opon, felg, akcesoriów wulkanizacyjnych oraz części samochodowych. Spółka dokonuje sprzedaży towarów do kontrahentów zagranicznych, będących podatnikami podatku od wartości dodanej w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Do przedmiotowej sprzedaży Spółka stosuje stawkę 0% zgodnie z postanowieniami art. 42 ust. 1 i 2 ustawy VAT. W dniu 01.09.2010 r. Spółka dokonała transakcji WDT z nabywcą posiadającym właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy. Spółka posiadała w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy /dokument przewozowy otrzymany od przewoźnika CMR/, kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. W deklaracji VAT-7 Spółka wykazała dostawę jako WDT opodatkowaną stawką 0%. Dostawa ta została również wykazana w informacji podsumowującej jako dostawa na rzecz kontrahenta z numerem ewidencji podatkowej podanym przez kontrahenta zagranicznego i zweryfikowanej w systemie VIES.

W dniu 18.06.2012 r. Spółka otrzymała wezwanie od Naczelnika US na podstawie art. 155 par. 1 w związku z art. 274 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Ordynacja podatkowa) do złożenia wyjaśnień dotyczących wykazanych w informacji podsumowujących transakcji z podmiotem, w związku z brakiem potwierdzenia tych transakcji przez kontrahenta zagranicznego.

W wyniku weryfikacji dokumentów Spółka złożyła korektę deklaracji opodatkowując dostawę towaru stawką właściwą dla dostaw na terytorium kraju przy zastosowaniu metody „od stu”.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 stycznia 2013 r. Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 01.09.2010 roku Spółka również była zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE nieprzerwanie od 2004 roku do chwili obecnej /potwierdzenie z dn. 19.04.2004 r.

Ponadto Zainteresowany poinformował, że w kwestii będącej przedmiotem wniosku były prowadzone czynności sprawdzające na podstawie art. 155 par. 1 w związku z art. 274 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Czynności sprawdzające były prowadzone na podstawie wezwania od Naczelnika Urzędu Skarbowego. Postępowanie podatkowe w powyższej sprawie nie było prowadzone.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak określić podstawę opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sytuacji, gdy kontrahent zagraniczny nie potwierdza tych transakcji a posiadane dokumenty nie są dostatecznymi dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy VAT, czy Spółka może potraktować kwotę tej sprzedaży jako kwotę brutto, tj. dokonać naliczenia podatku należnego przy zastosowaniu stawki właściwej dla sprzedaży krajowej na podstawie rachunku „w stu”, czyli od wartości wykazanej na fakturze pomniejszonej o podatek należny?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustalenie podstawy opodatkowania wynika z definicji obrotu w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę podatku należnego. Ponadto na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050) cena jest to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę, a w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy jeżeli sprzedaż towaru podlega obciążeniu tym podatkiem na podstawie odrębnych przepisów. Zdaniem Spółki w przypadku braku dokumentów umożliwiających zastosowanie stawki 0% w WDT, jeśli podatnik musi zastosować stawkę krajową, to podatek VAT należy liczyć „metodą w stu” a więc przyjmując, że jest już zawarty w żądanej cenie. Zastosowanie „metody od stu” należałoby stosować, gdyby podatnik miał prawo do podwyższenia ceny towaru o kwotę podatku lub umówiona cena sprzedaży byłaby określana jako cena netto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według treści art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   
   

W myśl art. 42 ust. 3 ustawy, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
4. (uchylony)

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W świetle art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
   
   

Stosownie do art. 42 ust. 12 ustawy, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za:

1. okres kwartalny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za następny okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2;
2. okres miesięczny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 12, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana, i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na rynku polskim jak i na rynkach zagranicznych. Podstawowa działalność Spółki polega na dystrybucji opon, felg, akcesoriów wulkanizacyjnych oraz części samochodowych. Spółka dokonuje sprzedaży towarów do kontrahentów zagranicznych, będących podatnikami podatku od wartości dodanej w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W dniu 01.09.2010 r. Wnioskodawca dokonał transakcji WDT z nabywcą posiadającym właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy. Spółka posiadała w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy /dokument przewozowy otrzymany od przewoźnika CMR/, kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. W deklaracji VAT-7 Wnioskodawca wykazał dostawę jako WDT opodatkowaną stawką 0%. Dostawa ta została również wykazana w informacji podsumowującej jako dostawa na rzecz kontrahenta z numerem ewidencji podatkowej podanym przez kontrahenta zagranicznego i zweryfikowanej w systemie VIES.

W dniu 18.06.2012 r. Wnioskodawca otrzymał wezwanie od Naczelnika US do złożenia wyjaśnień dotyczących wykazanych w informacji podsumowujących transakcji z podmiotem, w związku z brakiem potwierdzenia tych transakcji przez kontrahenta zagranicznego. W wyniku weryfikacji dokumentów Spółka złożyła korektę deklaracji opodatkowując dostawę towaru stawką właściwą dla dostaw na terytorium kraju przy zastosowaniu metody „od stu”.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 01.09.2010 roku Spółka również była zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE nieprzerwanie od 2004 roku do chwili obecnej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa wskazać należy, iż w przypadku dostaw wewnątrzwspólnotowych, jeżeli podatnik nie jest w posiadaniu wymaganych dokumentów potwierdzających dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej, obowiązany jest opodatkować tę dostawę przy zastosowaniu stawki właściwej dla danej dostawy w kraju.

Z powołanej zaś definicji obrotu wynika, iż kwota należna z tytułu sprzedaży obejmuje całość świadczenia od nabywcy. Zatem w przypadku, gdy dostawa będzie uznana za krajową należy przyjąć, iż powyższa kwota (należność wynikająca z wystawionej faktury VAT) zawiera także ten podatek.

Zatem określając podstawę opodatkowania, którą jest obrót będący kwotą należną z tytułu sprzedaży, pomniejszoną o kwotę podatku należnego – Wnioskodawca winien naliczać podatek od kwoty należnej od nabywcy pomniejszonej o kwotę podatku należnego; tym samym Wnioskodawca powinien posłużyć się tzw. metodą „w stu”.

Reasumując, jeżeli Wnioskodawca wykazał daną transakcję jako WDT i zastosował stawkę 0%, natomiast kontrahent zagraniczny nie potwierdza tych transakcji i Wnioskodawca nie jest w posiadaniu dostatecznych dokumentów, o których mowa w art. 42 ustawy, to Zainteresowany winien skorygować daną transakcję poprzez wykazanie jej jako dostawę krajową, stosując celem ustalenia podstawy opodatkowania metodę „w stu” przyjmując, że wartość dostawy na fakturze jest ceną brutto (zawierającą podatek od towarów i usług).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.