INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wypłatę odszkodowania dla byłego prezesa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wypłatę odszkodowania dla byłego prezesa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w dniu 19 maja 2006 r. podpisała umowę o pracę z pracownikiem, zatrudniając go na stanowisku Prezesa Zarządu.

Jednocześnie zawarto w niej postanowienia przewidziane w art. 1011 ust. 1 (winno być 1012 ust. 1) ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94) a więc postanowienia statuujące umowę o zakazie konkurencji pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. Umowa w tym zakresie obowiązuje nie tylko w trakcie trwania stosunku pracy, lecz również 6 miesięcy po ustaniu stosunku pracy. Zgodnie z art. 1011 ust. 1 (winno być 1012 ust. 1) Kodeksu Pracy, strony w umowie o pracę ustaliły odszkodowanie przysługujące Prezesowi Zarządu z tytułu zakazu prowadzenia działalności konkurencyjnej, w wysokości 50% wynagrodzenia zasadniczego, które jest wypłacane każdego miesiąca. Umowa o pracę z Prezesem Zarządu rozwiązała się z dniem 31 lipca 2009 r. Po dniu rozwiązania umowy o pracę były Prezes Zarządu poinformował Spółkę o zamiarze podjęcia pracy w podmiocie konkurencyjnym.

Spółka nie zwolniła byłego pracownika z zakazu konkurencji, co zgodnie z postanowieniami umowy o pracę w zakresie zakazu konkurencji pociągnęło za sobą konieczność wypłaty odszkodowania.

W lipcu 2009 roku przedsiębiorstwo Spółki zostało wniesione jako wkład niepieniężny do innej Spółki. Od 2 września 2009 r. Spółka jest postawiona w stan likwidacji, jednak nadal zobowiązana jest do wypłaty odszkodowania z tytułu zawartej umowy o zakazie konkurencji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odszkodowanie wypłacane byłemu Prezesowi Zarządu z tytułu zawartej umowy o zakazie konkurencji, obowiązującej także po zakończeniu stosunku pracy, stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Spółki, art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm., zwanej dalej updop), stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W ocenie Spółki wypłata odszkodowania z tytułu podpisanej umowy o zakazie konkurencji jest kosztem poniesionym w celu zabezpieczenia źródła przychodów.

Zgodnie z art. 1012 § 1 Kodeksu Pracy, pracodawca i pracownik mający dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, zawierają umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. W umowie tej zgodnie ze zdaniem drugim przytoczonego przepisu, strony muszą ustalić wysokość odszkodowania przysługującego pracownikowi. W ocenie Spółki Prezes Zarządu, jako osoba prowadząca wszystkie sprawy Spółki, posiada dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, w szczególności do tajemnic handlowych, technicznych, finansowych, jak i pozostałych informacji dotyczących akcjonariuszy, pracowników i klientów Spółki.

Obecnie Spółka, znajduje się w likwidacji. Zgodnie z art. 468 Kodeksu spółek handlowych likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą podejmować tylko wówczas, gdy to jest potrzebne do ukończenia spraw w toku. W ocenie Spółki, ujawnienie informacji istotnych, w których posiadaniu jest były Prezes Zarządu może narazić Spółkę na szkodę, w rozumieniu art. 1012 § 1 Kodeksu Pracy, a co za tym idzie wypłata odszkodowania z tytułu zawartej umowy o zakazie konkurencji ma na celu zabezpieczenie źródła przychodów ze spraw będących w toku. W związku z koniecznością przeprowadzenia czynności likwidacyjnych, istnieje konieczność zabezpieczenia źródeł przychodu. Należy także zwrócić uwagę na fakt, że wypłata odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji jest wynikiem umowy podpisanej w 2006 r., a więc w okresie kiedy Spółka nie była postawiona w stan likwidacji, ani kiedy nie istniały plany likwidacji Spółki. Jednocześnie Spółka zwraca uwagę, że wypłata odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji nie jest wymieniona w art. 16 ust. 1 updop, a co za tym idzie nie jest wymieniona w katalogu negatywnym, który wyłączałaby możliwość uznania tego wydatku za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15. ust. 1 updop. Koszty poniesione w związku z wypłatą odszkodowania są kosztami ogólnymi związanymi z funkcjonowaniem Spółki.

Spółka wskazuje, że podobnie w sprawie wypowiadają się także organy podatkowe. Przykładowo podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej, którą wydał w dniu 4 września 2008 r., nr ILPB3/423-337/08-2/MC. W stanie faktycznym sprawy podatnik wypłacił odszkodowanie na rzecz byłego zleceniobiorcy, w zamian za powstrzymywanie się od zatrudnienia i świadczenia usług w podmiocie prowadzącym działalność konkurencyjną. Odszkodowanie przewidywała umowa o współpracę zawarta z tą osobą. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że w dobie gospodarki rynkowej i wiążącej się z tym konkurencyjności wydatek poniesiony na ochronę rynku potencjalnych odbiorców produktów należy uznać za racjonalny, ponieważ ograniczenie skutków konkurencji może przyczynić się do zwiększenia sprzedaży wyrobów, a zatem i zwiększenia osiąganych przychodów. Biorąc to pod uwagę uznał, że omawiane wydatki można w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, w ocenie Spółki, wypłatę odszkodowania byłemu prezesowi, z tytułu zawartej umowy o zakazie konkurencji należy uznać w dniu wypłaty za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazać jednak należy, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji organu podatkowego należy wskazać, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.