INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23.11.2009r. (data wpływu 26.11.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.11.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu ujęcia kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest właścicielem centrum handlowego. Co miesiąc otrzymuje różne faktury kosztowe (koszty niezbędne do funkcjonowania centrum). Faktura, która wzbudziła różnice zdań to faktura za energię elektryczną zużytą w październiku 2009r. faktura została wystawiona przez dostawcę w listopadzie 2009r., i wpłynęła do Wnioskodawcy przed sporządzeniem deklaracji podatkowej.

Zdaniem Spółki koszt ten winien być podatkowo rozpoznany w październiku tzn. w miesiącu, którego dotyczył. Na fakturze było napisane, że obejmuje ona okres października 2009 (zużycie w październiku).

Z powyższą sytuacją wiążą się kwestie kolejnych miesięcy a w szczególności podatkowego zamknięcia całego roku.

Konsekwentnie do stanowiska jakie prezentuje spółka wszystkie koszty przynależne do roku 2009 (niezależnie od tego czy na 31.12.2009 roku mamy fakturę czy też nie), w sytuacji gdy przed sporządzeniem deklaracji podatkowej za rok 2009 faktury dotrą do spółki powinny stanowić koszt uzyskania przychodu roku 2009.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy można uznać za koszt uzyskania przychodu danego miesiąca (październik) fakturę za energię elektryczną zużytą w danym miesiącu (październik) w przypadku gdy faktura za to zużycie wystawiona jest w kolejnym miesiącu (listopad) z jasnym określeniem, że dotyczy zużycia w październiku...

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt energii elektrycznej zużytej w październiku mimo, że faktura została wystawiona w listopadzie jest kosztem podatkowym października, miesiąca którego dotyczy a nie miesiąca w którym wystawiono fakturę (szczególnie, że spółka otrzymała przedmiotową fakturę przed sporządzeniem wyliczenia podatku za październik – przed 20-stym listopada).

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, iż podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo – skutkowy. Przy czym kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Na mocy ustępów 4-4c omawianego artykułu, koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami:

• poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych),
• odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

• są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4b tej ustawy),
• odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c ustawy).
  
  

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca otrzymał wystawioną przez dostawcę w miesiącu listopadzie 2009r., fakturę za energię elektryczną zużytą w październiku 2009r., która to wpłynęła przed sporządzeniem deklaracji podatkowej.

Odnosząc powyższe unormowania do sytuacji przedstawionej we wniosku, należy stwierdzić, iż w przypadku kosztów podatkowych innych niż bezpośrednio związane z przychodami dla ustalenia momentu ich potrącalności nieistotna jest data wystawienia lub otrzymania dowodów księgowych przez Jednostkę, ale – zgodnie z treścią art. 15 ust. 4d omawianej ustawy – dzień poniesienia kosztu, czyli dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Zatem, elementem decydującym o momencie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów jest data, pod którą dany koszt został prawidłowo zaksięgowany w księgach rachunkowych. Ponadto z przepisu art. 15 ust. 4e ww. ustawy wynika, że podstawą do ujęcia kosztu jest faktura (rachunek) lub inny dowód jedynie wówczas, gdy nie ma faktur. Przy czym, zasady powyższe nie dotyczą rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Co do zasady koszty pośrednie należy rozliczyć w dacie poniesienia kosztu, przy czym ustawodawca przez pojęcie „data poniesienia kosztu” każe rozumieć dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowym, tzn. jego „ujęcie jako kosztu” czyli uznanie przez podatnika za taki koszt z punktu widzenia przepisów o rachunkowości, w tym m.in. zachowania zasady współmierności przychodów i kosztów o której mowa w art. 6 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994r., (Dz. U. z 2009r., Nr 152 poz. 1223 ze zm.). Z powyższego wynika, iż dniem poniesienia kosztu zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest dzień odnoszący się do okresu, którego dotyczy.

W świetle powyższego, koszty energii elektrycznej niezbędne do funkcjonowania centrum handlowego, kwalifikowane do pośrednich kosztów uzyskania przychodów, dotyczące zużycia w październiku 2009, pomimo wystawienia i otrzymania faktury w miesiącu listopadzie 2009 są potrącane w miesiącu którego dotyczą, tj. październiku 2009.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.