INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku z tytułu wynajmu nieruchomości w Polsce – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku z tytułu wynajmu nieruchomości w Polsce.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W Polsce Wnioskodawca wymeldował się 31 grudnia 2004 roku. W Wielkiej Brytanii z zamiarem stałego pobytu przebywa i pracuje od końca lutego 2005 roku.

Początkowo był zatrudniony na umowę o pracę. Od połowy 2006 roku Wnioskodawca prowadzi samodzielną działalność gospodarczą w zakresie usług komputerowych dla ludności i małych firm.

W Wielkiej Brytanii Wnioskodawca otrzymał:

• Certyfikat WRS (Working Registration Scheme), wymagany przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych do podjęcia legalnej pracy (Home Office),
• Numer ubezpieczenia społecznego, odpowiednik polskiego ZUS (National Insurance Number);
• Certyfikat zamieszkania (Resident Permit);
• Odpowiednik Numeru Identyfikacji Podatkowej,
• Certyfikat Rezydencji Podatkowej (Certicate of Fiscal Residence) wydany przez tutejszy Urząd Skarbowy (lnland Revenue), stwierdzający rezydenturę podatkową i nieograniczony obowiązek podatkowy w Wielkiej Brytanii. Ponadto posiada brytyjskie prawo jazdy, jest zarejestrowany w systemie brytyjskiej służby zdrowia (posiada kartę medyczną National Health Service), konto bankowe etc.
  
  

W Polsce Wnioskodawca przebywa w okresie Świąt Bożego Narodzenia, które spędza z rodzicami, jak również około 2 tygodni w okresie letnim (część urlopu). Od wyjazdu z Polski nie uzyskiwał tam żadnych dochodów. W 2007 roku zakupił w celach inwestycyjnych mieszkanie.

Wnioskodawca nie założył własnej rodziny, nie posiada dzieci, jest kawalerem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy na podstawie przedstawionego stanu faktycznego można stwierdzić, iż mój ośrodek interesów życiowych znajduje się w Wielkiej Brytanii, a nie w Polsce...
2. Jako rezydent podatkowy Wielkiej Brytanii w świetle polskiego prawa powinienem mieć ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.
   
   

Czy dobrze rozumiem, ze jeśli zechcę od 2010 roku rozpocząć wynajem mieszkania, które zakupiłem w celach inwestycyjnych, powinienem w Polsce płacić tylko podatek od kwoty zarobionej na wynajmie, i nie łączyć tej kwoty z dochodami osiąganymi w Wielkiej Brytanii...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie. W zakresie pytania pierwszego zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Stanowisko odnośnie pytania 2.

Zdaniem Wnioskodawcy ponieważ posiada certyfikat rezydencji podatkowej stwierdzający jego nieograniczony obowiązek podatkowy oraz rezydenturę podatkową w Wielkiej Brytanii, powinien w Polsce zapłacić podatek tylko od dochodu tam osiągniętego z wynajmu, ponieważ w Polsce posiada ograniczony obowiązek podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r., osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Analizując stopień powiązań osobistych i gospodarczych Wnioskodawcy w kontekście powołanych przepisów stwierdzić należy, iż ściślejsze powiązania gospodarcze i osobiste (ośrodek interesów życiowych) łączą Wnioskodawcę ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. W związku z powyższym od momentu wyjazdu z Polski Wnioskodawca posiada w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, tj. opodatkowaniu podlegają tylko dochody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z wniosku wynika, iż w 2007r. Wnioskodawca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nabył mieszkanie w celach inwestycyjnych. Od 2010 r. zamierza osiągać przychody z tytułu wynajmu przedmiotowego mieszkania.

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosownie do art. 3 ust. 2b pkt 4 powoływanej ustawy, uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 6 ust. 1 i 3 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), podpisanej w Londynie dnia 20.07.2006 r., która weszła w życie 27.12.2006 r. dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodów osiągniętych z używania lub bezpośredniego użytkowania, najmu lub dzierżawy, jak również innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

Z powyższego wynika, iż wobec osoby nieposiadającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, która uzyskuje dochody z nieruchomości położonej na terytorium Polski mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. nr 14, poz. 176 ze zm.).

Odnosząc powyższe przepisy na grunt niniejszej sprawy a zwłaszcza uregulowania zawarte w art. 3 ust. 2b pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również postanowienia art. 6 ust. 1 i 3 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej uznać należy, iż przychód (dochód) osoby mającej miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii z tytułu nieruchomości położonej w Polsce może być opodatkowany w Polsce.

Reasumując powyższe, w świetle opisanego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że w roku 2010 i w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie przedstawione zdarzenie przyszłe), Wnioskodawca będzie zobowiązany w Polsce rozliczać się z przychodów (dochodów) uzyskiwanych z tytułu najmu mieszkania. Na podstawie przepisów polskich ustaw podatkowych przychodów (dochodów) osiąganych z tytułu przedmiotowego najmu, nie łączy się z dochodami osiąganymi w Wielkiej Brytanii.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.