UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2009 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zakupu gadżetów reklamowych i upominków oraz artykułów gastronomicznych lub usług cateringowych (jako kosztów stanowiących podstawę wynagrodzenia Spółki).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest wyspecjalizowanym podmiotem funkcjonującym na rynku farmaceutycznym, który świadczy usługi dla firm zajmujących się produkcją i dystrybucją produktów leczniczych oraz suplementów diety. Spółka zatrudnia przedstawicieli medycznych i farmaceutycznych, którzy posiadają niezbędną wiedzę w zakresie medycyny i farmacji (często rekrutują się z uczelni medycznych), jak i obowiązujących przepisów prawa (Prawo Farmaceutyczne, przepisy o zawodzie lekarza, zasad finansowania świadczeń medycznych z budżetu państwa, itp.). Istotą pracy przedstawiciela medycznego i farmaceutycznego jest spotykanie się z osobami decydującymi o stosowaniu danego leku w terapii, w szczególności z lekarzami i farmaceutami. Dzięki takim, budowanym przez lata spotkań kontaktom jest możliwe przedstawienie oferty w zakresie leków, nowych możliwości terapii, prowadzenia terapii danymi lekami w sposób minimalizujący skutki niepożądane działań leków, informowanie o nowych formach odpłatności za leki (listy i zasady refundacyjne zmieniają się w czasie), itp. Dodatkowo, przedstawiciele medyczni i farmaceutyczni mając kontakt z przedstawicielami zawodu lekarza i farmaceuty mogą wykonywać inne, dodatkowe czynności, które są związane z tymi zawodami, w szczególności jest to zbieranie praktycznych informacji o efektach stosowania leków w zakresie skuteczności, jak i działań niepożądanych, możliwych kierunkach modyfikacji leków (zarówno w zakresie form ich podawania, opakowań, ulotek itp.), leków wspomagających działanie, suplementów diety, itp. Spotkania z lekarzami i farmaceutami pozwalają także na zebranie szeregu informacji o charakterze zarządczym niezbędnym do prowadzenia działalności gospodarczej, takich jak informacje o cenach leków i działaniach konkurencji, stosowanych promocjach, pakietach, itp. Spółka posiada wyposażenie i środki trwałe używane przez przedstawicieli w ich pracy (w szczególności samochody pozwalające dotrzeć przedstawicielom do lekarzy w różnych miejscach kraju), telefony, komputery przenośne, dzięki którym jest możliwe kontaktowanie się przedstawicieli z osobami koordynującymi ich pracę. Spółka zatrudnia również wysoko kwalifikowane osoby zajmujące się koordynacją i zarządzaniem pracy przedstawicieli. W celu wykorzystania, jak i rozwoju posiadanych zasobów, Spółka zawarła umowę o świadczenie usług marketingowych z kontrahentem, podmiotem posiadającym siedzibę w Czechach (nazywana dalej: „Umowa”), powiązanym kapitałowo.

Kontrahent

• jest posiadaczem dokumentacji rejestracyjnej (tzw. dossier) grupy leków i suplementów diety (nazywanych dalej Produktami Leczniczymi) oraz praw wynikających z rejestracji tych produktów, w tym w Polsce,

• prowadzi dystrybucję Produktów Leczniczych w Polsce, sprzedając te produkty do polskich hurtowni farmaceutycznych,

• jest właścicielem znaków towarowych dotyczących Produktów Leczniczych, jak również znaków towarowych stosowanych przez podmioty zajmujące się produkcją i dystrybucją tych Produktów Leczniczych (większość tych znaków towarowych jest umieszczana na opakowaniach leków),

• jest podmiotem odpowiedzialnym, tj. posiada stosowne zezwolenia na wprowadzanie do obrotu produktów leczniczych i w związku z tym jest zobowiązana do wypełnienia szeregu obowiązków związanych z bezpieczeństwem obrotu produktami leczniczymi, a także jest odpowiedzialna za bezpieczeństwo terapii, w szczególności wynikające z działań niepożądanych i interakcji leków. Ten zakres działalności Kontrahent zamierza rozszerzać, w tym dokonując zakupu praw do nowych produktów, tworzeniu nowych produktów, co wiąże się z pracami polegającymi na opracowaniu nowego dossier, jak i przeprowadzeniu stosowanych badań nowo wprowadzanych leków - badań klinicznych.
  
  

Kontrahent prowadzi dystrybucję swoich produktów w innych krajach niż Czechy sprzedając swoje produkty w ilościach hurtowych hurtowniom farmaceutycznym prowadzącym działalność w danym kraju, które sprzedają dalej te produkty aptekom, szpitalom lub hurtowniom lokalnym. Taka struktura dystrybucji wynika przede wszystkim z ograniczeń prawnych dotyczących specyficznego rynku, jakim jest rynek farmaceutyczny. Chcąc sprzedawać swoje produkty w Polsce, w oparciu o taką strukturę dystrybucji, kontrahent musi zapewnić popyt na te produkty. Tworzenie popytu jest możliwe dzięki reklamie i promocji. Reklama i promocja produktów leczniczych jest poddana licznym rygorom i ograniczeniom, które wynikają z norm prawa, w szczególności przepisów Prawa Farmaceutycznego, przepisów dotyczących refundacji, przepisów o ZOZ i wielu innych. Z tych względów, chcąc prowadzić reklamę Produktów Leczniczych należy zatrudnić wysoko kwalifikowany (i w konsekwencji wysoko opłacany) personel lub zatrudnić firmę, zajmującą się świadczeniem takich profesjonalnych usług promocyjnych, jaką jest Spółka. Kontrahent przyjął to drugie rozwiązanie i zawarł Umowę ze Spółką na świadczenie usług marketingowych.

Przedmiotem Umowy jest świadczenie przez Spółkę usług obejmujących działania promocyjne prowadzone przez firmy farmaceutyczne w Polsce, związane z rozpoznaniem rynku, promocją oraz doradztwem w tym zakresie tj. działania obejmujące między innymi:

1. dystrybucję materiałów reklamowych i promocyjnych, tj. ulotek broszur katalogów, naklejek, gadżetów promocyjnych oraz próbek Produktów Leczniczych w Grupie Docelowej,
2. sponsorowanie spotkań promocyjnych i kongresów naukowych dla Grupy Docelowej;
3. organizowanie prezentacji dotyczących promowanych produktów, spotkań promocyjnych,
4. realizację wszelkich działań reklamowych innych niż wymienione powyżej,
5. realizację wszelkich innych działań związanych z Usługami Marketingowymi na rzecz Produktów oraz działań PR, obejmujących w szczególności przekazywanie - na polecenie kontrahenta - darowizn dla szpitali, branżowych organizacji lekarskich lub pacjentów.
   
   

Wynagrodzenie Spółki za świadczone usługi jest kalkulowane jako suma:

• wszystkich Kosztów Bezpośrednich poniesionych przez Spółkę w związku i w celu realizacji usług (zakup zużytych materiałów, art. spożywczych, usług obcych, wynagrodzenia osób zaangażowanych w świadczenie usług, itp.) oraz proporcjonalna część Kosztów Pośrednich poniesionych w związku ze świadczeniem Usług będących przedmiotem umowy oraz

• ustalonej marży zysku, będącej procentem od powyższej sumy kosztów.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poniesione w celu realizacji umowy o świadczenie usług marketingowych koszty, obejmujące wydatki, którymi jest obciążany nabywca Świadczonych przez Spółkę usług, w szczególności:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: Ustawy o CIT), kosztami uzyskania przychodów (dalej KUP) są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Użycie w tym przepisie sformułowania „w celu” oznacza, że jednym z istotnych kryteriów przemawiających za uznaniem danego kosztu za KUP jest cel poniesienia danego wydatku, jak i jego charakter. W konsekwencji każdy wydatek wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

Spółka jest specjalistyczną agencją reklamową, świadczącą usługi na rzecz podmiotów prowadzących dystrybucję produktów leczniczych i suplementów diety. Działania podejmowane przez Spółkę mają zwiększyć ilość kupowanych produktów dystrybuowanych przez Zleceniodawcę Spółki. Z tego względu działania te są adresowane do osób, które są odpowiedzialne za dokonywanie zakupów leków dystrybuowanych przez zleceniodawcę Spółki, lub mają bezpośredni wpływ na zakup tych produktów przez pacjentów (np. lekarze przepisujący leki, farmaceuci polecający leki w aptece). Obowiązujący od 1 stycznia 2007 r. art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT stanowi, iż koszty reprezentacji w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Zarówno przepisy ustaw podatkowych, jak i innych gałęzi prawa nie zawierają definicji reprezentacji, w odniesieniu do działań związanych promocją lub reklamą. Zgodnie z przyjętymi zasadami metodyki tworzenia przepisów prawa, nie definiuje się w aktach normatywnych (ustawach) tych pojęć, które są już zdefiniowane w sposób wystarczający, tj. są jednoznaczne, ostre, powszechnie zrozumiałe.

Tym samym należy uznać, iż brak odrębnej definicji pojęć reklamy i reprezentacji w prawie podatkowym wynika z faktu, iż zdaniem ustawodawcy te pojęcia zostały w wystarczająco jednoznaczny sposób zdefiniowane w ramach obowiązującego prawa lub semantyce języka polskiego. Oznacza to, iż ze względu na brak definicji słowa „reprezentacja” w obowiązującym systemie prawnym, w wykładni przepisów art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT należy stosować znaczenie tego słowa, które wynika z jego definicji słownikowej,

Zgodnie z definicją słownikową, przyjmowaną w orzecznictwie sądowym dotyczącym podatków, a także interpretacjach wydanych w trybie przepisów Ordynacja Podatkowa, reprezentacja to:

• wystawność życia, okazałość, zwłaszcza z chęci popisania się przed kimś

• wystawność, okazałość w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną danej osoby

• okazałość, wytworność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną, która ma na celu wywarcie na potencjalnych odbiorcach tego przekazu pozytywnego wrażenia.
  
  

Ze względu na istnienie wyroków sądowych wskazujących, że niekoniecznie reprezentacja ma być kojarzona z wystawnością, przepychem, czy też chęcią popisania się, celowe jest przyjęcie definicji, w oparciu o którą za wydatki związane z reprezentacją należy uznać również te wydatki, które przez swoją ponadprzeciętność powodują powstanie pozytywnych skojarzeń osoby będącej odbiorcą (np. wizualnym) tego działania lub będącego beneficjentem świadczeń wynikających z tych wydatków.

Wszystkie działania Spółki będące wykonaniem umowy o świadczenie usług marketingowych są adresowane do lekarzy i farmaceutów, którzy mają wpływ (przez wypisywanie recept, informowanie o danym leku w aptece) na wielkość sprzedaży leków dystrybuowanych i produkowanych przez zleceniodawcę Spółki, pacjentów (w zakresie, w jakim jest to dozwolone), przedstawicieli samorządów zawodowych) osób decydujących o regulacji rynku farmaceutycznego w Polsce, personelu i kierownictwa szpitali. Działania te przekładają się na pozytywną percepcję firm Zleceniodawców, jak i dystrybuowanych przez nich produktów. Są to zupełnie inne osoby, niż te, które odpowiadają za kupowanie usług Spółki, stąd działania o charakterze promocyjnym prowadzone przez Spółkę, kierowane do tych odbiorców, nie są działaniami, które mają na celu promowanie Spółki. Należy zwrócić uwagę, że pracownicy Spółki są zobowiązani do prowadzenia swojej działalności w taki sposób, aby ich działania były jednoznacznie identyfikowane z produktami, jak i firmą Zleceniodawcy Spółki - np. na wizytówkach, wręczanych dodatkowo ulotkach, materiałach informacyjnych I naukowych, itp. znajdują się loga tożsame z Logo Zleceniodawcy i dystrybuowanych przez niego produktów. W konsekwencji należy uznać, że te wydatki związane z wykonaniem umowy nie są związane z promocją Spółki, lecz Zleceniodawców. Ze względu na specyficzną sytuację Spółki w strukturze ponoszenia kosztów (Spółka jest w istocie „przekaźnikiem tych kosztów”) uznanie tych wydatków za koszty reprezentacji powinno mieć miejsce u podmiotu faktycznie ponoszącego ciężar ekonomiczny tych kosztów, będącego jednocześnie podmiotem promowanym w ten sposób - tj. Zleceniodawcy Spółki. Sytuację Spółki w łańcuchu dystrybucji można przyrównać do kwiaciarni zajmującej się dostarczaniem kwiatów pod wskazany adres - dla takiej kwiaciarni wręczane kwiaty są zwykłym towarem, nabierają one dopiero ostatecznego „reprezentacyjnego” charakteru u osoby je otrzymującej jak i u zleceniodawcy, identyfikowanego przy pomocy bileciku w bukiecie, czy też najczęściej przez skojarzenia u osoby obdarowanej. Tak jak wręczane przez pracowników takiej kwiaciarni kwiaty nie stanowią reprezentacji reklamy tejże kwiaciarni, tak samo wręczane przez pracowników Spółki prezenty, czy też organizowane przyjęcia nie są wydatkami związanymi z jej promocją, lecz są związane z promocją zleceniodawcy Spółki. Tym samym, związane z tymi zdarzeniami wydatki, jeżeli są ponoszone w związku z realizacją zlecenia, nie stanowią wydatków związanych z reprezentacją Spółki. W konsekwencji nie znajduje w stosunku do tych wydatków zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 48 Ustawy o CIT traktujący o kosztach reprezentacji.

Koszty gadżetów reklamowych z logo leku

Spółka wydaje lekarzom i farmaceutom gadżety reklamowe opatrzone nazwą i logo leków produkowanych lub dystrybuowanych przez zleceniodawcę Spółki. Gadżety opatrzone logo produktu leczniczego mają utrwalać nazwę tego produktu w świadomości lekarza i budować u lekarza tzw. pierwsze skojarzenie” dotyczące leku, który w pierwszej kolejności może zostać zastosowany w terapii danego schorzenia. Celem wydawanych gadżetów jest utrwalanie nazwy leku, która znajduje się na przekazywanym gadżecie. Tym samym przekazywanie gadżetów reklamowych jest formą informowania (rozpowszechniania) o danym produkcie leczniczym, co spełnia przesłanki uznania takich działań za reklamę. Taka argumentacja jest poparta uznaniem w art. 58 ust. 3 Prawa farmaceutycznego przekazywania gadżetów reklamowych z nazwą leku jako dozwolonej formy reklamy leków. Należy podkreślić, że przekazywane gadżety reklamowe, ze względu na obowiązujące przepisy prawa, jak i przyjęte w tym zakresie ustalenia wewnętrzne Spółki, nie są przedmiotami o charakterze luksusowym i wystawnym (np. przepisy Prawa farmaceutycznego określają maksymalną wartość przekazywanego gadżetu reklamowego na 100 PLN). Celem wydawania tych gadżetów nie jest epatowanie wartością, wystawnością, unikalnym charakterem itp. Z tego względu koszty wydawanych gadżetów, nie mogą być uznawane za koszty reprezentacji, lecz powinny być traktowane jako koszty reklamy stanowiące koszt uzyskania przychodów.

Koszty gadżetów reklamowych z logo zleceniodawcy Spółki

Wszystkie leki promowane przez Spółkę są opatrzone widocznym logo stosowanym przez Zleceniodawcę Spółki. W celu utrwalenia logo zleceniodawcy Spółki w pamięci lekarza Spółka wydaje gadżety reklamowe z tym logo. Celem wydawania tych gadżetów reklamowych jest zwrócenie uwagi lekarza, m.in. w momencie decyzji o zastosowaniu wypisaniu przez niego leku, na logo (odpowiadające nazwie) Spółki, co w dowiedziony sposób przekłada się na zwiększenie prawdopodobieństwa, że lekarz przepisze akurat lek produkowany przez Spółkę. Ponadto wydawanie gadżetów ma na celu budowanie pozytywnego maga marki, co ma wpływ na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktu. Zgodnie z przyjętymi zasadami wydawane są takie artykuły, które przez swój charakter użytkowy będą przypominały lekarzowi o Spółce i dystrybuowanych przez nią produktach, a z którymi to przedmiotami lekarz ma kontakt możliwie najczęściej. Zgodnie z art. 58 ust. 3 Prawa farmaceutycznego przekazanie osobom uprawnionym do przepisywania recept przedmiotów o znikomej wartości materialnej, opatrzonych znakiem reklamującym (tzw. logo) firmy, jest działaniem wymienionym w Prawie farmaceutycznym jako dozwolona reklama leków.

Należy podkreślić, że przekazywane gadżety reklamowe, ze względu na obowiązujące przepisy prawa, jak i przyjęte w tym zakresie ustalenia wewnętrzne Spółki, nie są przedmiotami o charakterze luksusowym i wystawnym. Celem ich wydania nie jest budowanie pozytywnych skojarzeń ze Spółką, jak i zleceniodawcą Spółki, ze względu na ich wartość, unikalną budowę, wystawność itp., lecz mają one stanowić (tylko) możliwie najczęściej oglądany nośnik logo zleceniodawcy Spółki. Z tego względu Spółka stoi na stanowisku, że wydanie tych przedmiotów nie nosi znamion reprezentacji, lecz stanowi formę reklamy. W konsekwencji Spółka uważa, że koszty gadżetów reklamowych opatrzonych logo zleceniodawcy Spółki nie stanowią kosztu reprezentacji lecz zdefiniowany przez Prawo farmaceutyczne koszt reklamy i tym samym koszty te stanowią koszt uzyskania przychodów dla Spółki.

Poczęstunki w trakcie spotkań promocyjnych

Spółka organizuje spotkania promocyjne, kierowane do lekarzy i farmaceutów. W trakcie tych spotkań przekazywana jest pełna, merytoryczna informacja o konkretnym leku, a także uwypuklane są zalety leków promowanych przez Spółkę nad innymi lekami dostępnymi na rynku. Celem tych spotkań promocyjnych jest przekonanie uczestników (lekarzy wypisujących leki lub farmaceutów pomagających przy wyborze lub zamianie leku w aptece, czy też zakupie leku do apteki szpitalnej) o zaletach stosowania konkretnych produktów leczniczych promowanych przez Spółkę. Konsekwencją tych działań jest zachęcenie lekarzy do wystawiania recept na leki promowane przez Spółkę lub zachęcenie farmaceutów do wydawania i zamawiania leków promowanych przez Spółkę. Stopień skomplikowania i zasad działania tych leków, powoduje, że najczęściej integralną częścią spotkania promocyjnego, jest wprowadzenie mające formę wykładu dotyczące merytorycznych aspektów stosowania leków, w tym kwestie związane z farmakokinetyką danego leku, problematyką diagnostyki i leczenia jednostek chorobowych, w których mają zastosowanie te leki, czy też omówienie metod przeciwdziałania działaniom niepożądanym.

Ponadto, spotkania promocyjne, jako określona w art. 52 ust. 2 pkt 5 Prawa farmaceutycznego forma reklamy leków, muszą spełniać szczegółowe wytyczne określone w przepisach, w tym Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie reklamy leków. Konieczność ujęcia tych wszystkich elementów spotkania promocyjnego powoduje, że spotkania te są wydarzeniami zajmującymi dłuższy okres czasu. Dodatkowo, wspomniane przepisy tego Rozporządzenia wprowadziły istotne ograniczenia w zakresie odwiedzania przez przedstawicieli medycznych lekarzy w miejscu ich pracy, co było główną metoda promocji produktów leczniczych. W konsekwencji spotkania promocyjne organizowane są po godzinach pracy lekarza, zazwyczaj poza jego miejscem pracy. Ze względu na wspomniany dłuższy czas trwania spotkania promocyjnego, jak również ze względu na wspomniane ograniczenia dotyczące miejsca i czasu organizacji tych spotkań promocyjnych pojawia się konieczność zapewnienia uczestnikom tych spotkań posiłku oraz niejednokrotnie również konieczność pokrycia kosztów dojazdu i ewentualnego zakwaterowania w miejscu odbywania się spotkań promocyjnych. Niejednokrotnie koszt poczęstunku w istocie jest formą wynajęcia sali tj. miejsca, gdzie może się odbyć spotkanie promocyjne (np. restauracji, zwłaszcza w mniejszych ośrodkach, gdzie brak miejsc przeznaczonych ściśle do takiego celu), tj. przekazanie informacji stanowiących reklamę leku przez przedstawiciela medycznego. Należy zwrócić uwagę, że oferowane przez Spółkę świadczenia związane z organizacją spotkań promocyjnych muszą spełniać wymogi określone w przepisach art. 58 ust. 1 Prawa farmaceutycznego, w szczególności, przejawy gościnności nie mogą wykraczać poza główny cel spotkania. Oznacza to iż miejsce, forma, przebieg oraz oferowane świadczenia w ramach spotkań promocyjnych nie mogą mieć charakteru wystawnego, reprezentacyjnego i nie mogą stanowić celu organizowanego spotkania. Za uznaniem kosztów artykułów spożywczych czy usług cateringowych, stanowiących integralny i uzasadniony wymogami prawa element spotkań promocyjnych za koszt uzyskania przychodów, przemawia również fakt, iż na podstawie art. 52 ust. 2 pkt 5 Prawa farmaceutycznego organizacja spotkań promocyjnych jest działaniem wymienionym wprost jako reklama leków.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, wymienione wydatki, ponoszone w związku z realizacją zawartych przez nią umów stanowią koszty uzyskania przychodów.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka przywołała interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie:

• z dnia 05.08.2008 r. Nr IP-PB3-423-847/08-2/DG oraz

• z dnia 24.11.2008 r. Nr IPPB5/423-29/08-2/AJ.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie na uwagę zasługuje okoliczność, iż zarówno pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych kosztów do kosztów uzyskania przychodów, jak i przesłanek określonych w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Zauważyć także należy, iż nie można dokonanej powyżej wykładni przepisów prawa podatkowego interpretować rozszerzająco i wywodzić na jej podstawie, iż wszystkie wydatki (nie wyszczególnione wprost w opisie stanu faktycznego) wymienione w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą zostać automatycznie zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z uwagi na algorytm determinujący poziom wynagrodzenia należnego Spółce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.