Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/436-176/09-5/MK
z 4 grudnia 2009 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
|
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB2/436-176/09-5/MK
Data
2009.12.04
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek od czynności cywilnoprawnych --> Przedmiot opodatkowania
Słowa kluczowe
obowiązek podatkowy
podatek od czynności cywilnoprawnych
umowa pożyczki
Istota interpretacji
Opodatkowanie umowy pożyczki
Wniosek ORD-IN  845 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.) uzupełnionym w dniach 13 i 16 listopada 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 14 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. W dniu 25 czerwca 2008 r. Spółka zawarła umowę pożyczki z osobą prawną, mającą siedzibę w państwie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Szwajcaria) i będącą rezydentem podatkowym tegoż państwa (dalej „Pożyczkodawca"), na mocy której Spółka zaciągnęła od Pożyczkodawcy pożyczkę pieniężną. Umowa pożyczki została zawarta na terytorium Polski (tj. Spółka podpisywała umowę pożyczki na terytorium Polski). Pożyczka została udzielona przez Pożyczkodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. w ramach podpisanej umowy pożyczki Spółka otrzymała od Pożyczkodawcy środki pieniężne, a jednocześnie zobowiązała się płacić okresowo odsetki od pożyczki na rzecz Pożyczkodawcy. Przedmiotowa pożyczka została udzielona ze środków własnych Pożyczkodawcy na potrzeby działalności Spółki. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Pożyczkodawca nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Pożyczkodawca i Spółka nie byli (w momencie zawarcia umowy) oraz nie są ze sobą bezpośrednio powiązani, tzn. Pożyczkodawca nie jest udziałowcem Spółki. Spółka rozważa również zaciągnięcie kolejnych pożyczek od Pożyczkodawcy lub od innych podmiotów mających siedziby i rezydencje podatkowe poza granicami Polski niebędących udziałowcami Spółki (planowane umowy pożyczki). Planowane umowy pożyczki będą zawierane poza granicami Polski (tj. umowy pożyczki będą podpisywane poza terytorium Polski). Środki pieniężne będące przedmiotem takich umów pożyczek będą znajdować się na rachunku bankowym poza granicami Polski w momencie zawarcia umowy pożyczki. Po zawarciu umowy pożyczki, środki finansowe będą przelewane na wskazany przez Spółkę rachunek bankowy. W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie. Natomiast w zakresie odpowiedzi na pytanie pierwsze w dniu 4 grudnia 2009 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/436-176/09-4/MK. Zdaniem Wnioskodawcy, zawarta już umowa pożyczki nie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych ze względu na fakt, iż jedna ze stron transakcji - Spółka z tytułu jej dokonania jest zwolniona z podatku od towarów i usług. w tym wypadku Spółka działa, bowiem w roli usługobiorcy usługi finansowej świadczonej przez podatnika niemającego siedziby na terytorium Polski, będąc jednocześnie zobowiązaną do rozliczenia importu usług finansowych stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Zatem, zawarta umowa pożyczki nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o PCC, gdyż jedna ze stron - Spółka jest zwolniona z podatku od towarów i usług z tytułu zaciągnięcia pożyczki. Zdaniem Spółki, za słusznością jej stanowiska przemawia szereg opartych na przepisach prawa argumentów przedstawionych poniżej. Opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne wymienione enumeratywnie w art. 1 ust. 1 ustawy o PCC w tym m.in. umowy pożyczki. Jednocześnie w art. 4 pkt 7 ustawy o PCC wskazano, iż przy umowie pożyczki obowiązek podatkowy spoczywa na pożyczkobiorcy. Jednakże w art. 2 pkt 4 powołanej ustawy, wyłączono z opodatkowania te czynności cywilnoprawne, w których przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów usług, lub jest z niego zwolniona, z wyjątkiem:
Dla stwierdzenia, czy rozważana czynność zaciągnięcia pożyczki podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, rozstrzygnięcia wymaga, czy chociażby jedna ze stron tej transakcji podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług albo korzystała ze zwolnienia od tego podatku z tytułu dokonania tej czynności. W opinii Spółki, jeżeli jeden podmiot prowadzący działalność gospodarczą udziela innemu podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą pożyczkę, to wykonuje on działalność usługową, określoną w grupowaniu PKWiU 65.22.10, jako „usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym". Stosownie bowiem do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Wobec powyższego należy uznać, iż udzielenie pożyczki spełnia niewątpliwie szeroką definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. w przypadku udzielenia pożyczki można bowiem zidentyfikować beneficjenta świadczenia, którym jest pożyczkobiorca (w analizowanej sytuacji Spółka) mogący korzystać z kapitału udostępnionego na określony czas. z kolei Pożyczkodawca zobowiązany jest do udostępnienia kapitału. Jednocześnie jest to usługa odpłatna, z uwagi na fakt, iż Pożyczkodawca pobiera wynagrodzenie w postaci odsetek od udostępnionego kapitału. W konsekwencji spełniony jest warunek, iż udzielenie pożyczki ma charakter świadczenia wzajemnego, gdzie w ramach odpłatnej umowy zobowiązaniowej jedna ze stron jest bezpośrednim beneficjentem zobowiązania. W analizowanym przypadku doszło do udzielenia pożyczki Spółce przez podatnika podatku od wartości dodanej. w rezultacie, Spółka jako usługobiorca usługi finansowej świadczonej przez podatnika niemającego siedziby na terytorium Polski, zobowiązana jest do rozliczenia importu usług finansowych stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 2 pkt 9 ustawy o VAT pod pojęciem importu usług, rozumie się świadczenie usług z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy. Natomiast w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju. Zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 2 w związku z art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT w przypadku usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki, świadczonych na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Zważywszy, iż usługa udzielenia pożyczki kwalifikuje się do szeroko rozumianych usług finansowych, miejscem jej świadczenia będzie Polska, jako kraj siedziby nabywcy usługi (tj. Spółki). w konsekwencji, zgodnie z przywołanymi powyżej przepisami art. 2 pkt 9 i art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, Spółka jest podmiotem obowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu importu usług finansowych. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż w analizowanej sytuacji Spółka jest usługobiorcą usługi finansowej świadczonej przez podatnika posiadającego miejsce zamieszkania poza terytorium kraju, której miejsce świadczenia dla celów ustawy o VAT znajduje się w Polsce. Należy podkreślić, iż częstotliwość dokonywania takich czynności przez Pożyczkodawcę i okoliczność, czy posiada on wpis tego typu działalności w swoich dokumentach rejestrowych nie powinna mieć znaczenia dla oceny jego działalności jako podatnika podatku od wartości dodanej, gdyż należy rozpatrywać ową okoliczność przez pryzmat całości działalności tego podatnika, a nie jej rodzajów. Zważywszy, iż w analizowanej sytuacji Pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą w sposób częstotliwy, nie ulega wątpliwości, iż poszczególne rodzaje czynności dokonywane w ramach tej działalności (w tym np. udzielenie pożyczki) powinny podlegać VAT, nawet jeżeli dany rodzaj czynności został wykonany jednorazowo. Nie ma tu znaczenia sporadyczność czynności. Należy ponadto zwrócić uwagę na treść przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Mianowicie, zgodnie z art. 9 Dyrektywy podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Powyższe przepisy wskazują, iż niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek. w przedmiotowej sytuacji Pożyczkodawca przeznaczył środki finansowe pozyskane w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej w celu uzyskania odpowiedniej stopy zwrotu od użyczonego kapitału. Tym samym, należy uznać, iż przesłanki uznania Pożyczkodawcy za podatnika z tego tytułu zostaną spełnione. Powyższą interpretację przepisów Dyrektywy przedstawił również WSA w Warszawie w wyroku z dnia 13 lipca 2007 r. (sygn. III SA/Wa 3554/06), stwierdzając, iż: „podatnikiem podatku VAT jest podmiot wykorzystujący majątek rzeczowy (pieniądze) w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu (odsetek w ratach)." Jednocześnie, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwolnione z opodatkowania VAT są usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o VAT, gdzie pod pozycją nr 3 sklasyfikowano m. in. usługi pośrednictwa finansowego (do których zalicza się również udzielanie pożyczek). Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o VAT czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Zatem dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług określonej czynności nie ma znaczenia, czy jej rodzaj został wymieniony w umowie spółki czy dokumentach rejestrowych Pożyczkodawcy w ramach jej zakresu przedmiotowego. Stanowisko Spółki potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych, a także stanowisko doktryny prawa podatkowego (np. reprezentowane przez Janusza Zubrzyckiego w „Leksykonie VAT", wyd. Unimex, Wrocław 2008, str. 732-734). Choć poniższe interpretacje wydawane były w sprawach dotyczących pożyczek pomiędzy podatnikami podatku od towarów i usług, to znajdują one pełne zastosowanie w analizowanej sytuacji. w przypadku importu usług, dana czynność nie różni się od tej, jaka dokonana byłaby na terytorium kraju. Jedyną różnicą jest bowiem status podmiotu świadczącego usługę - brak posiadania przez niego określonej w przepisach ustawy o VAT substancji majątkowej i organizacyjnej na terenie kraju. Przykładowo, Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście w piśmie z dnia 26 czerwca 2007 r. (sygn. PM/436-3/07/MS) stwierdził, że: „udzielanie pożyczek przez podmiot w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą należy do jego płaszczyzny zawodowej i rodzi obowiązek w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jego zakresie przedmiotowym". Identyczne stanowiska zostały również przedstawione przez:
Reasumując, Spółka uważa, że zaciągnięcie pożyczki od Pożyczkodawcy będącego czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej podlega opodatkowaniu VAT po stronie Spółki, jako import usług (zwolnionych przedmiotowo z VAT). W konsekwencji zaciągnięcie pożyczki nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o PCC. Tym samym nie wystąpił obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od zaciągniętej pożyczki, gdyż jedna ze stron - Spółka jest zwolniona z podatku od towarów i usług z tytułu zaciągnięcia pożyczki. Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone w interpretacji indywidualnej Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 7 czerwca 2006 r. (nr PO/436-0044/06; DM/436-0010/06/KN): „W związku z powołanymi wyżej regulacjami prawnymi usługobiorca (Podatnik) będzie podmiotem obowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu importu usług. Na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (załącznik nr 4 poz. 3) usługi pośrednictwa finansowego Podobne stanowisko zostało potwierdzone również w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 lipca 2007 r. (nr IPPB2/436-151/09-4/AF). W odniesieniu do planowanych umów pożyczek Wnioskodawca uważa, że nie będą one podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, ze względu na fakt, iż umowy te zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a środki finansowe będące przedmiotem tych umów, w momencie ich zawarcia, również będą znajdować się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i z uwagi na fakt, iż jedna ze stron transakcji - Spółka z tytułu ich dokonania będzie zwolniona z podatku od towarów i usług. Zdaniem Spółki, za słusznością jej stanowiska przemawia szereg opartych na przepisach prawa argumentów przedstawionych poniżej. Po pierwsze planowane umowy pożyczki nie będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych - jeżeli zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a środki finansowe będące przedmiotem tych umów w momencie ich zawarcia będą również znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o PCC, podatkowi podlegają wymienione w tym ustępie czynności cywilnoprawne, w tym umowy pożyczki. Jednocześnie, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o PCC, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:
Stąd też zgodnie ze wskazaną powyżej treścią art. 1 ust. 4 ustawy o PCC, w sytuacji, gdy rzeczy będące przedmiotem umowy cywilnoprawnej znajdują się w czasie dokonania czynności cywilnoprawnej (zawarcia umowy) za granicą, aby dana umowa podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, muszą być spełnione łącznie oba warunki, tj.:
W rozważanym zdarzeniu przyszłym drugi z powyższych warunków nie zostanie spełniony, gdy planowane umowy pożyczki zostaną zawarte (podpisane) poza terytorium Polski. Zatem, zgodnie z treścią art. 1 ust. 4 ustawy o PCC, planowane umowy pożyczki nie będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych wydanych w ostatnim okresie, m.in.:
Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż jej stanowisko zostało potwierdzone również w innych licznych indywidualnych interpretacjach podatkowych m.in.: w interpretacji z dnia 23 stycznia 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPB1/436-40/07/ENB), w interpretacji z dnia 7 marca 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB2/436-218/07-4/AA) oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 7 maja 2008 r. wydanej przez ten sam organ (sygn. IPPB2/436-217/07-4/AA). Również w orzecznictwie sądów administracyjnych stanowisko prezentowane przez Spółkę jest potwierdzone jako prawidłowe, m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach (sygn. i SA/GL 646/07 - publ. Monitor Podatkowy 2008/7/43), uznając skargę za zasadną WSA stwierdził: „Z tego względu, w ocenie WSA, w rozpoznanej sprawie kryterium miejsca położenia rzeczy powinno być wzięte pod uwagę przy rozstrzyganiu powstania obowiązku podatkowego z tytułu umowy pożyczki, której przedmiotem były pieniądze. Zdaniem sądu, o powstaniu obowiązku uiszczenia PCC decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Wobec zobowiązującego charakteru umowy pożyczki chwila zgodnego oświadczenia woli stron stanowi o jej zawarciu, a tym samym o chwili powstania obowiązku uiszczenia podatku. Skoro z przepisu art. 720 KC wynika, że przedmiotem umowy pożyczki mogą być pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku, to w świetle art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o PCC umowa pożyczki podlega podatkowi, jeżeli w dacie zawarcia jej przedmiot (np. pieniądze) znajdował się w Polsce. (...) w rozpoznawanej sprawie bezsporne jest, że pieniądze będące przedmiotem umowy pożyczki, w dniu jej zawarcia, znajdowały się poza terytorium RP". Ponadto, zgodnie z argumentacją przedstawioną w pytaniu pierwszym, w przypadku planowanych pożyczek Spółka będzie działać w roli usługobiorcy usługi finansowej świadczonej przez podatnika niemającego siedziby na terytorium Polski, zobowiązanego do rozliczenia importu usług finansowych stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. w konsekwencji planowane umowy pożyczki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych również na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o PCC, gdyż jedna ze stron - Spółka będzie zwolniona z podatku od towarów i usług z tytułu zaciągnięcia tych pożyczek. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. u. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym od 21 października 2009 r. - podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. u. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu – który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. w zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli. Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:
Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostaje zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy. Pożyczka będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:
Według definicji zawartej w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez „podatek od towarów i usług" rozumie się podatek nakładany ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich. z kolei, stosownie do art. 1a pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, „państwo członkowskie” to państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. Zauważyć jednak należy, że powyższy przepis (art. 2 pkt 4 ustawy) znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy konkretna czynność cywilnoprawna (np. umowa pożyczki) podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, bowiem nie zachodzi żadna z przesłanek wymienionych w art. 1 ust. 4 ustawy i jednocześnie jedna ze stron czynności z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług albo zwolniona od podatku od towarów i usług. Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje zawrzeć umowy pożyczki z pożyczkodawcami posiadającymi siedziby poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Umowy pożyczki zawierane będą poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (tj. będą podpisywane poza terytorium Polski). Natomiast w momencie zawarcia umowy środki pieniężne będące przedmiotem takich umów będą znajdować się na rachunku bankowym również poza granicami Polski. Dopiero po zawarciu umowy pożyczki, środki finansowe będą przelewane na wskazany przez Spółkę rachunek bankowy. Z przedstawionego przez Spółkę opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż żadna z przesłanek wymienionych w art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie wystąpi, gdyż w chwili zawarcia umowy pożyczki pieniądze będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i umowa również zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem planowane umowy pożyczki, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym bezprzedmiotowym jest rozpatrywanie omawianej pożyczki pod kątem art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, które mogą mieć zastosowanie wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że nie mają one zastosowania w przedmiotowej sprawie. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.