INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19.02.2010 r. (data wpływu 01.03.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego i właściwości miejscowej organów podatkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.03.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego i właściwości miejscowej organów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest obywatelem polskim posiadającym również obywatelstwo francuskie. Od ponad 25 lat wraz z rodziną (żoną i dziećmi) mieszka na stałe we Francji. We Francji jest zatrudniony na umowę o pracę w spółce francuskiej. Od 01 czerwca 2008 r. jest również zatrudniony na podstawie umowy o pracę w polskiej filii francuskiego pracodawcy, spółce kapitałowej z siedzibą w W. W latach 2008 – 2009 uzyskiwał dodatkowo przychody w Polsce w postaci jednorazowej rocznej premii z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu w spółce kapitałowej z siedzibą w P., wypłacanej na podstawie odpowiedniej uchwały Rady Nadzorczej.

Z uwagi na obowiązki zawodowe na terytorium Polski oraz ośrodek interesów osobistych znajdujący się we Francji, Wnioskodawca chciałby potwierdzić status swojej rezydencji podatkowej w Polsce w latach 2008, 2009 oraz w przyszłości (przy założeniu, że stan faktyczny nie ulegnie zmianie) w świetle polskich przepisów z zakresu PDOF oraz odpowiednich zapisów polsko – francuskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jak również właściwość organów podatkowych na terytorium Polski dla celów opodatkowania przychodów uzyskiwanych w Polsce we wskazanych okresach.

Na terytorium Polski Wnioskodawca jest zameldowany na pobyt czasowy (na okres 3 lat) w N., w mieszkaniu będącym jego własnością, nabytym w roku 2007. Miejsce pobytu w Polsce w związku z wykonywaną pracą wiąże się zasadniczo z inną lokalizacją na terytorium Polski.

Pobyt w Polsce w latach 2008 i 2009 zasadniczo przekroczył 183 dni w każdym z tych lat, przy czym był on generalnie ograniczony do pobytu w celach niezbędnych do wypełniania obowiązków zawodowych.

Adres stałego zamieszkania znajduje się we Francji, w domu będącym własnością Wnioskodawcy i jego żony, gdzie na stałe mieszka także jego najbliższa rodzina, tj. żona oraz dzieci.

Za rok 2008 Wnioskodawca złożył roczne zaznanie podatkowe we Francji, jako francuski rezydent podatkowy, wykazując w nim całość uzyskanych dochodów, zaś zeznanie podatkowe za rok 2009 zostanie złożone we Francji w roku 2010, w odpowiednim terminie przewidzianym we francuskich przepisach podatkowych.

Zeznanie podatkowe w Polsce za rok 2008 Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego w N., właściwego ze względu na adres czasowego zameldowania w Polsce.

Wnioskodawca jest w posiadaniu certyfikatu rezydencji wydanego przez odpowiednie francuskie organy podatkowe, potwierdzającego jego rezydencję podatkową we Francji w roku 2007 (planuje wystąpić również o certyfikaty rezydencji za lata 2008 i 2009, przy czym w odniesieniu do roku 2009 uzyskanie omawianego certyfikatu będzie możliwe dopiero w terminie złożenia zeznania rocznego we Francji za rok 2009).

Życie rodzinne, społeczne i kulturalne Wnioskodawcy (obejmujące np. przynależność do organizacji, stowarzyszeń, itp.) koncentruje się we Francji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w latach 2008 i 2009 (a także w latach następnych, przy założeniu, że stan faktyczny przedstawiony we wniosku nie ulegnie zmianie) Wnioskodawca podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. posiada status nierezydenta podatkowego w Polsce...
2. Jaka jest właściwość organów podatkowych w odniesieniu do opodatkowania uzyskiwanych przez Wnioskodawcę w Polsce określonych rodzajów przychodów przy założeniu, że posiada w Polsce status nierezydenta podatkowego...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko dotyczące pytania Nr 1.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PDOF osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia ich źródeł (nieograniczony obowiązek podatkowy). Jednocześnie zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o PDOF osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Polski miejsca zamieszkania podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski (ograniczony obowiązek podatkowy).

Definicja miejsca zamieszkania dla celów PDOF w Polsce określona zostało w art. 3 ust. 1a ustawy o PDOF. Zgodnie ze wskazaną definicją za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów ustawy o PDOF, z racji przekroczenia w latach 2008 – 2009 183 dni pobytu na terytorium Polski, zgodnie ze wskazanymi przepisami należałoby uznać Wnioskodawcę za rezydenta podatkowego Polski (posiadającego nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce).

Jednakże zgodnie z art. 4a ustawy o PDOF przepisy dotyczące ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce należy stosować z .uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

I tak, zgodnie z art. 4 ust. 1 polsko – francuskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania w jednym z państw” oznacza w szczególności osobę, która według prawa tego państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu albo inne podobne znamiona, nie włączając jednak osób, które podlegają opodatkowaniu w tym państwie tylko w zakresie dochodu, jaki osiągają ze źródeł położonych w danym państwie albo z tytułu majątku, jaki posiadają w tym państwie.

Jednocześnie, jeżeli w świetle przepisów krajowych Polski i Francji osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu tych krajach wówczas, w celu jednoznacznego rozstrzygnięcia, gdzie wskazana osoba ma miejsce zamieszkania, stosuje się następujące zasady określone w art. 4 ust. 2 polsko-francuskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym z państw, w którym ma ona stale miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stale miejsce zamieszkania w obu państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym z państw, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
2. jeżeli nie można ustalić w którym państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym państwie, w którym zwykle przebywa;
3. jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obydwu państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym państwie, którego jest obywatelem;
4. jeśli sytuacji tej osoby nie można uregulować zgodnie z postanowieniami liter a), b) i c), właściwe władze państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.
   
   

W świetle przytoczonych powyżej przepisów ustawy o PDOF oraz polsko-francuskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, mając na uwadze fakt, że zgodnie z przepisami krajowymi Polski i Francji, Wnioskodawca jest uznawany za rezydenta podatkowego w obu tych państwach, w celu jednoznacznego ustalenia miejsca zamieszkania (a tym samym rezydencji podatkowej) konieczne jest skorzystanie z przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W opinii Wnioskodawcy, mając na uwadze, iż:

• adres stałego zamieszkania znajduje się we Francji, w domu będącym wspólną własnością Wnioskodawcy i jego żony, gdzie na stałe mieszka także jego najbliższa rodzina, tj. żona oraz dzieci,
• na terytorium Polski jest zameldowany na pobyt czasowy,
• jego pobyt w Polsce jest ograniczony wyłącznie do realizacji obowiązków zawodowych,
• we Francji jest traktowany jako rezydent dla celów podatkowych, co jest w stanie udokumentować certyfikatem rezydencji wydanym przez odpowiednie francuskie organy podatkowe (przy czym w odniesieniu do roku 2009 uzyskanie omawianego certyfikatu będzie możliwe dopiero w terminie złożenia zeznania rocznego we Francji za rok 2009, przewidzianym w odpowiednich przepisach podatkowych obowiązujących we Francji),
• życie rodzinne, społeczne i kulturalne (obejmujące np. przynależność do klubów, organizacji, stowarzyszeń) koncentruje się we Francji, a priorytetem, jeżeli chodzi o zaangażowanie zawodowe jest stosunek pracy zawarty z pracodawcą francuskim,
  
  

Należy uznać, że zarówno stale miejsce zamieszkania, jak również ośrodek interesów życiowych są zlokalizowane we Francji, w związku z czym Jego miejsce zamieszkania dla celów PDOF w latach 2008 i 2009 (a także w latach następnych przy założeniu, że nie ulegnie zmianie stan faktyczny) znajduje się na terytorium Francji. Tym samym w Polsce we wskazanym okresie podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (jest nierezydentem podatkowym, czyli podlega opodatkowaniu wyłącznie od dochodów osiąganych na terytorium Polski (w tym zasadniczo od dochodów uzyskanych z tytułu umowy o pracę oraz przychodów z tytułu członkostwa w zarządzie, jak również potencjalnie innych dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę na terytorium Polski).

Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do przedmiotowej kwestii potwierdzają następujące, przykładowe interpretacje wydawane przez organy podatkowe:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 sierpnia 2009 r. (sygn. IPPB4/415-360/09-4/JS), w której wskazano m.in.: „Mając na uwadze fakt, że z Belgią łączą Pana ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze oraz uwzględniając zapisy Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską, a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku należy stwierdzić, iż w 2007, 2008 i 2009 r. (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny) podlega Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. );
• postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydane przez Ministra Finansów w dniu 16 stycznia 2007 r. (sygn. DD4-033-01522/JP/06/3437), w którym wskazano m.in.: (...) należy uznać, iż ściślejsze związki gospodarcze i osobiste od sierpnia 2006 r. tj. od momentu przyjazdu żony i dzieci Podatnika do Zjednoczonego Królestwa, będą łączyły go z tym państwem. W związku z powyższym, od sierpnia 2006 r. i: od momentu przyjazdu żony i dzieci Podatnika do Zjednoczonego Królestwa, Podatnik podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, tj. tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”
  
  

Stanowisko dotyczące pytania Nr 2:

W Polsce zasadniczo Wnioskodawca uzyskuje przychody z dwóch źródeł:

1. umowy o pracę zawartej ze spółką z siedzibą w W. (wskazana spółka występuje w charakterze płatnika PDOF od wypłacanych na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzeń z tytułu umowy o pracę z zastosowaniom odpowiednich progresywnych stawek PDOF oraz sporządza odpowiednie informacje o uzyskanych przez Wnioskodawcę dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11) za poszczególne lata podatkowe);
2. członkostwa w zarządzie spółki z siedzibą w P., wypłacane na podstawie odpowiedniej uchwały Rady Nadzorczej (wskazana spółka występuje w charakterze płatnika PDOF od omawianych przychodów według zryczałtowanej 20% stawki oraz sporządza odpowiednie informacje o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez osoby fizyczne niemające w Polsce miejsca zamieszkania (IFT-1R) za poszczególne lata podatkowe).
   
   

Zgodnie z treścią § 5 ust. 2 pkt 2 lit. a) rozporządzenia w sprawie właściwości organów podatkowych, zasadniczo organem podatkowym właściwym w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych przez nierezydentów, w przypadku których pobór podatku następuje za pośrednictwem płatnika, jest naczelnik urzędu skarbowego właściwego dla nierezydentów w danym województwie, ustalony ze względu na adres siedziby płatnika.

W związku z powyższym, uwzględniając fakt, że Wnioskodawca powinien być traktowany jako nierezydent dla celów PDOF w Polsce, w jego opinii, w odniesieniu do wskazanych powyżej rodzajów przychodów osiąganych przez niego w Polsce, odpowiednie informacje o dochodach oraz pobranym od nich podatku w Polsce powinny być składane przez płatników, dokonujących na jego rzecz wypłat wynagrodzenia ze wskazanych powyżej tytułów, do następujących urzędów skarbowych:

• PIT-11 (dotyczący dochodów uzyskiwanych z umowy o pracę, wystawiany przez spółkę z siedzibą w W.) – do Trzeciego Urzędu Skarbowego,
• IFT-1R (dotyczący premii z tytułu członkostwa w zarządzie spółki z siedzibą w P., wystawiany przez omawianą spółkę) – do Urzędu Skarbowego P.
  
  

Jednocześnie zaliczki miesięczne od wynagrodzenia uzyskiwanego przez Wnioskodawcę z tytułu umowy o pracę, jak również zryczałtowany PDOF od premii z tytułu członkostwa w zarządzie, zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy o PDOF (art. 38 ust. 1 i art. 42 ust. 1 ustawy o PDOF), powinny być wpłacane przez płatników (podmioty dokonujące na rzecz Wnioskodawcy wypłat wynagrodzenia z poszczególnych tytułów) na rachunki urzędów skarbowych właściwych według siedzib tych płatników.

Z kolei roczne zeznanie podatkowe w Polsce za dany rok powinno, w opinii Wnioskodawcy, zostać złożone przez Niego do Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, nie zaś do Urzędu Skarbowego w N, właściwego ze względu na czasowy adres zameldowania w Polsce. Zgodnie bowiem z § 5 ust. 3 rozporządzenia w sprawie właściwości organów podatkowych zasadniczo jeżeli podatnik, będący nierezydentem podatkowym w Polsce, uzyskuje dochody (przychody) na terenie więcej niż jednego województwa, właściwy miejscowo jest Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście (wskazane zeznanie będzie przy tym obejmować zasadniczo jedynie przychody z umowy o pracę, bowiem w odniesieniu do premii z tytułu członkostwa w zarządzie rocznego rozliczenia PDOF dokonuje generalnie płatnik we właściwym ze względu na swoją siedzibę urzędzie skarbowym na deklaracji rocznej o zryczałtowanym podatku dochodowym – PIT-8AR).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w myśl art. 3 ust. 2b ww. ustawy – uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

W myśl art. 4a ww. ustawy powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest obywatelem polskim posiadającym również obywatelstwo francuskie. Od ponad 25 lat wraz z rodziną (żoną i dziećmi) mieszka na stałe we Francji. Tam jest zatrudniony na umowę o pracę w spółce francuskiej. Od 01 czerwca 2008 r. jest również zatrudniony na podstawie umowy o pracę w polskiej filii francuskiego pracodawcy, spółce kapitałowej z siedzibą w W.. W latach 2008 – 2009 uzyskiwał dodatkowo przychody w Polsce w postaci jednorazowej rocznej premii z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu w spółce kapitałowej z siedzibą w P., wypłacanej na podstawie odpowiedniej uchwały Rady Nadzorczej. Na terytorium Polski Wnioskodawca jest zameldowany na pobyt czasowy (na okres 3 lat) w N., w mieszkaniu będącym jego własnością, nabytym w 2007 roku. Miejsce pobytu w Polsce w związku z wykonywaną pracą wiąże się zasadniczo z inną lokalizacją na terytorium Polski.

Pobyt w Polsce w latach 2008 i 2009 zasadniczo przekroczył 183 dni w każdym z tych lat, przy czym był on generalnie ograniczony do pobytu w celach niezbędnych do wypełniania obowiązków zawodowych;

Adres stałego zamieszkania znajduje się we Francji, w domu będącym własnością Wnioskodawcy i jego żony, gdzie na stałe mieszka także jego najbliższa rodzina, tj. żona oraz dzieci.

Wnioskodawca jest w posiadaniu certyfikatu rezydencji wydanego przez odpowiednie francuskie organy podatkowe, potwierdzającego jego rezydencję podatkową we Francji w roku 2007 (planuje wystąpić również o certyfikaty rezydencji za lata 2008 i 2009, przy czym w odniesieniu do roku 2009 uzyskanie omawianego certyfikatu będzie możliwe dopiero w terminie złożenia zeznania rocznego we Francji za rok 2009).

Życie rodzinne, społeczne i kulturalne Wnioskodawcy (obejmujące np. przynależność do organizacji, stowarzyszeń, itp.) koncentruje się we Francji.

Zatem, biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie uregulowania zawarte w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanej między Polską a Francją.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 20.06.1975 r. (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 50), w rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona, nie włączając jednak osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu, jaki osiągają ze źródeł położonych w wyżej wymienionym Państwie albo z tytułu majątku, jaki posiadają w tym Państwie.

Definicja ta odnosi się zatem do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę podlegania nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Postanowienia art. 4 ust. 2 ww. umowy mają natomiast zastosowanie w sytuacji, gdy w myśl postanowień ust. 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, tzn. gdy zachodzi kolizja ustawodawstw wewnętrznych obu państw w kwestii dotyczącej ustalenia miejsca zamieszkania.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. umowy polsko – francuskiej, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
2. jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;
3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;
4. jeśli sytuacji tej osoby nie można uregulować zgodnie z postanowieniami liter a), b) i c), właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.
   
   

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż w latach 2008, 2009 i latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) po przekroczeniu 183 dni pobytu na terytorium Polski w danym roku podatkowym, Wnioskodawca spełnia przesłanki pozwalające uznać go za osobę posiadającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zarówno w Polsce jak i we Francji. Powyższe oznacza, iż państwo rezydencji Wnioskodawczyni należy ustalić zgodnie z regułami kolizyjnymi zawartymi w art. 4 ust. 2 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem, jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym umowa zawarta między Polską i Francją.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, iż osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Po dokonaniu analizy stopnia powiązań osobistych i gospodarczych Wnioskodawcy, należy stwierdzić, iż stosownie do art. 4 ust. 2 lit. a) umowy, nie posiada on miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski. Wnioskodawca ma silniejsze powiązania osobiste i gospodarcze z Francją. Posiada obywatelstwo polskie i francuskie. Od ponad 25 lat wraz z rodziną (żoną i dziećmi) mieszka na stałe we Francji. Tam jest zatrudniony na umowę o pracę w spółce francuskiej. Od 01 czerwca 2008 r. jest również zatrudniony na podstawie umowy o pracę w polskiej filii francuskiego pracodawcy, spółce kapitałowej z siedzibą w W. W latach 2008 – 2009 uzyskiwał dodatkowo przychody w Polsce w postaci jednorazowej rocznej premii z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu w spółce kapitałowej z siedzibą w P., wypłacanej na podstawie odpowiedniej uchwały Rady Nadzorczej.

W Polsce posiada mieszkanie, w którym jest zameldowany na pobyt czasowy (na okres 3 lat). Z mieszkania tego nie korzysta. Pobyt w Polsce w latach 2008 i 2009 zasadniczo przekroczył 183 dni w każdym z tych lat, przy czym był on generalnie ograniczony do pobytu w celach niezbędnych do wypełniania obowiązków zawodowych;

Adres stałego zamieszkania znajduje się we Francji, w domu będącym własnością Wnioskodawcy i jego żony, gdzie na stałe mieszka także jego najbliższa rodzina, tj. żona oraz dzieci. Życie rodzinne, społeczne i kulturalne Wnioskodawcy (obejmujące np. przynależność do organizacji, stowarzyszeń, itp.) koncentruje się we Francji.

Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji wydany przez odpowiednie francuskie organy podatkowe, potwierdzające Jego rezydencję podatkową we Francji w roku 2007 (planuje wystąpić również o certyfikaty rezydencji za lata 2008 i 2009, przy czym w odniesieniu do roku 2009 uzyskanie omawianego certyfikatu będzie możliwe dopiero w terminie złożenia zeznania rocznego we Francji za rok 2009).

Zatem, w latach 2008, 2009 i latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) Wnioskodawca podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak stanowi przepis art. 17 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jeżeli ustawy podatkowe nie stanowią inaczej, właściwość miejscową organów podatkowych ustala się według miejsca zamieszkania albo adresu siedziby podatnika, płatnika, inkasenta lub podmiotu wymienionego w art. 133 § 2.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych lub poszczególnych kategorii podatników, płatników lub inkasentów w sposób odmienny niż określony w § 1, uwzględniając w szczególności posiadanie miejsca zamieszkania lub siedziby za granicą, miejsce uzyskiwania dochodów oraz miejsce położenia przedmiotu opodatkowania (art. 17 § 2 Ordynacji).

W myśl postanowień § 5 ust. 2 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 165, poz. 1371 ze zm.), w przypadku uzyskiwanych przez podatników, którzy są nierezydentami polskimi, dochodów (przychodów) innych niż wymienione w ust. 1 lub w pkt 1 – a zatem dochodów (przychodów) innych niż z działalności gospodarczej i innych niż z tytułu wywozu ładunków i pasażerów, przyjętych do przewozu w polskich portach morskich – właściwi miejscowo są naczelnicy urzędów skarbowych, wymienieni w ust. 1, ustaleni ze względu na miejsce zamieszkania lub adres siedziby płatnika, w przypadku gdy pobór podatku następuje za pośrednictwem płatnika.

Natomiast w świetle § 5 ust. 3 rozporządzenia, jeżeli podatnik, o którym mowa w ust. 1 (nierezydent), prowadzi działalność gospodarczą na terenie więcej niż jednego województwa albo uzyskuje dochody (przychody), o których mowa w ust. 2, na terenie więcej niż jednego województwa, albo jednocześnie uzyskuje dochody (przychody) z tytułów wymienionych w ust. 1 i 2 na terenie więcej niż jednego województwa, właściwy miejscowo jest Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, z zastrzeżeniem ust. 4.

W przypadku uzyskiwania przez Wnioskodawcę wynagrodzeń z tytułu umowy o pracę od pracodawcy mającego siedzibę w W., właściwym miejscowo naczelnikiem urzędu skarbowego do odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy z tego tytułu jest Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście.

Natomiast zryczałtowany 20% podatek dochodowy od premii z tytułu członkostwa w zarządzie spółki z siedzibą w P., winien być odprowadzony przez płatnika do Urzędu Skarbowego P. Zeznanie roczne w Polsce za dany rok podatkowy Wnioskodawca jest zobowiązany do złożenia zgodnie z ww. przepisami do Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście.

Reasumując, należy stwierdzić, iż w latach 2008, 2009 r. i w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) Wnioskodawca podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. posiada status nierezydenta podatkowego w Polsce. W związku z powyższym właściwość organów podatkowych powinna być ustalona zgodnie z treścią § 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie właściwości organów podatkowych. Zaliczki na podatek dochodowy z tytułu umowy o pracę winny być odprowadzane przez płatnika mającego siedzibę w W. do Naczelnika Urzędu Skarbowego, natomiast zryczałtowany 20% podatek dochodowy od premii z tytułu członkostwa w zarządzie spółki z siedzibą w P., winien być odprowadzony przez płatnika do Urzędu Skarbowego P.

Zeznanie roczne w Polsce za dany rok podatkowy Wnioskodawca jest zobowiązany do złożenia do Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, iż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.