INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 07.05.2009 r. (data wpływu 25.05.2009 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 08.07.2009 r., (data wpływu 13.07.2009 r., data nadania 09.07.2009 r.) na wezwanie Nr IPPB4/415-360/09-2/JS z dnia 02.07.2009 r. (data nadania 02.07.2009 r., data doręczenia 06.07.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w latach 2007 - 2009 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.05.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w latach 2007 -2009.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest kawalerem, nie posiada dzieci. W maju 2007 r. wyjechał do Belgii z zamiarem stałego pobytu, tam mieszka na stałe. Od 1 sierpnia 2007 r. Wnioskodawca podjął stałą pracę w holenderskiej firmie (30 km od miejsca zamieszkania), gdzie pracuje do chwili obecnej. Wnioskodawca nadmienia, iż jednym z powodów, że mieszka w Belgii, a pracuje w Holandii jest fakt, iż Jego pracodawca jest jednocześnie właścicielem kamienicy, w której wynajmuje mieszkanie. Od roku 2007 Wnioskodawca nie osiąga w Polsce żadnych dochodów, ani nie posiada nieruchomości w Polsce. Do kraju Wnioskodawca przyjeżdża tylko, aby odwiedzić najbliższą rodzinę (mamę i dorosłe rodzeństwo). W ciągu roku jest to kilka, kilkanaście dni, w szczególności w święta. Podatki Wnioskodawca płaci w Holandii zgodnie z miejscem wykonywania pracy oraz zgodnie z miejscem zamieszkania dopełnia corocznego obowiązku podatkowego, rozliczając się z osiągniętych dochodów w urzędzie skarbowym w Belgii. Swoją przyszłość Wnioskodawca wiąże nadal z pobytem za granicą, do Polski nie planuje wracać, w szczególności w najbliższych latach.

Pismem z dnia 02.07.2009 r. Nr IPPB4/415-360/09-2/JS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie jakiego okresu podatkowego dotyczą zapytania przedstawione we wniosku. Powyższe uzupełniono w terminie informując, iż okres którego dotyczy pytanie to rok 2007 i 2008 oraz rok 2009 przy założeniu, że nie ulegnie zmianie przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca powinien być traktowany jako osoba nie posiadająca miejsca zamieszkania na terytorium Polski...
2. Czy w związku z przeniesieniem ośrodka życiowego do Belgii Wnioskodawca podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Uważa, ze przeniósł swój ośrodek interesów życiowych z Polski do Belgii. Przychody uzyskane przez Wnioskodawcę za granicą w całości podlegają opodatkowaniu w Belgii i nie podlegają rozliczeniu w Polsce. Wynika to faktu, iż w kwestii opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze źródeł położonych na terytorium danego państwa decydujące znaczenie ma ustalenie miejsca zamieszkania na co wskazuje treść art. 3 ust. 1 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 4 Konwencji zawartej między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii. Zgodnie z art. 3 cytowanej ustawy, za osobę mająca miejsce zamieszkania na terytorium RP uważa się osobę fizyczną, która posiada centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa na terytorium RP dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W związku ze zmianą miejsca zamieszkania i przeniesienia ośrodka interesów życiowych do Belgii, zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy Wnioskodawca podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Jeżeli Wnioskodawca nie uzyskiwał żadnych dochodów w Polsce, nie ciąży na Nim obowiązek rozliczania się w Polsce, a więc nie ma obowiązku do składania zeznania podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r., obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do treści art. 4a ustawy powołane powyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską, a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie w dniu 20.08.2001 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139) „osoba mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która, zgodnie z prawem tego Państwa, podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, wszystkie jego jednostki terytorialne lub organy lokalne. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiągniętego tylko ze źródeł położonych tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Rozstrzygające znaczenie w kwestii opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze źródeł położonych na terytorium danego państwa ma zatem ustalenie miejsca zamieszkania Podatnika.

Definicja odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy stwierdzić, że od dnia wyjazdu do Belgii nie posiada Pan miejsca zamieszkania na terytorium RP. W maju 2007 r. wyjechał Pan do Belgii z zamiarem stałego pobytu. Zgodnie z miejscem zamieszkania, rozliczenia osiągniętych dochodów dokonuje Pan w urzędzie skarbowym w Belgii. Od roku 2007 nie osiąga Pan w Polsce żadnych dochodów, ani nie posiada nieruchomości. Do kraju przyjeżdża Pan tylko, aby odwiedzić najbliższą rodzinę (mamę i dorosłe rodzeństwo). W ciągu roku jest to kilka, kilkanaście dni, w szczególności w święta. Swoją przyszłość wiąże Pan nadal z pobytem za granicą, do Polski nie planuje Pan wracać, w szczególności w najbliższych latach.

Mając na uwadze fakt, że z Belgią łączą Pana ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze oraz uwzględniając zapisy Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską, a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku należy stwierdzić, iż w 2007, 2008 i 2009 r. (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny) podlega Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.