INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2009 r. (data wpływu 23.10.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na posiłki i napoje, w tym alkoholowe w czasie spotkań biznesowych w restauracjach - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na posiłki i napoje, w tym alkoholowe w czasie spotkań biznesowych w restauracjach.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne.

Stan faktyczny nr 1.

Spółka organizuje około 4 razy w roku konferencję dla swoich klientów. Każda konferencja poświęcana jest tematyce informatycznej, a jej program merytoryczny przesyłany jest do klientów z miesięcznym wyprzedzeniem. Po zebraniu odpowiedniej ilości uczestników organizowana jest konferencja, najczęściej poza siedzibą firmy i trwająca dwa dni. Spółka, jako ceniony partner wielu znanych dostawców rozwiązań informatycznych, przedstawia klientom prawdopodobne kierunki rozwoju w branży informatycznej, co pozwala na utrzymanie i umacnianie relacji biznesowych z dotychczasowymi klientami i tym samym zabezpieczeniu źródła przychodów.

W takim przypadku, Spółka ponosi koszty organizacji konferencji, w tym również koszty posiłków (śniadania, lunchu, kolacji) oraz napojów, w tym również alkoholowych.

Spółka podkreśla, że spotkania konferencje nie mają charakteru wytwornej, czy okazałej imprezy, a także, że celem Spółki nie jest chęć okazania przepychu.

Wydatki dotyczące organizacji konferencji dokumentowane są fakturami VAT wystawionymi na Spółkę.

Stan faktyczny nr 2.

Osoby pełniące rolę handlowców oraz Zarząd Spółki w ramach działań handlowych spotykają się z dotychczasowymi klientami lub potencjalnymi kontrahentami w restauracjach, aby omówić warunki sprzedaży, negocjować zapisy zawieranych umów, a także przedstawiać aktualną ofertę handlową. Spotkania te są zwyczajowymi spotkaniami biznesowymi bez znamion wytworności lub okazałości. W takim przypadku zamawiane są posiłki z menu danej restauracji, a koszt posiłku pokrywa strona zapraszająca. Jeżeli jest nią Spółka, to koszt ten dokumentowany jest fakturą VAT wystawianą na Spółkę.

Stan faktyczny nr 3.

Spółka dokonuje zakupów herbaty, kawy, napojów bezalkoholowych oraz słodyczy z przeznaczeniem serwowania ich na posiedzeniach Zarządu, narad kierownictwa Spółki, zebrań pracowniczych oraz spotkań z osobami nie będącymi organami Spółki np. kontrahentami. Finansowanie zakupów odbywa się z bieżących środków i dokumentowane jest fakturami VAT wystawionymi na Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki ponoszone na organizację konferencji (przypadek 1) związane z zakupem posiłków i napojów, w tym alkoholowych stanowią koszty uzyskania przychodów dla Spółki...
2. Czy wydatki ponoszone w związku ze spotkaniami handlowymi (przypadek 2) na zakup posiłków i napojów, w tym czasami alkoholowych stanowią koszty uzyskania przychodów dla Spółki...
3. Czy wydatki z tytułu zakupu herbaty, kawy, napojów bezalkoholowych oraz słodyczy (przypadek 3) stanowią koszty uzyskania przychodów dla Spółki...

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie drugie dotyczące przedstawionego stanu faktycznego nr 2.

Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami, i tak:

• w zakresie pytania pierwszego dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego nr 1 w dniu 15 stycznia 2010 r. nr ILPB3/423-955/09-2/MC,
• w zakresie pytania trzeciego dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego nr 3 w dniu 15 stycznia 2010 r. nr ILPB3/423-955/09-4/MC.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, może On zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki zarówno związane z zakupem posiłków i napojów, w tym alkoholowych przy organizacji konferencji, jak i wydatki związane z zakupem posiłków i napojów, w tym czasami alkoholowych przy spotkaniach handlowych, a także wydatki z tytułu zakupu herbaty, kawy, napojów bezalkoholowych oraz słodyczy w celach serwowania ich na posiedzeniach Zarządu, narad kierownictwa Spółki, zebrań pracowniczych oraz spotkań z osobami nie będącymi organami Spółki np. kontrahentami.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Art. 16 ust. 1 pkt 28 tej ustawy stanowi zaś, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, jak również żadna inna ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia reprezentacji, a zgodnie z definicją słownikową przez reprezentację rozumie się „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną”. (Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza; Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007).

Spółka uważa, że ponoszone przez Nią wydatki nie mają charakteru reprezentacji.

Zaproszenie klientów na konferencje IT i zapewnienie im całodniowego wyżywienia nie jest związane z żadną chęcią zaimponowania klientom okazałością, czy wystawnością. W panelach dyskusyjnych klienci mogą podzielić się swoimi problemami w IT, zadawać pytania i korzystać z rad ekspertów Spółki. Wzrastająca ilość uczestników świadczy o tym, że przyjęta przez Spółkę formuła konferencyjna jest akceptowana przez klientów. Pozwala również stwierdzić, że działanie to przekłada się na zabezpieczenie źródła przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zaproszenie klienta lub potencjalnego kontrahenta do restauracji w celach handlowych, również zdaniem Spółki, nie nosi znamion okazałości, czy wystawności, a poniesione wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W tej kwestii, Spółka kieruje się interpretacją o sygnaturze: IPPB5/4240-24/09-2/AM z dnia 27.08.2009 r. zamieszczoną na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

Zdaniem Spółki, wydatki z tytułu zakupu herbaty, kawy, napojów bezalkoholowych z przeznaczeniem serwowania ich na posiedzeniach Zarządu, narad kierownictwa Spółki, zebrań pracowniczych oraz spotkań z osobami nie będącymi organami Spółki np. kontrahentami, również można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Taką interpretację potwierdza interpretacja indywidualna o sygnaturze: IBPB3/423-405/08/PC z dnia 13.08.2008 r. zamieszczona na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z zastrzeżenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog takich wydatków zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis ten, w pkt 28, stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reprezentacji. Zatem należy odwołać się do wykładni językowej tego pojęcia.

Reprezentacja oznacza „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Przenosząc powyższą definicję na grunt działalności gospodarczej, należy przyjąć, że reprezentacja to działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie właściwego wizerunku firmy poprzez np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, czy wręczanie upominków.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji „obraz przedsiębiorcy” przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że osoby pełniące rolę handlowców oraz Zarząd Spółki w ramach działań handlowych spotykają się z dotychczasowymi klientami lub potencjalnymi kontrahentami w restauracjach, aby omówić warunki sprzedaży, negocjować zapisy zawieranych umów, a także przedstawiać aktualną ofertę handlową.

W takim przypadku zamawiane są posiłki z menu danej restauracji, a koszt posiłku pokrywa strona zapraszająca. Jeżeli jest nią Spółka, to koszt ten dokumentowany jest fakturą VAT wystawianą na Spółkę.

Wnioskodawca podkreśla, że spotkania te są zwyczajowymi spotkaniami biznesowymi bez znamion wytworności lub okazałości.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do przedstawionych we wniosku okoliczności, należy zauważyć, że podstawowym problemem w przedmiotowej sprawie jest rozstrzygnięcie czy ponoszone przez Spółkę wydatki na zakup posiłków i napojów, w tym czasami alkoholowych w restauracji, ukierunkowane są na reprezentowanie firmy, czy też mają na celu zachęcanie potencjalnych kontrahentów do nawiązania bądź utrzymania kontaktów z dotychczasowymi klientami oraz nabywania oferowanych usług czy towarów.

W ocenie tut. Organu, w kwestii dotyczącej wydatków Spółki na zakup w restauracjach posiłków i napojów, w tym czasami alkoholowych dla dotychczasowych klientów lub potencjalnych kontrahentów mamy do czynienia z pierwszym z tych wyznaczników, gdyż trudno wykazać inny niż reprezentacja cel poniesienia tych wydatków. Pomimo tego, że w czasie spotkań z klientami czy kontrahentami omawiane są różnorakie warunki współpracy, wątpliwości budzą miejsca takich spotkań, tj. lokale gastronomiczne. Spotkania biznesowe mogą być bowiem organizowane w każdym innym miejscu, zwłaszcza w siedzibach podmiotów gospodarczych.

W tym miejscu wskazać należy, iż zwyczajowo spotkania biznesowe w restauracjach odbywają się, by stworzyć dobry klimat dla rozmów i wywrzeć dobre wrażenie na dotychczasowym kliencie lub potencjalnym kontrahencie, za którego koszty posiłku płaci Spółka, zainteresowana np. przyjęciem Jej oferty.

W kontekście zdefiniowanego wyżej pojęcia reprezentacji oraz z analizy przytoczonego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, jednoznacznie wynika, iż ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na posiłki i napoje, w tym czasami alkoholowe w trakcie spotkań z klientami czy kontrahentami w restauracjach, wiążą się z kreowaniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy, a zatem nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Powoływanie się w tym kontekście przez Spółkę na okoliczność, że tego typu działania czy wydatki nie mają charakteru wytworności lub okazałości, a jest to praktyka powszechnie stosowana nie odbiera wyżej wymienionym czynnościom cech reprezentacji.

Ponadto, należy zauważyć, iż poniesione przez Spółkę wydatki są wydatkami na reprezentację, gdyż odpowiadają reprezentacji mającej na celu przede wszystkim kreowanie pozytywnego wizerunku firmy i ułatwienie zawarcia umowy bądź kontraktu. Za „reprezentację” bowiem, w potocznym rozumieniu, należy uznać działania zmierzające do stworzenia jak najkorzystniejszego wizerunku firmy.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Spółkę na posiłki i napoje, w tym czasami alkoholowe w trakcie spotkań z dotychczasowymi klientami lub potencjalnymi kontrahentami w restauracjach nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki, pomimo ich związku z przychodem (bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów), gdyż jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym zawierają się w katalogu wyłączeń zawartych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do powołanego przez Spółkę orzeczenia organu podatkowego stwierdzić należy, że rozstrzygnięcie to zapadło w indywidualnej sprawie konkretnego podatnika i w oparciu o przedstawiony przez niego stan faktyczny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.