Interpretacje do przepisu
art. 89a ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług

102/481753 - interpretacji podatkowych do przepisu art. 89a ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług

1 2 3 4

2009.12.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPP1/443-1203/09-2/AI
     ∟Czy Wnioskodawca zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) na podstawie art. 89a ust. 1 i art. 89a ust. 1a, po spełnieniu warunków określonych w art. 89a ust. 2 może skorygować podatek należny z tytułu dostaw towarów do Sp. z o.o., wobec której Postanowieniem Sądu Rejonowego w dniu 29 kwietnia 2009r. została ogłoszona upadłość z możliwością zawarcia układu oraz czy rozliczenie podatku w odniesieniu do uprawdopodobnionych nieściągalnych wierzytelności Spółka może dokonać w terminie określonym w art. 89a ust.3 ww. ustawy?

2009.11.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP2/443-721/09/ASz
     ∟możliwość skorzystania ulgi na złe długi, jeżeli dłużnik jest postawiony w stan upadłości, natomiast zarówno dłużnik, jak i wierzyciel nadal są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni

2009.09.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPP2/443-750/09-2/SAP
     ∟Czy Spółka, stosownie do art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT, może w zawiadomieniu kierowanym do dłużnika przed skorzystaniem z ulgi (dalej: zawiadomienie) wskazać łączną kwotę przysługujących jej względem kontrahenta wierzytelności (w rozbiciu na kwotę netto, podatek VAT i kwotę brutto) wynikających z faktur wystawionych na tego dłużnika?

2009.09.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPP2/443-601/09-4/MS
     ∟Spółka będąca wierzycielem Zainteresowanego, ma prawo do dokonania korekty podatku należnego, jeżeli zostaną spełnione wszystkie warunki wymienione w art. 89a ust. 1a i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług – czyli jak w zadanym stanie faktycznym. Jeżeli w wyniku dokonania przez dłużnika korekty podatku naliczonego powstanie zaległość podatkowa , to dłużnik zobowiązany będzie do zapłaty zaległości wraz z odsetkami za zwłokę.

2009.06.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP2/443-379/09/WN
     ∟Możliwość skorzystania ulgi na złe długi, jeżeli dłużnik jest w likwidacji

2009.05.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP2/443-178/09/ASz
     ∟możliwość skorzystania ulgi na złe długi, jeżeli dłużnik jest postawiony w stan upadłości, ale nadal jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

2009.04.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP3/443-160/09/ŁW
     ∟korekty podatku naliczonego w odniesieniu do nieściągalnych należności

2009.04.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP3/443-342/09/ŁW
     ∟korekty podatku naliczonego w odniesieniu do nieściągalnych należności

2008.10.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - ITPP1/443-715/08/KM
     ∟Czy na podstawie pisma od syndyka masy upadłości może Pan zaliczyć wierzytelność odpisaną jako nieściągalną do kosztów uzyskania przychodów i dokonać korekty podatku od towarów i usług?

2008.10.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - ITPB1/415-450/08/AT
     ∟Czy na podstawie pisma od syndyka masy upadłości Wnioskodawca może zaliczyć wierzytelność odpisaną jako nieściągalną do kosztów uzyskania przychodów (jako warunek do korekty podatku od towarów i usług)?

2008.03.31 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-I/4407/14-23/07/MJa
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PV-I/4407/14-23/07/MJaData2008.03.31AutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Rozliczenie podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelnościSłowa kluczowewierzytelności nieściągalnePytanie podatnikaCzy w przypadku skorzystania z tzw. ulgi na złe długi w przesyłanym do urzędu skarbowego zawiadomieniu można posłużyć się danymi w kwotach łącznych, bez rozbijania na wartość poszczególnych wierzytelności? D E C Y Z J ANa podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4 oraz art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) oraz art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), art. 89a ust. 1, ust. 2 i ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 14.11.2007r., uzupełnionego pismem z dnia 16.01.2008r., wniesionego przez ......... na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 5.11.2007r., znak 1471/VUR1/443-106/8/07/RT wydane w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawiep o s t a n a w i aodmówić zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.U Z A S A D N I E N I EPismem z dnia 19.08.2005r. Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego. Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowieniem z dnia 18.11.2005r. odmówił wszczęcia postępowania w przedmiotowej sprawie powołując się na art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który to przepis uzależnia obowiązek udzielenia interpretacji od spełnienia warunku negatywnego, polegającego na braku kontroli podatkowej albo postępowania przed sądem administracyjnym, toczących się w indywidualnych sprawach podatnika. W związku z tym, iż w dniu 3.11.2005r. wobec Spółki zostało wszczęte postępowanie kontrolne, organ pierwszej instancji odmówił wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji. Na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego Strona złożyła zażalenie. Dyrektor Izby Skarbowej postanowieniem z dnia 10.03.2006r. utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji. W skardze do WSA w Warszawie z dnia 14.04.2006r. Spółka wniosła o uchylenie postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej, a sąd wyrokiem z dnia 8.05.2007r. uchylił zaskarżone postanowienie organu drugiej instancji, jak i poprzedzające je postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.Z przedstawionego we wniosku z dnia 19.08.2005r. stanu faktycznego wynika, iż Spółka świadczy usługi telekomunikacyjne w zakresie telefonii komórkowej. Sprzedaż usług zgodnie z przepisami prawa podatkowego jest dokumentowana fakturami VAT. Spółka rozpoznaje przychód na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654, z późn. zm.). W związku z faktem, iż część odbiorców usług nie reguluje należności w terminie, Spółka wyraziła zamiar skorzystania z uprawnienie wskazanego w art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.) – dalej ustawa o VAT. Regulacja ta uprawnia podatnika, po uprzednim spełnieniu określonych w niej warunków, do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku związane z nieściągalnymi wierzytelnościami. Oprócz przesłanek natury formalnej przepisy regulujące omawianą instytucję nakładają na wierzyciela także szereg obowiązków dodatkowych. I tak, zgodnie z art. 89a ust. 5 ustawy o VAT podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego, zawiadomić o korekcie właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego. Zdaniem Spółki w zawiadomieniu, o którym mowa powyżej podatnik może posłużyć się danymi w kwotach łącznych, bez rozbijania na wartość poszczególnych wierzytelności. Wystarczy, aby w zawiadomieniu tym Strona ujęła: kwotę netto, kwotę podatku VAT oraz kwotę wraz z podatkiem VAT łącznie ze wskazaniem, w jakiej pozycji deklaracji VAT-7 zostały uwzględnione korygowane kwoty. Sposób prezentacji omawianych danych nie został ujęty w żadne sformalizowane normy prawne, w związku z czym Spółka wnioskuje, iż obrany przez Nią sposób jest prawnie dopuszczalny.Postanowieniem z dnia 5.11.2007r. Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego uznał wyżej przedstawione stanowisko Spółki za nieprawidłowe. W ocenie organu pierwszej instancji w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 89a ust. 5 ustawy o VAT, należy podać informację o kwotach korekty podatku należnego. Na zawartość merytoryczną zawiadomienia ustawodawca wskazuje używając zwrotu „wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego”. Omawiany przepis nie przewiduje możliwości łącznego podania kwot, lecz zakłada obowiązek podania wszystkich kwot korekty podatku należnego. Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W przedmiotowym zażaleniu Spółka podniosła, iż na poparcie swojej tezy organ pierwszej instancji nie przywołał żadnego przepisu prawa, a także nie podał żadnego argumentu, przekonującego o słuszności stanowiska organu podatkowego. Zdaniem Spółki takie działanie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego jest ewidentnym naruszeniem art. 121 w związku z art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z utrwalonym poglądem doktryny, zasada przekonywania nakłada na organy administracji państwowej obowiązek starannego i możliwie najbardziej pełnego napisania uzasadnienia do decyzji, bądź innego aktu administracji o charakterze władczym. Jednozdaniowe uzasadnienie postanowienia, w którym Naczelnik Urzędu Skarbowego zamiast wytłumaczenia Spółce dlaczego jej pogląd jest błędny, przywołuje jedynie przepis prawa opatrując go lakonicznym komentarzem będącym jedynie zaprzeczeniem tezy postawionej przez Spółkę, trudno uznać za odpowiadające wymogom przepisów prawa. Pogląd wyrażony przez organ pierwszej instancji jest tym bardziej nieuzasadniony, iż sposób prezentacji kwot korekty podatku należnego nie został ujęty w żadne sformalizowane normy prawne. Gdyby ustawodawca chciał, aby zawiadomienie przybrało formę szczególną, należy domniemywać, iż ująłby w przepisie przynajmniej podstawowe dane, które powinno zawierać takie zawiadomienie.W dniu 22.01.2008r. do Izby Skarbowej wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie wniesionego zażalenia. Spółka zarzuciła postanowieniu z dnia 5.11.2007r., iż zostało wydane po upływie określonego przez Ordynację podatkową 3-miesięcznego terminu. Nawet gdyby założyć swoiste „zawieszenie” biegu terminu do wydania postanowienia za okres od daty wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania do dnia wpływu prawomocnego orzeczenia WSA do organu podatkowego, to nadal termin do wydania postanowienia nie można uznać za dochowany. Zdaniem Strony nie ma podstawy prawnej, aby twierdzić, że okres trzech miesięcy powinien biec ponownie od daty otrzymania orzeczenia przez organ pierwszej instancji. Z upływem terminu określonego w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego utracił legitymację do rozstrzygania w sprawie interpretacji i związany został z mocy prawa stanowiskiem przedstawionym przez Spółkę. Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10.02.2006r., nr 1401/FA/4117-14/53/05/AP, mocą której została uchylona interpretacja organu pierwszej instancji z uwagi na upływ 3-miesięcznego terminu do wydania postanowienia.Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu zażalenia wraz z pismem z dnia 16.01.2007r. zważył, co następuje:Ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2005r. Nr 90, poz. 756) ustawodawca wprowadził do ustawy o VAT rozwiązanie, polegające na możliwości pomniejszenia podatku należnego związanego z czynnościami z tytułu wykonania których podatnik nie otrzymał należnego mu wynagrodzenia – tzw. „ulga na złe długi”. Zgodnie z art. 89a ust. 2 ustawy o VAT z opisanego wyżej uprawnienia podatnik skorzystać może, gdy spełnione zostaną następujące warunki:dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;wierzytelności nie zostały uregulowane w jakiejkolwiek formie ani nie zostały zbyte;od daty wystawienia faktury, będącej podstawą do odpisania wierzytelności, nie upłynęło 5 lat, licząc od początku roku, w którym została wystawiona faktura;wierzyciel zawiadomił dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych a dłużnik, w ciągu 28 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.W myśl art. 89a ust. 5 ustawy o VAT podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.Obowiązek zawiadomienia urzędu właściwego dla wierzyciela o dokonanej korekcie podatku należnego wprowadzony został przez ustawodawcę jako dodatkowy wymóg, którego spełnienie nie jest warunkiem skorzystania z „ulgi na złe długi”. Niemniej podkreślić należy, iż pomimo swego technicznego charakteru jest to czynność obowiązkowa. Nakładając na wierzyciela przedmiotową powinność ustawodawca wskazał jednocześnie minimalny zakres danych, które winny zostać ujęte w składanym do urzędu zawiadomieniu. W art. 89a ust. 5 ustawy o VAT mowa jest o podaniu kwot korekty podatku należnego. Dlatego też w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej Spółka błędnie przyjęła tezę o dopuszczalności podania wyłącznie całkowitej kwoty korekty podatku należnego. W omawianej regulacji ustawodawca nie posłużył się bowiem pojęciem „kwota korekty”, lecz zastosował liczbę mnogą, co wskazuje, że chodzi o kwoty podatku należnego odpowiadające poszczególnym wierzytelnościom. Literalne brzmienie omawianego przepisu nie budzi zatem wątpliwości co do intencji ustawodawcy. Nieuzasadniony jest zatem zarzut Spółki dotyczący naruszenia art. 121 w związku z art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej. Rozwlekły wywód nie wpływa bowiem na jakość uzasadnienia, w szczególności, gdy tak jak w omawianym przypadku mamy do czynienie z „lex clara”. Jeśli ustawodawca nakazał podanie kwot korekty, to nie mógł mieć na myśli łącznej kwoty korekty, aczkolwiek stwierdzić należy, iż nie ma przeszkód, żeby oprócz cząstkowych kwot korekty podać również ich łączną sumę.Nietrafne są również argumenty Spółki dotyczące niedochowania 3-miesięcznego terminu do wydania postanowienia w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Stosownie do przepisu art. 14b § 3 zd. 1 Ordynacji podatkowej w przypadku niewydania przez organ postanowienia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14a § 1 w/w ustawy, uznaje się, że organ ten jest związany stanowiskiem podatnika, płatnika, lub inkasenta zawartym we wniosku. Wykładnia językowa przepisu nie pozwala na stwierdzenie, czy w przepisie tym mowa jest jedynie o postanowieniu zawierającym interpretacje organów podatkowych czy też także o postanowieniu mającym charakter wyłącznie procesowy. Zauważyć należy, iż ustawodawca odmiennie niż w przepisach art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej - w których posługuje się sformułowaniem „interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1” – w omawianym przepisie posłużył się określeniem „postanowienie”. Właściwe odczytanie użytego w art. 14b § 3 pojęcia wymagać zatem będzie posłużenia się innymi metodami wykładni, tj. wykładnią celowościową oraz wykładnią systemową.Przede wszystkim zauważenia wymaga, iż przepisy Ordynacji podatkowej w ramach postępowania wszczynanego na podstawie art. 14a § 1 wspomnianej ustawy wprost przewidują możliwość wydania postanowienia o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia (art. 169 § 1 w/w ustawy). Z orzecznictwa wynika natomiast, iż możliwe jest także rozstrzygnięcie wydane na podstawie art. 165a Ordynacji podatkowej (wyrok WSA z dnia 12.07.2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4238/06, wyrok WSA z dnia 27.02.2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1774/06). Przyjęcie stanowiska prezentowanego przez Spółkę oznaczałoby, iż ostateczne postanowienie o charakterze proceduralnym (np. odmawiające wszczęcia postepowania) powodowałoby wejście do obrotu prawnego tzw. „milczącej interpretacji” o której mowa w przytoczonym powyżej przepisie art. 14b § 3 Ordynacji. To z kolei oznaczałoby, iż stanowisko podatnika zawierające oczywiste braki czy też złożone przez osobę nieuprawnioną powodowałoby skutki, o których mowa art. 14b § 1 i § 2 oraz 14c Ordynacji podatkowej. Taka interpretacja byłaby jednak niezgodna z założeniem racjonalnego ustawodawcy. W art. 14a § 5 Ordynacji podatkowej przewidziano wprost, iż w razie gdy wniosek nie został uzupełniony w wyznaczonym terminie nie mają zastosowania przepisy art. 14b § 3 w/w ustawy. Przepis ten nie udziela jednak odpowiedzi, jakie skutki powodować może uchylenie przez sąd administracyjny postanowienia wydanego na podstawie art. 165a Ordynacji podatkowej. Konsekwencje uchylenia postanowienia wydanego na podstawie art. 165a w/w ustawy są o tyle trudniejsze do oceny, iż ustawodawca nie przewidział wprost możliwości stosowania tego przepisu do postanowień zawierających interpretację przepisów. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej wyrok uchylający postanowienie organu pierwszej instancji skutkuje wyeliminowaniem z obrotu prawnego tegoż postanowienia dopiero od chwili uchylenia - ex nunc, a nie od chwili wydania postanowienia. Zasadnym jest zatem przyjęcie, iż w przypadku uchylenia przez WSA postanowienia wydanego na podstawie art. 165a Ordynacji podatkowej organ podatkowy ma „nowy” termin na załatwienie sprawy. Mając powyższe na uwadze Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, iż postanowienie z dnia 5.11.2007r. wydane zostało w ustawowym terminie. Jak wskazuje materiał dowodowy odpis prawomocnego wyrok WSA wpłynął do Izby Skarbowej w dniu 1.08.2007r., a przekazanie akt organowi pierwszej instancji nastąpiło w dniu 7.08.2007r. Zgodnie z poglądem wyrażonym w wyroku NSA z dnia 14.09.2007r., sygn. a

2006.03.16 - Urząd Skarbowy w Łomży - PP/4403-95/EM/06
     ∟dotyczy zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w kwestii skorygowania należnego podatku od towarów i usług z tytułu dostawy towarów, świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, stanowiących koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym

1 2 3 4