Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.249.2017.1.BC
z 10 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2017 r. (data wpływu 4 lipca 2017 r.), uzupełniony pismem z dnia 24 lipca 2017 r. (data wpływu 28 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania, po podjęciu od 1 stycznia 2017 r. centralizacji rozliczeń w zakresie podatku VAT do pobieranych w imieniu powiatu dochodów przez powiatowe jednostki organizacyjne (PPOW, PDD), takich jak: odpłatność za pobyt dziecka w pieczy zastępczej; środki finansowe otrzymywane z innych powiatów na podstawie zawartych porozumień, które dotyczą zwrotu wydatków poniesionych przez powiat; środki finansowe otrzymywane od gmin, które dotyczą zwrotu określonych procentowo wydatków na opiekę i wychowanie dziecka poniesionych przez powiat – jest prawidłowe,
• sposobu dokumentowania ww. czynności – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania, po podjęciu od 1 stycznia 2017 r. centralizacji rozliczeń w zakresie podatku VAT do pobieranych w imieniu powiatu dochodów przez powiatowe jednostki organizacyjne (PPOW, PDD), takich jak: odpłatność za pobyt dziecka w pieczy zastępczej; środki finansowe otrzymywane z innych powiatów na podstawie zawartych porozumień, które dotyczą zwrotu wydatków poniesionych przez powiat; środki finansowe otrzymywane od gmin, które dotyczą zwrotu określonych procentowo wydatków na opiekę i wychowanie dziecka poniesionych przez powiat,
• sposobu dokumentowania ww. czynności.
  
  

Wniosek uzupełniono w dniu 28 lipca 2017 r. o właściwą nazwę Wnioskodawcy, adres elektroniczny w systemie ePUAP oraz nazwę organu podatkowego właściwego dla Wnioskodawcy ze względu na sprawę będącą przedmiotem interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiat (zwany dalej Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r., poz. 814, z późn. zm.) wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 3a ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje ustawowe zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie m.in.: wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej.

Powyższe zadanie publiczne Powiat wykonuje przy pomocy jednostek organizacyjnych, tj. Powiatowa Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza (zwany dalej PPOW), Powiatowy Dom Dziecka (zwanej dalej PDD). PPOW oraz PDD są to samorządowe jednostki budżetowe finansowane z budżetu Powiatu Stosownie do treści art. 11 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1870, z późn. zm.), jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego (ust. 1). Jednostka budżetowa działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności (ust. 2). Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej „planem finansowym jednostki budżetowej” (ust. 3). PCPR nie jest zarejestrowany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego jako podatnik podatku VAT.

System pieczy zastępczej, stosownie do postanowień art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. (Dz. U. z 2017 r., poz. 697) o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (zwana dalej ustawą), to zespół osób, instytucji i działań mających na celu zapewnienie czasowej opieki i wychowania dzieciom w przypadkach niemożności sprawowania opieki i wychowania przez rodziców.

Z treści art. 2 ust. 3 ustawy, wynika, że jednostkami organizacyjnymi wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej są jednostki organizacyjne jednostek samorządu terytorialnego wykonujące zadania w zakresie wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej, placówki wsparcia dziennego, organizatorzy rodzinnej pieczy zastępczej, placówki opiekuńczo-wychowawcze, regionalne placówki opiekuńczo-terapeutyczne, interwencyjne ośrodki preadopcyjne, ośrodki adopcyjne oraz podmioty, którym zlecono realizację zadań z zakresu wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej. Ustawodawca w art. 3 ust. 1-3 wskazuje również, że obowiązek wspierania rodziny przeżywającej trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo-wychowawczych oraz organizacji pieczy zastępczej, w zakresie ustalonym ustawą, spoczywa na jednostkach samorządu terytorialnego oraz na organach administracji rządowej. Obowiązek ten jednostki samorządu terytorialnego oraz organy administracji rządowej realizują w szczególności we współpracy ze środowiskiem lokalnym, sądami i ich organami pomocniczymi, policją, instytucjami oświatowymi, podmiotami leczniczymi, a także kościołami i związkami wyznaniowymi oraz organizacjami społecznymi. Piecza zastępcza jest sprawowana w przypadku niemożności zapewnienia dziecku opieki i wychowania przez rodziców. W myśl art. 32 ustawy, powiat organizuje pieczę zastępczą. Z art. 180 ustawy wynika, że do zadań własnych powiatu należy m.in.:

• zapewnienie dzieciom pieczy zastępczej w rodzinach zastępczych, rodzinnych domach dziecka oraz w placówkach opiekuńczo-wychowawczych;
• finansowanie świadczeń pieniężnych dotyczących dzieci z terenu powiatu, umieszczonych w rodzinach zastępczych, rodzinnych domach dziecka, placówkach opiekuńczo-wychowawczych, regionalnych placówkach opiekuńczo-terapeutycznych, interwencyjnych ośrodkach preadopcyjnych lub rodzinach pomocowych, na jego terenie lub na terenie innego powiatu.
  
  

Ponadto stosownie do art. 191 ust. 1-5 ustawy, powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed umieszczeniem go po raz pierwszy w pieczy zastępczej ponosi:

• wydatki na opiekę i wychowanie dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej albo rodzinnym domu dziecka;
• średnie miesięczne wydatki przeznaczone na utrzymanie dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej, regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej albo interwencyjnym ośrodku preadopcyjnym.
  
  

Jeżeli nie można ustalić powiatu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka, właściwy do ponoszenia wydatków jest powiat miejsca jego ostatniego zameldowania na pobyt stały.

Jeżeli nie można ustalić miejsca ostatniego zameldowania dziecka na pobyt stały, właściwy do ponoszenia wydatków jest powiat miejsca siedziby sądu, który orzekł o umieszczeniu dziecka w pieczy zastępczej.

W przypadku powrotu dziecka do rodziny i ponownego umieszczenia go w pieczy zastępczej, wydatki ponosi powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed ponownym umieszczeniem go w pieczy zastępczej.

Powiat, na terenie którego funkcjonują mogące przyjąć dziecko rodzina zastępcza, rodzinny dom dziecka lub placówka opiekuńczo-wychowawcza, zawiera z powiatem, porozumienie w sprawie przyjęcia dziecka oraz warunków jego pobytu i wysokości wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt l i 2 art. 191 ustawy.

Zgodnie z art. 193 ust. 1 ustawy, za pobyt dziecka w pieczy zastępczej rodzice ponoszą miesięczną opłatę w wysokości:

1. przyznanych świadczeń oraz dodatków, o których mowa w art. 80 ust. 1 i art. 81 – w przypadku umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej spokrewnionej, rodzinie zastępczej zawodowej, rodzinie zastępczej niezawodowej lub rodzinnym domu dziecka;
2. średnich miesięcznych wydatków przeznaczonych na utrzymanie dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej, regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej oraz interwencyjnym ośrodku preadopcyjnyni – w przypadku umieszczenia dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej, regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej oraz interwencyjnym ośrodku preadopcyjnym. Opłatę tą ustala, w drodze decyzji, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed umieszczeniem w rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka, placówce opiekuńczo-wychowawczej, regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej albo interwencyjnym ośrodku preadopcyjnym.
   
   

Zadania powiatu w zakresie pieczy zastępczej starosta wykonuje, zgodnie z art. 182 ustawy, za pośrednictwem powiatowego centrum pomocy rodzinie oraz organizatorów rodzinnej pieczy zastępczej.

1. Ustalenie odpłatności rodzicom za pobyt dziecka w pieczy zastępczej.
   Natomiast czynności świadczone w zakresie porozumień zawartych z innymi powiatami na podstawie których Powiatowa Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza, Powiatowy Dom Dziecka otrzymuje środki finansowe obejmują:
   1. umieszczenie dziecka w przestrzeni pieczy zastępczej (tj. rodzina zastępcza, placówka opiekuńczo-wychowawcza),
   2. ustalenie powiatu właściwego do ponoszenia wydatków na opiekę i wychowanie dziecka umieszczonego w pieczy zastępczej,
   3. opracowanie projektu porozumienia pomiędzy powiatami dotyczącymi zwrotu wydatków poniesionych na opiekę i wychowanie dziecka w pieczy zastępczej,
   4. inne czynności administracyjno-prawne dotyczące końcowego podpisania porozumienia (m.in. rokowania z innym powiatem co do treści zawartej w porozumieniu, współpraca z radcą prawnym, itp.),
   5. obsługa administracyjno-księgowa dotycząca wypłaty środków finansowych oraz otrzymywanych środków finansowych z innych powiatów dotyczących wydatków poniesionych na opiekę i wychowanie dziecka umieszczonego w pieczy zastępczej.
   W ramach realizacji zadań publicznych, PPOW, PDD (działający w imieniu powiatu) będąc jednostką organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego w zakresie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej pobiera następujące opłaty (dochody):
   • odpłatności za pobyt dziecka w pieczy zastępczej (art. 193 i art. 194 ustawy). Opłata jest wnoszona na podstawie decyzji administracyjnej;
   • środki finansowe otrzymywane z innych powiatów na podstawie zawartych porozumień (art. 191 ust. 5 i 192 ustawy), które dotyczą zwrotu wydatków poniesionych przez Powiat w związku z umieszczeniem oraz pobytem w placówce opiekuńczo-wychowawczej na podstawie wydanego skierowania;
   • środki finansowe otrzymywane z gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed umieszczeniem go po raz pierwszy w pieczy zastępczej (art. 191 ust. 9 i 10 ustawy).
   Jednocześnie wskazane opłaty i środki finansowe wnoszone są przelewem na rachunek bankowy PPOW, PDD. Ponadto stroną podpisywanych porozumień, o których mowa w art. 191 ust. 5 ustawy jest Powiat. PPOW, PDD jest podmiotem wyznaczonym przez Starostę, który m.in. otrzymuje na rachunek bankowy środki finansowe z innych powiatów na podstawie uzgodnień zawartych w porozumieniu dotyczących zwrotu wydatków poniesionych przez Powiat, a następnie uzyskane dochody odprowadza na rachunek bankowy Powiatu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy po podjęciu od 1 stycznia 2017 r. centralizacji rozliczeń w zakresie podatku VAT do pobieranych w imieniu powiatu dochodów przez powiatowe jednostki organizacyjne (PPOW, PDD), takich jak:
   1. odpłatność za pobyt dziecka w pieczy zastępczej,
   2. środki finansowe otrzymywane z innych powiatów na podstawie zawartych porozumień, które dotyczą zwrotu wydatków poniesionych przez powiat,
   3. środki finansowe otrzymywane od gmin, które dotyczą zwrotu określonych procentowo wydatków na opiekę i wychowania dziecka poniesionych przez powiat,
   ‒ ma zastosowanie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwaną dalej ustawą o VAT?
2. Jakimi dowodami księgowymi powinny być dokumentowane ww. dochody, po podjęciu od 1 stycznia 2017 r. centralizacji rozliczeń w zakresie podatku VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zakresie (otrzymywanie wskazanych dochodów z tytułu sprawowania pieczy zastępczej) Powiat nie działa w charakterze podatnika VAT. Nie uznaje się bowiem za podatnika organów władzy publicznej w zakresie czynności dla których zostały one powołane z uwzględnieniem tych, które wykonywane są na podstawie umów cywilnoprawnych. Skoro zatem opisane czynności dokonywane przez podmiot nie uznawany w zakresie ich realizacji za podatnika znajdują się poza zakresem VAT, to brak jest także podstaw dla ich dokumentowania fakturą. Tym samym właściwym dowodem księgowym dla dokumentowania ww. dochodów (również po podjęciu od 1 stycznia 2017 r. centralizacji rozliczeń w zakresie podatku VAT) jest nota księgowa.

W świetle regulacji wyrażonej brzmieniem art. 191 ust. 1-4 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, przewidziane zostały zasady finansowania przez powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed umieszczeniem go po raz pierwszy w pieczy zastępczej wydatków związanych z wychowaniem i opieką dziecka. Szczególne rozwiązanie przewiduje tutaj dyspozycja art. 191 ust. 5 tej ustawy, w świetle której powiat, na terenie którego funkcjonują mogące przyjąć dziecko rodzina zastępcza, rodzinny dom dziecka lub placówka opiekuńczo-wychowawcza, zawiera z powiatem, o którym mowa w art. 191 ust. 1-4, porozumienie w sprawie przyjęcia dziecka oraz warunków jego pobytu i wysokości wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 tej ustawy (tj. m.in. wydatki na opiekę i wychowania dziecka). Chodzi tutaj zatem o ustawowe rozwiązanie polegające na zapewnieniu pieczy zastępczej przez powiat mający takie możliwości instytucjonalne na rzecz powiatu obowiązanego do ponoszenia wydatków (zapewnienia pieczy zastępczej). Natomiast z brzmienia art. 191 ust. 9, a także art. 193 tej ustawy wynikają zasady finansowania przez właściwą (wskazaną) gminę, a także rodziców kosztów opieki i wychowania oraz odpowiednio kosztów pobytu dziecka w pieczy zastępczej.

W świetle normy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwana dalej VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definiując te pojęcia wskazać należy na odpowiednio treść art. 7 ust. 1 VAT, który ustala, że przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (z uwzględnieniem przypadków szczególnych) oraz art. 8 ust. 1 VAT w myśl którego świadczenie usług z uwzględnieniem regulacji szczególnych oznacza każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 VAT.

Należy jednak zauważyć, że nie każda odpłatna dostawa towarów jak i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu. Koniecznym jest bowiem, aby czynność taka została wykonana przez podatnika w rozumieniu regulacji VAT. Za takiego (art. 15 ust. 1 VAT) uznaje się natomiast osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą (w rozumieniu art. 15 ust. 2 VAT), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalnością gospodarczą dla potrzeb opodatkowania VAT (art. 15 ust. 2 VAT) jest natomiast wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Pojęcie to obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje na brzmienie art. 15 ust. 6 VAT. Norma ta ustala bowiem, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z brzmienia tego przepisu wynika zatem, że organ władzy publicznej uznawany jest za podatnika wyłącznie w razie zaistnienia jednej z dwóch sytuacji:

• wykonuje czynności inne niż te, które znajdują się w sferze jego zadań, bądź
• wykonuje czynności znajdujące się w sferze jego zadań, ale czynności te wykonuje w oparciu o zawarte umowy o charakterze cywilnoprawnym.
  
  

W kontekście przytoczonych regulacji dodatkowego zauważenia wymaga, że zapewnienie dzieciom pieczy zastępczej w rodzinach zastępczych, rodzinnych domach dziecka oraz placówkach opiekuńczo wychowawczych należy do zadań własnych powiatu (art. 180 pkt 2 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej). Stanowi zatem przejaw działań powiatu w zakresie których wykonuje on swoje zadania w charakterze organu władzy publicznej.

Jednostki samorządu terytorialnego z zasady prowadzą działalność niezarobkową, ale z możliwością wykonywania w niektórych przypadkach czynności odpłatnych. Przykładem może być interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy. Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 10 lutego 2014 r., ITPP2/443-1267/13/AK, Legalis: „Działalność gospodarcza nie musi być prowadzona w celu osiągnięcia zysku. (...) Pozwala to na uznanie za podatnika podatku od towarów i usług organu administracji publicznej, jako podmiotu, który nie działa w celu osiągnięcia zysku”.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 czerwca 2013 r., IBPP3/443-539/13/UH, Legalis: „Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych”.

Interpretacją indywidualną prawa podatkowego z dnia 9 stycznia 2014 r. (sygn. IBPP3/443-1279/13/AŚ) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach podniósł: „(...) stwierdzić należy, że realizowane przez Wnioskodawcę ustawowo określone zadania w zakresie organizacji pieczy zastępczej w zakresie zapewnienia dzieciom właściwej opieki przez umieszczenie ich w placówkach opiekuńczo-wychowawczych lub rodzinach zastępczych są formą sprawowania władztwa publicznego. Zatem realizując czynności w tym zakresie i pobierając od rodziców dzieci przebywających w placówkach opiekuńczo-wychowawczych opłaty nałożone przez przepisy ustawy Wnioskodawca korzysta z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług”.

Trudno też w ocenie Wnioskodawcy przyjąć odrębną kwalifikację w stosunku do otrzymywanego od innych powiatów, zgodnie z art. 191 ust. 5 ustawy o wspieraniu rodziny i pieczy zastępczej zwrotu wydatków w oparciu o zawarte z tymi powiatami porozumienia, a także otrzymywanych od właściwej gminy środków finansowych stanowiących ustalony art. 193 ust. 9 tej ustawy procentowy zwrot wydatków. Z treści wyroku WSA w Gliwicach z dnia 12 lutego 2015 r. (sygn. III SA/GI 1457/14) wynika, że: „W kwestii zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o VAT opłat otrzymywanych z innych powiatów na podstawie zawartych porozumień organ uznał stanowisko strony za nieprawidłowe, gdyż stwierdził, że również w tym zakresie wnioskodawca działa jako organ władzy (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT), a nie podatnik tego podatku, zatem nie korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o VAT”.

Powyższa kwalifikacja znajduje także oparcie w stanowisku Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wyrażonym interpretacją z dnia 24 czerwca 2014 r. (sygn. IBPP3/443-273/14/AŚ) w której stwierdzono: „Podsumowując, Wnioskodawca w zakresie: odpłatności za pobyt dziecka w pieczy zastępczej – pkt 4 opisu stanu faktycznego środków finansowych otrzymywanych z innych powiatów na podstawie zawartych porozumień (pkt 6 podpunkt a-d opisu stanu faktycznego) korzysta z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług”.

Należy podkreślić, że opisywane odpłatności są dochodami własnymi budżetu powiatu, co oznacza, że należą do dochodów publicznych, i jednocześnie są przeznaczone na realizację celów publicznych. Z tytułu wykonywania ww. czynności powiat nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stąd zdaniem Wnioskodawcy, opisane czynności związane ze sprawowanym zakresem zadań własnych, w skład którego wchodzi sprawowanie pieczy zastępczej na zasadach ustalonych w ustawie o wspieraniu rodziny i sprawowaniu pieczy zastępczej pozostają poza zakresem VAT. Kwalifikacji tej w ocenie nie zmieni fakt podjęcia od 1 stycznia 2017 r. centralizacji rozliczeń w zakresie podatku, stosownie do art. 3 ustawy z dnia z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r,. poz. 1454). W jej wyniku powiat jako jednostka samorządu terytorialnego przejmuje wszelkie rozliczenia w zakresie podatku VAT dotyczące swoich jednostek organizacyjnych, które utracą status odrębnego od powiatu podatnika VAT. Nie zmienia to jednak faktu, wyłączenia z zakresu opodatkowania VAT działań organu władzy publicznej (powiatu) w zakresie realizacji zadań nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których organy te zostały powołane, stosownie do art. 15 ust. 6 VAT. Skoro działania te znajdują się poza zakresem regulacji VAT, to brak jest także podstaw dla dokumentowania otrzymanych środków finansowych od innych powiatów i gmin na zasadach wyrażonych brzmieniem art. 191 ust. 5 oraz 191 ust. 9, a także wpłaty dokonywanej przez rodziców zgodnie z art. 193 i 194 ustawy o wspieraniu rodziny i pieczy zastępczej za pomocą faktury. Tak więc należy uznać, że właściwym dowodem księgowym dla dokumentowania ww. dochodów, również po podjęciu od 1 stycznia 2017 r. centralizacji rozliczeń w zakresie podatku VAT, jest nota księgowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.