INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

WYDANA W WYNIKU UWZGLĘDNIENIA SKARGI

W związku ze skargą z dnia 28 listopada 2011 r. (data stempla pocztowego: 12 grudnia 2011 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 11 października 2011 r. ILPP1/443-983/11-2/NS w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, doręczoną w dniu 13 października 2011 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 11 października 2011 r. znak ILPP1/443-983/11-2/NS w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów wydał na wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług Spółki z o.o. z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu 13 lipca 2011 r.) – zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 11 października 2011 r., znak ILPP1/443-983/11-2/NS, stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów - jest nieprawidłowe.

We wniosku z dnia 5 lipca 2011 r. o wydanie interpretacji indywidualnej został przedstawiony następujący stan faktyczny.

„A” Spółka z o.o. (dalej: „Spółka”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą, między innymi, w zakresie produkcji i dystrybucji artykułów spożywczych.

Spółka, w celu zintensyfikowania sprzedaży, rozwoju prowadzonej działalności gospodarczej, zwiększenia udziału w rynku produktów spożywczych oraz zapewnienia sobie wzrostu realizowanych obrotów organizowała różnego rodzaju akcje promocyjno-reklamowe. Akcje te były kierowane do bezpośrednich kontrahentów Spółki, tj. dystrybutorów jej produktów (sieci sklepów, dystrybutorów, hurtowni) oraz obecnych i potencjalnych finalnych konsumentów produktów Spółki.

W ramach akcji promocyjno-reklamowych Spółka organizowała działania marketingowe promujące jej produkty i oferowane przez nią marki. Końcowym efektem omawianych akcji promocyjno-reklamowych było nieodpłatne przekazanie podmiotowi, do którego adresowane było dane działalnie marketingowe, określonych towarów. Przekazywane towary obejmowały:

1. towary nabywane przez Spółkę od podmiotów trzecich będące w ofercie handlowej Spółki (tj. artykuły spożywcze dystrybuowane przez Spółkę) przekazywane nieodpłatnie po spełnieniu przez adresata działań marketingowych warunków nieodpłatnego przekazania towaru, ustalonych przez Spółkę (np. nieodpłatne przekazanie następowało po nabyciu przez adresata akcji określonej ilości towarów Spółki); przekazanie towarów adresatom akcji promocyjnych następowało również dla celów dodatkowej ekspozycji oraz uatrakcyjnienia oferty Spółki;

lub/oraz

2. produkty własne Spółki (tj. artykuły spożywcze produkowane przez Spółkę) przekazywane nieodpłatnie po spełnieniu przez adresata działań marketingowych warunków nieodpłatnego przekazania towaru, ustalonych przez Spółkę (np. nieodpłatne przekazanie następowało po dokonaniu przez kontrahenta zakupów towarów Spółki na określonym poziomie); przekazanie produktów własnych Spółki adresatom akcji promocyjnych następowało również dla celów dodatkowej ekspozycji oraz uatrakcyjnienia oferty Spółki.

Akcje promocyjno-reklamowe Spółki skutkujące nieodpłatnym przekazaniem towarów w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: „ustawa o VAT”), były ściśle związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem i miały na celu: intensyfikację sprzedaży produktów/towarów oferowanych przez Spółkę, wprowadzenie do dystrybucji nowych produktów/marek Spółki, nawiązanie nowych relacji biznesowych z dystrybutorami (sieciami sklepów, hurtowniami), dywersyfikację produktów/marek oferowanych przez Spółkę, zwiększenie rozpoznawalności Spółki, oferowanych przez nią marek i produktów wśród finalnych konsumentów, skuteczną promocję produktów i marek oferowanych przez Spółkę oraz zwiększenie obrotów i przychodów ze sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r. Spółka nie była zobowiązana do wykazywania należnego podatku VAT z tytułu nieodpłatnych przekazań towarów na cele prowadzonych akcji promocyjno-reklamowych opisanych w stanie faktycznym...

Zdaniem Wnioskodawcy, do dnia 31 marca 2011 r., nieodpłatne przekazania towarów na cele akcji promocyjno-reklamowych, jako wydania towarów związane z prowadzonym przez podatnika (Spółkę) przedsiębiorstwem, były wyłączone spod opodatkowania podatkiem VAT i Spółka nie była zobowiązana do wykazywania z tego tytułu należnego podatku VAT (nie ciążył na niej obowiązek wystawiania faktur wewnętrznych dokumentujących przedmiotowe nieodpłatne przekazania towarów).

Uzasadnienie

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT zawiera art. 5 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. W szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT).

W świetle powyższych przepisów, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają te nieodpłatne dostawy towarów, które spełniają następujące przesłanki:

• przedmiotem nieodpłatnej dostawy jest towar, tj. rzecz lub jej część;
• przedmiotem nieodpłatnej dostawy jest towar należący do przedsiębiorstwa podatnika;
• towar przekazywany jest nieodpłatnie, a jego przekazanie dokonywane jest na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem;
• podatnikowi, przy nabyciu lub wytworzeniu przekazywanego towaru, przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w całości lub w części.
  
  

Z literalnego brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym dnia 31 marca 2011 r., wynika wprost, iż przepis ten dotyczy takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłączenie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Tym samym, powyższy przepis nie dotyczy nieodpłatnych przekazań towarów, które zostały dokonane w związku i na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Natomiast przepis art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, jest przepisem szczegółowym do przepisu art. 7 ust. 2 tej ustawy i określa rodzaje towarów, których przekazanie, mimo iż dokonywane na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, zostało wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT. Zatem, drukowane materiały reklamowe, prezenty o małej wartości i próbki, mimo, iż przekazywane przez podatnika nieodpłatnie na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednak, wszelkie inne towary należące do przedsiębiorstwa podatnika, przekazywane nieodpłatnie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, będą opodatkowane podatkiem VAT tak jak odpłatna dostawa towarów, jeżeli podatnik przy nabyciu (wytworzeniu) tych towarów miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. A contrario, wszelkie nieodpłatne przekazania towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika, na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od tego czy przekazywany towar był drukowanym materiałem reklamowym, prezentem o małej wartości, próbką czy też innym towarem, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu (wytworzeniu) tych przekazywanych towarów.

Reasumując, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r., przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Powyższe stanowisko potwierdza ugruntowana linia orzecznicza – dla przykładu Wnioskodawca powołał orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”) wydane w składzie siedmiu sędziów, które zapadło dnia 23 marca 2009 r. (sygn. akt I FPS 6/08). Zgodnie z nim: „przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.”

Takie wnioski wynikają wprost z literalnego brzmienia przepisu art. 7 ust. 2 ustawy we wskazanym stanie prawnym oraz ze stosowanej w prawie podatkowym wykładni gramatycznej przepisów. Ustawodawca zdecydował się znowelizować ustawę o VAT zmieniając między innymi brzmienie art. 7 ust. 2 ustawy i tym samym obejmując opodatkowaniem VAT, co do zasady, wszystkie nieodpłatne przekazania towarów, bez względu na cel. Podkreślić jednak należy, iż nowelizacja ta obowiązuje dopiero od dnia 1 kwietnia 2011 r. i pozostaje bez wpływu na brak obowiązku opodatkowywania VAT nieodpłatnych przekazań towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, dokonanych do dnia 31 marca 2011 r.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka dokonywała nieodpłatnych przekazań towarów na cele bezpośrednio związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem i jej działalnością gospodarczą. Do głównych celów nieodpłatnych przekazań towarów w ramach akcji promocyjno-reklamowych należała bowiem: budowa wizerunku Spółki, promocja i reklama oferowanych przez nią marek i produktów, zwiększenie ich rozpoznawalności wśród klientów, a także nawiązanie nowych relacji biznesowych z dystrybutorami produktów oraz marek Spółki. Ostatecznym celem wskazanych działań marketingowych, w ramach których dochodziło do nieodpłatnego przekazywania towarów, było zwiększenie poziomu obrotów i przychodów realizowanych przez Spółkę. Tym samym, związek nieodpłatnych przekazań towarów na organizację opisywanych akcji promocyjno-reklamowych z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem (i prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą), w opinii Spółki, nie powinien budzić żadnych wątpliwości.

Podsumowując Spółka wskazała, iż dokonywała nieodpłatnych przekazań towarów należących do jej przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem. Tym samym, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r., Spółka nie była zobowiązana do wykazywania należnego podatku VAT z tytułu nieodpłatnych przekazań towarów na cele opisywanych akcji promocyjno-reklamowych, tj. na cele związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

Spółka wskazała, iż prawidłowość takiego stanowiska znajduje potwierdzenie zarówno w jednolitej linii orzecznictwa sądów administracyjnych, między innymi w wyrokach:

• NSA z dnia 13 maja 2008 r., sygn. akt I FSK 600/07;
• NSA z dnia 24 września 2008 r., sygn. akt I FSK 922/08;
• NSA z dnia 23 marca 2009 r., sygn. akt I FPS 6/08 (cytowany powyżej);
• WSA w Poznaniu z dnia 25 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Po 811/09;
• NSA z dnia 10 marca 2010 r., sygn. akt I FSK 1520/09;
• WSA we Wrocławiu z dnia 1 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1201/10;
  
  

jak również w interpretacjach Ministra Finansów, miedzy innymi w:

• interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 czerwca 2011 r., sygn. ILPP1/443-313/09/11-S/AW;
• interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 czerwca 2011 r., sygn. ILPP1/443-498/10/11-S/MK;
• interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 maja 2011 r., sygn. IPPP1-443-461/11-3/PR.
  
  

W wydanej w dniu 11 października 2011 r. interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-983/11-2/NS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu – działając w imieniu Ministra Finansów – uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W interpretacji wskazano, iż w opisanym stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie wymienionych w opisie stanu faktycznego towarów należących do przedsiębiorstwa Spółki, na cele związane z tym przedsiębiorstwem, tj. prowadzonych akcji promocyjno-reklamowych, w świetle przepisów art. 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r., podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, Spółka była zobowiązana do wykazywania należnego podatku VAT z tytułu nieodpłatnych przekazań opisanych towarów, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

W dniu 26 października 2011 r. do Biura KIP w Lesznie wpłynęło wezwanie Spółki z o.o. do usunięcia naruszenia prawa i zmiany interpretacji indywidualnej z dnia 11 października 2011 r. nr ILPP1/443-983/11-2/NS.

Pismem z dnia 21 listopada 2011 r. nr ILPP1/443/W-108/11-2/HMW, stanowiącym odpowiedź na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany przedmiotowej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

W dniu 13 grudnia 2011 r. Spółka z o.o. za pośrednictwem Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na indywidualną interpretację z dnia 11 października 2011 r. znak ILPP1/443-983/11-2/NS.

W powyższym piśmie Skarżąca, przedmiotowej interpretacji indywidualnej zarzuca naruszenie:

1. art. 7 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r., poprzez dokonanie błędnej i nieuprawnionej wykładni tych przepisów oraz uznanie, w wyniku tej wykładni, iż w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r., opodatkowaniu podatkiem VAT nie podlegały wyłącznie takie nieodpłatne przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, których przedmiotem były drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości i/lub próbki;
2. art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, poprzez nieuwzględnienie w wydanej interpretacji jednolitej linii orzeczniczej sądów administracyjnych oraz stanowiska Ministerstwa Finansów, w zbliżonych do przedstawionego stanach faktycznych, wskazanych przez Spółkę we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego naruszając tym samym zasadę prowadzenia postępowań (w tym postępowań w sprawie wydania interpretacji indywidualnej) w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Strona powołała następujące wyroki:

• NSA z dnia 13 maja 2008 r., sygn. akt I FSK 600/07;
• NSA z dnia 24 września 2008 r., sygn. akt I FSK 922/08;
• NSA z dnia 23 marca 2009 r., sygn. akt I FPS 6/08;
• WSA w Poznaniu z dnia 25 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Po 811/09;
• NSA z dnia 10 marca 2010 r., sygn. akt I FSK 1520/09;
• WSA we Wrocławiu z dnia 1 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1201/10,
• WSA w Warszawie z dnia 9 września 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1552/10.
  
  

Skarżąca wskazała również następujące interpretacje indywidualne:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 czerwca 2011 r., sygn. ILPP1/443-313/09/11-S/AW;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 czerwca 2011 r., sygn. ILPP1/443-498/10/11-S/MK;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 maja 2011 r., sygn. IPPP1-443-461/11-3/PR,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 września 2011 r., sygn. IPPP2/443-614/08/11-4/S/ASi/KOM,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2011 r., sygn. IPPP3/443-1220/09/11-5/S/JF,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 sierpnia 2011 r., sygn. IBPP1/4441-18/11/AZb.
  
  

Mając na uwadze powyższe Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej interpretacji oraz zasądzenie od strony przeciwnej na rzecz Spółki kosztów postępowania według norm przepisanych.

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 28 listopada 2011 r. uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu: 13 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów – jest prawidłowe.

Z uwagi na zakres pytania odpowiedzi udzielono w oparciu o stan prawny obowiązujący w okresie od 1 czerwca 2005 r. do 31 marca 2011 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

W świetle art. 7 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., przez prezenty o małej wartości rozumiało się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), jeżeli podatnik prowadził ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.

Z kolei od dnia 1 stycznia 2009 r. art. 7 ust. 4 ustawy otrzymał brzmienie: „Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.”

Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy).

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r. wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie na mocy art. 7 ust. 3 ustawodawca wyłączył z opodatkowania drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

Zatem z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów, których przekazanie wskazane w ust. 2 – czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania – jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą, między innymi, w zakresie produkcji i dystrybucji artykułów spożywczych. Spółka, w celu zintensyfikowania sprzedaży, rozwoju prowadzonej działalności gospodarczej, zwiększenia udziału w rynku produktów spożywczych oraz zapewnienia sobie wzrostu realizowanych obrotów organizowała różnego rodzaju akcje promocyjno-reklamowe. Akcje te były kierowane do bezpośrednich kontrahentów Spółki, tj. dystrybutorów jej produktów (sieci sklepów, dystrybutorów, hurtowni) oraz obecnych i potencjalnych finalnych konsumentów produktów Spółki. W ramach akcji promocyjno-reklamowych Spółka organizowała działania marketingowe promujące jej produkty i oferowane przez nią marki. Końcowym efektem omawianych akcji promocyjno-reklamowych było nieodpłatne przekazanie podmiotowi, do którego adresowane było dane działalnie marketingowe, określonych towarów. Przekazywane towary obejmowały:

1. towary nabywane przez Spółkę od podmiotów trzecich będące w ofercie handlowej Spółki (tj. artykuły spożywcze dystrybuowane przez Spółkę) lub/oraz
2. produkty własne Spółki (tj. artykuły spożywcze produkowane przez Spółkę)

Przekazywanie nieodpłatnie ww. towarów następowało po spełnieniu przez adresata działań marketingowych warunków nieodpłatnego przekazania towaru, ustalonych przez Spółkę (np. nieodpłatne przekazanie następowało po dokonaniu przez kontrahenta zakupów towarów Spółki na określonym poziomie); przekazanie produktów własnych Spółki adresatom akcji promocyjnych następowało również dla celów dodatkowej ekspozycji oraz uatrakcyjnienia oferty Spółki. Akcje promocyjno-reklamowe Spółki skutkujące nieodpłatnym przekazaniem towarów w rozumieniu ustawy o VAT, były ściśle związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem i miały na celu: intensyfikację sprzedaży produktów/towarów oferowanych przez Spółkę, wprowadzenie do dystrybucji nowych produktów/marek Spółki, nawiązanie nowych relacji biznesowych z dystrybutorami (sieciami sklepów, hurtowniami), dywersyfikację produktów/marek oferowanych przez Spółkę, zwiększenie rozpoznawalności Spółki, oferowanych przez nią marek i produktów wśród finalnych konsumentów, skuteczną promocję produktów i marek oferowanych przez Spółkę oraz zwiększenie obrotów i przychodów ze sprzedaży.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie przez Spółkę towarów w ramach akcji reklamowych i promocyjnych na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r., zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem Spółka nie była zobowiązana do wykazywania należnego podatku VAT z tytułu nieodpłatnych przekazań opisanych we wniosku towarów.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2011 r., było zatem prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejsze rozstrzygniecie. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka10/12, 61-815 Poznań, w terminie trzydziestu dni od dnia jej doręczenia za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.