2016.05.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-197/16/LSz
z 31 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 3 marca 2016 r. (data wpływu 10 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 22 marca 2016 r. (data wpływu 25 marca 2016 r.) oraz pismem z 10 maja 2016 r. (data wpływu 17 maja 2016r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania przekazanej przez Wnioskodawcę nagrody w postaci wycieczki zagranicznej nabywcy ciągnika – jest nieprawidłowe
prawa do odliczenia podatku od zakupów towarów i usług niezbędnych dla zorganizowania zamierzonego przedsięwzięcia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek uzupełniony pismem z 22 marca 2016 r. (data wpływu 25 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazanej przez Wnioskodawcę nagrody w postaci wycieczki zagranicznej nabywcy ciągnika i prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów towarów i usług niezbędnych dla zorganizowania zamierzonego przedsięwzięcia.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 10 maja 2016 r. (data wpływu 17 maja 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 29 kwietnia 2016 r. znak: IBPP1/4512-197/16/ LSz, IBPB-1-1/4510-87/16/AT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „Spółka”), prowadzący działalność gospodarczą między innymi w zakresie handlu hurtowego i detalicznego pojazdami samochodowymi, zamierza rozpocząć sprzedaż promocyjną limitowanej serii ciągników siodłowych. Podstawowym celem organizowanej akcji promocyjnej jest promowanie prowadzonej przez Spółkę działalności i intensyfikacja sprzedaży tych pojazdów.
Samochody w limitowanej serii będą charakteryzować się lepszym wyposażeniem, będą posiadały specjalne oznaczenie („limited edition”), a ich zakup uprawniać będzie nabywcę do otrzymania nagrody. Formą nagrody ma być nieodpłatne przekazywanie przez Spółkę prawa do udziału dla jednej osoby w zagranicznej wycieczce turystycznej organizowanej przez licencjonowane biuro podróży. Spółka będzie nabywała prawa do udziału w wycieczce we własnym imieniu, a następnie będzie przekazywała te prawa beneficjentom nagrody. Obowiązki Spółki związane z przekazaniem beneficjentowi prawa do udziału w wycieczce będą ograniczone wyłącznie do czynności związanych z przekazaniem praw do tej wycieczki. Beneficjentem nagrody będzie mógł zostać zarówno bezpośredni nabywca samochodu (tj. spółka albo osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą) bądź też inna osoba fizyczna dowolnie wskazana przez nabywcę samochodu.
Realizacja sprzedaży promocyjnej wraz z przekazaniem nagród będą właściwie udokumentowane. W szczególności Spółka przygotuje regulamin określający warunki sprzedaży promocyjnej i uzyskania nagrody, a także dokumentację potwierdzającą spełnienie warunków niezbędnych do otrzymania nagród przez klientów Spółki oraz dokumentację potwierdzającą wydanie nagród uprawnionym beneficjentom. Promocja docelowo ma zostać skierowana do nieograniczonego grona odbiorców, z zastrzeżeniem wykluczenia udziału w promocji pracowników Spółki oraz członków ich rodziny (wstępnych, zstępnych, rodzeństwo, małżonka oraz osobę pozostającą w stosunku przysposobienia).
Cena ciągników siodłowych z limitowanej serii będzie tak skalkulowana, że pozwoli na pokrycie kosztów zakupu wycieczek oraz pozostałych, dodatkowych kosztów organizacji tego przedsięwzięcia (m.in. kosztów katalogów promocyjnych i innych materiałów promujących przedsięwzięcie), jak również zrealizowanie przez Spółkę satysfakcjonującej marży.

W uzupełnieniu wniosku z 10 maja 2016 r. Wnioskodawca podał, że:

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, zarejestrowanym pod numerem NIP … od dnia 21 grudnia 2004 roku.
Spółka będzie ponosić koszty katalogów promocyjnych, jak również „innych materiałów promujących przedsięwzięcie”, przez które należy rozumieć: wizytówki, stojaki reklamowe (tzw. roll-up), zaproszenia, naklejki w postaci plakatów, jak również informacje zamieszczane na stronie internetowej.
Materiały promujące przedsięwzięcie będą miały charakter reklamowy oraz będą zawierać logo Wnioskodawcy, adres siedziby oraz adres mailowy.
Materiały promujące przedsięwzięcie (z wyłączeniem, co oczywiste, strony internetowej) stanowią wyłącznie drukowane materiały reklamowe i informacyjne, względnie stanowią informację zamieszczoną na stronie internetowej.
Inne materiały promocyjne nie będą miały żadnej wartości użytkowej z punktu widzenia nabywcy.
Inne materiały promocyjne nie są prezentami małej wartości ani próbkami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
Katalogi oraz inne materiały promujące przedsięwzięcie będą wręczane potencjalnym nabywcom ciągnika.
Podstawowym celem dystrybuowania przez Wnioskodawcę katalogów promocyjnych oraz innych materiałów promujących przedsięwzięcie jest zachęcenie potencjalnych Klientów do nabycia ciągnika od Spółki, co zatem wiąże się z promocją całego przedsiębiorstwa oraz działalności Wnioskodawcy.
Materiały promujące przedsięwzięcie będą zawierać/dotyczyć:
- Katalogi promocyjne będą zawierały logo firmy, nazwę, siedzibę oraz adres mailowy Spółki. W katalogu będzie znajdować się opis oraz zdjęcia ciągnika z limitowanej edycji, jak również zostanie umieszczona przykładowa specyfikacja tego pojazdu. Katalog będzie zawierał również plan wycieczki oraz opis atrakcji wraz ze zdjęciami.
- Wizytówki będą zawierały logo firmy, nazwę, siedzibę oraz adres mailowy Spółki, imię i nazwisko handlowca oraz dane kontaktowe do tego handlowca.
- Stojaki reklamowe froll-up) i naklejki będą zawierały logo firmy, informację o limitowanej edycji pojazdów oraz zaproszenie do udziału w wycieczce i akcji promocyjnej.
- Zaproszenia będą zawierały logo firmy, zaproszenie do udziału w wycieczce przy zakupie ciągników z limitowanej edycji oraz będą wysyłane za pośrednictwem poczty do potencjalnych nabywców tych pojazdów.
- Strona internetowa będzie zawierała logo Spółki, zaproszenie do udziału w akcji promocyjnej, jak również będzie przeznaczona tylko pod promocję limitowanej edycji ciągników.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy czynność nieodpłatnego przekazania przez Spółkę nagrody będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?
Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów niezbędnych dla zorganizowania zamierzonego przedsięwzięcia (tj. usług turystycznych i kosztów dodatkowych)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

AD. 1 (Czy czynność nieodpłatnego przekazania przez Spółkę nagrody będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?):

Zgodnie z art. 8 ust. 2a u.p.t.u. w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Regulacja ta wskazuje, że jeśli Spółka nabędzie usługi turystyczne stanowiące nagrody przy sprzedaży promocyjnej, to przekazanie tych usług na rzecz podmiotów uprawnionych (nawet jeśli Spółka faktycznie nie będzie wykonywać żadnych dodatkowych czynności) będzie uważane na gruncie u.p.t.u. za odrębną czynność -świadczenie usług turystycznych.
Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u. za odpłatne świadczenie usług uznaje się również (...) wszelkie (...) nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. W konsekwencji, jeśli nieodpłatne świadczenie usług jest związane z działalnością gospodarczą podatnika, to nie podlega opodatkowaniu VAT. W przeciwnym przypadku, nieodpłatne przekazanie jest czynnością podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przy tym, za usługi niezwiązane z działalnością gospodarczą należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.
W ocenie Spółki w przedstawionym stanie faktycznym występuje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną nieodpłatnie usługą, a prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem. Prawa do nagrody w formie udziału w wycieczce zagranicznej przekazywane będą w związku ze zrealizowaniem zakupu samochodu z limitowanej serii, a w rezultacie należy uznać, że cel tego przekazania jest związany z działalnością gospodarczą Spółki, gdyż jego istotą jest zachęcenie dotychczasowych i potencjalnych klientów do dokonywania zakupów w Spółce i tym samym służy zwiększeniu obrotów Spółki oraz poprawieniu jej wizerunku na rynku.
Ponadto zdaniem Spółki, przekazywanie nagrody nie będzie formą nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u. Z promocji bowiem zostaną wyłączeni pracownicy Spółki, jak również członkowie ich rodzin. Tak szeroki krąg osób wyłączonych z promocji zapewnia, że nagroda nie będzie przekazywana na cele osobiste Spółki lub jej pracowników.
W konsekwencji, nieodpłatne przekazanie nagrody nie będzie stanowiło czynności zrównanej z odpłatnym świadczeniem usług, a zatem nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie ma znaczenia również przedmiot nagrody, a więc to, że nagrodą jest przekazanie praw do udziału w wycieczce turystycznej. W przypadku przekazania nagrody nieodpłatnie, czynność taka nie będzie podlegała podatkowi od towarów i usług, ponieważ takie przekazanie będzie dokonane na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki.

AD. 2 (Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów niezbędnych dla zorganizowania zamierzonego przedsięwzięcia (tj. usług turystycznych i kosztów dodatkowych?):

Zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przez podatników zależy od zakresu wykorzystania zakupionego towaru lub usługi do celów prowadzonej działalności opodatkowanej (art. 86 ust. 1 u.p.t.u.). W niniejszym stanie faktycznym nie ma wątpliwości, że zarówno nagrody, jak i dodatkowe towary lub usługi (np. katalogi promujące samochody z limitowanej serii oraz prezentujące potencjalne nagrody) służą działalności opodatkowanej prowadzonej przez Spółkę. Wydatki te związane są z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę oraz mają wpływ na osiągane przez Spółkę obroty. Ponieważ celem dokonywanych przez Spółkę zakupów jest wdrożenie systemu sprzedaży promocyjnej i tym samym zwiększenie obrotów wynikających ze sprzedaży samochodów, należy przyjąć że Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupów dodatkowych towarów i usług w całości. Warunkiem odliczenia podatku jest otrzymanie faktury, na której będzie wykazany podatek VAT naliczony.
Odrębnie sytuacja przedstawia się w odniesieniu do prawa odliczenia podatku naliczonego od zakupu usługi turystycznej. Zgodnie z art. 119 u.p.t.u. usługi turystyczne są opodatkowane w systemie VAT marża, który jest systemem obligatoryjnym i każdy podmiot, który świadczy usługi turystyczne musi rozliczać podatek VAT w sposób określony w tym przepisie. W systemie tym podmiot świadczący usługi turystyczne opodatkowuje podatkiem od towarów i usług tylko marżę tj. różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usług turystycznych, a faktycznymi kosztami poniesionymi z tytułu nabycia towarów i usług od innych podmiotów w celu wyświadczenia usługi turystycznej (np. kosztami transportu, zakwaterowania, wyżywienia itp.). Kwota podatku nie jest przy tym wykazywana na fakturze, zatem nabywca zawsze nabywa taką usługę z zapłaconym podatkiem od towarów i usług i przy dalszej odsprzedaży również opodatkowuje wyłącznie zrealizowaną przez siebie marżę. Warunkiem odliczenia jest otrzymanie faktury, na której będzie wykazany podatek VAT naliczony. W konsekwencji, w przypadku nabycia usług turystycznych, które, jak wspomniano wyżej co do zasady, opodatkowane są w tzw. systemie VAT marża, prawo do odliczenia nie będzie Spółce przysługiwało.

W uzupełnieniu stanowiska z 22 marca 2016 r. w sprawie oceny prawnej Wnioskodawca, wskazał, że:

W odniesieniu do odpowiedzi na pytanie numer 1 (AD. 1 Czy czynność nieodpłatnego przekazania przez Spółkę nagrody będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?) oraz stanowiska zajętego przez Spółkę, należy wskazać, że znajduje ono potwierdzenie w dotychczas wydanych interpretacjach indywidualnych, a w tym m.in.:
i. interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, znak IBPP1/443-1786/11/LSz;
ii. interpretacji indywidualnej z dnia 23 października 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak IPPP3/443-820/12-2/JK.
W odniesieniu do odpowiedzi na pytanie numer 2 (AD. 2 Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów niezbędnych dla zorganizowania zamierzonego przedsięwzięcia tj. usług turystycznych i kosztów dodatkowych?) oraz stanowiska zajętego przez Spółkę, należy wskazać, że znajduje ono potwierdzenie w dotychczas wydanych interpretacjach indywidualnych, a w tym m.in.:
i. interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, znak IBPP1/443-1786/11/LSz;
ii. interpretacji indywidualnej z dnia 23 października 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak IPPP3/443-820/12-2/JK;
iii. interpretacji indywidualnej z dnia 6 maja 2015 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, znak IBPP1/4512-52/15/LSz;
iv. interpretacji indywidualnej z dnia 10 września 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, znak IBPP1/443-549/10/AW.

W uzupełnieniu wniosku z 10 maja 2016 r. Wnioskodawca podał, że w całości podtrzymuje swoje stanowisko co do oceny prawnej zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku. Okoliczności faktyczne opisane w tym uzupełnieniu, stanowią uszczegółowienie i doprecyzowanie tego zdarzenia, co w ocenie Spółki nie ma wpływu na dotychczasową ocenę prawną oraz konieczność jej uzupełnienia lub zmiany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania przekazanej przez Wnioskodawcę nagrody w postaci wycieczki zagranicznej nabywcy ciągnika,

prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku od zakupów towarów i usług niezbędnych dla zorganizowania zamierzonego przedsięwzięcia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 154 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT oraz - w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z powyższego wynika, że istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Mowa jest tu o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Definicja ta wskazuje, że istotny jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji, bowiem w przypadku tym nie musi nastąpić przeniesienie własności towarów w rozumieniu prawa cywilnego.

Spośród czynności „przeniesienia prawa rozporządzenia towarami jak właściciel” można wymienić takie czynności jak: sprzedaż, zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu, tj. nie tylko uprawnienia do korzystania z nabytych towarów, ale i obciążenia oraz wyzbycia się własności.

Powyższego przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie stosuje się, zgodnie z art. 7 ust. 3 ww. ustawy, do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą między innymi w zakresie handlu hurtowego i detalicznego pojazdami samochodowymi, zamierza rozpocząć sprzedaż promocyjną limitowanej serii ciągników siodłowych w celu promowania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności i intensyfikacji sprzedaży tych pojazdów. Zakup ww. ciągników uprawniać będzie nabywcę do otrzymania nagrody. Formą nagrody ma być nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę prawa do udziału dla jednej osoby w zagranicznej wycieczce turystycznej organizowanej przez licencjonowane biuro podróży. Wnioskodawca będzie nabywał prawa do udziału w wycieczce we własnym imieniu, a następnie będzie przekazywał te prawa beneficjentom nagrody. Obowiązki Wnioskodawcy związane z przekazaniem beneficjentowi prawa do udziału w wycieczce będą ograniczone wyłącznie do czynności związanych z przekazaniem praw do tej wycieczki. Realizacja sprzedaży promocyjnej wraz z przekazaniem nagród będą właściwie udokumentowane. Cena ciągników siodłowych z limitowanej serii będzie tak skalkulowana, że pozwoli na pokrycie kosztów zakupu wycieczek oraz pozostałych, dodatkowych kosztów organizacji tego przedsięwzięcia (m.in. kosztów katalogów promocyjnych i innych materiałów promujących przedsięwzięcie), jak również zrealizowanie przez Wnioskodawcę satysfakcjonującej marży. Samochody w limitowanej serii będą charakteryzować się lepszym wyposażeniem i będą posiadały specjalne oznaczenie.

Z powyższego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w omawianej sprawie w odniesieniu do wycieczki zagranicznej nie dojdzie ani do dostawy towarów – w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT ani do nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę towarów należących do jego przedsiębiorstwa zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, gdyż przekazanie nagrody przez Wnioskodawcę w formie praw do udziału w wycieczce nie będzie stanowić dostawy towarów w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Zatem należy ocenić czy w przedmiotowej sprawie dojdzie do odpłatnego świadczenia usług w kontekście ww. art. 8 ustawy o VAT.

Odnośnie opodatkowania usług wskazać należy, że treść ww. przepisów wskazuje, że aby uznać dane świadczenie za opodatkowane podatkiem VAT musi ono być odpłatne w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, bądź też nieodpłatne, ale spełniające warunki wynikające z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca będzie przekazywać nabywcom limitowanej serii ciągników siodłowych nagrodę, którą mają być prawa do udziału w zagranicznej wycieczce turystycznej organizowanej przez licencjonowane biuro podróży. Z wniosku wynika też, że cena ww. ciągników będzie tak skalkulowana, że pozwoli na pokrycie przez Wnioskodawcę kosztów zakupu wycieczki oraz pozostałych, dodatkowych kosztów organizacji tego przedsięwzięcia, jak również zrealizowanie przez Wnioskodawcę satysfakcjonującej marży.

Z opisu sprawy wynika zatem, że Wnioskodawca, wbrew twierdzeniu nie będzie dokonywał nieodpłatnego przekazania nagrody w postaci wycieczki nabywcom ww. ciągnika, gdyż koszty zakupu tej wycieczki zostaną pokryte w cenie ww. ciągnika przez nabywców. Wnioskodawca wskazał bowiem we wniosku, że cena ciągników siodłowych z limitowanej serii będzie tak skalkulowana, że pozwoli na pokrycie przez Wnioskodawcę kosztów zakupu wycieczek.

Zatem wartość ekonomiczna wycieczki, o której mowa we wniosku w rzeczywistości zostanie wkalkulowana w cenę ciągnika siodłowego będącego przedmiotem dostawy przez Wnioskodawcę – natomiast wycieczka w istocie będzie jedynie wspierać cel marketingowy mający uczynić ofertę Wnioskodawcy bardziej atrakcyjną.

Zatem powyższe nieodpłatne przekazanie wycieczki przez Wnioskodawcę nabywcom ciągnika siodłowego będzie w istocie usługą odpłatną ponieważ Wnioskodawca w zamian za przekazanie praw do udziału w wycieczce otrzyma wynagrodzenie, które zostanie wkalkulowane w cenę zakupionego przez nabywcę ciągnika. Nabywca zapłaci zatem Wnioskodawcy obok ceny ciągnika także cenę wycieczki, nie można zatem uznać, że otrzyma ją za darmo.

Zauważyć tutaj należy, że jak wynika z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT dla uznania, że świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie nie nastąpi jak wskazano wyżej nieodpłatne świadczenie usług, lecz odpłatne gdyż Wnioskodawca otrzyma od nabywców ciągnika wynagrodzenie w zamian za uzyskanie przez nich korzyści w postaci wycieczki, która zostanie wkalkulowana w cenę nabycia przez nich ciągnika.

W takiej sytuacji nie można uznać przedmiotowych usług za świadczone przez Wnioskodawcę nieodpłatnie. W przedmiotowej sprawie mamy bowiem do czynienia z sytuacją, w której wystąpi skonkretyzowane świadczenie tj. Wnioskodawca w zamian za wynagrodzenie wliczone w cenę ciągnika przekaże nabywcy tego ciągnika nagrodę w postaci wycieczki.

Zatem wystąpi konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione wszystkie przesłanki warunkujące uznanie ww. czynności przekazania nagrody za odpłatną usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Opodatkowaniu zatem jako zapłata za usługę turystyczną będzie podlegać wartość nagrody wydzielona z ceny sprzedanego ciągnika.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów niezbędnych dla zorganizowania zamierzonego przedsięwzięcia (tj. usług turystycznych i kosztów dodatkowych), należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m. in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca - czynny podatnik VAT - zamierza w ramach organizowanego przedsięwzięcia przekazać nabywcom limitowanej serii ciągników nagrody w postaci praw do udziału dla jednej osoby w zagranicznej wycieczce turystycznej organizowanej przez licencjonowane biuro podróży. Wnioskodawca będzie nabywał prawa do udziału w wycieczce we własnym imieniu, a następnie będzie przekazywał te prawa beneficjentom nagrody. Realizacja sprzedaży promocyjnej wraz z przekazaniem nagród będą właściwie udokumentowane. Spółka będzie również ponosić koszty katalogów promocyjnych i „innych materiałów promujących przedsięwzięcie”, przez które należy rozumieć: wizytówki, stojaki reklamowe (tzw. roll-up), zaproszenia, naklejki w postaci plakatów, jak również informacje zamieszczane na stronie internetowej.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów niezbędnych dla zorganizowania zamierzonego przedsięwzięcia (tj. usług turystycznych i ww. kosztów dodatkowych).

Ustosunkowując się w pierwszej kolejności do prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu usługi turystycznej w postaci wycieczki zagranicznej organizowanej przez licencjonowane biuro podróży należy zauważyć, że Wnioskodawca będzie nabywał prawa do udziału w wycieczce we własnym imieniu, a następnie będzie przekazywał te prawa beneficjentom nagrody. Obowiązki Spółki związane z przekazaniem beneficjentowi prawa do udziału w wycieczce będą ograniczone wyłącznie do czynności związanych z przekazaniem praw do tej wycieczki. Realizacja sprzedaży promocyjnej wraz z przekazaniem nagród będą właściwie udokumentowane. W szczególności Spółka przygotuje regulamin określający warunki sprzedaży promocyjnej i uzyskania nagrody, a także dokumentację potwierdzającą spełnienie warunków niezbędnych do otrzymania nagród przez klientów Spółki oraz dokumentację potwierdzającą wydanie nagród uprawnionym beneficjentom.

Przepisy art. 119 ustawy o VAT, wprowadzają szczególny sposób opodatkowania usług turystyki, polegający na opodatkowaniu marży, stanowiącej wynagrodzenie podatników świadczących te usługi.

Stosownie do art. 119 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ww. ustawy).

Powyższe regulacje odnoszą się do usług, które w całości składają się na usługę turystyczną świadczoną przez organizatora. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, iż jest to katalog otwarty. Konsekwentnie, inne usługi stanowiące składniki usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, iż czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę, jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści, to na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy o VAT przyjąć należy, iż nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej, będzie w przypadku wykonywania usług turystyki stanowić element kalkulacyjny do określenia marży.

Według art. 119 ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Łączne spełnienie powyższych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.

Jak stanowi art. 119 ust. 3a ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Przedmiotowa regulacja w sposób kategoryczny zobowiązuje podatników świadczących usługi turystyki do prowadzenia specyficznej dla tego rodzaju działalności ewidencji.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że przekazuje nabywcom ciągnika wycieczkę zagraniczną, którą nabywa we własnym imieniu w licencjonowanym biurze podróży.

Wnioskodawca dokonując zakupu usługi turystycznej działa zatem we własnym imieniu. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że uczestnictwo w wyjeździe jest nagrodą za zakup przez Klienta ciągnika siodłowego z limitowanej serii. Z wniosku nie wynika aby wyjazd miał promować markę firmy. Jednocześnie jak wskazano wyżej Wnioskodawca nagrodę w postaci wycieczki zagranicznej przekazuje swoim klientom odpłatnie.

Zaznaczyć należy, że dla zastosowania VAT marży nie jest w rzeczywistości istotny status samego podatnika, lecz charakter wykonywanych przez niego czynności. Taki pogląd podziela TSUE w orzeczeniu w połączonych sprawach C-308/96 oraz C-94/97 (Commisioners of Customs and Excise v. The Howden Court Hotel), stając na stanowisku, że przepisy art. 26 VI dyrektywy, regulujące szczególne zasady opodatkowania biur podróży, mają nie tylko zastosowanie do podatników działających formalnie jako agenci turystyczni czy biura podróży, lecz do każdego innego podatnika, jeśli organizuje on wycieczki lub wyjazdy we własnym imieniu i powierza innym podatnikom wykonanie usług związanych z tą działalnością.

Zatem fakt, że Wnioskodawca nabywając usługę turystyczną (wycieczkę zagraniczną) od biura podróży na rzecz swoich klientów nie działa jako biuro podróży, nie stoi na przeszkodzie dla zastosowania szczególnych zasad opodatkowania.

Przedmiotowa regulacja w sposób kategoryczny zobowiązuje podatników świadczących usługi turystyki do prowadzenia specyficznej dla tego rodzaju działalności ewidencji.

Wskazać tutaj należy, iż podstawowym obowiązkiem podatnika podatku od towarów i usług jest prawidłowe opodatkowanie wykonywanych czynności podlegających opodatkowaniu. Tak więc dla prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania usług turystycznych, opodatkowanych według szczególnej procedury, określonej przepisem art. 119 ust. 1, konieczne jest prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 119 ust. 3a ustawy.

Zgodnie z art. 119 ust. 4 ustawy o VAT, podatnikom, o których mowa w ust. 3, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.

Należy podkreślić, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które Wnioskodawca nabywa od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej Wnioskodawcy, która następnie staje się elementem kompleksowej usługi turystycznej.

Usługa turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy, to bowiem świadczenie złożone, na które składa się szereg usług (obcych i własnych), mających na celu zorganizowanie pobytu klientowi poza miejscem jego zamieszkania (stałego pobytu). Usługi te są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość (jedną usługę, jeden produkt). Z punktu widzenia klienta (usługobiorcy) istotny był zakup usługi turystycznej.

Z powyższego wynika, że przepis art. 119 ustawy o VAT nie dotyczy wszelkiego rodzaju usług. Wyraźnie z niego wynika, że dotyczy jedynie usług turystyki.

Uwzględniając przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że charakter świadczonych przez Wnioskodawcę usług i sposób ich realizacji wskazuje na konieczność zastosowania szczególnej procedury w rozliczaniu podatku od towarów i usług, bowiem przy świadczeniu tych usług Wnioskodawca spełnia przesłanki zawarte w art. 119 ust. 3 ustawy o VAT.

Zatem usługi zakupione przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własny rachunek, dla bezpośredniej korzyści uczestnika wyjazdu - turysty (nabywcy ciągnika) w związku z organizowaniem wycieczki, będą podlegać opodatkowaniu według szczególnej procedury, o której mowa w art. 119 ustawy o VAT.

Odnośnie prawa do odliczenia VAT z faktury dokumentującej nabytą od biura podróży wycieczkę zagraniczną, należy wskazać, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-17 ustawy o VAT, faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem,
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 - wyrazy „metoda kasowa”;
w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz „samofakturowanie”.

W myśl art. 106e ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług turystyki, dla których podstawę opodatkowania stanowi zgodnie z art. 119 ust. 1 kwota marży, faktura - w zakresie danych określonych w ust. 1 pkt 1-17 - powinna zawierać wyłącznie dane określone w ust. 1 pkt 1-8 i 15-17, a także wyrazy „procedura marży dla biur podróży”.

Zatem w odniesieniu do świadczenia przez Wnioskodawcę usług turystycznych (wycieczek zagranicznych) na rzecz swoich klientów, w sytuacji gdy otrzyma on fakturę VAT marża wystawioną przez biuro podróży, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, w oparciu o art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, bowiem w fakturach dokumentujących czynności, których podstawą opodatkowania jest marża, faktura zawiera jedynie dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-8 i pkt 15-17 tzn. pomija się kwotę podatku (art. 106e ust. 1 pkt 14 ww. ustawy). W konsekwencji powyższego, Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury VAT marża, bowiem nie będzie na niej wykazanego podatku.

Przechodząc natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT od ponoszonych przez Wnioskodawcę kosztów dodatkowych związanych z organizowanym przez Wnioskodawcę przedsięwzięciem (katalogów promujących ciągniki oraz inne materiały promujące sprzedaż ciągników) należy wskazać, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub wykonania usług będących przedmiotem sprzedaży. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy (przedsiębiorstwa) - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do obrotu osiąganego przez podatnika, np. poprzez odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości. Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków mających pośredni związek z działalnością opodatkowaną, jako jeden z aspektów zasady neutralności podatku VAT było przedmiotem licznych orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. System odliczania podatku VAT – jak wskazuje TSUE m.in. w wyroku z 22 lutego 2001 r. sprawie C-408/98 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs Excise) – „(...) ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorców od ciężaru podatku VAT, zapłaconego lub do zapłaty, w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. W konsekwencji wspólny system VAT zapewnia całkowitą neutralność opodatkowania VAT wszelkiej działalności gospodarczej, bez względu na jej cel i rezultat, przy założeniu, że ona sama, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT”.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in.: wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National pic v. Commissioners of Customs & Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Particiationis SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie ponosić w ramach organizowanego przedsięwzięcia koszty katalogów promocyjnych, jak również „innych materiałów promujących przedsięwzięcie”. Materiały promujące przedsięwzięcie (z wyłączeniem strony internetowej) będą miały charakter reklamowy i stanowić będą wyłącznie drukowane materiały reklamowe i informacyjne, względnie stanowią informację zamieszczoną na stronie internetowej. Inne materiały promocyjne nie będą miały żadnej wartości użytkowej z punktu widzenia nabywcy. Inne materiały promocyjne nie są prezentami małej wartości ani próbkami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Katalogi oraz inne materiały promujące przedsięwzięcie będą wręczane potencjalnym nabywcom ciągnika.

Materiały promujące przedsięwzięcie będą zawierać/dotyczyć:

Katalogi promocyjne będą zawierały logo firmy, nazwę, siedzibę oraz adres mailowy Spółki. W katalogu będzie znajdować się opis oraz zdjęcia ciągnika z limitowanej edycji, jak również zostanie umieszczona przykładowa specyfikacja tego pojazdu. Katalog będzie zawierał również plan wycieczki oraz opis atrakcji wraz ze zdjęciami.
Wizytówki będą zawierały logo firmy, nazwę, siedzibę oraz adres mailowy Spółki, imię i nazwisko handlowca oraz dane kontaktowe do tego handlowca.
Stojaki reklamowe froll-up) i naklejki będą zawierały logo firmy, informację o limitowanej edycji pojazdów oraz zaproszenie do udziału w wycieczce i akcji promocyjnej.
Zaproszenia będą zawierały logo firmy, zaproszenie do udziału w wycieczce przy zakupie ciągników z limitowanej edycji oraz będą wysyłane za pośrednictwem poczty do potencjalnych nabywców tych pojazdów.
Strona internetowa będzie zawierała logo Spółki, zaproszenie do udziału w akcji promocyjnej, jak również będzie przeznaczona tylko pod promocję limitowanej edycji ciągników.

Podstawowym celem dystrybuowania przez Wnioskodawcę katalogów promocyjnych oraz innych materiałów promujących przedsięwzięcie jest zachęcenie potencjalnych Klientów do nabycia ciągnika od Spółki, co zatem wiąże się z promocją całego przedsiębiorstwa oraz działalności Wnioskodawcy.

Analizując kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu organizowanego przedsięwzięcia, w ramach których Wnioskodawca będzie ponosić wydatki w postaci katalogów, wizytówek, stojaków reklamowych, zaproszeń, naklejek w postaci plakatów oraz informacji zamieszczanych na stronie internetowej, należy jeszcze raz zauważyć, że prawo to przysługuje w zakresie w jakim zakupy bezspornie związane są z realizowaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Z opisu sprawy wynika, że zakup ww. materiałów promujących przedsięwzięcie Wnioskodawcy posiadających logo Spółki będzie służył w sposób pośredni zaspokajaniu potrzeb przedsiębiorstwa Wnioskodawcy poprzez jego reklamę a co za tym idzie będzie wpływał na jego ogólne funkcjonowanie jako całości a co tym samym ma doprowadzić do zwiększenia obrotu firmy i sprzedaży opodatkowanej (w przedmiotowej sprawie to handel hurtowy i detaliczny pojazdami samochodowymi).

Zatem Wnioskodawcy od ponoszonych kosztów katalogów i innych materiałów (wizytówek, stojaków reklamowych, zaproszeń, naklejek w postaci plakatów oraz informacji zamieszczanych na stronie internetowej), będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu dodatkowych zakupów towarów i usług oraz wycieczki nabytej dla swoich klientów, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia oraz nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Ponadto należy zauważyć, że interpretacje te wydano w odmiennych stanach faktycznych.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin