Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP2.4512.705.2016.1.RSz
z 23 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla opisanych we wniosku czynności stanowiących kompleksową usługę budowlaną obejmująca usługę betonowania stropu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla opisanych we wniosku czynności stanowiących kompleksową usługę budowlaną obejmująca usługę betonowania stropu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m. in. w zakresie produkcji betonu (PKD 23.63.Z - produkcja masy betonowej prefabrykowanej) i w czerwcu 2016 roku wykonał pierwszą usługę w postaci specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKD 43.99.Z). Usługa ta polegała na wykonaniu na rzecz klienta kompleksowej usługi budowlanej związanej z wykonywaniem robót betoniarskich i robót związanych z fundamentowaniem. Na usługę tą złożyło się kilka czynności: pierwsza - wyprodukowanie przez wnioskodawcę masy betonowej w ilości uzgodnionej w umowie; druga - transport przez wnioskodawcę masy betonowej na miejsce wskazane w umowie; trzecia - pompowanie przez wnioskodawcę masy betonowej na odpowiednie odległości i wysokości oraz wylanie masy betonowej we wskazane przez klienta miejsca, głównie stropy, filary, ławy fundamentowe czy szalunki. Usługa ta świadczona była w związku z budową, remontem lub przebudową budynków lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a-12c ustawy o podatku od towarów i usług, czyli budynków mieszkalnych zaliczanych do grupowania Polskiej Klasyfikacji Budowlanych 111 (budynki mieszkalne jednorodzinne), 112 (budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe) oraz 113 (budynki zbiorowego zamieszkania). Celem wykonania w/w usługi wnioskodawca zawarł z klientem umowę nr …, w której wskazano zakres usługi, określono wynagrodzenie oraz wskazano, że usługa ta zostanie opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 8%. W załączniku nr 1 do umowy, strony potwierdziły jej wykonanie, wskazując jaka ilość metrów sześciennych betonu została wykorzystana. Na tej podstawie wnioskodawca wystawił fakturę VAT nr … z dnia 10 czerwca 2016 roku, w której usługa betonowania stropu została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 8%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zaistniałym stanem faktycznym i wykonaniem przez wnioskodawcę usługi składającej się z wyprodukowania przez wnioskodawcę masy betonowej w ilości uzgodnionej z klientem, następnie z transportem masy betonowej na miejsce wskazane przez klienta a następnie z pompowaniem przez wnioskodawcę masy betonowej na odpowiednie odległości i wysokości oraz wylaniem masy betonowej na wskazany przez klienta strop, w sytuacji gdy usługa ta była wykonana w ramach budowy, remontu lub przebudowy obiektu budowlanego lub jego części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust 12a-12c ustawy o podatku od towarów i usług, usługa ta właściwie została opodatkowana jedną stawką podatku VAT w wysokości 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy wykonaniu usługi budowlanej wskazanej powyżej zastosował on jedną stawkę podatku VAT w wysokości 8%. Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem art. 41 ust. 12 i art. 114 ust. 1 ustawy. Natomiast stosownie do art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 roku do dnia 31 grudnia 2016 roku, z zastrzeżeniem art. 146f ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 w tytule załącznika nr 3 do ustawy - wynosi 8%. Zatem stawkę podatku 8% stosuje się zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług - do budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zgodnie zaś z art. 41 ust. 12a w/w ustawy przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a takie obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego - rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Natomiast, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy - do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Zgodnie zatem z powyżej powołanymi normami prawnymi w ocenie wnioskodawcy zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług, i opodatkowanie zarówno usługi jak i materiałów wykorzystanych do wykonania tej usługi tj. masy betonowej, uwarunkowane jest zakresem w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza wnioskodawcy a także treścią umowy zawartej z klientem. Przedmiotem sprzedaży była kompleksowa usługa budowlana, z której nie należy wyłączać i odrębnie opodatkowywać poszczególnych jej elementów. W tej sytuacji obrotem wnioskodawcy była uzgodniona kwota za wykonanie całej usługi a nie jej poszczególnych elementów (tak m. in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 grudnia 2012 roku, IBPP2/443-965/12/WN). Wykonanie usługi, czyli świadczenia głównego, którym w tym przypadku była usługa budowlana na którą składało się pompowanie masy betonowej na odpowiednie odległości i wysokości we wskazane przez klienta miejsca (głównie strop). Użycie wyprodukowanej przez wnioskodawcy masy betonowej i jej transport na miejsce wskazane przez klienta to czynności pomocnicze niezbędne do wykonania świadczenia głównego. Analiza wskazanych przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie równocześnie dwóch przesłanek. Pierwszej - zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Drugiej - budynki lub ich części, gdzie wykonywane są wskazane czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w opisywanym przypadku obie przesłanki zostały spełnione, stąd też zdaniem wnioskodawcy wskazana stawka podatku VAT 8% jest właściwa. Ponadto stanowisko wnioskodawcy dopuszczenia opodatkowania jedną stawką VAT w wysokości 8% wskazanej wyżej usługi budowlanej znajduje potwierdzenie w ugruntowanym stanowisku Ministra Finansów m. in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektorów Izb Skarbowych: Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 grudnia 2012 roku, IBPP2/443-965/12/WN, z dnia 26 kwietnia 2012 roku, IBPP2/443-85/12/RSz, z dnia 18 maja 2012 roku, IBPP2/443-162/12/AM, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 lipca 2012 roku, ILPP1/443-440/12-4/AW oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 1 lutego 2011 roku, ITPP2/443-1132/10/EB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem

ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Z tym, że stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41 ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w tej klasyfikacji, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

• Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,
• Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,
• Budynki zbiorowego zamieszkania - 113.
  
  

Należy zauważyć, że rodzaje usług wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, których wykonanie w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym daje podstawę do stosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, nie zostały zdefiniowane w tej ustawie. Ustawodawca nie odesłał również w tej materii do stosowania definicji zawartych w innych ustawach, w szczególności w Prawie budowlanym. Dlatego należy przyjąć, że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie budowy, remontu, modernizacji. termomodernizacji lub przebudowy zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…).

Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Odwołując się natomiast do słownikowego zakresu pojęcia „roboty budowlane” należy wskazać, że zgodnie z definicją zawartą w „Uniwersalnym słowniku języka polskiego” Wydawnictwo Naukowe PWN, określenie „robota” oznacza „zespół czynności podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś, praca, działanie, działalność, robienie czegoś”.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonywaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Pojedyncza czynność lub świadczenie traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne, które nie może zostać wykonane lub wykorzystane bez świadczenia pomocniczego.

Zauważa się, że stanowisko to potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, m.in. wyrok w sprawie Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96), wyrok w sprawie Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Statssecretaris van Financien (C-41/04).

Tak więc, o świadczeniu złożonym (kompleksowym) można mówić, gdy istnieje funkcjonalny związek pomiędzy poszczególnymi elementami świadczenia na tyle ścisły, by nie można było wydzielić z tego świadczenia jego poszczególnych elementów i potraktować ich jako świadczeń odrębnych. Muszą one stanowić jedną nierozerwalną całość.

W przypadku, gdy w skład świadczonej usługi wchodzą usługi pomocnicze, czyli takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem usługi głównej, opodatkowanie całego świadczenia winno nastąpić według stawki obowiązującej dla usługi zasadniczej.

W związku z tym, w każdym przypadku dla określenia skutków podatkowych transakcji złożonych należy badać, czy mamy do czynienia z kompozycją świadczenia głównego - dominującego, wzbogaconą jedynie o świadczenia pomocnicze, czy też dostawca realizuje kilka odrębnych i niezależnych świadczeń.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m. in. w zakresie produkcji betonu (PKD 23.63.Z - produkcja masy betonowej prefabrykowanej) i w czerwcu 2016 roku wykonał pierwszą usługę w postaci specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKD 43.99.Z). Usługa ta polegała na wykonaniu na rzecz klienta kompleksowej usługi budowlanej związanej z wykonywaniem robót betoniarskich i robót związanych z fundamentowaniem. Na usługę tą złożyło się kilka czynności: pierwsza - wyprodukowanie przez wnioskodawcę masy betonowej w ilości uzgodnionej w umowie; druga - transport przez wnioskodawcę masy betonowej na miejsce wskazane w umowie; trzecia - pompowanie przez wnioskodawcę masy betonowej na odpowiednie odległości i wysokości oraz wylanie masy betonowej we wskazane przez klienta miejsca, głównie stropy, filary, ławy fundamentowe czy szalunki. Usługa ta świadczona była w związku z budową, remontem lub przebudową budynków lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a-12c ustawy o podatku od towarów i usług, czyli budynków mieszkalnych zaliczanych do grupowania Polskiej Klasyfikacji Budowlanych 111 (budynki mieszkalne jednorodzinne), 112 (budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe) oraz 113 (budynki zbiorowego zamieszkania). Celem wykonania w/w usługi wnioskodawca zawarł z klientem umowę, w której wskazano zakres usługi, określono wynagrodzenie oraz wskazano, że usługa ta zostanie opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 8%. W załączniku nr 1 do umowy, strony potwierdziły jej wykonanie, wskazując jaka ilość metrów sześciennych betonu została wykorzystana. Na tej podstawie Wnioskodawca wystawił fakturę VAT, w której usługa betonowania stropu została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 8%.

Z opisu sprawy wskazanego przez Wnioskodawcę wynika więc, że wykonał on usługę, która obejmuje:

• wyprodukowanie przez wnioskodawcę masy betonowej w ilości uzgodnionej w umowie;
• transport przez Wnioskodawcę masy betonowej na miejsce wskazane w umowie;
• pompowanie przez Wnioskodawcę masy betonowej na odpowiednie odległości i wysokości oraz wylanie masy betonowej we wskazane przez klienta miejsca, głównie stropy, filary, ławy fundamentowe czy szalunki.
  
  

Skoro przedmiotem sprzedaży będzie opisana wyżej kompleksowa usługa budowlana, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony wyżej stan prawny należy stwierdzić, że skoro opisana we wniosku kompleksowa usługa budowlana obejmująca usługę betonowania stropu będzie wykonywana w ramach budowy, remontu lub przebudowy budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym (PKOB 11), a wynagrodzenie za tę usługę będzie obejmowało wszystkie czynności składające się na nią, to jej świadczenie podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczyć należy, że interpretacja indywidualna wydawana jest w oparciu o konkretny przedstawiony we wniosku opis zaistniałego stanu faktycznego i wiąże Organ uprawniony do wydawania interpretacji indywidualnej wyłącznie w zakresie przedstawionym we wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego wydana interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.