Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-263/15-4/JK
z 15 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2015 r. (data wpływu 10 marca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 1 czerwca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 26 maja 2015 r. nr ILPB2/4511-1-263/15-2/JK wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Ponadto, pouczono Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Zainteresowaną nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 26 maja 2015 r., natomiast w dniu 1 czerwca 2015 r. (data nadania 29 maja 2015 r.) wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowana jest matką samotnie wychowującą dziecko. Wnioskodawczyni za rok 2014 rozliczała się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Zainteresowana korzysta w całości z ulgi na dziecko. Dziecko wychowuje samotnie. Od urodzenia córka mieszka z Zainteresowaną i to ona ponosi ciężar i konsekwencje wychowania dziecka, bez pomocy ojca, który opuścił rodzinę dwa lata temu.

Wnioskodawczyni otrzymuje od ojca dziecka jedynie alimenty. Ojciec dziecka nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej. Ojciec dziecka poinformował Zainteresowaną sms-em, że chce skorzystać z połowy ulgi na dziecko.

Ojciec dziecka łoży na dziecko, zamieszkuje osobno i nie wychowuje go, czyli nie podejmuje czynności faktycznych przy dziecku mających na celu jego wychowanie.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowana wskazała, że osiąga dochody opodatkowane według skali podatkowej, a dochód w 2014 r. wynosił 23 979 zł 43 gr.

Córka Wnioskodawczyni ma 17 lat i jest niepełnoletnia. Od urodzenia zamieszkuje z Zainteresowaną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy ojciec dziecka może w połowie skorzystać z ulgi na dziecko?
2. Czy w danej sytuacji, jeżeli ojciec dziecka nie zamieszkuje z dzieckiem, nie ponosi ciężaru i konsekwencji wychowania dziecka, jedynie płaci alimenty, nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej, to czy w całości preferencja w rozliczeniu podatku przysługuje matce?
   
   

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 przedstawione we wniosku. Natomiast w zakresie odpowiedzi na pytanie nr 1 w dniu 15 czerwca 2015 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/4511-1-263/15-5/JK.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ulga na dziecko w całości powinna przysługiwać Zainteresowanej. Wnioskodawczyni ponosi wszelkie koszty wychowania dziecka. Pieniądze te w całości wykorzystane są na dziecko, czyli zakup książek do szkoły i odzież. Ponieważ ojciec dziecka płaci tylko alimenty w kwocie 600 zł i nie ponosi żadnych innych kosztów z wychowaniem dziecka – więc ulga ta powinna – zdaniem Wnioskodawczyni – przysługiwać Jej.

Zainteresowana wskazuje, że podobna sytuacja miała miejsce:

• w Warszawie IPPB4/415-251/12-2/JK3 z 1 czerwca 2012 r., gdzie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że „samotne wychowanie dziecka, na które matka dostaje alimenty od ojca, który nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej jest możliwe, stwierdza, że preferencja w rozliczeniu podatków przysługuje w całości matce”.
• oraz w Katowicach, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z 23 lutego 2011 r. IBPBII/1/415-938/10/HK, twierdzi, że „ulga przysługuje tylko podatnikom zajmującym się faktycznie wychowaniem dziecka. Jeżeli wychowaniem dziecka zajmuje się jeden rodzic, pod którego opieką dziecko przebywa, a drugi rodzic nie mieszka z dzieckiem i jedynie przyczynia się do kosztów utrzymania dziecka, to nie przysługuje mu prawo do skorzystania z odliczenia.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 poz. 361 z późn. zm.) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Na podstawie art. 27f ust. 2 cytowanej ustawy odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a.
   
   

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a (art. 27f ust. 2a powołanej ustawy).

W świetle art. 27f ust. 2c cytowanej ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Treść art. 27f ust. 4 omawianej ustawy wskazuje, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Stosownie do art. 27f ust. 5 cytowanej ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Z treści wniosku wynika, że w Wnioskodawczyni wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do małoletniej córki. Zainteresowana jest matką samotnie wychowującą dziecko. Dochód Wnioskodawczyni w 2014 r. wyniósł 23 979 zł 43 gr. Ojciec dziecka poinformował ją, że chce skorzystać z połowy ulgi na dziecko. Wnioskodawczyni ma wątpliwości czy całość ulgi przysługuje jej.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 583) – przysługuje obojgu rodzicom, a – stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy – jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów uznać więc należy, że w sytuacji, gdy oboje rodzice dysponują prawem wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do dziecka są uprawnieni do korzystania z ulgi wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z powołanymi przepisami, rodzice, jeśli obydwoje mają władzę rodzicielską, będą musieli ustalić, w jakiej kwocie i które z nich korzysta z odliczenia ulgi na dziecko. Konieczne jest zatem porozumienie w tym względzie.

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy obydwoje rodzice wykonywali władzę rodzicielską przez cały rok, ulga przysługuje każdemu z rodziców w proporcjach przez nich ustalonych, z tym, że łączna kwota odliczeń, dokonanych przez oboje rodziców nie może przekroczyć kwoty odliczeń przysługujących względem danego dziecka.

Natomiast, jeżeli rodzice takich proporcji nie ustalili, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawczyni przysługuje prawo do dokonywania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej na małoletnie dziecko. Skoro Wnioskodawczyni oraz ojciec dziecka przez cały rok wykonują władzę rodzicielską – w rozumieniu cytowanego kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – w stosunku do swojego małoletniego dziecka, a Wnioskodawczyni nie ma możliwości ustalenia z ojcem dziecka kwoty odliczeń w odpowiednich proporcjach za ten rok, należy przyjąć że ulga przysługuje w wysokości połowy kwoty przysługującej na jedno małoletnie dziecko. W konsekwencji powyższego stanowisko Zainteresowanej należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji należy stwierdzić, że wydane one zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.