Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1297/14-6/MP
z 7 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.), uzupełnionym w dniu 19 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r. ) na wezwanie Organu z dnia 11 grudnia 2014 r. (doręczone w dniu 15 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania zespołu składników majątkowych będących przedmiotem planowanej transakcji za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania zespołu składników majątkowych będących przedmiotem planowanej transakcji za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa .

Wniosek uzupełniono w dniu 19 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 11 grudnia 2014 r. (doręczone w dniu 15 grudnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe :

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca) zamierza nabyć prawo użytkowania wieczystego działki gruntu (dalej: Grunt), dla której sposób korzystania oznaczono jako „Bi- inne tereny zabudowane", której właścicielem jest Skarb Państwa, wraz z posadowionym na nim i w jego granicach budynkiem biurowym (dalej: Budynek), stanowiącym odrębną od Gruntu nieruchomość o pięciu kondygnacjach naziemnych i jednej kondygnacji podziemnej, o powierzchni zabudowy 2060 m² wraz z wszelkimi naniesieniami, budowlami, urządzeniami, infrastrukturą i wyposażeniem, zainstalowanym lub wybudowanym na Gruncie (dalej: Nieruchomość).

Grunt został nabyty przez Sprzedającego na podstawie umowy sprzedaży z dnia 14 grudnia 2010 r. Nieruchomość została wybudowana przez Sprzedającego. Sprzedający jest wyłącznym użytkownikiem wieczystym Gruntu i wyłącznym właścicielem Budynku.

Nieruchomość stanowi składnik majątku Sprzedającego, wykorzystywany w szczególności dla celów świadczenia opodatkowanych podatkiem VAT odpłatnych usług najmu. Tym samym, Sprzedający ma co do zasady prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na wybudowanie Budynku i pozostałych naniesień.

Sprzedający nie zatrudnia pracowników, w szczególności pracowników, dla których Nieruchomość stanowiłaby zakład pracy, który z chwilą nabycia przez Wnioskodawcę praw do Nieruchomości z mocy prawa przeszedłby na Wnioskodawcę zgodnie z art. 23(1) Kodeksu pracy z dnia 26 czerwca 1974 r. (Dz. U. z 1974 r., nr 24, poz. 141 ze zm.; dalej: Kodeks pracy).

Wnioskodawca zwraca uwagę, że w chwili obecnej część powierzchni Budynku nie jest wynajmowana najemcom, ponadto, Sprzedający jest w trakcie procesu pozyskiwania nowych najemców. Warunki niektórych umów najmu przewidują finansowanie przez Sprzedającego części kosztów dostosowania wynajmowanej powierzchni do potrzeb najemców. Zatem, nie można wykluczyć, iż prace dostosowawcze będą stanowiły ulepszenia o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej budynków. Co istotne, z uwagi na świadczenie opodatkowanych VAT usług najmu, Sprzedający miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z pracami dostosowawczymi.

Pierwsze umowy najmu zostały zawarte przez Sprzedającego w sierpniu 2012 r. W konsekwencji, planowane nabycie Nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpiłoby po okresie dłuższym niż 2 lata od wydania przedmiotu najmu pierwszym najemcom, tj. po okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia (sprzedaż Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy jest planowana po sierpniu 2014 r.).

Sprzedający i Wnioskodawca zamierzają skorzystać z opcji wyboru opodatkowania dostawy Nieruchomości podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Sprzedający i Nabywca są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i będą zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi na dzień dostawy Nieruchomości. Przed dniem dokonania dostawy Nieruchomości Wnioskodawca i Sprzedający złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie VAT sprzedaży Nieruchomości. Oświadczenie to będzie zawierać wszystkie elementy, o których mowa w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT.

W efekcie nabycia Nieruchomości, na podstawie przepisu art. 678 par. 1 Kodeksu cywilnego z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 - tekst jednolity ze zm.; dalej: Kodeks cywilny), Wnioskodawca wstąpi w miejsce Sprzedającego w umowy najmu powierzchni biurowej Budynku, będącej elementem Nieruchomości.

W odniesieniu do umów najmu, których przedmiot na dzień sprzedaży nieruchomości nie został jeszcze wydany najemcy, Wnioskodawca zauważa, że w doktrynie prawa cywilnego podnoszone są nieliczne głosy, że prawa i obowiązki z takich umów najmu nie przechodzą na nabywcę automatycznie na mocy art. 678 par. 1 Kodeksu cywilnego. Wnioskodawca wprawdzie nie podziela tego podejścia, jednakże dla uniknięcia wątpliwości, w przypadku umów najmu, gdzie na dzień sprzedaży Nieruchomości nie nastąpi wydanie przedmiotu najmu najemcy, dodatkowo zawarte zostaną przez Sprzedającego i Wnioskodawcę umowy cesji praw i obowiązków wynikających z tych umów.

W dniu zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży Nieruchomości zostanie również zawarta odrębna umowa przelewu praw, na której podstawie Wnioskodawca nabędzie od Sprzedającego m. in.:

(i) prawa autorskie (wszystkie prawa do projektów Budynku, a także uprawnienia i upoważnienia dotyczące takich projektów, nabyte kiedykolwiek przez Sprzedawcę);

(ii) zabezpieczenia (wszelkie instrumenty zabezpieczenia wykonania zobowiązań najemców z umów najmu, które zostały ustanowione przez najemców na rzecz Sprzedającego jako wynajmującego na podstawie umów najmu, na przykład w formie gwarancji bankowych, oświadczeń o dobrowolnym poddaniu się egzekucji oraz kaucji gotówkowych, jak również wszelkie przyszłe zabezpieczenia udzielone Sprzedającemu w związku z umowami najmu po dacie zawarcia umowy przedwstępnej, ale przed datą zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy);

(iii) gwarancje budowlane (wszelkie gwarancje jakości udzielone Sprzedającemu lub nabyte przez Sprzedającego, dotyczące robót budowlanych, a także wszelkie umowne oraz ustawowe prawa i roszczenia Sprzedającego względem wykonawców i podwykonawców robót na terenie Nieruchomości (w tym robót wykończeniowych), a także wszelkie zabezpieczenia ustanowione w związku z nimi, jak również wszelkie przyszłe gwarancje jakości udzielone Sprzedającemu w związku z robotami wykonywanymi na terenie Nieruchomości po dacie zawarcia umowy przedwstępnej, ale przed datą zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy);

(iv) prawa z rejestracji stron internetowych;

- w zakresie, w jakim każde z nich będzie przenoszalne.

Planowanej sprzedaży Nieruchomości nie będzie towarzyszyło, co do zasady, przeniesienie pozostałych praw i obowiązków Sprzedającego, W szczególności, zgodnie z intencją stron, w wyniku sprzedaży Nieruchomości, Wnioskodawca nie nabędzie całego szeregu praw, obowiązków, zobowiązań i należności z umów, które są związane z prawidłowym funkcjonowaniem Nieruchomości. Przedmiotem planowanej umowy sprzedaży Nieruchomości nie będą m. in.:

(i) Umowa z zarządcą Nieruchomości;

(ii) Umowy z dostawcami mediów do Nieruchomości;

(iii) Umowy na wywóz odpadów, konserwację wind i ochronę Nieruchomości;

(iv) umowy dotyczące bieżącej obsługi Sprzedającego (np. umowa o usługi księgowe);

(v) należności - w tym wynikające z umów najmu;

(vi) zobowiązania kredytowe i wobec dostawców mediów do Nieruchomości;

(vii) środki pieniężne na rachunkach bankowych lub w kasie;

(viii) księgi;

(ix) umowa najmu siedziby Sprzedającego.

Ponadto, planowana sprzedaż Nieruchomości nie będzie wiązała się także z przejściem pracowników Sprzedającego do Wnioskodawcy w ramach tzw. przejścia zakładu pracy (art. 23(1) Kodeksu pracy) z uwagi na fakt, że Sprzedający nie zatrudnia pracowników.

W związku ze sprzedażą Nieruchomości, Sprzedający rozwiąże wskazane wyżej umowy zawarte z różnymi podmiotami, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania Nieruchomości, dokonując rozliczenia należności i zobowiązań z nich wynikających.

Po planowanej transakcji na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek zapewnienia prawidłowego funkcjonowania Nieruchomości. Wnioskodawca zawrze nowe umowy dotyczące zapewnienia prawidłowego funkcjonowania Nieruchomości w zakresie, w jakim uzna to za uzasadnione. Jednocześnie niewykluczone, iż część z nowo zawartych przez Wnioskodawcę umów będzie zawarta z dotychczasowymi dostawcami usług na rzecz Sprzedającego.

Może się również okazać, że w stosunku do niektórych z tych umów zamiast wskazanej powyżej konstrukcji, (w której Sprzedający rozwiązuje określoną umowę), Wnioskodawca wstąpi w prawa i obowiązki Sprzedającego. Jednakże nie jest to opcja preferowana przez Wnioskodawcę i jeśli będzie miała miejsce to będzie to sytuacja wyjątkowa.

Nieruchomość będąca przedmiotem planowanej sprzedaży, nie stanowi formalnie organizacyjnie wydzielonej części przedsiębiorstwa Sprzedającego w prowadzonej przez niego działalności. Po przeprowadzeniu planowanej sprzedaży Nieruchomość ta nie będzie również stanowiła formalnie organizacyjnie wydzielonej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę,

W rezultacie planowanej transakcji, właścicielem Nieruchomości stanie się Wnioskodawca, który będzie wykorzystywał Nieruchomość dla celów wynajmu, tj. w działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 19 grudnia 2014 r. Spółka wyjaśnia, że zgodnie z informacjami uzyskanymi od Sprzedającego, na Nieruchomości, która ma być przedmiotem nabycia opisanego w ramach Wniosku, znajdują się następujące naniesienia, urządzenia, infrastruktura i wyposażenie: budynek, plac przed budynkiem, sieci przesyłowe, agregat prądotwórczy, tablica wolnostojąca, centrala telefoniczna, maszty flagowe i wyposażenie ruchome, przykładowo krzesła, biurka, szafki, komputer i typowe wyposażenie lokalu kantyny, tj. stół mroźniczy, piec, okapy, szafy chłodnicze itp.

Przynajmniej niektóre budowle wchodzące w skład Nieruchomości mogły być przedmiotem pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT - były przedmiotem opodatkowanego podatkiem VAT najmu w ramach umów najmu powierzchni biurowej zawartych przez Sprzedającego (były wprost wskazane w tych umowach najmu jako przedmiot najmu lub wynagrodzenie z tytułu najmu obejmowało korzystanie z nich), a ponadto, zasadniczo, najemcy powierzchni biurowej w budynku wchodzącym w skład Nieruchomości mogą korzystać, z tzw. części wspólnych Nieruchomości, np. miejsc parkingowych dla rowerów, lobby-wejściowego, wejść itp.

Sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej budowli wchodzących w skład Nieruchomości. Budowle wchodzące w skład Nieruchomości nie były przedmiotem umów najmu odrębnych względem umów najmu lokali w budynku biurowym wchodzącym w skład Nieruchomości, wynagrodzenie z tytułu najmu niektórych lokali w budynku obejmowało również wynagrodzenie z tytułu najmu innych naniesień znajdujących się na Nieruchomości, przykładowo masztów flagowych. Dodatkowo - niektórym najemcom lokali w budynku wchodzącym w skład Nieruchomości w ramach czynszu z tytułu najmu tych lokali przysługuje prawo do korzystania z innych elementów budowlanych, np. miejsc reklamowych znajdujących się na dachu budynku biurowego wchodzącego w skład Nieruchomości. Spółka wyjaśnia, zgodnie z informacjami uzyskanymi od Sprzedającego, że nie przeprowadzono ulepszeń przekraczających 30% wartości początkowej budynku biurowego wchodzącego w skład Nieruchomości.

Aktualnie nie wszystkie lokale w budynku biurowym wchodzącym w skład Nieruchomości zostały oddane w najem, jakkolwiek lokale nieoddane w najem stanowią mniejszość. Celem Sprzedającego, jak każdego właściciela nieruchomości komercyjnej, jest maksymalizacja powierzchni oddanej w odpłatne używanie. Jednocześnie, oddawanie powierzchni budynku biurowego w najem w założeniu jest procesem, który trwa. Nie jest możliwe określenie w dzisiejszej dacie, czy do momentu sprzedaży Nieruchomości Sprzedającemu uda się wynająć wszystkie powierzchnie budynku biurowego i tym samym, czy w momencie sprzedaży Nieruchomości nie pozostaną powierzchnie w ogóle nie wynajmowane.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że spełnia warunki ubiegania się o zwrot nadwyżki podatku VAT należnego nad podatkiem VAT naliczonym określone w art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, w szczególności dokona wskazanych wyżej czynności:

(i) zapłaty za wszystkie faktury lub dokumenty celne dokumentujące zakupy rozliczone w deklaracji VAT-7 składanej za okres, w którym będzie on rozliczał transakcję nabycia opisanej Nieruchomości;

(ii) dokona zapłaty za fakturę (faktury) bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem przepisów art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy przedmiotem planowanej umowy sprzedaży będą składniki majątkowe nie stanowiące przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 - tekst jednolity ze zm.; dalej: ustawa o VAT) ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pytanie nr 1

Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa. Nie zawiera również przepisu, który wskazuje na bezpośrednie odniesienie do definicji przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu cywilnego. Zgodnie z doktryną nie oznacza to jednak, iż nie należy się w tym zakresie odwoływać do Kodeksu cywilnego. Sędzia NSA Janusz Zubrzycki w Leksykonie VAT 2010 [Oficyna Wydawnicza ,Unimex, Wrocław 2010] podkreśla, iż „ustawa o VAT nie określa w treści swych postanowień definicji pojęcia „przedsiębiorstwo". Przedmiotową definicję „przedsiębiorstwo” zawiera art. 55(1) K.c”.

Zgodnie z tym poglądem, powszechnie przyjętym w orzecznictwie sądowym oraz interpretacjach organów podatkowych, w celu określenia zakresu pojęcia przedsiębiorstwa wykorzystać należy uregulowania art. 55(1) Kodeksu cywilnego (tak m. in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 6 października 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 368/09, Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 grudnia 2001 r., sygn. akt III RN 163/00, a także Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacjach z dnia 2 czerwca 2010 r. nr ITPP1/443-250a/10/DM oraz z dnia 27 maja 2010 r. nr ITPP2/443-166a/10/AP).

Zgodnie z art. 55(1) Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W świetle powyższej definicji, w skład przedsiębiorstwa wchodzą takie składniki materialne i niematerialne, które w sposób zorganizowany służą prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa działalności gospodarczej. Oznacza to, że aby mówić o transferze przedsiębiorstwa, przenoszone składniki majątkowe muszą umożliwiać prowadzenie samodzielnej działalności wyłącznie w oparciu o te składniki.

Przedmiot planowanej transakcji sprzedaży Nieruchomości, w ocenie Wnioskodawcy, nie wyczerpuje przytoczonej powyżej definicji przedsiębiorstwa. W przypadku planowanej transakcji nie można mówić w szczególności o zdolności przenoszonego majątku do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. W szczególności, planowanej sprzedaży nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład definicji i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotem nabycia będzie jedynie Nieruchomość, zaś pozostałe składniki majątkowe pozostaną przy Sprzedającym (w tym: umowa z zarządcą Nieruchomości, umowy z dostawcami mediów do Nieruchomości, umowy na wywóz odpadów, konserwację wind i ochronę obiektu, umowy dotyczące bieżącej obsługi Sprzedającego, np. umowa o usługi księgowe, należności - w tym wynikające z umów najmu, zobowiązania kredytowe i wobec dostawców mediów do Nieruchomości, środki pieniężne na rachunkach bankowych lub w kasie, księgi oraz umowa najmu siedziby Sprzedającego). W konsekwencji, część składników majątkowych wskazanych jako niezbędne z punktu widzenia definicji przedsiębiorstwa nie zostanie przeniesiona na Wnioskodawcę.

Ponadto, nie jest możliwe zidentyfikowanie zorganizowanego zbioru składników materialnych i niematerialnych służących prowadzonej działalności, gdy jedynym składnikiem majątkowym branym po uwagę dla celów tej identyfikacji jest Nieruchomość.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, nabyta Nieruchomość nie będzie stanowiła przedsiębiorstwa.

Stanowisko to jest także akceptowane przez organy podatkowe, np. w indywidualnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 listopada 2008 r. (nr IPPP2-443-1352/08-3/BM) oraz z dnia 12 lutego 2010 r. (nr IPPP3/443-1167/09-3/MM).

Konkluzji tej nie zmienia fakt, że z mocy prawa na Wnioskodawcę przejdą prawa i obowiązki z niektórych umów najmu dotyczących Nieruchomości. Przejście praw i obowiązków z umów najmu nie będzie bowiem elementem sprzedaży - jest jedynie określonym przepisami Kodeksu cywilnego skutkiem zbycia rzeczy będącej przedmiotem najmu.

Zdaniem Wnioskodawcy, Nieruchomość nie spełnia także definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa obecnego właściciela Nieruchomości.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o PDOP oraz art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem Ministerstwa Finansów, aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych;
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
• zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W świetle powyższego, zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest tylko sumą jego składników, lecz ich zorganizowanym zespołem. Aby uznać dany zespół składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te muszą być zatem wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Stanowisko to znajduje swe potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach podatkowych wydawanych w imieniu Ministra Finansów (m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 stycznia 2012 r. nr IBPP3/443-1122/11/AM, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 6 marca 2012 r. nr IPTPP2/443-850/11-2/PR, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 grudnia 2011 r. nr ILPP2/443-1309/11-2/AKr, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 listopada 2011 r. nr IPPP1/443-1372/11-2/AW).

Odnosząc powyższe do zaprezentowanego opisu zdarzenia przyszłego, nie można - zdaniem Wnioskodawcy - uznać, iż Nieruchomość stanowi zespół elementów ani że elementy te łączą więzi, pozwalające uznać Nieruchomość za odrębną na płaszczyźnie:

• organizacyjnej

W opisanym zdarzeniu przyszłym zbywana w ramach planowanej sprzedaży Nieruchomość nie została formalnie wydzielona w strukturze organizacyjnej Sprzedającego. Nie stanowi ona odrębnego działu, wydziału czy też oddziału, lecz zespół składników majątkowych przedsiębiorstwa. Tym samym, nie można mówić o wyodrębnieniu organizacyjnym zespołu składników majątkowych zbywanych w ramach planowanej sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy odrębność organizacyjna oznacza możliwość ustalenia w każdym momencie, które składniki majątkowe przedsiębiorstwa przynależą do danej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Co więcej, odrębność organizacyjna wymaga, by możliwe było przyporządkowanie do takiego odrębnego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych odrębnej dokumentacji, łącznie z księgami rachunkowymi, umowami stanowiącymi źródło praw i obowiązków dotyczących wyłącznie zakresu działalności prowadzonej przez ten zespół składników, bądź wyłącznie z wykorzystaniem tego zespołu. W przypadku planowanej sprzedaży Nieruchomości należy zauważyć, że o ile Sprzedający zapewne jest zdolny w każdym momencie wyodrębnić ze swojego przedsiębiorstwa Nieruchomość wraz ze ściśle związanymi z nią innymi składnikami majątkowymi i niemajątkowymi, które staną się przedmiotem planowanej sprzedaży, to w żadnym wypadku nie można uznać, iż ten zespół składników stałby się zdolny do samodzielnego funkcjonowania jako przedsiębiorstwo.

• finansowej

Odrębność finansową, zdaniem Wnioskodawcy, należy rozpatrywać w kontekście co najmniej takiego prowadzenia ksiąg rachunkowych, który pozwalałby na rozdzielenie przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów działalności zorganizowanej części przedsiębiorstwa od przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów całego przedsiębiorstwa. W rozważanym zdarzeniu przyszłym nie można jednak wskazać odrębności finansowej przedmiotu planowanej sprzedaży. Księgi Sprzedającego nie wyodrębniają bowiem przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów w stosunku do sprzedawanej Nieruchomości.

• funkcjonalnej

Odrębność funkcjonalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zdaniem Wnioskodawcy, oznacza, że wyodrębnione składniki muszą posiadać pełną zdolność do niezależnego funkcjonowania jako samodzielne przedsiębiorstwo. Zdaniem Wnioskodawcy, pozostawienie poza zakresem planowanej sprzedaży szeregu opisanych w zdarzeniu przyszłym elementów działalności gospodarczej Sprzedającego pozbawia zbywaną Nieruchomość zdolności do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych. Dopiero w gestii Wnioskodawcy będzie leżało takie ich zorganizowanie i dodanie nowych składników, aby mogły być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w szczególności następujące okoliczności zdarzenia przyszłego jednoznacznie wskazują, że nabywana Nieruchomość nie będzie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedającego:

• na Nieruchomość składają się jedynie środki trwałe pozwalające na nadanie jej miana kompleksu biurowego, tj. Budynek wraz z niezbędnymi urządzeniami, a także prawo użytkowania wieczystego gruntu, na którym został wybudowany Budynek;
• Nieruchomość jest tylko sumą poszczególnych środków trwałych, nie będących zorganizowanym zespołem składników powiązanych funkcjonalnie i organizacyjnie;
• Nieruchomość nie jest wyodrębniona w ramach wewnętrznej struktury organizacyjnej Sprzedającego, np. w formie oddziału;
• z funkcjonalnego punktu widzenia, sama Nieruchomość nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować, nie posiada bowiem potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy; dodatkowo, w ramach planowanej sprzedaży nie dojdzie do przeniesienia na Wnioskodawcę praw Sprzedającego z umowy z zarządcą Nieruchomości i dostawcami mediów do Nieruchomości, a także innych wyżej wymienionych aktywów i pasywów Sprzedającego;
• do Nieruchomości nie są przydzieleni pracownicy Sprzedającego.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, Nieruchomość nie jest wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań, która mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W efekcie, Nieruchomość nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o PDOP art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Konkluzji tej nie zmienia także fakt, że Nieruchomość stanowi główny składnik majątku Sprzedającego, wykorzystywany dla celów świadczenia usług najmu. W tym kontekście warto powołać się na wyrok NSA z dnia 5 października 1995 r. (sygn. Akt I SA/GD 1959/94), zgodnie z którym: „Sprzedaż poszczególnych elementów przedsiębiorstwa, choćby nawet przedstawiały one znaczną wartość w porównaniu z wartością całego przedsiębiorstwa, nie stanowi podstawy do uznania, iż faktycznie nastąpiła jego sprzedaż. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym” (cytat ten został także powołany w orzeczeniu WSA we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 355/08). Stanowisko to jest także akceptowane przez organy podatkowe, np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 marca 2011 r. (nr ILPP2/443-21/11-4/EN).

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotem planowanej umowy sprzedaży będą składniki majątkowe nie stanowiące przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W zakresie pytania nr 2, 3 i 4 dotyczących podatku VAT oraz w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych (pytanie nr 5 ) sprawa została rozpatrzona odrębnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.