INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2013 r. (data wpływu 26 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z planowanym importem towarów –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z planowanym importem towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje ze spółką … (dalej: Kontrahent, …) należąca do tej samej grupy kapitałowej. … jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku od towarów i usług z siedzibą w Danii, nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Na chwilę obecną … nabywa poza terytorium Unii Europejskiej towary, które importuje do Polski. Importowane towary są w Polsce montowane przez Spółkę w urządzenia, które są następnie wysyłane do klientów … w Polsce, Unii Europejskiej lub też są eksportowane. Spółka nie jest w żadnym momencie właścicielem towarów i nie dysponuje na żadnym etapie transakcji prawem do rozporządzania towarami jak właściciel. Rola Spółki ogranicza się do wykonania usług na materiałach powierzonych przez ….

Aktualnie rozważa się zmianę przyjętego modelu współpracy w ten sposób, aby to Spółka wprowadzała towary na obszar celny Unii w Polsce (tj. działała jako importer towarów). Chociaż Spółka nie będzie w żadnym momencie właścicielem towarów i nie będzie dysponowała na żadnym etapie prawem do rozporządzania towarami jak właściciel, to zamierza dokonywać zgłoszeń towarów do procedury dopuszczenia do obrotu i występować na dokumentach celnych jako importer. W konsekwencji, Spółka będzie zobowiązana do zapłaty cła oraz rozliczenia VAT z tytułu importu towarów na terytorium Polski. Prawo własności importowanych towarów, tak jak to jest w chwili obecnej, będzie przysługiwało nieprzerwanie Kontrahentowi, a po ich zbyciu będzie przechodziło z … bezpośrednio na kupujących (klientów …). Za wykonywanie usług związanych z obsługą importu Spółce będzie przysługiwało odpowiednie wynagrodzenie od …, wkalkulowane w wynagrodzenie należne w ramach świadczonych przez Spółkę usług na powierzonych materiałach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy VAT związany z importem towarów, których importerem na mocy przepisów szczególnych będzie Spółka, podlegać będzie odliczeniu na zasadach ogólnych pomimo faktu, iż Spółka nie będzie właścicielem towarów będących przedmiotem importu...

Zdaniem Wnioskodawcy, VAT naliczony z tytułu importu towarów na terytorium Polski podlegać będzie odliczeniu, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca, wskazując na art. 5 ust. 1 pkt 3, art. 2 pkt 5 i 7, art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zwraca uwagę, że obowiązek uiszczenia cła związany jest z instytucja długu celnego wprowadzoną Rozporządzeniem Rady (EWG) 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 302, poz. 1 ze zm.; dalej: WKC). Zgodnie z art. 4(9) WKC długiem celnym jest nałożony na osobę obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych (dług celny w przywozie) lub należności wywozowych (dług celny w wywozie), które stosuje się do towarów określonych zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi. Stosownie natomiast do art. 201 ust. 2 WKC, dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. Dłużnikiem jest przede wszystkim zgłaszający, którym co do zasady jest podmiot dokonujący importu.

Wnioskodawca podkreśla, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym występować będzie w dokumentach celnych jako importer, zobowiązany na podstawie przepisów celnych do zapłaty cła (ciąży na nim dług celny), a także, na mocy przywołanych wyżej przepisów ustawy o VAT, do zapłaty należnego VAT z tytułu importu towarów.

Według Wnioskodawcy, przepisem warunkującym prawo do odliczenia naliczonego VAT jest art. 86 ust 1 ustawy o VAT. Zgodnie z powyższym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje co od zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Uzasadniając zajęte w sprawie stanowisko, Wnioskodawca zwraca uwagę na treść art. 86 ust. 2 pkt 2 i 5 ustawy o VAT twierdząc, iż wskazane uregulowania prowadzą do wniosku, że prawo do odliczenia podatku naliczonego nie zostało uzależnione od faktycznego nabycia towarów, czy też otrzymania faktury przez podatnika, jak ma to miejsce, np. w art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, a jedynie od dokonania faktycznej czynności importu, tj. przywozu towarów na terytorium kraju oraz posiadania dokumentu celnego, z którego wynika kwota należnego VAT.

Powyższe stanowisko, w przekonaniu Wnioskodawcy, znajduje potwierdzenie m. in. w komentarzu do ustawy o VAT (Tomasz Michalik, VAT. Komentarz, Wydawnictwo C. H. Beck 2010, komentarz do art. 2, Legalis), w którym stwierdzono, że import podlega opodatkowaniu niezależnie od tego, czy jest dokonywany przez właściciela towaru, czy też nie - opodatkowana jest bowiem sama czynność faktyczna.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 8 września 2010 r. (sygn. IPPP3/443-548/10-4/LK) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 13 maja 2009 r. (sygn. ITPP2/443-147/09/AF), przytaczając zasadnicze elementy rozstrzygnięcia w tych sprawach.

W kontekście powyższego Wnioskodawca zwraca uwagę na zasadę neutralności VAT, której istotą jest zapewnienie całkowitej neutralności działalności gospodarczej w zakresie opodatkowania VAT, bez względu na rezultat tej działalności, pod warunkiem, że podlega ona sama co do zasady opodatkowaniu tym podatkiem. Zasada ta znalazła swoje odzwierciedlenie w wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-268/83 D.A Rompelman i E.A. Rompelman-Van Deelen z dnia 14 lutego 1985 r., w którym uznano, że system odliczeń ma na celu zwolnienie podatnika w całości od obciążeń VAT należnym do zapłaty lub zapłaconym w toku całości jego działalności gospodarczej. W związku z tym, że Spółka generalnie wykonywać będzie czynności dające prawo do odliczenia podatku naliczonego (Spółka co do zasady świadczyć będzie usługi, których miejsce świadczenia dla potrzeb opodatkowania VAT znajdować się będzie poza Polską), Wnioskodawca uważa, że istnieć będzie bezpośredni związek miedzy podatkiem związanym z dokonaniem importu towarów, a czynnościami dającymi prawo do odliczenia VAT. W rezultacie powoduje to, że Spółka będzie posiadała prawo do odliczenia w całości VAT związanego z importem wspomnianych towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W oparciu o dyspozycję art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi: w przypadku importu towarów - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5.

Ponadto, wskazać należy, iż w myśl art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Przez terytorium kraju - w świetle art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Jak stanowi art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje:

• w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18 (pkt 1);
• w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 5 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a (pkt 2a);
• w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33b (pkt 2b),
• w przypadku stosowania w imporcie towarów procedury uproszczonej, polegającej na wpisie do rejestru zgodnie z przepisami celnymi - za okres rozliczeniowy, w którym podatnik dokonał wpisu do rejestru; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wykazanego w tym rejestrze, z zastrzeżeniem art. 33a (pkt 5);
• w przypadku decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz w art. 34 - w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał decyzję; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wynikającego z decyzji (pkt 6).

Nadmienić należy, że art. 88 ustawy zawiera katalog obostrzeń ograniczających realizację prawa do odliczenia podatku.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega import towarów na terytorium kraju.

Import to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju (art. 2 pkt 7 ustawy).

Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

Stosownie do postanowień art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Jak stanowi art. 201 ust. 1 lit. a) Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L Nr 302, poz. 1 ze zm.), dług celny w przywozie powstaje w wyniku dopuszczenia do obrotu towaru podlegającego należnościom przywozowym. Dłużnikiem jest zgłaszający, a w przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na rzecz której składane jest zgłoszenie celne (…) – art. 201 ust. 3 ww. WKC.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka rozważa zmianę przyjętego modelu współpracy z kontrahentem w ten sposób, aby to Spółka wprowadzała towary na obszar celny Unii w Polsce (tj. działała jako importer towarów). Chociaż Spółka nie będzie w żadnym momencie właścicielem towarów i nie będzie dysponowała na żadnym etapie prawem do rozporządzania towarami jak właściciel, to zamierza dokonywać zgłoszeń towarów do procedury dopuszczenia do obrotu i występować na dokumentach celnych jako importer. W konsekwencji, będzie zobowiązana do zapłaty cła oraz rozliczenia VAT z tytułu importu towarów na terytorium Polski. Jak wskazano, Spółka generalnie wykonywać będzie czynności dające prawo do odliczenia podatku naliczonego (Spółka co do zasady świadczyć będzie usługi, których miejsce świadczenia dla potrzeb opodatkowania VAT znajdować się będzie poza Polską).

Analiza przytoczonych przepisów wskazuje, że podatnikowi będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w takim zakresie, w jakim towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Aby zatem Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z dokumentu celnego, musi istnieć związek pomiędzy importowanym towarem a czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika, w tym należy uwzględnić przypadki wskazane w art. 86 ust. 8 ustawy. Biorąc zatem pod uwagę powołane przepisy prawa w powiązaniu z przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym stwierdzić należy, że Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego ze zgłoszeń celnych importowych, o ile nie zajdą przesłanki wykluczające to prawo określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.