INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2009 r. (data wpływu 7 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem. Nie jest podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi działalności rolniczej. Ziemię uprawia na potrzeby własne. Posiada on m.in. 3 ha ziemi, które otrzymał w darowiźnie od swojej matki w roku 2004. Jak wskazuje Zainteresowany, nie wykorzystywał on tego gruntu w działalności gospodarczej i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z upraw na tym gruncie. Nie udostępniał on także, ani nie ma zamiaru udostępniać osobom trzecim wskazanego gruntu, na podstawie umowy dzierżawy lub użyczenia.

Wnioskodawca podzielił przedmiotowy grunt na działki o wielkości po 4000 m². Są to działki rolne, bez prawa zabudowy, bez planu miejscowego, bez decyzji o warunkach zabudowy i nie są w studium.

W roku 2008 Zainteresowany sprzedał jedną działkę rolną o wielkości 4000 m², bez prawa zabudowy. Obecnie planuje on sprzedać kolejne działki wynikłe ze wskazanego podziału. Jedną z nich Wnioskodawca zamierza sprzedać swojemu bratu (ok. 3500 m²) z przeznaczeniem na poszerzenie jego gospodarstwa rolnego, czyli do uprawy rolnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca powinien odprowadzić VAT od wskazanej transakcji, jeśli sprzeda działkę z przeznaczeniem na poszerzenie gospodarstwa rolnego...
2. Czy jeśli będzie sprzedawał pozostałe działki rolne, bez prawa zabudowy i bez planu miejscowego, bez decyzji o warunkach zabudowy, to czy znaczenie będzie miało przeznaczenie z jakim klient kupuje dany grunt – czy kupuje go na poszerzenie gospodarstwa rolnego czy na lokatę kapitału, lub jeśli kupujący nie określi celu zakupu...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, we wskazanej sytuacji nie powinien obowiązywać podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest rolnikiem, natomiast nie jest podatnikiem podatku VAT i nie prowadzi działalności rolniczej. Ziemię uprawia na własne potrzeby. Posiada on m.in. 3 ha ziemi, które otrzymał w darowiźnie od swojej matki w roku 2004. Jak wskazuje Zainteresowany, nie wykorzystywał on tego gruntu w działalności gospodarczej i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z upraw na tym gruncie. Nie udostępniał on także, ani nie ma zamiaru udostępniać osobom trzecim wskazanego gruntu, na podstawie umowy dzierżawy lub użyczenia. Wnioskodawca podzielił przedmiotowy grunt na działki o wielkości po 4000 m². Są to działki rolne, bez prawa zabudowy, bez planu miejscowego, bez decyzji o warunkach zabudowy i nie są w studium. w roku 2008 Zainteresowany sprzedał jedną działkę rolną o wielkości 4000 m², bez prawa zabudowy. Obecnie planuje on sprzedać kolejne działki wynikłe ze wskazanego podziału. Jedną z nich Wnioskodawca zamierza sprzedać swojemu bratu (ok. 3500 m²) z przeznaczeniem na poszerzenie jego gospodarstwa rolnego – do uprawy rolnej.

Zgodnie z obowiązującą ustawą o podatku od towarów i usług, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Dokonując planowanej sprzedaży działek Zainteresowany nie będzie działał w charakterze handlowca, pod warunkiem, że będzie to sprzedaż incydentalna, nie nosząca znamion działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży nieruchomości. Nie można także stwierdzić, że nabył on przedmiotowe działki w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzą one z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny. Wnioskodawca sprzedając działki korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, jeżeli przedmiotowe działki nie były i nie są wykorzystywane przez Zainteresowanego w działalności rolniczej, mając na uwadze fakt, że zostały nabyte w drodze darowizny i stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy należy uznać, że ich sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bez znaczenia pozostanie cel, w jakim zostaną one przez klientów nabyte.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.