INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2010 r. (data wpływu 22 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia zaległego wynagrodzenia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia zaległego wynagrodzenia.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zaległe wynagrodzenie Wnioskodawcy za rok 2003 i 2004 w kwocie netto 66.035 zł 72 gr zostało przekazane w dwóch ratach: jedna w wysokości 39.621 zł 43 gr w miesiącu grudniu 2009 r. na konto Komornika Sądowego w związku z zajęciem na poczet alimentów; druga w kwocie 26.414 zł 29 gr w dniu 29 stycznia 2010 na wskazany przez Wnioskodawcę rachunek bankowy.

Z tytułu wypłaty zaległego wynagrodzenia syndyk wystawił jedną informację PIT-11 za 2009 r., ujmując w niej sumę kwot wypłaconych w roku 2009 i 2010 r.

W związku z powyższym Wnioskodawca wystąpił pisemnie do syndyka masy upadłości o skorygowanie wystawionej za rok 2009 informacji PIT-11, ponieważ jego zdaniem kwoty te stanowiły dochód odpowiednio: roku 2009 – kwota 39.621 zł 43 gr i roku 2010 – kwota 26.414 zł 29 gr.

W odpowiedzi Wnioskodawca otrzymał od syndyka pismo, którego treść została przedstawiona w załączniku do wniosku.

Z załączonego pisma wynika, że wynagrodzenie (dochód) Wnioskodawcy w całości należy do 2009 r., gdyż listę płac sporządzono w grudniu 2009 r. i kwota 39.621 zł 43 gr została przekazana Komornikowi Sądowemu z tytułu zajęcia wynagrodzenia Wnioskodawcy na poczet alimentów. Natomiast pozostała kwota netto w wysokości 26.414 zł 29 gr zaliczona została w księgach rachunkowych spółki na poczet zaległości, jakie zdaniem syndyka Wnioskodawca w stosunku do tej spółki posiadał.

Jednakże w związku z odwołaniem Wnioskodawcy od decyzji syndyka, po przeanalizowaniu stanu prawnego co do zasadności zaliczenia tej kwoty na poczet zaległości, syndyk dokonał zwrotu ww. kwoty na rachunek bankowy wskazany przez Wnioskodawcę.

W powołanym piśmie syndyk poinformował ponadto, że podatek dochodowy i składki ZUS zostały zapłacone i rozliczone w księgach rachunkowych firmy w roku 2009 i w związku z powyższym korekta PIT-11 jest nieuzasadniona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy syndyk ma obowiązek wykazać dochody, które zostały przekazane Wnioskodawcy w grudniu 2009 i styczniu 2010 w odrębnych informacjach PIT-11 za rok 2009 i 2010, a tym samym umożliwić rozliczenie podatku od tych kwot odpowiednio w 2009 i 2010 r....

Zdaniem Wnioskodawcy kwota 39.621 zł 43 gr stanowi dochód roku 2009, natomiast kwota 26.414 zł 29 gr dochód roku 2010, a tym samym syndyk ma obowiązek skorygować informację PIT-11 wystawioną za 2009 r.

Wnioskodawca uważa, że ma prawo zaliczyć kwotę netto 26.414 zł 29 gr do dochodu za rok 2010, a syndyk ma obowiązek sporządzić dwie informacje PIT-11 odpowiednio za rok 2009 i rok 2010.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a tej ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Z treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Mając na uwadze powyższe przepisy stwierdzić zatem należy, iż przychód stanowią otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne. Przez pojęcie "otrzymane" - zgodnie ze Słownikiem języka polskiego - należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika.

Natomiast "postawionymi do dyspozycji" są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik - wykazując określoną aktywność - ma możliwość włączyć do swojego władztwa.

Poza tym, za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Przychód jest bowiem w istocie określonym przyrostem majątkowym, a zatem jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Stąd też wszystkie otrzymywane kwoty, co do których zwrotu podatnik będzie zobowiązany np. pożyczki, kaucje etc., nie są zaliczane do przychodów podatkowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymał zaległe wynagrodzenie za rok 2003 i 2004, przysługujące na podstawie stosunku pracy. Wynagrodzenie otrzymał w dwóch ratach: pierwszą ratę otrzymał w grudniu 2009 r., która przesłana została na konto komornika sądowego w związku z zajęciem jej na poczet alimentów, a druga została wypłacona na konto Wnioskodawcy w styczniu 2010 r. Kwoty zaległego wynagrodzenia, w części która wypłacona została w styczniu 2010 r. pierwotnie zaliczona została na poczet zaległości Wnioskodawcy w stosunku do pracodawcy.

Wobec powyższego uznać należy, iż kwota zaległego wynagrodzenia za lata 2003 i 2004 została postawiona do dyspozycji Wnioskodawcy w roku 2009 i nie zmienia powyższego fakt, że część tej kwoty w roku 2009 została zaksięgowana na zaległości, jakie - zdaniem syndyka - Wnioskodawca posiadał w stosunku do spółki, zaś faktycznie została wypłacona Wnioskodawcy w roku 2010.

Tym samym całość zaległego wynagrodzenia za rok 2003 i 2004 stanowi dla Wnioskodawcy przychód 2009 r., który prawidłowo został wykazany w informacji PIT-11 wystawionej przez syndyka spółki za 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.