INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura 23 grudnia 2009r.), uzupełnionym w dniu 24 lutego 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności i sposobu rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych po śmierci ojca prowadzącego uprzednio pozarolniczą działalność gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności i sposobu rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych po śmierci ojca prowadzącego uprzednio pozarolniczą działalność gospodarczą.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 08 lutego 2010r. Znak: IBPP2/443-1063/09/WN, IBPBI/1/415-1137/09/ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 24 lutego 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 09 grudnia 2009r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni, który prowadził jednoosobową usługową działalność gospodarczą. Ojciec był płatnikiem podatku VAT. Na dzień śmierci nie miał rozliczonego deklaracją podatkową miesiąca listopada i grudnia 2009r. Nie są przeprowadzone sprawy spadkowe. Wnioskodawczyni poinformowała Urząd Skarbowy o śmierci ojca. Ojciec nigdy nie miał żadnych zaległości podatkowych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

• Wnioskodawczyni jest jedną z trzech spadkobierców, pozostałymi spadkobiercami są jej siostra i matka,
• ojciec Wnioskodawczyni prowadził jednoosobową działalność gospodarczą – warsztat samochodowy, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych wg skali podatkowej,
• prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów,
• koszty uzyskania przychodów ewidencjonował zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• Wnioskodawczyni zamierza kontynuować działalność gospodarczą.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Jak powinna postąpić względem Urzędu Skarbowego, aby prawidłowo zamknąć sprawę działalności gospodarczej ojca...
   
2. Jak powinna rozliczyć podatek dochodowy...
   
3. Czy jako spadkobierczyni jest zobowiązana składać za ojca deklarację rozliczającą listopad i grudzień 2009r.
   
4. Czy musi regulować z tego tytułu ewentualne podatki za zmarłego ojca...
   
   

Wnioskodawczyni poinformowała Urząd skarbowy o śmierci ojca, nie rozliczała listopada ani grudnia 2009r. za zmarłego ojca....

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna tego robić, ponieważ może to zrobić podatnik, a w tym momencie nie ma podatnika, który może podpisać deklaracje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Byt prawny podatnika, jako osoby fizycznej, na którego przepisy podatkowe nakładają obowiązek podatkowy ustaje z chwilą jego śmierci. Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), podatnikiem jest m.in. osoba fizyczna, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Organy podatkowe uzyskują informację o śmierci podatnika na podstawie art. 12 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2004r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.).

W przypadku podatników prowadzących indywidualną działalność gospodarczą, na podstawie art. 12 ust. 3 ww. ustawy, organy prowadzące ewidencję ludności są obowiązane w terminie 14 dni od dnia otrzymania aktu zgonu, przekazać informację o zgonie naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania zmarłego podatnika.

Na podstawie takiej informacji wygasa z mocy prawa decyzja o nadaniu podatnikowi numeru identyfikacji podatkowej (NIP) oraz ustaje byt prawny podatnika.

W chwili śmierci prawa i obowiązki podatnika przechodzą na spadkobierców. Krąg spadkobierców ustalany jest zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe.

Natomiast w przepisach podatkowych kwestię sukcesji praw i obowiązków spadkobierców regulują przepisy art. 97 - 105 Ordynacji podatkowej.

Śmierć osoby będącej podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych powoduje określone konsekwencje, dla których przewidziane są szczególne formy postępowania. Jak wynika z art. 97 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, spadkobiercy podatnika co do zasady przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy, a także w określonych sytuacjach prawa niemajątkowe. Jednakże spadkobiercy nie dziedziczą takich obowiązków o charakterze niemajątkowym, jak obowiązek złożenia zeznania, czy deklaracji.

Stosownie do art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 (pozarolnicza działalność gospodarcza), są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, obowiązek złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym ciąży na podatniku. Podatnik obowiązany jest do potwierdzenia własnoręcznym podpisem danych wykazanych w zeznaniu podatkowym, a więc nie można złożyć zeznania w imieniu zmarłego podatnika.

Z uwagi na powyższe w sytuacji śmierci podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w trakcie roku, brak jest osoby uprawnionej do złożenia rocznego zeznania podatkowego (jedyny wyjątek od tej zasady przewidziany został w art. 6a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 104 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli spadkodawca był podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, organ podatkowy informuje spadkobierców, na podstawie posiadanych danych, o wysokości dochodu lub przychodu spadkodawcy oraz o wysokości wpłaconych zaliczek na podatek lub podatku, podając równocześnie przypadającą do zapłacenia kwotę podatku lub kwotę nadpłaty.

Na tej podstawie, zgodnie z art. 104 § 2 Ordynacji podatkowej, w sytuacji, gdy spadkodawca poniósł wydatki uprawniające do ulg podatkowych, spadkobierca w terminie 30 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w § 1, zawiadamia organ podatkowy o wysokości poniesionych wydatków. Po upływie wskazanego powyżej terminu, na postawie art. 104 § 3 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy doręcza spadkobiercom decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego lub stwierdzającą nadpłatę.

Tym samym w przypadku, gdy podatnik - spadkodawca, zmarł w trakcie roku podatkowego, w celu rozliczenia podatkowego zmarłego za dany rok, organ podatkowy korzysta z posiadanych informacji. W oparciu o te informacje organ zawiadamia spadkobierców o wysokości dochodu lub przychodu spadkodawcy oraz o wysokości wpłaconych zaliczek na podatek lub podatku, podając równocześnie przypadającą do zapłacenia kwotę podatku lub kwotę nadpłaty. Od tej chwili spadkobiercy mają prawo do zawiadomienia organu podatkowego w ciągu 30 dni o wysokości poniesionych przez spadkodawcę wydatków z tytułu ulg lub odliczeń.

Na tej podstawie organ podatkowy po upływie terminu określonego w art. 104 § 2 Ordynacji podatkowej (30 dni), doręcza spadkobiercom decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego lub stwierdzającą nadpłatę.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest jedną ze spadkobierców ojca zmarłego w grudniu 2009r., który prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą.

W świetle cyt. wyżej przepisów Wnioskodawczyni, nie ma obowiązku z własnej inicjatywy wyliczenia i zapłacenia za niego podatku za rok 2009. Nie jest również zobowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego za ten rok za zmarłego ojca.

Natomiast zostanie poinformowana przez organ podatkowy, na podstawie posiadanych przez organ danych, o wysokości dochodu spadkodawcy (zmarłego ojca) oraz o wysokości wpłaconych zaliczek na podatek, a także o przypadającej do zapłaty kwocie podatku lub kwocie nadpłaty.

Organ podatkowy doręczy również Wnioskodawczyni decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego lub stwierdzającą nadpłatę. Decyzja, o której mowa w art. 104 Ordynacji podatkowej, ma charakter konstytutywny. Zatem termin płatności ewentualnego zobowiązania podatkowego ustalonego w decyzji, zgodnie a art. 47 § 1 Ordynacji podatkowej wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

Reasumując Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty zaległości podatkowej zmarłego ojca, jeżeli właściwy organ podatkowy wyda decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie podatku od towarów i usług, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.