INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2010r. (data wpływu 17 lutego 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 marca 2010r. (data wpływu 2 kwietnia 2010r.) oraz pismem, które wpłynęło w dniu 20 kwietnia 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT na bieżąco od wydatków ponoszonych na realizację projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT na bieżąco od wydatków ponoszonych na realizację projektu pn. „…”. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 marca 2010r. (data wpływu 2 kwietnia 2010r.) oraz pismem, które wpłynęło w dniu 20 kwietnia 2010r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP4/443-305/10/KG z dnia 29 marca 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Uniwersytet realizuje projekt pn. „…”, finansowany ze środków Unii Europejskiej i z budżetu państwa, w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka (Poddziałanie 1.3.2 Wsparcie ochrony własności przemysłowej tworzonej w jednostkach naukowych w wyniku prac B+R).

Celem działania jest wspieranie ochrony własności przemysłowej wytworzonej w wyniku prowadzenia prac B+R w ośrodkach badawczych mających siedzibę w Polsce w celu zacieśnienia współpracy sektora nauki i przemysłu.

Realizując projekt, Uniwersytet zobowiązany jest do składania raportów okresowych i końcowego, które są oceniane przez instytucję finansującą (Ośrodek Przetwarzania Informacji) pod katem zgodności wykonania projektu. Zgodnie z zapisami umowy o dofinansowanie, wyłączne prawo do korzystania i rozporządzania ochronioną własnością intelektualną (patentem) zachowuje Uniwersytet, nie przechodzi ono w żadnym stopniu na instytucję finansującą i/lub inne podmioty.

Celem projektu jest zapewnienie ochrony własności intelektualnej Uniwersytetu w zakresie rezultatów badań nad nowymi materiałami polimerowymi o zastosowaniach biomedycznych. W ramach niniejszego działania dofinansowana będzie część kosztów związanych z uzyskaniem ochrony prawnej ww. wyników prac badawczych. W budżecie projektu uwzględniono głównie koszty usług doradczych świadczonych przez rzeczników patentowych oraz samych opłat urzędowych związanych ze zgłoszeniami patentowymi (krajowymi i zagranicznymi). Pozostałe wydatki dotyczą promocji projektu, delegacji oraz kosztów ogólnych. Głównym rezultatem projektu ma być uzyskanie krajowych i zagranicznych patentów.

Uniwersytet jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i składa deklaracje VAT-7.

Projekt pn. „…” nie jest projektem „badawczym”, lecz jego przedmiotem jest przeprowadzenie procedur związanych z uzyskaniem ochrony własności intelektualnej wytworzonej w ramach wcześniej przeprowadzonych badań, które nie wchodzą w zakres projektu. Nie istnieje bezpośredni, konkretny odbiorca czynności realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach projektu, nie istnieje także żaden podmiot, który byłby „zamawiającym” realizację tych czynności. Ochrona wyników badań (doprowadzenie do uzyskania patentu) w ramach projektu prowadzona jest natomiast po to, by zwiększyć prawdopodobieństwo pozyskania klienta, który zakupi wypracowane rozwiązanie. Uzyskanie patentu dla wypracowanego nowego rozwiązania jest nie tylko warunkiem koniecznym, aby zainteresować potencjalnego nabywcę, ale powinno istotnie wpłynąć na zwiększenie kwoty ewentualnej transakcji kupna-sprzedaży. Na chwilę obecną Uniwersytet nie udostępnia jeszcze wypracowanego rozwiązania do sprzedaży, ale stanie się to niezwłocznie po zapewnieniu mu niezbędnej ochrony, co jest jedynym celem projektu. Zamiarem Uniwersytetu jest dokonanie sprzedaży na równych zasadach podmiotowi, który zaoferuje najwyższą cenę.

Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego występuje jedynie jako strona finansująca, nie jest ono odbiorcą efektów prac, które stanowić będą wyłączną własność Uniwersytetu.

Nabywcą towarów i usług, figurującym na fakturach dokumentujących zakupy dokonane w ramach realizacji projektu będzie Uniwersytet.

Bezpośrednio w wyniku realizacji prac Wnioskodawca nie osiągnie przychodów, natomiast jedynym uzasadnieniem przystąpienia do projektu i zarazem jedynym uzasadnieniem ochrony wypracowanej własności intelektualnej jest zamiar doprowadzenia do jej sprzedaży w przyszłości. W opinii Uniwersytetu zapewnienie ochrony własności intelektualnej jest warunkiem koniecznym dla skutecznego jej sprzedania. Zatem realizacja projektu nie doprowadzi do bezpośredniego uzyskania przychodu, ale jest niezbędna dla uczynienia z wypracowanej własności intelektualnej towaru, który następnie stanie się (in spe) przedmiotem sprzedaży. W wyniku realizacji projektu wypracowana przez Uniwersytet własność intelektualna zostanie przygotowana do komercjalizacji w formie udzielenia/sprzedaży licencji na jej wykorzystywanie (czynność opodatkowana VAT). Wszelkie wydatki w ramach projektu ponoszone są zatem z zamiarem doprowadzenia własności intelektualnej do stanu, w którym będzie mogła być przedmiotem sprzedaży opodatkowanej.

Planowane wydatki to:

• przygotowanie zgłoszeń do ochrony – zlecenie usługi opracowania dokumentacji, przeprowadzenia zgłoszenia patentowego rzecznikowi patentowemu (usługa z VAT),
• opłaty urzędowe dla zgłoszeń patentowych wpłacane do Urzędu Patentowego RP (bez VAT),
• delegacje związane z promocją projektu (VAT przy biletach i ewentualnych hotelach),
• wynagrodzenia za administrowanie i rozliczanie projektu (bez VAT).
  
  

W budżecie projektu nie przewidziano wydatków związanych z zakupem składników majątkowych (środków trwałych), zatem Wnioskodawca nie będzie po zakończeniu projektu wykorzystywał (zużywał) do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT składników majątkowych.

Podstawowym celem projektu polegającego na uzyskaniu ochrony dla wytworzonej własności intelektualnej (np. w formie patentu) jest doprowadzenie do komercjalizacji (sprzedaży) tej własności intelektualnej. Sprzedaż patentu lub sprzedaż licencji na korzystanie z niego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Intencją Uniwersytetu jest więc doprowadzenie do wystąpienia sprzedaży opodatkowanej i temu w całości służyć mają efekty realizowanego projektu. Uniwersytet nie ma możliwości określenia horyzontu czasowego, w którym wystąpi rzeczywista sprzedaż patentu, a nawet nie ma pewności, że do sprzedaży w ogóle dojdzie (warunkiem jest pozyskanie klienta).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczania naliczonego VAT na bieżąco od wydatków ponoszonych na realizację opisanego projektu...

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo odliczenia w całości naliczonego podatku VAT od wydatków ponoszonych na realizację projektu, którego jedynym celem jest ochrona własności intelektualnej.

Ochrona własności intelektualnej wytworzonej przez Uniwersytet i uzyskiwanie patentów wpływa na pozycję Uniwersytetu w rankingach uczelni wyższych oraz przyczynia się do poprawy jego międzynarodowej pozycji, jednak podstawowym celem ochrony własności intelektualnej (np. w formie patentu) jest doprowadzenie do jej komercjalizacji (sprzedaży). Sprzedaż patentu lub sprzedaż licencji na korzystanie z niego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak możliwości określenia horyzontu czasowego, w którym wystąpi rzeczywista sprzedaż patentu, a nawet brak pewności, że do sprzedaży w ogóle dojdzie, nie wpływają na powyższą interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę, tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje nabycia towarów i usług, które zmierzają do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności należy uznać w momencie ich nabycia za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo – prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości podatku.

Prawo do odliczenia może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10 – 13.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i realizuje projekt pn. „…”, finansowany ze środków Unii Europejskiej i z budżetu państwa, w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka (Poddziałanie 1.3.2 Wsparcie ochrony własności przemysłowej tworzonej w jednostkach naukowych w wyniku prac B+R).

Celem projektu jest zapewnienie ochrony własności intelektualnej Uniwersytetu w zakresie rezultatów badań nad nowymi materiałami polimerowymi o zastosowaniach biomedycznych. W ramach niniejszego działania dofinansowana będzie część kosztów związanych z uzyskaniem ochrony prawnej ww. wyników prac badawczych. W budżecie projektu uwzględniono głównie koszty usług doradczych świadczonych przez rzeczników patentowych oraz samych opłat urzędowych związanych ze zgłoszeniami patentowymi (krajowymi i zagranicznymi). Pozostałe wydatki dotyczą promocji projektu, delegacji oraz kosztów ogólnych. Głównym rezultatem projektu ma być uzyskanie krajowych i zagranicznych patentów.

Nabywcą towarów i usług, figurującym na fakturach dokumentujących zakupy dokonane w ramach realizacji projektu będzie Uniwersytet.

Planowane wydatki to:

• przygotowanie zgłoszeń do ochrony – zlecenie usługi opracowania dokumentacji, przeprowadzenia zgłoszenia patentowego rzecznikowi patentowemu (usługa z VAT),
• opłaty urzędowe dla zgłoszeń patentowych wpłacane do Urzędu Patentowego RP (bez VAT),
• delegacje związane z promocją projektu (VAT przy biletach i ewentualnych hotelach),
• wynagrodzenia za administrowanie i rozliczanie projektu (bez VAT).
  
  

Podstawowym celem projektu polegającego na uzyskaniu ochrony dla wytworzonej własności intelektualnej (np. w formie patentu) jest doprowadzenie do komercjalizacji (sprzedaży) tej własności intelektualnej.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż ostatecznym celem projektu jest uzyskanie ochrony dla wytworzonej własności intelektualnej (np. w formie patentu), a zamiarem Wnioskodawcy w momencie realizacji projektu jest doprowadzenie do komercjalizacji (sprzedaży) tej własności intelektualnej.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Niewątpliwie sprzedaż licencji (patentu) będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust 1 ustawy o VAT.

Jak wskazano powyżej, dla określenia prawa do odliczenia, istotny jest zamiar z jakim dokonywany jest zakup towaru lub usługi w momencie nabycia, a w przedmiotowej sprawie projekt realizowany jest z założeniem, iż uzyskanie patentu dla wypracowanego rozwiązania, pozwoli na zwiększenie kwoty ewentualnej transakcji kupna-sprzedaży.

Należy również wskazać, iż bez względu na fakt, czy realizacja projektu odniesie zamierzony skutek, to w momencie nabycia towarów i usług zachowana pozostanie pierwotna intencja ich nabycia – zostały one nabyte celem wykorzystania ich w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jeżeli nawet Wnioskodawca nie osiągnie zamierzonego efektu w postaci komercjalizacji własności intelektualnej dla której uzyskano ochronę w formie patentu z powodów obiektywnych np. nie dojdzie do pozyskania klienta, to czynność opodatkowana nie wystąpi nie dlatego, że Wnioskodawca świadomie zmienił pierwotne przeznaczenie nabytych towarów i usług, lecz dlatego że wskutek niezależnych od niego czynników, wykorzystanie ich do czynności opodatkowanych stało się niemożliwe.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi, tj. związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, zatem przysługuje mu na bieżąco prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na realizację projektu pn. „…”, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.