Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-766/12-4/MW
z 4 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku przedstawione we wniosku z dnia 31.08.2012 r. (data wpływu 05.09.2012r.) oraz piśmie z dnia 23.11.2012r. (data nadania 26.11.2012r., data wpływu 29.11.2012r.) uzupełniającym braki formalne wniosku na wezwanie Nr IPPB5/423-766/12-2/MW z dnia 14.11.2012r. (data nadania 15.11.2012r., data doręczenia 19.11.2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania za lata 2011, 2012 oraz 2013 o kwotę 50% wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.09.2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania za lata 2011, 2012 oraz 2013 o kwotę 50% wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Bank) prowadzi działalność bankową. Oferta produktowa Banku skierowana jest przede wszystkim do firm mikro i małych. W celu świadczenia usług na rzecz klientów Bank nabył nowoczesny system informatyczny. System składa się z kilkunastu modułów, które łącznie umożliwiają zarówno kompleksową obsługę klientów, jak i zarządzanie wewnętrznymi procesami Banku.

Bank otrzymał zgodę Komisji Nadzoru Finansowego na rozpoczęcie działalności operacyjnej w roku 2010. Z uwagi na liczne regulacje prawne proces zakładania Banku jest bardzo skomplikowany. Również wdrożenie systemu, który nabył Bank a bez którego prowadzenie działalności operacyjnej nie jest możliwe, jest procesem długotrwałym. W konsekwencji, w celu przyspieszania momentu rozpoczęcia działalności przez Bank, jeszcze przed założeniem Fundusz M. sp. z o.o. (dalej: Fundusz) prowadził projekt bankowy, w ramach którego podejmował czynności mające umożliwić prowadzenie działalności przez Bank m.in. zatrudnił pracowników, zawarł umowy najmu lokali, a w szczególności zawarł umowę o dostarczenie systemu. Zgodnie z umową licencyjną na system zawartą przez Fundusz z dostawcą systemu (dalej: Dostawca), Dostawca wyraził zgodę na przeniesienie praw z tytułu licencji na rzecz Banku po jego utworzeniu.

W roku 2009 Bank nabył od Funduszu zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Umowa sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa wskazuje, iż jedną z umów przenoszonych z Funduszu na Bank wraz ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest umowa zawarta z Dostawcą o budowę systemu, której przedmiotem było m.in. udzielenie licencji na system. Umowa sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa wskazuje, jaka część ceny przypada na sumę nakładów na system poniesionych przez Fundusz oraz wynagrodzenia pracowników Funduszu wdrażających go.

Podstawą do przejścia licencji z Funduszu na Bank oprócz samej umowy licencyjnej oraz umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorca był także art. 55¹ pkt 5-7 kodeksu cywilnego zgodnie, z którym przedsiębiorstwo obejmuje m.in. licencje oraz majątkowe prawa autorskie. W konsekwencji, umowa sprzedaży, której przedmiotem była zorganizowana część przedsiębiorstwa, na mocy przepisów kodeksu cywilnego obejmowała również przejęcie przez Bank licencji na system.

W momencie zakupu przez Bank od Funduszu zorganizowanej części przedsiębiorstwa system nie był gotowy do rozpoczęcia operacyjnej działalności bankowej. W związku z tym, w roku 2010 Bank kontynuował prace wdrożeniowe nad systemem oraz nabył dodatkowe licencje na moduły rozszerzające jego funkcjonalność od Dostawcy. Ponadto, zgodnie z umową zawartą pomiędzy Funduszem a Dostawcą, Dostawca udzielił Bankowi (umową licencyjną z 1 czerwca 2010 r.) licencji docelowych na system. Po zakończeniu prac wdrożeniowych system został w roku 2010 oddany ostatecznie do używania jako kilka wartości niematerialnych i prawnych. Zgodnie z umową zawartą z Dostawcą, Bank korzystał z kredytu kupieckiego, to jest zapłata z tytułu udzielenia licencji na system została rozłożona na oprocentowane raty.

Bank pozyskał opinię niezależnej od Banku jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki potwierdzającej, iż system stanowi nową technologię umożliwiającą wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów i usług oraz, iż technologia ta nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat. Wydatki poniesione na nabycie sytemu nie zostały zwrócone Bankowi w jakikolwiek sposób. Bank nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Bank nie udzielił w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do systemu.

W roku 2010 Bank poniósł stratę podatkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Bank jest uprawniony do pomniejszenia podstawy opodatkowania za lata 2011, 2012 oraz 2013 o kwotę 50% wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zdaniem Banku, jest on uprawniony do skorzystania z ulgi na nowe technologie w rozumieniu art. 18b ust. 1 ustawy CIT i tym samym przysługuje mu prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania w latach 2011, 2012 oraz 2013 w wysokości 50% wydatków poniesionych na system.

Zdaniem Banku, uprawnienie do skorzystania z ulgi na nowe technologie przysługuje, jeżeli spełnione są następujące przesłanki:

1. Zostały poniesione wydatki.
   
2. Przedmiotem poniesionego wydatku były nowe technologie.
   
3. Podmiot korzystający z ulgi na nowe technologie nie prowadzi działalności w specjalnej strefie ekonomicznej oraz nie otrzymał zwrotu wydatków.
   
4. Wielkość odliczenia mieści się w granicach określonych ustawą.
   
5. Ulga zostanie rozliczona w ustawowym terminie.
   
   

1. Poniesienie wydatków.
   
   

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy CIT, od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Wydatki poniesione przez Bank na nabycie nowych technologii przybrały przede wszystkim dwie formy, po pierwsze były to wydatki poniesione na nabycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, obejmującej licencje udzielone przez Dostawcę, a po drugie wydatki poniesione bezpośrednio na rzecz Dostawcy.

Nabywając licencje na system w ramach nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa od Funduszu bank poniósł realne wydatki, które powiększają wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych składających się na system. Pogląd, iż w przypadku nabycia nowej technologii w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania z ulgi na nowe technologie potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 23 listopada 2011 r. sygn. IPPB5/423-770/11-2/AM. Bank nadmienia, iż w momencie nabycia systemu w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa system nie nadawał się do gospodarczego używania, a zatem licencje na system nie stanowiły wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Odnosząc się natomiast do wydatków poniesionych przez Bank na rzecz Dostawcy sytemu należy zauważyć, iż zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy CIT, za cenę nabycia wartości niematerialnej i prawnej uważa się kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności m.in. o koszty instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych oraz odsetek. W konsekwencji, zdaniem Banku, do wydatków poniesionych na nabycie systemu Bank może zaliczyć także odsetki od kredytu kupieckiego udzielonego przez Dostawcę naliczone do dnia oddania systemu do używania.

Reasumując, zdaniem Banku, Bank poniósł wydatki, co stanowi przesłankę zastosowania ulgi na nowe technologie.

2. Nowa technologia jako przedmiot poniesionego wydatku.
   
   

Przesłanką skorzystania z ulgi unormowanej w art. 18b ust. 1 ustawy CIT jest poniesienie wydatków na nowe technologie. W myśl art. 18b ust. 2 ustawy CIT, za nowe technologie, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki. Jak zostało wskazane, Bank uzyskał opinię niezależnej jednostki naukowej potwierdzającej, iż system stanowi nową technologię.

3. Nieprowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej oraz nie otrzymanie zwrotu wydatków.
   
   

Zgodnie z art. 18b ust. 3 ustawy CIT, prawo do ulgi na nowe technologie nie przysługuje podatnikowi prowadzącemu działalność w specjalnej strefie ekonomicznej. Z kolei w myśl art. 18b ust 8 ustawy CIT, podatnik traci prawo do odliczeń jeżeli udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii lub otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie. Jak wskazano wcześniej, przesłanki te wyłączające prawo do skorzystania z ulgi na nowe technologie nie zachodzą w przypadku Banku. W konsekwencji, Bank będzie uprawniony do skorzystania z ulgi na nowe technologie w związku z wydatkami poniesionymi na nabycie systemu.

4. Wielkość odliczenia ulgi na nowe technologie.
   
   

Podstawą naliczenia wielkości odliczenia ulgi na nowe technologie, stosownie do art. 18b ust. 4 ustawy CIT, jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Przy czym zgodnie z art. 18b ust. 5 ustawy CIT jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji. W świetle powyższych przepisów, podstawą do obliczenia ulgi na nowe technologie przez Bank mogą być wydatki poniesione tylko w trzech latach, a mianowicie:

1. kwota wydatków poniesionych w roku oddania wartości niematerialnych i prawnych do używania, to jest w roku 2010,
   
2. kwota wydatków poniesionych w następującym po roku oddania systemu do używania, to jest w roku 2011,
   
3. kwota wydatków poniesionych w roku poprzedzającym rok oddania systemu do używania, to jest w roku 2009.
   
   

W konsekwencji, Bank nie będzie uprawniony do skorzystania z ulgi na nowe technologie w odniesieniu do wydatków poniesionych po roku 2011 w związku ze skorzystaniem z kredytu kupieckiego udzielonego przez Dostawcę, to jest wydatków poniesionych w roku 2012 i latach następnych. Ponadto, stosownie do art. 18b ust. 7 ustawy CIT, kwota odliczenia od postawy opodatkowania w związku z nabyciem nowej technologii nie może przekroczyć kwoty stanowiącej 50% poniesionych wydatków.

5. Termin rozliczenia ulgi na nowe technologie.
   
   

W myśl art. 18b ust. 6 ustawy CIT, odliczenia ulgi na nowe technologie dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, a w sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata. Zatem biorąc pod uwagę brzmienie art. 18b ust. 6 ustawy CIT, z uwagi na fakt, iż Bank poniósł w roku 2010 stratę, Bank powinien dokonać odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w części pozostałej w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, to jest za lata 2011 i 2012 oraz za rok 2013.

Reasumując, zdaniem Banku, spełnione są przesłanki pozytywne wymienione w art. 18b ustawy CIT dla skorzystania z ulgi na nowe technologie oraz nie zachodzą okoliczności wyłączające możliwość skorzystania z ulgi na nowe technologie. W rezultacie, Bank będzie uprawniony do rozliczenia ulgi na nowe technologie w latach 2011, 2012 oraz 2013.

Pismem z dnia 23 listopada 2012r. Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek wskazując, iż tak jak zostało to wskazane w opisie stanu faktycznego w złożonym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, po zakończeniu prac wdrożeniowych System został w 2010 roku oddany ostatecznie do używania jako kilka wartości niematerialnych i prawnych. System został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w roku 2010. W roku 2011 Bank nie ponosił żadnych wydatków na System będący przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Wprowadzenie w Banku Systemu w zasadniczy sposób wpłynęło na możliwość świadczenia nowych usług oraz na udoskonalenie usług już przez Bank świadczonych.

Wprowadzenie systemu umożliwiło efektywną obsługę klientów indywidualnych i instytucjonalnych. W szczególności znajduje to wyraz w automatyzacji procesów związanych z obsługą klientów, zwiększeniu efektywności i skróceniu czasochłonności procesów związanych z obsługą klienta, umożliwieniu obsługi klientów w dowolnym oddziale Banku w trybie „on-line”, ograniczeniu ryzyka błędów w procesach obsługi klienta czy też zwiększeniu bezpieczeństwa świadczonych na rzecz klientów usług bankowych. System pozwała również na automatyzację i przyspieszenie wielu procesów backoffice, co przekłada się na istotną poprawę jakości świadczonych przez Bank usług.

Dzięki wprowadzeniu Systemu możliwe jest również definiowanie nowych usług bankowych oraz skrócenie czasu niezbędnego na wprowadzenie do oferty Banku nowych produktów i usług bankowych. Ponieważ System umożliwia zautomatyzowany i inteligentny sposób obsługi klienta poprzez możliwość dostępu do kompleksowych danych dotyczących usługi oraz możliwość komunikacji z innymi systemami funkcjonującymi w Banku, dlatego też stanowi on podstawę innowacji i wprowadzania nowych, planowanych przez Bank, usług bankowych.

Wprowadzenie Systemu pozwoliło na wprowadzenie do oferty Banku nowych produktów, które nie mogłyby być oferowane przez Bank z powodu braku odpowiedniego oprogramowania. Powyższe tezy znajdują także potwierdzenie w uzyskanej przez Bank opinii niezależnej jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 ww. ustawy, za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Jak stanowi przepis art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 powyższej ustawy).

Przy czym wskazane przez ustawodawcę warunki umożliwiające odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii muszą być spełnione kumulatywnie, aby podatnik mógł skorzystać z preferencji podatkowych przewidzianych w art. 18b ustawy o CIT.

Zgodnie z regulacją art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w celu skorzystania z ulgi na nowe technologie podatnik musi spełnić następujące warunki:

• nowa technologia musi stanowić wartość niematerialną i prawną w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
  

• nowa technologia musi być nabyta w drodze umowy o przeniesienie praw do niej oraz o korzystanie z tych praw;
  

• innowacyjność nowej technologii musi umożliwiać wytwarzanie nowych bądź udoskonalonych wyrobów lub usług, a nowa technologia nie może być wykorzystywana na świecie dłużej niż przez ostatnie 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.
  
  

Ponadto podatnik traci prawo do ulgi na nowe technologie, jeżeli przed upływem 3 lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

• udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii;
  

• otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.
  
  
  

Przedmiotowa ulga nie przysługuje również, jeżeli podatnik w roku podatkowym lub w roku podatkowym poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnie strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

W przedstawionych we wniosku okolicznościach Bank poniósł rzeczywiste wydatki na nabycie nowej technologii, tj. nabył licencje (a zatem zawarte zostały umowy dotyczące korzystania z praw), a także poniósł koszty wdrożenia oraz koszty odsetek od kredytu kupieckiego udzielonego przez Dostawcę przedmiotowego Systemu.

System został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2010 roku.

Bank pozyskał opinię niezależnej od Banku jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010r. o zasadach finansowania nauki potwierdzającej, iż system stanowi nową technologię umożliwiającą wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów i usług oraz, iż technologia ta nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat.

Jak wskazuje Wnioskodawca, wprowadzenie Systemu w zasadniczy sposób wpłynęło na możliwość świadczenia nowych usług oraz na udoskonalenie usług już przez Bank świadczonych.

Wprowadzenie systemu umożliwiło efektywną obsługę klientów indywidualnych i instytucjonalnych. W szczególności znajduje to wyraz w automatyzacji procesów związanych z obsługą klientów, zwiększeniu efektywności i skróceniu czasochłonności procesów związanych z obsługą klienta, umożliwieniu obsługi klientów w dowolnym oddziale Banku w trybie „on-line”, ograniczeniu ryzyka błędów w procesach obsługi klienta czy też zwiększeniu bezpieczeństwa świadczonych na rzecz klientów usług bankowych. System pozwala również na automatyzację i przyspieszenie wielu procesów backoffice, co przekłada się na istotną poprawę jakości świadczonych przez Bank usług.

Dzięki wprowadzeniu Systemu możliwe jest również definiowanie nowych usług bankowych oraz skrócenie czasu niezbędnego na wprowadzenie do oferty Banku nowych produktów i usług bankowych.

Wprowadzenie Systemu pozwoliło na wprowadzenie do oferty Banku nowych produktów, które nie mogłyby być oferowane przez Bank z powodu braku odpowiedniego oprogramowania.

Jednocześnie stosownie do art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Ponadto – w myśl ust. 5 tego przepisu – jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.

Odpowiednio natomiast do treści art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. W myśl art. 16g ust. 10 w razie nabycia w drodze kupna lub przejęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma wartości rynkowej – w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2. Za cenę nabycia natomiast, zgodnie z art. 16g ust. 3 tejże ustawy uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. Z kolei, zgodnie z art. 16g ust. 14 niniejszej ustawy, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Wdrożenie systemu stanowi natomiast pewien proces, mający na celu jego zaadaptowanie na potrzeby Jednostki. Będą to wszelkie działania polegające na instalacji oprogramowania oraz mające na celu dostosowanie oprogramowania do potrzeb Banku, sprawdzenie poprawności działania systemu informatycznego u podatnika, czy też wprowadzenie ewentualnych poprawek przez firmę udzielającą licencji na użytkowanie systemu. Dopiero jego zakończenie spowoduje, iż Bank uzyskuje możliwość użytkowania oprogramowania w bieżącej działalności. W konsekwencji, do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej jaką jest licencja na program komputerowy zalicza się nie tylko kwotę należną sprzedającemu, ale także inne wydatki związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania składnika majątku do używania.

Zatem, kwota należna sprzedającemu licencję wraz z odsetkami od kredytu kupieckiego udzielonego przez Dostawcę Systemu, jak również wydatki związane z wdrożeniem nowej technologii są elementem wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Tak ustalona wartość początkowa będzie wielkością podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym Bank wprowadził wartość niematerialną i prawną do ewidencji.

A zatem Wnioskodawca może dokonać odliczenia od podstawy opodatkowania 50% kwoty wydatków:

1. poniesionych w roku oddania wartości niematerialnych i prawnych do używania, to jest w roku 2010,
   
2. poniesionych w następującym po roku oddania systemu do używania, to jest w roku 2011,
   
3. poniesionych w roku poprzedzającym rok oddania systemu do używania, to jest w roku 2009.
   
   

Wnioskodawca wskazuje, iż w roku 2010 poniósł stratę podatkową.

Stosownie do art. 18b ust. 6 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ustawy).

Tym samym, w razie wykazania straty lub dochodu niewystarczającego na rozliczenie ulgi na nowe technologie Bank ma prawo do rozliczenia jej w trzech kolejnych latach licząc od końca roku wprowadzenia wartości niematerialnej do ewidencji, tj. w latach 2011, 2012 oraz 2013.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.