Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-1399/09-4/BD
z 28 stycznia 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP1/443-1399/09-4/BD
Data
2010.01.28



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Zwolnienia

Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Stawki --> Stawki podatku


Słowa kluczowe
ochrona zdrowia
stawki podatku
świadczenie usług
usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej
zwolnienia podatkowe
zwolnienia przedmiotowe


Istota interpretacji
Opodatkowanie dodatkowych opłat w związku z świadczeniem usług w zakresie szpitalnictwa.



Wniosek ORD-IN 373 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2009 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Warszawie 6 listopada 2009 r., Biura KIP w Lesznie 12 listopada 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 stycznia 2010 r. (data wpływu: 25 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat dodatkowych wnoszonych przez pacjentów sanatorium – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat dodatkowych wnoszonych przez pacjentów sanatorium.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 stycznia 2010 r. (data wpływu: 25 stycznia 2010 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do KRS: „Szpitalnictwo – Działalność sanatorium PKD 85.11.Z”.

Działalność ta obejmuje następujące usługi:

  • uzdrowiskową rehabilitację dla dorosłych w sanatorium uzdrowiskowym,
  • uzdrowiskową rehabilitację dla dorosłych w szpitalu uzdrowiskowym,
  • uzdrowiskowe leczenie sanatoryjne dorosłych,
  • uzdrowiskowe leczenie ambulatoryjne dorosłych i dzieci,
  • rehabilitację ogólnoustrojową w ośrodku dziennym,
  • rehabilitację ogólnoustrojową w warunkach stacjonarnych,
  • zakwaterowanie,
  • wyżywienie,
  • opiekę lekarską.

Z usług sanatorium korzystają osoby skierowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia ponoszące częściową odpłatność za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium oraz osoby bez skierowania, ponoszące odpłatność w 100%.

Sanatorium zapewnia świadczeniobiorcy zabiegi lecznicze, wyżywienie całodzienne, zakwaterowanie w pokoju o odpowiednim standardzie oraz opiekę lekarską i pielęgniarską.

Świadczeniodawca jest zobowiązany udzielać świadczeń zdrowotnych w pomieszczeniach odpowiadającym wymaganiom fachowym i sanitarnym, określonych w odrębnych przepisach, tj. w warunkach godziwych i pomieszczeniach z odpowiednim standardem zachowanym pod kątem sanitarnym, z uwzględnieniem postępu technicznego.

Za niektóre usługi polegające na możliwości korzystania z telewizji, lodówki, telefonu, internetu oraz dopłaty do wyżywienia standardowego świadczeniobiorca ponosi dodatkowe opłaty.

Zgodnie z zał. Nr 4 poz. 9 ex 85 usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej zwolnione są od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Ponadto, z pisma uzupełniającego z dnia 20 stycznia 2010 r. wynika, że wg PKWiU z roku 1997, prowadzona działalność gospodarcza mieści się pod symbolem 85.14.15-00.00.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wystawiając fakturę VAT za sprzedane usługi „świadczenia zdrowotne” ze stawką zw, należy również uwzględnić w tych usługach opłaty wnoszone przez świadczeniobiorców za dopłatę do wyżywienia standardowego i opłaty za telewizję, internet, telefon...

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca uważa, iż w skład usług ochrony zdrowia wg PKD 85.11.Z wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług jako zwolnione, należy dołączyć inne dopłaty związane pośrednio z usługą podstawową, jaką jest usługa zdrowotna, tj. „świadczenie zdrowotne”.

Aby zatem usługę składającą się z kompletu różnych czynności móc jakoś nazwać i wyodrębnić spośród innych jej części, należy tego dokonać biorąc pod uwagę końcowy efekt wszystkich świadczonych czynności. Tak czyni to statystyka, tak też przyjmuje się dla celów podatku od towarów i usług. Wynika stąd, iż elementy składowe poszczególnych usług nie są odrębnie klasyfikowane statystycznie i w związku z tym odrębnie opodatkowane VAT.

Działalność sanatoriów zapewnia pacjentom opiekę lekarską, zabiegi, noclegi wraz ze standardowym wyposażeniem oraz wyżywienie standardowe i ponadstandardowe. w związku z powyższym kompleks tych usług nazwanych „świadczenie zdrowotne” podlega zwolnieniu z podatku VAT na podstawie załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – Dz. u. Nr 89, poz. 844 ze zm. – wprowadzono do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) m.in. do celów podatkowych (§ 1 i § 2 ww. rozporządzenia).

Jednakże na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. u. Nr 222, poz. 1753), do dnia 31 grudnia 2010 r., do celów m. in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. u. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Z sytuacji przedstawionej w wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną wg PKWiU z roku 1997 pod symbolem 85.14.15-00.00.

Działalność ta obejmuje następujące usługi:

  • uzdrowiskową rehabilitację dla dorosłych w sanatorium uzdrowiskowym,
  • uzdrowiskową rehabilitację dla dorosłych w szpitalu uzdrowiskowym,
  • uzdrowiskowe leczenie sanatoryjne dorosłych,
  • uzdrowiskowe leczenie ambulatoryjne dorosłych i dzieci,
  • rehabilitację ogólnoustrojową w ośrodku dziennym,
  • rehabilitację ogólnoustrojową w warunkach stacjonarnych,
  • zakwaterowanie,
  • wyżywienie,
  • opiekę lekarską.

Z usług sanatorium korzystają osoby skierowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia ponoszące częściową odpłatność za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium oraz osoby bez skierowania, ponoszące odpłatność w 100%.

Sanatorium zapewnia świadczeniobiorcy zabiegi lecznicze, wyżywienie całodzienne, zakwaterowanie w pokoju o odpowiednim standardzie oraz opiekę lekarską i pielęgniarską.

Za niektóre usługi polegające na możliwości korzystania z telewizji, lodówki, telefonu, internetu oraz dopłaty do wyżywienia standardowego świadczeniobiorca ponosi dodatkowe opłaty.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

W pozycji 9 tegoż załącznika jako zwolnione od podatku VAT zdefiniowano zaliczone do symbolu PKWiU ex. 85 „Usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2)”.

Oznaczenie w załączniku danej grupy „ex” oznacza, że stawka podatku odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania. Należy zauważyć, że w pkt 4 wyłączono ze zwolnienia od podatku wyłącznie usługi weterynaryjne.

Wobec powyższego – jak słusznie zauważył Wnioskodawca – świadczone usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 85.14.15 „Usługi w zakresie ochrony zdrowia świadczone w obiektach zapewniających pacjentom zakwaterowanie innych niż szpitale” – korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Jednakże jak wynika z opisu stanu faktycznego, odbiorcy usług wnoszą dodatkowe opłaty za możliwość korzystania z telewizji, lodówki, telefonu, internetu, bądź też uiszczają dopłaty do wyżywienia standardowego.

Zdaniem tut. Organu działalność sanatorium polegająca na świadczeniu ww. usług dodatkowych (zwiększających jedynie komfort pacjentów), co do zasady nie stanowi działalności ściśle związanej z opieką medyczną zwolnioną od podatku VAT.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie nie można mówić o jednej kompleksowej usłudze, na którą składają się wszystkie świadczenia wykonywane przez Zainteresowanego.

Zatem udzielając odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie należy stwierdzić, że Wnioskodawca wystawiając fakturę VAT za świadczenie usług zdrowotnych, zwolnionych od podatku VAT, nie powinien uwzględniać w tych usługach opłat za usługi dodatkowe wnoszone przez świadczeniobiorców. Usługi te bowiem podlegają opodatkowaniu VAT na ogólnych zasadach.

Podkreśla się ponadto, że kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). w związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska dotyczącego powołanej klasyfikacji statystycznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj