INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2010 r. (data wpływu 20 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podjęła Pani pracę jako główna księgowa w zakładzie medycznym, który nie posiadał biura ani sprzętu do wykonywania prac biurowych. W siedzibie zakładu znajdowały się pomieszczenia przystosowane i wyposażone w sprzęt do specjalistycznych badań medycznych. W umowie o pracę z Panią zawartą określono jako miejsce pracy siedzibę zakładu oraz adres Pani zamieszkania. Jednocześnie, w umowie określono jako wynagrodzenie: wynagrodzenie podstawowe oraz ekwiwalent za używanie własnych narzędzi pracy według zawartego porozumienia stanowiącego załącznik do tej umowy. W porozumieniu strony tj. ze strony zakładu prezes zarządu oraz Pani jako pracownik ustaliły, że jako główny księgowy będzie wykonywała Pani czynności związane z prowadzeniem ksiąg rachunkowych w biurze swojego domu używając do tego celu: mebli biurowych, komputera, drukarki, kserokopiarki, programów komputerowych (płace, przelewy, płatnik, fakturowanie, Internet, Office i telefony) i innego sprzętu stanowiącego własność pracownika, za co będzie Pani otrzymywała w formie ekwiwalentu pieniężnego za używanie własnych narzędzi do pracy wynagrodzenie wraz z wynagrodzeniem za pracę z dołu do końca każdego miesiąca. Porozumienie zawarto na czas nieokreślony z możliwością rozwiązania przez każdą ze stron z 3-miesięcznym wypowiedzeniem. Jednocześnie, otrzymała Pani od prezesa zarządu upoważnienie do przechowywania w swoim biurze wszelkich dokumentów niezbędnych do wykonywania pracy aż do czasu przystosowania pomieszczeń w budynku – siedzibie firmy na biura.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy tak ustalony ekwiwalent za używanie własnych narzędzi i sprzętu do wykonywania pracy, do której pracownika obliguje umowa o pracę korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, wypłacany ekwiwalent korzysta ze zwolnienia, ponieważ zostały spełnione wszystkie warunki wynikające z gramatycznej wykładni przepisu art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

• ekwiwalent ma formę pieniężną
• narzędzia, materiały lub sprzęt stanowią własność pracownika
• fakt używania przez pracownika własnych narzędzi, materiałów lub sprzętu na potrzeby pracodawcy ma bezpośredni związek z wykonywaną pracą
• rodzaj narzędzi, materiałów lub sprzętu, których pracownik będzie używał dla potrzeb pracodawcy, okres ich używania, wysokość oraz termin wypłaty ekwiwalentu zostały określone w zawartej pomiędzy pracownikiem a pracodawcą umowie o pracę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.

Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z ww. tytułu ma zastosowanie po spełnieniu łącznie kilku warunków:

1. ekwiwalent musi być wypłacony w pieniądzu,
2. kwota ekwiwalentu powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika wydatkom, to znaczy musi zachodzić racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą pracownikowi a wartością używanych dla celów pracodawcy narzędzi, materiałów lub sprzętu należących do pracownika oraz stopniem zużycia rzeczy dokonanego w trakcie tego używania,
3. narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika,
4. narzędzia, materiały lub sprzęt należące do pracownika muszą być wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy.

Definicje zawarte w słownikach języka polskiego określają, iż:

• „narzędzie” to urządzenie proste lub złożone umożliwiające wykonywanie jakiejś czynności lub pracy; przyrząd, instrument;
• „materiał” to to, z czego wytwarzane są przedmioty, tworzywo, substancja, artykuł, produkt;
• „sprzęt” to przedmioty użytkowe, maszyny, urządzenia.

Po spełnieniu powyższych warunków kwota wypłaconego ekwiwalentu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w ramach stosunku pracy wykonuje Pani czynności związane z prowadzeniem ksiąg rachunkowych w swoim domu używając do tego celu mebli biurowych, komputera, drukarki, kserokopiarki, programów komputerowych oraz innego sprzętu stanowiącego Jej własność. W związku z powyższym, ustalono, wypłacany obok wynagrodzenia podstawowego, ekwiwalent pieniężny za używanie własnych narzędzi i sprzętu do wykonywania pracy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić zatem należy, iż w sytuacji gdy wysokość ww. ekwiwalentu pieniężnego odzwierciedla wydatki poniesione w związku z wykorzystywaniem własnych narzędzi, materiałów lub sprzętu przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy, ekwiwalent ten stanowi przychód zwolniony od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.