INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy sprzedaży – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stocznia „R.” (Wnioskodawca) nabyła w trybie ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego (Dz. U. Nr 233, poz. 1569) majątek (aktywa) Stoczni „G.” S.A. Sprzedaż nastąpiła na podstawie umów sprzedaży z dnia 29 grudnia 2009 r., zawartych w formie aktów notarialnych. Wnioskodawca w dniu zawarcia umowy dokonał zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 673 054 zł, 100 000 zł i 362 488,86 zł – łącznie 1 135 542,86 zł. Płatnikiem podatku był notariusz sporządzający akty notarialne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcja opisana w stanie faktycznym podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do przepisów art. 84 ust. 1 zd. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego sprzedaż składników majątkowych stoczni dokonana w postępowaniu kompensacyjnym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej. Zgodnie natomiast z przepisem art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) nie podlega opodatkowaniu przedmiotowym podatkiem umowa sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca zauważa, że przepis art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych lege non distinguende dotyczy wszystkich postaci egzekucji, w ramach których odbywa się sprzedaż rzeczy (przy czym wyłączeniu z opodatkowania podlega sprzedaż w tym trybie wszelkich rzeczy, tj. ruchomych i nieruchomości, bez względu na ich wartość). Mając powyższe na uwadze stwierdza, że niewątpliwie do kategorii postępowań egzekucyjnych należy zaliczyć postępowania uregulowane przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) oraz ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r., Nr 229, poz. 1954 ze zm.). Zwraca jednak uwagę, że ustawodawca w treści przepisu nie odwołuje się do postępowań egzekucyjnych uregulowanych w wyżej wskazanych ustawach (co powinien zrobić w przypadku, gdyby jego wolą było ograniczenie zakresu przedmiotowego omawianego przepisu). W konsekwencji zatem, zdaniem Wnioskodawcy ustawodawca otworzył możliwość stosowania przepisu również na postępowania uregulowane w innych przepisach niż przepisy Kodeksu postępowania cywilnego i ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Niewątpliwie do innych przepisów, których zakres obejmuje postępowanie egzekucyjne, tj. przymusową sprzedaż majątku dłużnika w celu zaspokojenia wierzycieli należy zaliczyć wyżej wskazaną ustawę o postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego. Nie dość bowiem, że w cytowanym zdaniu 1 ust. 1 art. 84 wskazuje ona, że sprzedaż składników stoczni dokonana w postępowaniu kompensacyjnym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej, to w dalszej treści tegoż przepisu zawiera szczegółowe postanowienia w tym przedmiocie. I tak w szczególności – zgodnie z przepisem art. 84 ust. 1 zd. 2 kupujący składniki majątku stoczni kupuje je w stanie wolnym od obciążeń i nie odpowiada za zobowiązania stoczni. Natomiast ust. 2 i 4 art. 84 wskazuje, że z chwilą przejścia własności na kupującego wygasają hipoteki, hipoteki przymusowe, hipoteki morskie, zastawy skarbowe, zastawy rejestrowe, zastawy (prawa rzeczowe), oraz prawa i roszczenia osobiste ciążące na ruchomych i nieruchomych składnikach majątku. W miejsce tych praw powstaje prawo do zaspokojenia z kwoty uzyskanej ze sprzedaży majątku (tytułem do wykreślenia w księdze wieczystej, rejestrze zastawów, zbiorze dokumentów lub innych rejestrach publicznych wszelkich praw, które wygasły, jest odpis umowy przenoszącej własność na kupującego wraz z pisemnym potwierdzeniem zapłacenia przez nabywcę całej ceny nabycia). Stosownie natomiast do przepisu art. 84 ust. 3 pozostają w mocy ciążące na nieruchomości lub ciążące na użytkowaniu wieczystym gruntu, sprzedanych zgodnie z art. 82 i 83 tej ustawy: służebności gruntowe, osobiste i służebności przesyłu. Identyczne skutki wynikają ze sprzedaży przymusowej rzeczy dłużnika w postępowaniu egzekucyjnym przez komornika sądowego oraz przez organ właściwy w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Mając powyższe na uwadze zdaniem podatnika nie ma wątpliwości, że przepis art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych powinien również znaleźć zastosowanie do transakcji sprzedaży majątku stoczni, która została dokonana w trybie ustawy o postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego. Oznacza to, że sprzedaż ta powinna podlegać wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a zapłata przez wnioskodawcę w dniu 29 grudnia 2009 r. kwoty 1 135 542,86 zł podatku od czynności cywilnoprawnych spowodowała powstanie nadpłaty w tym podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007 r. nr 68, poz. 450 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymienione w pkt 1 lit. a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie jednak z art. 2 pkt 3 nie podlegają podatkowi umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył w trybie ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego aktywa Stoczni G. S.A. Od powyższej transakcji płatnik – notariusz sporządzający akty notarialne – pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych.

Treść zacytowanego art. 2 pkt 3 wskazuje, że z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych wyłączono umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym. Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że postępowania egzekucyjne oraz upadłościowe, o których mowa wyżej, są regulowane przepisami: ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.), ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.), ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535 ze zm.) oraz wydanych do nich rozporządzeń wykonawczych.

Ponadto z przepisu tego wynika, że wyłączono z opodatkowania sprzedaż w tym trybie wszelkich rzeczy, tj. ruchomych i nieruchomości, bez względu na ich wartość. Natomiast w przypadku dokonywania w tym trybie sprzedaży praw majątkowych – czynność taka nie podlega wyłączeniu z opodatkowania.

Z kolei zgodnie z treścią art. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego (Dz. U. Nr 233, poz. 1569), ustawa określa zasady, warunki oraz tryb sprzedaży składników majątku spółek: Stocznia „G.” S.A. i Stocznia „S.” Sp. z o.o., zwanych dalej "stoczniami", zaspokojenia roszczeń wierzycieli stoczni i ochrony praw pracowników stoczni (kompensacja).

Powyższa ustawa stanowi realizację postanowień zawartych w decyzji Komisji Europejskiej z dnia 6 września 2008 r. w sprawie K(2008) 6770 pomocy państwa nr C 19/2005 (ex N 203/05) udzielonej przez Polskę dla Stoczni „S.” i decyzji z dnia 6 września 2008 r. w sprawie K(2008) 6771 pomocy państwa nr C 17/2005 (ex N 194/2005 PL i PL 34/2004) udzielonej przez Polskę Stoczni „G.”, w których to Komisja Europejska obowiązała Polskę do odzyskania od beneficjenta pomocy publicznej wraz z odsetkami za cały okres, począwszy od dnia udostępnienia pomocy stoczniom do daty jej faktycznego odzyskania. Realizacja powyższego zobowiązania, zgodnie z wolą ustawodawcy następuje w drodze postępowania kompensacyjnego.

Określone ono zostało w art. 3 ww. ustawy, gdzie wskazano, że postępowanie uregulowane ustawą, zwane dalej "postępowaniem kompensacyjnym", należy prowadzić tak, aby ochrona praw pracowniczych była zapewniona, roszczenia wierzycieli mogły zostać zaspokojone co najmniej w takim stopniu, w jakim byłoby to możliwe w przypadku ogłoszenia upadłości stoczni, oraz aby zależnie od wyników przetargu, składniki majątkowe stoczni służyły nadal prowadzeniu działalności gospodarczej.

Treść powyższego przepisu wskazuje więc jednoznacznie, że postępowanie kompensacyjne jest odmiennym od egzekucyjnego i upadłościowego rodzajem postępowania. Na powyższe nie może mieć wpływu treść art. 84 ust. 1 ustawy o postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego, na który powołuje się Wnioskodawca, w myśl którego sprzedaż składników majątkowych stoczni dokonana w postępowaniu kompensacyjnym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej. Kupujący składniki majątku stoczni kupuje je w stanie wolnym od obciążeń i nie odpowiada za zobowiązania stoczni.

Gdyby wolą ustawodawcy było zrównanie na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych postępowania kompensacyjnego z postępowaniem egzekucyjnym i upadłościowym, niewątpliwie dałby temu wyraz w treści art. 2 pkt 3 ustawy. Uwzględnienie wskazanego wyłączenia również do przedmiotowego postępowania stanowiłoby niedopuszczalną interpretację rozszerzającą przepisu stanowiącego wyjątek od obowiązującej w polskim prawie zasady powszechności opodatkowania.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w opisanym we wniosku stanie faktycznym, przy uwzględnieniu obowiązujących przepisów, wyłączenie, o którym mowa w art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie znajdzie zastosowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.