INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2009r. (data wpływu 29 grudnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia dla usług pośrednictwa świadczonych na rzecz kontrahenta z Niemiec związanych bezpośrednio z dostawą towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2009r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia dla usług pośrednictwa świadczonych na rzecz kontrahenta z Niemiec związanych bezpośrednio z dostawą towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi przedstawicielskie dla kontrahentów z Niemiec polegające na wyszukiwaniu w Polsce nabywców na towary firm niemieckich jak również udzielaniu wszelkich informacji w zakresie oferowanych produktów. Towary sprzedawane są przez firmy niemieckie bezpośrednio odbiorcom polskim, co oznacza, że dostawa ma miejsce w Polsce. Za wykonane usługi otrzymuję prowizję stanowiącą ustalony procent wartości dostawy w momencie, gdy polscy kontrahenci zamówią towar od dostawców z Niemiec oraz za niego zapłacą. Kontrahenci z Niemiec są podatnikami podatku od wartości dodanej oraz podali Wnioskodawcy numery, pod którymi są zidentyfikowani na potrzeby tego podatku na terenie Niemiec.

Kontrahenci z Niemiec przesyłają mi informacje o wysokości prowizji za dany miesiąc lub kwartał (w zależności od zawartej umowy). W następnym miesiącu, w dacie otrzymania powyższej informacji, Wnioskodawca wystawia fakturę, w której wykazuje świadczoną usługę jako sprzedaż opodatkowaną 22% stawką podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w świetle art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c oraz art. 28 ust 6 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług na rzecz kontrahentów z Niemiec jest terytorium Polski czy też terytorium Niemiec...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c oraz art. 28 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, usługi pośrednika, działającego w imieniu i na rzecz kontrahentów z Niemiec, którzy podali mu numer, pod którym są zidentyfikowani na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec, związane z dostawą towarów, świadczone są na terytorium Niemiec.

Oznacza to, że usługi te nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski i w konsekwencji brak podstaw faktycznych i prawnych nie tylko do opodatkowania tych usług podatkiem od towarów i usług według stawki 22%, ale również do ich opodatkowania tym podatkiem w ogóle.

W konsekwencji należy uznać, że dotychczasowe postępowanie polegające na opodatkowaniu ww. usług podatkiem od towarów i usług stawką 22% jest nieprawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zatem dla określenia miejsca opodatkowania transakcji należy, w świetle wymienionej ustawy o podatku VAT, ustalić miejsce świadczenia usług.

Ogólna reguła dotycząca miejsca świadczenia usług, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2009r., określona została w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług który stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 – 6 i art. 28.

Od tej ogólnej zasady istnieją liczne wyjątki. Miejsce świadczenia usług pośrednictwa związanych z dostawą towarów określa przepis art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c ustawy.

W myśl tego przepisu - w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy towarów – z zastrzeżeniem ust. 6.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W myśl art. 28 ust. 6 ww. ustawy w przypadku gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Przez usługi pośrednictwa, o których mowa w art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c ww. ustawy, należy rozumieć zespół czynności, które mogą być zarówno czynnościami natury faktycznej, jak i prawnej, jeżeli w ich wyniku dojdzie do nawiązania stosunku prawnego (umownego) pomiędzy dostawcą usługi, a ich odbiorcą, w konsekwencji czego nastąpi dostawa towarów. Przepis ten wymaga natomiast, aby działania pośrednika miały bezpośredni związek z dokonaną dostawą towarów. Z brzmienia art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c nie wynika, aby wskazany w nim wymóg działania w imieniu i na rzecz osób trzecich dotyczył zawierania umów, na podstawie których zrealizowane zostaną dostawy, lecz odnosi się do świadczenia usług pośrednictwa, w rezultacie których dojdzie ostatecznie do zrealizowania dostawy i które muszą mieć bezpośredni związek z tą dostawą. Dyspozycją tego przepisu nie będą zatem objęte, z jednej strony takie działania, które pośrednik, w szerokim znaczeniu tego słowa, będzie podejmował wobec odbiorcy usługi w imieniu własnym, lecz na rzecz (na rachunek) usługobiorcy, a z drugiej strony eliminował będzie również takie działania, które określony podmiot będzie podejmował w stosunku do potencjalnych odbiorców, np. samorzutnie, bez uzgodnienia z usługodawcą i bez posiadania stosownego umocowania z jego strony do działania i dokonywania czynności na jego rzecz, a które w efekcie również mogą prowadzić do wyświadczenia usług. Natomiast użyty w tym przepisie wymóg, „działania w imieniu osób trzecich" (w tym przypadku usługodawcy) należy odnieść do wszelkich czynności faktycznych i prawnych składających się na usługę pośrednictwa, przy czym jest on spełniony nie tylko w przypadku posiadania pełnomocnictwa do zawierania umów, lecz również w przypadku istnienia umocowania ze strony usługodawcy do podejmowania w jego imieniu i na jego rzecz czynności pośrednictwa.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż przedmiotowe usługi mają bezpośredni związek z dostawą towarów. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje prowizję stanowiącą ustalony procent wartości dostawy w momencie, gdy polscy kontrahenci zamówią towar od dostawców z Niemiec oraz za niego zapłacą. Zatem miejscem świadczenia tych usług związanych z dostawą towarów przez kontrahenta z Niemiec do Polski, w związku z art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c i art. 22 ust. 1 pkt 1 jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu od nabywcy. Zatem miejscem dokonania dostawy towarów, będzie terytorium kraju, w którym rozpoczyna się transport (wysyłka), czyli Niemcy. W przedmiotowej sytuacji nie ma zastosowania zmiana miejsca świadczenia usług, o której mowa w art. 28 ust. 6, gdyż nie zostały spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie.

Podsumowując należy stwierdzić, że przedmiotowe usługi pośrednictwa dotyczące dostawy towarów nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, mimo błędnie wskazanej podstawy prawnej, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009r.).

Ponadto tut. organ zwraca uwagę, iż z dniem 1 stycznia 2010 r. uległy zmianie przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług w zakresie objętym przedmiotowym wnioskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.