INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Izba Finansowa z dnia 10 grudnia 2009r. sygn. akt I FSK 1413/08 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2008r. sygn. akt III SA/Wa 82/08 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 19 lutego 2010r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2007r. (data wpływu 27 lipca 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego uprzednio odliczonego w związku z zakupem środków trwałych, które następnie zostały wniesione w formie aportu do Spółki z o.o. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2007r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego o podatek odliczony przy zakupie środków trwałych, które zostały wniesione w formie aportu do Spółki z o.o.

W dniu 17 października 2007r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IBPP1/443-45/07/AS uznając, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie korekty podatku naliczonego uprzednio odliczonego w związku z zakupem środków trwałych, które następnie zostały wniesione w formie aportu do Spółki z o.o. jest nieprawidłowe.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 17 października 2007r. znak: IBPP1/443-45/07/AS złożył skargę z dnia 10 grudnia 2007r. oraz pismo procesowe z dnia 17 marca 2008r., w których zażądał uchylenia w całości zaskarżonej interpretacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2008r. sygn. akt III SA/Wa 82/08 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W wyroku tym Sąd stwierdził, iż „(…)W ocenie Sądu przedstawiony we wniosku zestaw składników materialnych i niematerialnych służący prowadzeniu działalności w zakresie transportu, spedycji i logistyki, których szczegółowy opis Skarżący dołączył do wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kc. W konsekwencji do jego zbycia na rzecz nabywającej spółki tytułem aportu będzie miał zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Zajmując powyższe stanowisko Sąd miał również na względzie to, że Skarżący opisując stan faktyczny zaznaczył, iż nabywca przedsiębiorstwa poza dotychczasowymi pracownikami pracującymi w zbywanym przedsiębiorstwie przejęła także jego działalność transportowo - spedycyjno - logistyczną. Skarżący zaznaczył także, że nabywca przejął solidarnie odpowiedzialność za zobowiązania związane z prowadzeniem ww. przedsiębiorstwa.”

W zakończeniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził: „Sąd w kontekście przedstawionego na wstępie uzasadnienia dotyczącego charakteru prawnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa, którego elementy zostały szczegółowo wymienione we wniosku uznał, iż powołane przez Ministra Finansów przepisy dotyczące korekty podatku naliczonego nie znajdą zastosowania w niniejszej sprawie. Sąd przyznał rację Stronie skarżącej, iż zbycie przedsiębiorstwa nie korzysta ze zwolnienia z VAT, lecz jest wyłączone poza zakres obowiązywania ustawy. W odniesieniu do tych właśnie przypadków polski ustawodawca postanowił, iż nabywca przedsiębiorstwa (lub zakładu) staje się następcą prawnym zbywcy i przejmuje m.in. obowiązek dokonywania (lub kontynuowania) korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT. Wniesienie aportem przedsiębiorstwa jest formą jego zbycia, a zatem spółka, do której wnoszony jest aport w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części zmieniając przeznaczenie nabytych w ten sposób towarów jest zobowiązana do stosowania art. 91 ustawy o VAT.

Wniesienie zatem przedsiębiorstwa aportem nie powoduje u podatnika dokonującego tej czynności konieczności dokonywania jakichkolwiek korekt podatku naliczonego, gdyż obowiązek ten przechodzi na następcę prawnego tegoż podatnika, będącego beneficjentem czynności aportu przedsiębiorstwa, który w tym zakresie (korekt podatku naliczonego) przejmuje wynikające z art. 91 ust. 1 - 8 ustawy o VAT obowiązki swojego poprzednika.”

Od powyższego wyroku tut. organ wniósł skargę kasacyjną, która została oddalona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego Izba Finansowa z dnia 10 grudnia 2009r. sygn. akt I FSK 1413/08.

W dniu 19 lutego 2010r. wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 17 kwietnia 2008r. sygn. akt III SA/Wa 82/08 (data uprawomocnienia - 10 grudnia 2009r.).

Wskutek powyższego, wniosek podatnika z dnia 26 lipca 2007r. (data wpływu 27 lipca 2007r.) wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zorganizowana część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy dotycząca działalności transportowo-spedycyjno-logistycznej została przejęta przez Spółkę z o.o. Przedmiotowa zorganizowana część przedsiębiorstwa została wniesiona jako aport, na poczet podwyższenia kapitału zakładowego Spółki z o.o. Podstawą formalnoprawną tej operacji była uchwała Zgromadzenia Wspólników Spółki z o.o. W skład wnoszonej na pokrycie podwyższonego kapitału zorganizowanej części przedsiębiorstwa weszły w szczególności następujące aktywa:

1. oznaczenie indywidualizujące to przedsiębiorstwo wraz z oznaczeniem graficznym;
2. własność ruchomości,
3. tajemnice przedsiębiorstwa, know-how, goodwill, baza klientów, zasoby ludzkie oraz renoma i doświadczenie,
4. wartości niematerialne i prawne,
5. część należności,
6. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Pracownicy przedsiębiorstwa zostali przejęci na zasadzie art. 23 (1) kodeksu pracy. Jednocześnie – na zasadzie art. 59 (4) kodeksu cywilnego – Spółka z o.o. solidarnie przejęła odpowiedzialność za zobowiązania związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (kumulatywne przystąpienie do długu).

Spółka z o.o. przejęła aktywa przedsiębiorstwa i jego działalność transportowo-spedycyjno-logistyczną. Z wniesienia wyłączono agencję celną, która nadal prowadzona jest osobiście przez Wnioskodawcę.

Powyższe zmiany zostały wpisane do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Wnioskodawca podaje również, że wykorzystywał nabyte środki trwałe do wykonywania czynności opodatkowanych, przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z zakupem środków trwałych i odliczenia takiego dokonał.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie aportu do Spółki, stanowiące czynność zwolnioną od podatku VAT skutkuje koniecznością dokonania korekty podatku naliczonego, jeżeli Wnioskodawca dokonał odliczenia kwot podatku naliczonego przy zakupie środków trwałych...

Zdaniem Wnioskodawcy na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jedynie w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. By można było zastosować art. 86 ust. 1 podatnik musi spełniać kryteria zawarte w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli musi być osobą prawną lub jednostką organizacyjną mniemającą osobowości prawnej lub osobą fizyczną oraz wykonywać samodzielnie działalność gospodarczą obejmującą wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne, rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, jak również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Podatek naliczony musi być podatkiem rzeczywistym, a nie pozornym, co potwierdził Sąd NSA w Warszawie (wyrok z 27 października 2005r. sygn. akt FSK 636/04, opublikowany LEX nr 187797) zauważając, że „podatnik ma prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy rzeczywistym, a nie pozornym nabyciu towarów. Prawo do odliczenia związane jest bowiem z realnym obrotem gospodarczym, nie zaś z czynnościami prawnymi o pozorowanym charakterze.”

Wnioskodawca wykorzystywał nabyte środki trwałe do wykonywania czynności opodatkowanych jak również spełnia kryteria określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, więc mógł on obniżyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego od środków trwałych, które nabył. Wyżej wymienione środki trwałe następnie zostały wniesione aportem do Spółki z o.o. Podatek naliczony był podatkiem rzeczywistym.

Podatnik stoi na stanowisku, że czynność ta (wniesienie aportu) pozostaje jednak bez wpływu na wcześniejsze odliczenie podatku naliczonego i nie powoduje powstania obowiązku korekty tego podatku. Nie mają w tym wypadku zastosowania art. 91 ust. 7 oraz art. 91 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wynika to z podstawowej zasady potrącalności podatku naliczonego, która powinna być pojmowana możliwie jak najszerzej i znajdować zastosowanie także w odniesieniu do podatku naliczonego przy nabyciu towarów handlowych, dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w ramach działalności opodatkowanej również wówczas, gdy towary takie zostaną następnie wniesione aportem do spółki prawa handlowego lub cywilnego. Wniesienie aportem takich towarów do spółki prawa handlowego lub cywilnego nie powinno powodować obowiązku dokonania korekty uprzedniego odliczenia podatku naliczonego. Zwłaszcza, że po wniesieniu aportu, środki trwałe nadal będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zmienił się podmiot, który ma w swym władaniu środki trwałe, ale nie zmienił się sposób ich wykorzystania.

Ponadto Wnioskodawca wskazał na orzecznictwo ETS, tj. w sprawie C-37/95 i C-110/94, z których wywodzi, że prawo do odliczenia podatku naliczonego winno być zastosowane również w sytuacjach, gdy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem ich wykorzystania do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika nie zostały do tej działalności wykorzystane lub działalność z przyczyn ekonomicznych nie została rozpoczęta.

Przywołane wyżej stanowisko, jak podaje Wnioskodawca, zostało podzielone również przez sądownictwo krajowe, na co przykładowo podano wyrok NSA sygn. akt: FSK 87/04 i WSA sygn. akt III SA/Wa 274/05.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w 2007r., gdyż we wniosku z dnia 26 lipca 2007r. Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany odpowiednio w art. 7 i art. 8 ustawy o VAT. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Towarami w rozumieniu ustawy o VAT są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Pod pojęciem dostawy towarów zgodnie z ww. art. 7 ust. 1 tej ustawy należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym w 2007r.) przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Ustawodawca w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazując, iż jej przepisów nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 tej ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zakład (oddział) samodzielnie sporządzający bilans. Wyłączenie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. transakcji jest konsekwencją postanowień art. 19 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.), który stanowi, iż w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego . W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu . Polskie przepisy VAT osiągają więc dozwolony przez Dyrektywę skutek – tj. uznanie, że przeniesienie przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans na inny podmiot nie jest dostawą, poprzez regulację zawartą w art. 6 ustawy o VAT.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 17 kwietnia 2008r. sygn. akt III SA/Wa 82/08 stwierdził, iż „(…)Mając na uwadze powyższe należało określić, czy transakcja zbycia i jednoczesnego wniesienia tytułem aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmującej w szczególności aktywa tj.: a) oznaczenie indywidualizujące to przedsiębiorstwo - U. wraz z oznaczeniem graficznym, b) własność nieruchomości, c) tajemnice przedsiębiorstwa, d) know - how, e) goodwill, bazę klientów, zasoby ludzkie oraz renomę i doświadczenie, f) wartości niematerialne i prawne, g) część należności, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (warto także w tym miejscu podkreślić, iż pracownicy przedsiębiorstwa zostali przejęci na podstawie art. 23(1) Kodeksu pracy. Jednocześnie nabywca na zasadzie przepisu art. 59 (4) Kodeksu cywilnego solidarnie przejęła odpowiedzialność za zobowiązania związane z prowadzeniem ww. przedsiębiorstwa) - może być taktowana jako zbycie przedsiębiorstwa zgodnie z dyspozycją przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.”

Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa w treści swych postanowień definicji pojęcia „przedsiębiorstwa”, dlatego wyjaśnienia tego terminu należy szukać w przepisie art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy dotycząca działalności transportowo-spedycyjno-logistycznej została przejęta przez Spółkę z o.o. Przedmiotowa zorganizowana część przedsiębiorstwa została wniesiona jako aport, na poczet podwyższenia kapitału zakładowego Spółki z o.o. Podstawą formalnoprawną tej operacji była uchwała Zgromadzenia Wspólników Spółki z o.o. W skład wnoszonej na pokrycie podwyższonego kapitału zorganizowanej części przedsiębiorstwa weszły w szczególności następujące aktywa:

1. oznaczenie indywidualizujące to przedsiębiorstwo wraz z oznaczeniem graficznym;
2. własność ruchomości,
3. tajemnice przedsiębiorstwa, know-how, goodwill, baza klientów, zasoby ludzkie oraz renoma i doświadczenie,
4. wartości niematerialne i prawne,
5. część należności,
6. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Pracownicy przedsiębiorstwa zostali przejęci na zasadzie art. 23 (1) kodeksu pracy. Jednocześnie – na zasadzie art. 59 (4) kodeksu cywilnego – Spółka z o.o. solidarnie przejęła odpowiedzialność za zobowiązania związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (kumulatywne przystąpienie do długu).

Spółka z o.o. przejęła aktywa przedsiębiorstwa i jego działalność transportowo-spedycyjno-logistyczną. Z wniesienia wyłączono agencję celną, która nadal prowadzona jest osobiście przez Wnioskodawcę.

Powyższe zmiany zostały wpisane do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Wnioskodawca podaje również, że wykorzystywał nabyte środki trwałe do wykonywania czynności opodatkowanych, przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z zakupem środków trwałych i odliczenia takiego dokonał.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 17 kwietnia 2008r. sygn. akt III SA/Wa 82/08 stwierdził: „Zdaniem Sądu Dyrektor Izby Skarbowej błędnie utożsamia "przedsiębiorstwo" w rozumieniu art. 55¹ k.c. z całością majątku danego podmiotu. Rację ma Skarżący twierdząc, że w skład spółki prawa handlowego może wchodzić więcej niż jedno przedsiębiorstwo w znaczeniu nadanym tym przepisem. Na marginesie Sąd zauważa, iż pogląd ten można odnieść do majątku każdego przedsiębiorcy. W opinii Sądu powyższe oznacza, że każdy zespół składników majątkowych, dający się wyodrębnić poprzez funkcjonalne powiązanie polegające na przydatności do realizacji określonego działania gospodarczego - bez względu na jego organizacyjne wyodrębnienie w postaci zakładu czy też oddziału - będzie przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 55¹ k.c. Takie rozumienie definicji przedsiębiorstwa spełnia wymogi art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy i art. 19 Dyrektywy 112, a w związku z tym definicja ta może być stosowana przy wykładni pojęcia "przedsiębiorstwo" ujętego w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. W świetle powyższego Sąd przyjął, że użyte w art. 6 pkt 1 ww. ustawy pojęcie "przedsiębiorstwo" obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu. Sąd nie podzielił stanowiska Ministra Finansów sprowadzającego się do tego, że przeniesienie własności części majątku przedsiębiorcy tylko wówczas podlega opodatkowaniu, gdy stanowi zakład (oddział) samodzielnie sporządzający bilans. Przeczy ono bowiem znaczeniu pojęcia "przedsiębiorstwo" wynikającemu z art. 55¹ Kc, który to przepis również organy podatkowe uznały za właściwy dla oceny znaczenia tego pojęcia.”

Jednocześnie Sąd zobowiązał tut. organ do uwzględnienia przy ponownym rozstrzygnięciu oceny prawnej wyrażonej przez Sąd.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż aport opisanej przez Wnioskodawcę we wniosku zorganizowanej części przedsiębiorstwa (w tym środków trwałych), służącej prowadzeniu działalności w zakresie transportu, spedycji i logistyki, stanowi przedsiębiorstwo, a zatem do transakcji jego zbycia, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie stosuje się przepisów ustawy o VAT.

Szczegółowe zasady sporządzania korekt podatku naliczonego (w odniesieniu do środków trwałych) uregulowane zostały w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 91 ust. 9 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym w 2007r.) w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), o których mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału).

Ponieważ w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny, zatem dostawa ta nie skutkowała dla Wnioskodawcy obowiązkiem dokonania korekty wcześniejszych odliczeń podatku naliczonego dokonanych przez Wnioskodawcę (zbywcę). W konsekwencji, jeżeli w chwili nabycia składników majątku przedsiębiorstwa (środków trwałych), Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na ich związek ze sprzedażą opodatkowaną to należy uznać, że późniejsze przekazanie tych środków trwałych w ramach przedsiębiorstwa jako aportu do spółki kapitałowej, nie pozbawia Wnioskodawcy (jako zbywcy) prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tych składników majątkowych. Wniesienie aportu w postaci przedsiębiorstwa nie będzie zatem rodziło po stronie Wnioskodawcy obowiązków wynikających z treści art. 91 ust. 1-8 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym za prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że czynność ta (wniesienie aportu) pozostaje bez wpływu na wcześniejsze odliczenie podatku naliczonego i nie powoduje dla niego powstania obowiązku korekty tego podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zauważyć należy, że wyrok NSA z dnia 7 czerwca 2004r. sygn. akt FSK 87/04, wyrok WSA z dnia 13 czerwca 2005r. sygn. akt III SA/Wa 274/05 oraz wyrok NSA z dnia 27 października 2005r. sygn. akt FSK 636/04 zostały wydane w oparciu o stan prawny wynikający z nieobowiązującej już ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) który następnie uległ zmianie na skutek zastąpienia tej ustawy zupełnie nowym aktem prawnym - tj. ustawą z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Ustawa ta wprowadziła bowiem regulacje nieistniejące w poprzednio obowiązującej ustawie, tj. m.in. przepisy art. 91.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.