INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Jednostki przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2010 r. (data wpływu 23 lutego 2010 r.) uzupełnionym w dniu 17 maja 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku kwot wpłacanych przez członka spółki wodnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2010 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 17 maja 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku kwot wpłacanych przez członka spółki wodnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca działa na podstawie Działu VII ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm.). Zgodnie z art. 165 ust. 4 Prawa wodnego nabyła osobowość prawną z chwilą uprawomocnienia się decyzji starosty o zatwierdzeniu jej statutu. Statutowym, podstawowym celem Wnioskodawcy jest oczyszczanie ścieków, a jego członkowie są m.in. zobowiązani do ponoszenia świadczeń niezbędnych do wykonywania zadań statutowych. W związku z koniecznością modernizacji układu technologicznego istniejącej oczyszczalni ścieków członkowie zobowiązali się do partycypacji w kosztach tego przedsięwzięcia, co jest zgodne z art. 170 ust. 1 Prawa wodnego oraz § 15 ust. 1 statutu. Jednym z członków jest gmina K., która zobowiązana do pokrycia części kosztów tej modernizacji płatnych w ratach kwartalnych do dnia 31 października 2016 r. będzie wpłacała na konto bankowe Wnioskodawcy poszczególne raty zgodnie z zawartą umową i ustalonym harmonogramem finansowym. Gmina nie zajmuje się bezpośrednio dostarczaniem ścieków bytowych do oczyszczalni. Tą działalnością zajmuje się odrębny podmiot: Przedsiębiorstwo Komunalne w K., którego właścicielem w 100% jest gmina K.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż Wnioskodawca nie ma zawartych umów dotyczących odbioru ścieków z gminą K.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy raty, które będzie uiszczała Gmina K. powinny być dodatkowo opodatkowane podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, pokrywanie kosztów modernizacji oczyszczalni ścieków przez kwartalne raty nie jest obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z powyższym dokonywanie wpłaty nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast jak wynika z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu, za które wypłacane jest wynagrodzenie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Według art. 29 ust. 1 ustawy o podatku VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 164 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm.), spółki wodne, z zastrzeżeniem ust. 2, oraz związki wałowe są formami organizacyjnymi, które nie działają w celu osiągnięcia zysku, zrzeszają osoby fizyczne lub prawne i mają na celu zaspokajanie wskazanych ustawą potrzeb w dziedzinie gospodarowania wodami. W myśl ust. 2 powołanego przepisu, spółki wodne, zapewniając zaspokojenie potrzeb zrzeszonych w nich osób w dziedzinie gospodarowania wodami, mogą podejmować prowadzenie działalności umożliwiającej osiągnięcie zysku netto. Osiągnięty zysk netto przeznacza się wyłącznie na cele statutowe spółki wodnej.

Katalog zadań objętych działalnością spółek wodnych uregulowany został w ust. 3 cyt. przepisu.

Stosownie do treści art. 165 ust. 1 ww. ustawy, utworzenie spółki wodnej następuje w drodze porozumienia co najmniej 3 osób fizycznych lub prawnych, zawartego w formie pisemnej. Do utworzenia spółki wodnej wymagane jest m.in. – jak wynika z ust. 2 ww. przepisu – uchwalenie statutu spółki przez osoby zainteresowane utworzeniem spółki. Zgodnie natomiast z art. 165 ust. 3 ustawy Prawo wodne, starosta właściwy miejscowo dla siedziby spółki wodnej zatwierdza statut spółki w drodze decyzji; w przypadku niezgodności statutu z prawem starosta wzywa do usunięcia niezgodności statutu z prawem w określonym terminie, a jeżeli niezgodności nie zostaną usunięte - odmawia, w drodze decyzji, jego zatwierdzenia. Spółka wodna – jak stanowi ust. 4 cyt. przepisu – nabywa osobowość prawną z chwilą uprawomocnienia się decyzji starosty o zatwierdzeniu statutu.

Zgodnie z art. 170 ust. 1 ww. ustawy, członek spółki wodnej jest obowiązany do wnoszenia składek i ponoszenia na jej rzecz innych określonych w statucie świadczeń, niezbędnych do wykonywania statutowych zadań spółki. A w myśl art. 173 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, do walnego zgromadzenia należy uchwalanie wysokości składek i innych świadczeń na rzecz spółki. Nadzór i kontrolę nad działalnością spółek wodnych – jak wynika z art. 178 ww. ustawy – sprawuje starosta.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, będący spółką wodno-ściekową – utworzoną zgodnie z ww. regulacjami ustawy Prawo wodne – wykonuje zadania statutowe z dziedziny gospodarki wodnej (oczyszczanie ścieków). Statutowe cele, Spółka realizuje w oparciu o środki finansowe uzyskiwane od członków Spółki, którzy są m.in. zobowiązani do ponoszenia świadczeń niezbędnych do wykonywania tych zadań.

W związku z koniecznością modernizacji układu technologicznego istniejącej oczyszczalni ścieków członkowie zobowiązali się do partycypacji w kosztach tego przedsięwzięcia, co jest zgodne – jak wskazano we wniosku – z art. 170 ust. 1 Prawa wodnego oraz statutem.

Jednym z członków jest gmina K., która zobowiązana do pokrycia części kosztów tej modernizacji płatnych w ratach kwartalnych do dnia 31 października 2016 r. będzie wpłacała na konto bankowe Wnioskodawcy poszczególne raty zgodnie z ustalonym harmonogramem finansowym. Natomiast Wnioskodawca nie zawarł żadnych umów dotyczących odbioru ścieków z gminą K., która nie zajmuje się dostarczaniem ścieków do oczyszczalni.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz stan faktyczny sprawy wskazać należy, iż uiszczone do spółki wodno-ściekowej kwoty od osoby prawnej, będącej członkiem Spółki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należne Spółce – w wyniku uchwały walnego zgromadzenia – kwoty nie stanowią obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem nie mają one bezpośredniego związku ze sprzedażą towarów czy też świadczeniem usług przez Spółkę. Wpłacane kwoty nie stanowią bowiem zapłaty za dostawę towarów zdefiniowaną w art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, ani za świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy. W przedmiotowej sprawie brak jest powiązania określonych czynności z wypłaconym z tytułu ich realizacji wynagrodzeniem. Jednocześnie brak stosunku prawnego, na podstawie którego powstałaby korzyść dla świadczącego usługę.

W konsekwencji wykonywanie (innych niż składki) świadczeń – do czego gmina K. jako członek Spółki jest zobowiązana na podstawie art. 170 ust. 1 ww. ustawy Prawo wodne – nie stanowi czynności zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.