INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 19 marca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do przychodów z innych źródeł wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji prokurenta - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do przychodów z innych źródeł wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji prokurenta.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w nowo utworzonej spółce ma zostać zatrudniony na podstawie umowy o pracę na stanowisku dyrektora zakładu energomaszynowego. Dodatkową uchwałą zarządu zostanie powołany na prokurenta spółki. Wnioskodawca wskazuje, iż wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji prokurenta będzie ustalane na podstawie uchwały zarządu. Pomiędzy wnioskodawcą a spółką nie zostanie zawiązany żaden inny stosunek prawny, stanowiący podstawę do wypłaty wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji prokurenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Do jakiej kategorii źródeł przychodów należy zaliczyć wynagrodzenie wypłacane wnioskodawcy z tytułu pełnienia funkcji prokurenta na podstawie uchwały zarządu spółki...

Zdaniem wnioskodawcy w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest przepisu, który wprost regulowałby kwestię kwalifikacji wynagrodzenia otrzymywanego przez prokurenta na podstawie uchwały zarządu. Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 1091 § 1 Kodeksu cywilnego prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Zdaniem wnioskodawcy prokurent jest uprawniony do reprezentowania spółki w sposób właściwy dla członków zarządu. Wnioskodawca stwierdza, że prokura jest stosunkiem samoistnym, co oznacza, że nie musi jej towarzyszyć inny stosunek prawny jakim jest np. umowa o pracę, umowa zlecenia. Wnioskodawca uważa, że udzielenie prokury osobie będącej pracownikiem spółki powinno być traktowane jako nawiązanie odrębnego stosunku prawnego. Wynagrodzenie wypłacane z tytułu istnienia tego stosunku, jak stwierdza wnioskodawca nie może zostać zakwalifikowane jako wynagrodzenie z tytułu stosunku pracy, chyba że taka kwalifikacja wynika z treści zawartej umowy o pracę.

Wynagrodzenie prokurenta otrzymywane na podstawie uchwały zarządu nie kwalifikuje się również do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Katalog określony w art. 13 cyt. ustawy zdaniem wnioskodawcy ma charakter zamknięty i dlatego nie może być rozszerzany na przypadki wprost w nim nie wskazane. Dlatego zdaniem wnioskodawcy, wynagrodzenie ustalone dla prokurenta w uchwale zarządu należy zaliczyć do kategorii przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca stwierdził, iż za taką kwalifikacją przemawiają dodatkowo dwie okoliczności. Po pierwsze, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 cyt. ustawy opodatkowaniu tym podatkiem według wnioskodawcy podlegają wszelkiego rodzaju dochody osiągane przez osoby fizyczne. Z uwagi, iż wynagrodzenie prokurenta nie zostało wymienione wśród wyjątków od powyższej zasady, winno być zdaniem wnioskodawcy opodatkowane. Po drugie, zdaniem wnioskodawcy katalog przychodów z innych źródeł wymieniony w art. 20 ust. 1 cyt. ustawy ma charakter wyłącznie przykładowy o czym zdaniem wnioskodawcy świadczy zwrot „w szczególności.” Katalogiem tym objęte są wszelkie przychody nie dające się przypisać do pozostałych źródeł przychodów z art. 10 ust. 1 ww. ustawy.

Jako potwierdzenie swojego stanowiska wnioskodawca powołuje interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście. Za przychody z tej działalności uważa się ściśle określone kategorie przychodów wymienione w art. 13 powołanej ustawy.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że wnioskodawca zostanie powołany do pełnienia funkcji prokurenta w nowo utworzonej spółce i będzie jednocześnie dyrektorem zakładu energomaszynowego. Funkcje dyrektora będzie wykonywał w ramach zatrudnienia w oparciu o umowę o pracę. Wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji prokurenta będzie ustalone na podstawie uchwały zarządu.

Prokura, jak stanowi art. 1091 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż udzielenie prokury jest uznawane za jednostronną czynność prawną. Do udzielenia prokury wystarczające jest zatem złożenie oświadczenia woli przez podmiot do tego uprawniony. Powołanie do pełnienia określonych funkcji jest więc stosunkiem prawnym jednostronnym.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż tytułem do wypłaty świadczenia pieniężnego prokurentowi jest wyłącznie uchwała zarządu spółki. To oznacza, że przychodu z tytułu wykonywania prokury nie można zaliczyć do przychodu ze stosunku pracy, bowiem prokura nie jest wykonywana na podstawie umowy o pracę. Tytułem do wypłaty należności nie jest również umowa zlecenia, zgodnie z którą przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Tym samym przychodu prokurenta – w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym – nie można zaliczyć do przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym brak jest również podstaw do zastosowania art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówiącym o przychodach otrzymanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Jak już bowiem powyżej stwierdzono prokura jest pełnomocnictwem. Pełnomocnictwo jest umocowaniem wyłącznie do dokonywania czynności prawnych w imieniu i na rzecz osoby je dającej. Nie jest to powołanie do organów spółki.

To oznacza, że przychodów uzyskiwanych z tytułu pełnienia prokury nie można zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Wobec powyższego ww. świadczenie pieniężne należy zakwalifikować do podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychodów z innych źródeł – na podstawie art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie bowiem do treści przepisu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14 dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12–14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Należy przy tym zauważyć, że w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazane zostały jedynie przykłady niektórych przychodów zaliczanych do innych źródeł, natomiast nie jest to katalog zamknięty. W związku z tym wynagrodzenie, które uzyska prokurent w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie przychodem z innych źródeł.

Mając powyższe na uwadze stanowisko wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.