INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2010r. (data wpływu do tut. Biura - 19 lutego 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT–11 oraz deklaracji PIT-4R w związku z przejęciem pracowników przez nowego pracodawcę w trybie art. 23¹ § 1 Kodeksu pracy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT–11 oraz deklaracji PIT-4R w związku z przejęciem pracowników przez nowego pracodawcę w trybie art. 23¹ § 1 Kodeksu pracy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (spółka akcyjna) posiada siedzibę na terytorium Polski. Spółka została utworzona w 2009r. Kapitał akcyjny został objęty w zamian za wniesione w formie notarialnej przedsiębiorstwo osoby fizycznej. Wnioskodawca przejął wszystkich pracowników wniesionego przedsiębiorstwa na podstawie art. 23¹ Kodeksu pracy, o czym pracownicy poinformowani zostali w sposób zgodny z odrębnymi przepisami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka zobowiązana będzie wystawić informację PIT-11 za okres od 01 stycznia do 31 grudnia 2009r. uwzględniając przychody uzyskane przez pracowników przed przejęciem przedsiębiorstwa przez Spółkę...
   
2. Czy analogiczną zasadę należy zastosować w stosunku do deklaracji PIT-4R...
   
   

Wnioskodawca uważa, iż w powyższej sytuacji, obowiązek wystawienia informacjio dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11), pracownikom przejętym wraz z zakładem pracy za cały 2009r. spoczywa wyłącznie na wnioskodawcy – jako pracodawcy przejmującym pracowników. Wnioskodawca powołał się na treść art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Wnioskodawca powołał się również na treść art. 39 ust. 2 cyt. ustawy jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy ci są obowiązani sporządzić informację określoną w ustępie 1 i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika w terminie do 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka.

Wnioskodawca przywołał treść art. 23¹ § 1 Kodeksu pracy zgodnie, z którym w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Według wnioskodawcy skutkiem przejęcia zakładu pracy jest wejście przejmującego w prawa i obowiązki pracodawcy w stosunku do pracowników przejętego zakładu pracy, co według wnioskodawcy ma konsekwencje w podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka uważa, że przejęcie w trybie art. 23¹ § 1 kodeksu pracy oznacza zachowanie dotychczasowego stosunku pracy, tym samym przejmujący pracodawca powinien kontynuować obliczenie zaliczek na podatek dochodowy od dokonywanych wpłat, które rozpoczęte zostały przez przejęty zakład pracy według zasad określonych w art. 32 cyt. ustawy. Wnioskodawca wskazał, iż opisana sytuacja nie będzie objęta dyspozycją zawartą ww. art. 39 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka uważa, iż dla pracowników powinna zostać sporządzona jedna informacja PIT-11, obejmująca dochody uzyskane w ciągu całego roku podatkowego, przez wnioskodawcę. Następnie Spółka przywołała treść art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stwierdziła, iż wg. powołanego przepisu obowiązek obliczania i pobierania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych spoczywa na jednostkach organizacyjnych będących zakładami pracy w stosunku do osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy. Wnioskodawca wskazuje, że nabywca zakładu pracy (jego Spółka) jest następcą prawnym poprzedniego pracodawcy (osoby fizycznej) w zakresie skutków podatkowych wywołanych zawarciem przez poprzedniego pracodawcę umowy o pracę. Na następcy prawnym ciąży również obowiązek, o którym mowa w art. 38 ust. 1a oraz w art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest to, jak wskazał wnioskodawca, obowiązek wystawienia informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT - 11), bowiem w dacie, w której powyższy obowiązek zaktualizuje się po zakończonym roku podatkowym, jedynym pracodawcą, płatnikiem, i zakładem pracy dla pracowników będzie wnioskodawca. Spółka uważa, iż do niej może mieć zastosowanie dyspozycja zawarta w art. 38 ust. 1a oraz w art. 39 ust. 1 ww. ustawy ponieważ poprzednik prawny utracił status płatnika – zakładu pracy w rozumieniu art. 31 cyt. ustawy oraz pracodawcy w rozumieniu przepisów prawa pracy. Zdaniem wnioskodawcy podobnie należy postępować w przypadku deklaracji PIT-4R. Wnioskodawca powołał się na treść art. 38 ust. 1a zgodnie, z którym w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru. Spółka uważa, że w tym przypadku jedynie do niej może odnieść się dyspozycja zawarta w art. 38 ust. 1a ww. ustawy, skoro poprzednik prawny utracił status zakładu pracy w rozumieniu art. 31 cyt. ustawy oraz status pracodawcy w rozumieniu przepisów prawa pracy.

Spółka na potwierdzenie swojego stanowiska powołała interpretacje podatkowe Ministra Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do treści art. 38 ust. 1 ww. ustawy - płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Z kolei ust. 1a tegoż artykułu stanowi, że w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R). W razie zaprzestania przez płatników, o których mowa w art. 31 i 33-35, prowadzenia działalności przed końcem stycznia roku następującego po roku podatkowym deklarację, o której mowa w ust. 1a, płatnik przekazuje w terminie do dnia zaprzestania tej działalności (art. 38 ust. 1b ww. ustawy).

Zgodnie z art. 39 ust. 1 w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74.

Stosownie do ust. 2 cyt. artykułu, jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy są zobowiązani sporządzić informację określoną w ust. 1 i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka, z zastrzeżeniem ust. 5.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przejście pracowników nastąpiło w trybie art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 23¹ § 1 Kodeksu pracy w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5.

Artykuł ten przyjmuje konstrukcję automatycznego wejścia w stosunek pracy po stronie jednego zakładu pracy w miejsce drugiego, czyli wprowadza swoistą sukcesję uniwersalną w płaszczyźnie stosunków pracy. Opiera się ona przy tym na założeniu, że stosunek pracy w ogóle nie zostaje rozwiązany mimo przekształceń podmiotowych.

Z powyższego wynika, iż obowiązki płatnika nałożone przepisami ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, w tym obowiązek sporządzenia stosownych informacjii obowiązek poboru przez płatników zaliczek na podatek dochodowy, nie ustają lecz przechodzą na nowego płatnika, który przejmując pracowników przejmuje także obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wszelkie inne obowiązki z tym związane. Powyższe okoliczności powodują, iż przejmujący pracowników pracodawca winien kontynuować obowiązki płatnika nałożone przepisami art. 32, 38 i 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe po zakończeniu roku podatkowego przejmujący pracodawca, winien przekazać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację roczną o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-4R obejmującą dane za cały rok podatkowy oraz winien przekazać podatnikowi oraz odpowiednim urzędom skarbowym informacje o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 obejmujące dane za cały rok podatkowy, tj. zarówno za okres zatrudnienia w przejętym zakładzie pracy, jak i u siebie.

Stanowisko wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.