INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 27 listopada 2009 r.), uzupełnionym w dniu 16 lutego 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych.

W dniu 18 listopada 2009 r. XXXX złożyła do Urzędu Skarbowego XXX wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych. Pismem z dnia 23 listopada 2009 r. nr SD/077-978/09 Naczelnik Urzędu Skarbowego XXX – działając na podstawie art. 170 w związku z art. 14b § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – przekazał wniosek XXX do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Postanowieniem Sądu Rejonowego Spółka została zarejestrowana w KRS.

Spółka dnia 13 listopada 2009 r. została zakwalifikowana do listy beneficjentów środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej w ramach realizowanego przez siebie projektu finansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR - 85%).

Przekazywanie środków z EFRR na różnych etapach realizacji i rozliczania projektu będzie odbywać się na dwa sposoby:

• na zasadach zaliczkowania - Spółce będą przekazywane środki na pokrycie planowanych wydatków,
• na zasadach refinansowania - Spółce zwracane będą środki, które uprzednio poniosła we własnym zakresie na realizację projektu.

W ramach projektu będą zatrudnieni na umowę o pracę pracownicy Spółki, których zadaniem będzie merytoryczna realizacja projektu - bezpośrednia realizacja celu projektu finansowanego z bezzwrotnej pomocy. Wynagrodzenie pracowników, podobnie jak całość projektu, finansowane będzie ze środków EFRR (85%).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie pracowników w części pochodzącej ze środków bezzwrotnej pomocy z Unii Europejskiej podlega zwolnieniu z podatku, a tym samym czy Spółka zwolniona jest z obowiązku przekazywania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych...
2. Czy do części dochodów otrzymywanych przez pracowników Spółki z tytułu umowy o pracę w przedmiotowym stanie faktycznym znajduje zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm.), ze względu na to, iż cel programu unijnego realizuje pracownik...

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrócić uwagę przede wszystkim należy na to, że z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) in principio u.p.d.o.f. wyraźnie wynika, że istotną przesłanką nabycia zwolnienia przedmiotowego jest tylko „pochodzenie” dochodów otrzymanych przez podatnika od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z innymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach, gdy przekazywanie tych Środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielenia środków bezzwrotnej pomocy”.

Zatem sposób finansowania programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i programów NATO ma znaczenie drugorzędne i jest tylko kwestią techniczną i niemającą istotnego znaczenia dla nabycia prawa do zwolnienia przedmiotowego. Zatem metoda „prefinansowania (zaliczka), refinansowania” nie może bezpośrednio wpływać na to zwolnienie, podobnie jak i to czy środki te pochodzą ze środków zgromadzonych na odpowiednim rachunku bankowym.

Podobne poglądy na wykładnię art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f. wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach: z dnia 15 października 2008 r., II FSK 1167/08, niepubl.; z dnia 30 października 2008 r., II FSK 1071/07, niepubl.; z dnia 13 lutego 2008 r. II FSK 1720/06 niepubl.

Drugą przesłanką zwolnienia, która musi zaistnieć z pierwszą łącznie jest „bezpośrednie realizowanie celu programu przez podatnika ze środków bezzwrotnej pomocy”, przy czym „zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem”. Użycie zwrotu „bezpośrednio realizuje cel programu” oznacza, że po pierwsze zwolnienie przysługuje tylko podatnikowi bezpośrednio realizującemu ten program, a więc nie przysługuje tym, którzy realizują go tylko pośrednio. Niewątpliwie pośrednio cel programu jest realizowany przez podwykonawców, którzy wykonują zgodnie ze zdaniem drugim art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) u.p.d.o.f. czynności zlecone przez podatnika, którzy wystawiają temu podatnikowi faktury (tak NSA w wyroku z dnia 4 czerwca 2008 r., II FSK 383/07 niepubl.), zleceniodawca, który otrzymał zlecenie wykonania określonych robót (tak przyjął NSA w wyroku z dnia 20 sierpnia 2008 r., lI FSK 704/07, niepubl.), podwykonawca (tak przyjął NSA w wyroku z dnia 13 lutego 2008 r., II FSK 1720/06, niepubl.; wyrok NSA z dnia 30 października 2008 r., lI FSK 107 1/07, niepubl.).

W zdaniu drugim art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) u.p.d.o.f. stwierdzono, że zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem”. Podatnikiem realizującym cel programu bezpośrednio była niewątpliwie Spółka.

Powstaje problem, czy pracownicy Spółki są osobami fizycznymi, którym Spółka zleca - bez względu na rodzaj umowy - (a więc także w oparciu o umowę o pracę) - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym programem.

Zwrot „zleca” zgodnie z jego językowym rozumieniem ma kilka znaczeń, a w tym:

1. nakładać na kogoś obowiązek zrobienia czegoś, polecać;
2. powierzać komuś wykonanie jakiejś pracy;
3. praca zlecona - praca powierzona specjaliście do wykonania poza godzinami służbowymi, oddzielnie wynagradzana;
4. zlecić komuś opiekę nad czymś, załatwienie jakiejś sprawy (zob. Słownik języka polskiego (red. M. Szymczak), t. III, s. 1025).

Poza tym zwrot „zlecać” jest bliskoznaczny zwrotowi „zlecanie”, co oznacza polecenie wykonywania czegoś, pismo zlecające coś komuś: rodzaj umowy o świadczenie usług, w której zleceniodawca zobowiązuje się do dokonania określonej czynności (zob. jak wyżej s. 1025-1026).

Zdaniem Spółki, to ostatnie znaczenie zwrotu „zlecać” jest najbliższe znaczeniu, a wręcz odpowiada treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) u.p.d.o.f. co oznaczałoby, że chodzi w nim o umowę zlecenia, umowę o świadczenie usług, ewentualnie umowę o dzieło, umowę o roboty budowlane. a nie umowę o pracę. Taką wykładnię powołanego przepisu wspiera także wykładnia funkcjonalna i celowościowa.

Otóż gdyby ustawodawca chciał by zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 40 u.p.d.o.f, nie odnosiło się do pracowników podatnika bezpośrednio realizującego cel programu, to przepis ten otrzymałby inne brzmienie, a mianowicie takie, że „zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, będących pracownikami oraz podmiotów, którym podatnik ten zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem”.

Poza tym przyjmowanie poglądu, że podatnik, czyli w rozpoznawanej sprawie Spółka sama niejako realizuje bezpośrednio cel programu nie jest do pogodzenia z istotą działalności gospodarczej rozumianej szeroko. Firma musi przecież wykonywać te zadania posługując się choćby tylko i wyłącznie, ale zawsze zatrudnionymi pracownikami Zdaniem Spółki, nie sposób więc przyjąć by pracownicy Spółki podlegali wyjątkowi z art. 21 ust.1 pkt 46 lit. b) u.p.d.o.f.

Podobne poglądy wyraził jak się wydaje także Naczelny Sąd Administracyjny w sprawach zakończonych wyrokami z dnia 29 lipca 2008 r., II FSK 717/07, niepubl. i z dnia 15 października 2008 r., II FSK 1167/08. niepubl.

W konkluzji przywołać również należy, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, który stwierdza, że cel programu finansowanego ze środków unijnych realizują pracownicy beneficjenta. Ich wynagrodzenia w tej części, w jakiej były finansowane przez Unię, podlegają zatem zwolnieniu z podatku dochodowego. NSA podziel stanowisko, że do interpretacji przedmiotowego przepisu wystarczy wykładnia językowa. Oznacza to, że środki objęte zwolnieniem podatkowym mają pochodzić od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z innymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe. Zdaniem NSA nie jest powiedziane, że mają pochodzić bezpośrednio - a zatem, czy zostały wypłacone w ramach zaliczki, czy prefinansowania, nie ma znaczenia. Sposób wypłaty tych środków jest tylko kwestią techniczną, która nie zmienia faktu, że pochodzą one z bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej.

NSA zważył także, że w przedmiotowym przepisie chodzi o umowę zlecenia, umowę o świadczenie usług, ewentualnie o umowę o dzieło, umowę o roboty budowlane, a nie umowę o pracę. Tę wykładnie zdaniem NSA potwierdza też wykładnia funkcjonalna i celowościowa.

Zdaniem NSA nie można przyjąć poglądu, że to podatnik/Spółka – sam/a bezpośrednio realizuje cel programu. Byłoby to nie do pogodzenia z istotą działalności gospodarczej. Firma musi przecież wykonywać swoje zadania posługując się zatrudnionymi pracownikami. Zwolnienie podatkowe stosuje się więc do pracowników beneficjenta programu (Wyrok NSA w Warszawie z dnia 14 stycznia 2009 r. II FSK 1457/07).

Podnieść należy, że norm prawnych zawartych w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT nie można odrywać od intencji, jaka przyświecała ustawodawcy w chwili wprowadzenia tego przepisu do systemu prawnego. Źródłem wprowadzenia tego przepisu było zobowiązanie Polski do zwolnienia z podatku dochodowego środków finansowych otrzymywanych z programów Unii Europejskiej po to, by celowe zadania programu były finansowane z tych środków.

Intencją ustawodawcy było zapewnienie, aby środki przyznane podatnikom realizującym bezpośrednio cele programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy w całości docierały do tych podatników i to niezależnie od sposobu przekazywania tych środków. Brak takiego zwolnienia oznaczałby sytuację, w której środki finansowe otrzymywane z programów UE służyły do sfinansowania nie tylko wynagrodzenia podatnika, który realizuje cele programu lecz i podatku dochodowego pobieranego od tego wynagrodzenia. W związku z tym fiskus, w sposób niezamierzony przez organy Unii Europejskiej, uzyskiwałby dofinansowanie.

Konkludując, zdaniem Spółki, w przedmiotowym stanie faktycznym zostały łącznie spełnione przewidziane w przywołanym przepisie przesłanki, a zatem Spółka może skorzystać ze zwolnienia - podatkowego przewidzianego w tym przepisie, tj. art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

W związku z powyższym warunkiem skorzystania ze zwolnienia dochodów od podatku na podstawie powyższego przepisu musi być spełnienie łącznie obu przesłanek, tj.:

• środki finansowe pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych, międzynarodowych instytucji finansowych (…), w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy,
• prace wykonywane przez podatnika służą bezpośredniej realizacji celu określonego programem finansowanym z bezzwrotnej pomocy.

Oznacza to, że niedopełnienie któregokolwiek z warunków uniemożliwia skorzystanie ze zwolnienia.

Jak wynika z wniosku Spółka została zakwalifikowana do listy beneficjentów środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej w ramach realizowanego przez siebie projektu finansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR - 85%). W ramach projektu będą zatrudnieni na umowę o pracę pracownicy Spółki, których zadaniem będzie merytoryczna realizacja projektu - bezpośrednia realizacja celu projektu finansowanego z bezzwrotnej pomocy. Wynagrodzenie pracowników, podobnie jak całość projektu, finansowane będzie ze środków EFRR (85%).

Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego to jeden z funduszy strukturalnych, które to fundusze są instrumentami finansowymi polityki regionalnej Unii Europejskiej i mają pomóc władzom centralnym i regionalnym (słabiej rozwiniętych regionów Unii) w rozwiązaniu ich najważniejszych problemów gospodarczych. Ich zadaniem jest wspieranie restrukturyzacji i modernizacji gospodarki, co ma wpłynąć na zwiększenie spójności ekonomicznej i społecznej krajów Unii. Pomoc z funduszy strukturalnych otrzymuje się jako refundację części poniesionych wydatków.

Beneficjent otrzymuje od instytucji wdrażającej środki na realizację swojego projektu z krajowych funduszy publicznych. Po udokumentowaniu przez niego wydatkowania tych środków możliwe jest wnioskowanie do Komisji Europejskiej przez odpowiednie instytucje o zwrot wydatkowanych kwot. Zwrócone środki zasilają źródło finansowania krajowego.

Zatem w przypadku projektów realizowanych w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego środki pomocowe z Unii Europejskiej stanowią refundację wcześniej poniesionych wydatków, których źródłem finansowania były krajowe środki publiczne. Zasadą finansowania projektów realizowanych w ramach powyższego Funduszu jest więc prefinansowanie wydatków na ich realizację ze środków budżetu Państwa, a zatem pomoc jaką otrzymują beneficjenci pochodzi ze środków pożyczonych z budżetu Państwa. Skoro pomoc, jaką otrzymują beneficjenci, pochodzi ze środków pożyczonych z budżetu Państwa, nie jest to pomoc otrzymana ze środków bezzwrotnej pomocy. Zwolnienie określone w ww. przepisie nie ma więc zastosowania do dochodów osób fizycznych finansowanych z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Opodatkowanie bądź zwolnienie z opodatkowania dochodów osób na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od tego, z jakich środków nastąpiła ich wypłata.

By możliwe było objęcie dochodów otrzymanych przez podatnika analizowanym zwolnieniem z opodatkowania, powinny one być sfinansowane środkami bezzwrotnej pomocy pochodzącymi od: rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych.

Oceniając drugą przesłankę zawartą w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać, iż oczywistym jest, że prace przewidziane programem pomocowym realizują określone osoby fizyczne wykonujące konkretne zadania. Jednakże nie każda osoba zatrudniona przy realizacji zadań i otrzymująca wynagrodzenie sfinansowane ze środków pomocy zagranicznej korzysta ze zwolnienia od opodatkowania. Ustalona wykładnia językowa cytowanego wyżej przepisu ustawy podatkowej prowadzi bowiem do wniosku, że realizacja otrzymanych przez wykonawcę zadań, finansowanych ze środków pomocy zagranicznej, uprawnia do zwolnienia z opodatkowania dochodów pracowników uczestniczących w bezpośrednim wykonywaniu tych zadań.

Ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie ww. przepisu korzystają dochody uzyskane przez osoby, które zawarły umowę z bezpośrednim beneficjentem pomocy, a przedmiot tej umowy służy bezpośredniej realizacji celu programu pomocowego.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie środki na wynagrodzenia pracowników Wnioskodawcy stanowiły refundację wcześniej poniesionych wydatków, których źródłem finansowania były krajowe środki publiczne, czyli pomoc jaką otrzymał beneficjent, pochodziła ze środków pożyczonych z budżetu państwa. Tym samym nie został spełniony warunek pochodzenia środków - z których pracownicy Wnioskodawcy są wynagradzani - wprost z bezzwrotnej pomocy sfinansowanej z budżetu Unii Europejskiej. Zatem niezależnie od tego, czy pracownicy zatrudnieni przez Wnioskodawcę wykonują prace rzeczywiście służące bezpośredniej realizacji programu pomocowego, czy też nie, oraz niezależnie od tego, czy wykonują te prace na zlecenie beneficjenta, czy też innego podmiotu, uzyskane przez nich dochody z tego tytułu, nie są zwolnione od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skutkuje to tym, iż dochody uzyskane z tego tytułu podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych.

Oznacza to, że od dochodów ze stosunku pracy płatnik (Wnioskodawca) ma obowiązek poboru zaliczek na podatek, stosownie do przepisu art. 31 i 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, wynagrodzenia pracowników Wnioskodawcy nie podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych, a tym samym Spółka nie jest zwolniona z obowiązku przekazywania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. W przedmiotowym stanie faktycznym do części dochodów z tytułu umowy o pracę otrzymywanych przez pracowników Spółki realizujących cel programu unijnego nie znajduje zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego tut. Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły, podobnie jak orzeczenia prezentujące odmienne stanowisko, np. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 listopada 2009 r. I SA/Po 824/09, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 maja 2009 r. I SA/Po 298/09.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.