INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2009 r. (data wpływu 23 listopada 2009 r.) uzupełnionym w dniu 16 lutego 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 28 stycznia 2010 r. nr ILPB1/415-1259/09-2/AK wezwano Zainteresowanego do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono 8 lutego 2010 r., natomiast w dniu 16 lutego 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 12 lutego 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania oraz siedzibę firmy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług spedycyjnych, głównie na terenie Unii Europejskiej.

Wnioskodawca zleca polskim firmom transportowym wykonanie usługi transportu towarów, a następnie po wykonaniu przez nich tejże usługi otrzymuje od kontrahentów polskich fakturę VAT. Faktura taka jest fakturą kosztową Wnioskodawcy. Przedmiotowe koszty uzyskania przychodów Zainteresowany księguje w księgach podatkowych w wartości netto.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 24 stycznia 2009 r. Prawem dewizowym Zainteresowany ustalił z kontrahentami, iż wykonywane przez nich usługi będą udokumentowane fakturą VAT wyrażoną w walucie obcej. Tym samym, Wnioskodawca otrzymując taką fakturę wystawioną w walucie obcej dokonuje zapłaty za nią również w walucie obcej.

Tak otrzymana przez Zainteresowanego faktura VAT stanowi jego fakturę kosztową, która jest przeliczona na złote zgodnie z ogólnymi zasadami, a więc według średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 i art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Z kolei do wyceny poniesionego przez Wnioskodawcę zobowiązania w walucie obcej przyjmuje kurs faktycznie zastosowany - kurs bankowy sprzedaży waluty z którego dokonano zapłaty za zobowiązanie - art. 11 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że na skutek powyższych zdarzeń powstają różnice kursowe.

Wnioskodawca ustala różnice kursowe na podstawie art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zainteresowany ma działalność opodatkowaną stawką 19% wynikającą z art. 30c ust. 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w przypadku transakcji między podmiotami krajowymi (polskimi), które zostały udokumentowane fakturami wyrażonymi w walucie obcej i zapłacone w walucie obcej powstaną podatkowane różnice kursowe na wartości netto faktury...

Czy w przypadku transakcji między podmiotami krajowymi (polskimi), które zostały udokumentowane fakturami wyrażonymi w walucie obcej i zapłacone w walucie obcej nie powstaną podatkowane różnice kursowe na wartości podatku VAT faktury...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy przychód/koszt (należność/zobowiązanie) zostanie wyrażony w walucie obcej i w walucie obcej zostanie otrzymana/poniesiona zapłata, podatnik powinien wyliczyć różnice kursowe dla celów podatkowych i nie ma tu znaczenia fakt, że dostawcą i odbiorcą są podmioty krajowe.

Jednakże należy rozbić wartość należności/zobowiązania na wartość netto i podatek VAT. Według opinii Zainteresowanego podatkowe różnice kursowe mogą być wyliczane od kwoty netto faktury - czyli od przychodów lub kosztów. Natomiast nie mogą być naliczane podatkowe różnice kursowe od podatku VAT.

Reasumując:

1. powstałe różnice kursowe na wartości netto faktury przychodowej lub kosztowej będą stanowić przychód do opodatkowania albo koszt podatkowy;
2. natomiast powstałe różnice kursowe na wartości podatku VAT faktury przychodowej lub kosztowej nie będą stanowić przychodu do opodatkowania albo kosztu podatkowego.

Opinie swoją Wnioskodawca opiera na podstawie art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy z dnia z dnia 23 października 2008 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny oraz ustawy Prawo dewizowe (Dz. u. z 2008 r. Nr 228, poz. 1506).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwolnionych od wpłat należności z tytułu podatku od towarów i usług oraz zwróconej różnicy podatku od towarów i usług, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów (art. 14 ust. 3 pkt 7 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 23 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

1. podatek naliczony:
   1. jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   2. w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
   
   
2. podatek należny w przypadku:
   1. importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
   2. przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
   
   
3. kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 22a-22o, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, iż co do zasady, poza wyjątkami przewidzianymi w ww. ustawie, u podatników podatku od towarów i usług wartość tego podatku nie stanowi przychodu ani kosztu podatkowego.

W myśl art. 24c ust. 1 ww. ustawy różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.(art. 24c ust. 2 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 24c ust. 3 ww. ustawy ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Powyższe przepisy zawierają zamknięty katalog zdarzeń mogących powodować wystąpienie różnic kursowych.

Mając na uwadze ww. uregulowania prawne oraz opisane zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że różnice kursowe powstałe od kwoty podatku VAT nie będą stanowiły podatkowych różnic kursowych w rozumieniu ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatek od towarów i usług, na gruncie przedmiotowej sprawy, nie stanowi bowiem przychodu ani kosztu podatkowego. Dlatego też w przypadku transakcji między podmiotami krajowymi (polskimi), które zostały udokumentowane fakturami wyrażonymi w walucie obcej i zapłacone w walucie obcej nie powstaną podatkowe różnice kursowe na wartości podatku VAT faktury. w przypadku ww. transakcji powstaną podatkowe różnice kursowe na wartości netto faktury.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w przedmiocie stanu faktycznego rozstrzygnięto w dniu 22 lutego 2010 r. interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-1259/09-4/AK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.