INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2009r. (data wpływu 19 października 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni licząc od dnia złożenia rozliczenia, części nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, która jest równa sumie podatku należnego, wykazanego w deklaracji podatkowej, wynikającego z transakcji wskazanych w art. 87 ust. 6 pkt 3 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni licząc od dnia złożenia rozliczenia, części nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, która jest równa sumie podatku należnego, wykazanego w deklaracji podatkowej, wynikającego z transakcji wskazanych w art. 87 ust. 6 pkt 3 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: również „Spółka”) jest wiodącym na polskim rynku producentem i importerem samochodów osobowych i dostawczych, prowadzącym sprzedaż detaliczną poprzez sieć salonów dealerskich. Spółka prowadzi swoją działalność gospodarczą jako zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze strukturę transakcji opodatkowanych VAT w Spółce, w deklaracjach VAT-7 wykazuje ona regularnie nadwyżkę podatku VAT naliczonego nad należnym. Na kwoty podatku naliczonego wykazane w deklaracji podatkowej składają się kwoty wynikające z różnego rodzaju transakcji. Jak dotychczas, Spotka wnioskuje o zwrot przedmiotowych nadwyżek w standardowym terminie, tj. 60 dni od dnia złożenia rozliczenia (deklaracji VAT-7) za dany miesiąc, na podstawie 87 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Opierając się na brzmieniu art. 87 ust. 6 ustawy a VAT, Wnioskodawca planuje jednak wystąpić z wnioskiem o zwrot w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, części nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym.

Część ta będzie równa sumie podatku należnego wykazanego w deklaracji podatkowej, wynikającego z transakcji wskazanych w art. 87 ust. 6 pkt 3 ustawy o VAT, tj.:

• importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a ustawy o VAT;
• wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
• importu usług;
• dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni licząc od dnia złożenia rozliczenia, części nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, która jest równa sumie podatku należnego, wykazanego w deklaracji podatkowej, wynikającego z transakcji wskazanych w art. 87 ust. 6 pkt 3 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić, w terminie 25 dni licząc od dnia złożenia rozliczenia, cześć nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, która jest równa sumie podatku należnego, wykazanego w deklaracji podatkowej, wynikającego z transakcji wskazanych w art. 87 ust. 6 pkt 3 ustawy o VAT, tj. podatku należnego wynikającego z importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu usług oraz dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Zgodnie z brzmieniem art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w art. 87 ust. 2 tej ustawy, w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej wynikają z:

1. faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007r. Nr 155, poz. 1096, ze zm.),
2. dokumentów celnych, deklaracji importowej oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 ustawy o VAT, i zostały przez podatnika zapłacone,
3. importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu usług lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji.
   
   

Przepis ten wskazuje na sytuacje, w których podatnik uzyskać może przyspieszony zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Stanowi on, w ocenie Spółki, regulację szczegółową (lex specialis) względem ogólnych zasad zwrotu nadwyżki, wyrażonych w art. 87 ust. 2 ustawy o VAT. Na traktowanie przez ustawodawcę art. 87 ust. 6 ustawy o VAT jako lex specialis względem ogólnej regulacji, przewidującej zwrot nadwyżki w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika, wskazują następujące przesłanki:

Norma wyrażona w art. 87 ust 6 ustawy o VAT, jest normą o węższym zakresie stosowania w stosunku do zasady ogólnej wyrażonej w art. 87 ust. 2 tej ustawy.

Artykuł 87 ust. 2 ustawy o VAT, wskazuje wprost na ust. 6, zastrzegając, iż istnieją sytuacje, w których zwrot dokonuje w terminie innym niż 60 dni.

Mając na uwadze powyższa, Spółka stoi na stanowisku, iż art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, należy interpretować możliwie ścisłe, opierając się, o ile nie prowadzi to do wniosków niemożliwych do zaakceptowania, wyłącznie na wykładni językowej, a to z trzech przynajmniej przyczyn:

• przyjętą metodą interpretacji tekstu prawnego jest sięgniecie w pierwszej kolejności do reguł językowych, zgodnie z zasadą pierwszeństwa wykładni językowej;
• zasada powyższa ma wyjątkową doniosłość na gruncie prawa podatkowego, dla którego podstawą i granicą wszelkiej wykładni jest tekst aktu normatywnego;
• wyjątki od zasady ogólnej należy interpretować w sposób ścisły.
  
  

Wykładnia językowa art. 87 ust. 6 ustawy o VAT prowadzi, zdaniem Wnioskodawcy, do jednoznacznego wniosku, iż przesłanki szybszego zwrotu nadwyżki podatku wskazane w pkt. 1-3 tego przepisu, należy traktować rozłącznie. Oznacza to, iż każda z sytuacji przewidzianych w tych punktach stanowi niezależną od pozostałych przesłankę zwrotu nadwyżki podatku w terminie 25 dni.

Jakkolwiek Wnioskodawca dostrzega, że prima facie możliwe jest odmienne rozumienie przedmiotowego przepisu, to jednak pogłębiona wykładnia językowa nie pozostawia wątpliwości, iż stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe. W szczególności, za nieuzasadnione należy uznać takie odczytanie art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, które uzależnia szybszy zwrot nadwyżki podatku od łącznego spełnienia warunków wskazanych w pkt 1-3 tego przepisu.

Powyższe rozumienie art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, obarczone byłoby przynajmniej dwoma błędami:

• po pierwsze, pomija ono domniemanie racjonalności prawodawcy. Gdyby bowiem chciał on uzależnić szybszy zwrot podatku od łącznego spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przedmiotowym przepisie, uregulowałby to wyraźnie, przykładowo poprzez zastosowanie słowa „łącznie" lub spójników „i/oraz” na końcu dwu pierwszych punktów;
• po drugie, prowadzi do wniosków absurdalnych, ponieważ pozbawia podatnika możliwości ubiegania się o szybszy zwrot nadwyżki podatku w sytuacji, gdy nadwyżka ta nie wynika z sumy podatku naliczonego, którego źródłem są wszystkie sytuacje przewidziane w art. 87 ust. 6 pkt 1-3 ustawy o VAT. Innymi słowy, podatnik, który nie wykaże w deklaracji podatkowej kwoty podatku naliczonego wynikającego, przykładowo, importu towarów (ponieważ nie dokonywał tego typu transakcji), pozbawiony będzie prawa do szybszego zwrotu nadwyżki podatku.
  
  

Również błędna będzie interpretacja art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, która uzależnia zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od spełnienia przez każdą z kwot podatku naliczonego wykazanego w deklaracji podatkowej przynajmniej jednego z warunków przewidzianych w art. 87 ust. 6 pkt 1-3 ustawy o VAT. Takie rozumienie tego przepisu nie znajduje bowiem oparcia w treści tego przepisu - nie stanowi on, iż wszystkie kwoty podatku naliczonego mają wynikać z dokumentów czy zdarzeń przewidzianych w art. 87 ust. 6 pkt 1-3 ustawy o VAT. W kontekście całości art. 87 ust. 6 ustawy o VAT należy przyjąć, iż przynajmniej jeden z powyższych warunków muszą spełniać te kwoty podatku naliczonego, które składają się na część nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, o której szybszy zwrot wnioskuje podatnik.

Tym samym, wskazane powyżej rozumienie art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, mogłoby być uznane za dopuszczalne jedynie w przypadku, gdyby podatnicy uprawnieni byli do wnioskowania o szybszy zwrot wyłącznie całości nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. W celu przyspieszenia terminu zwrotu podatku, wnioskowanie o szybszy zwrot całości nadwyżki podatku naliczonego nie jest obowiązkowe dla podatnika, o czym mowa poniżej. Stąd, zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, że wskazaną w poprzednim akapicie, błędną interpretację art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, należy odrzucić jako nieznajdującą uzasadnienia nie tylko biorąc pod uwagę brzmienie, ale również cel wprowadzenia przedmiotowej regulacji.

Spółka zwraca przy tym uwagę, iż na gruncie art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, możliwe jest wnioskowanie o szybszy zwrot tylko części nadwyżki podatku, na co wskazuje konieczność złożenia przez podatnika wniosku w tym zakresie. Gdyby bowiem przepis przewidywał szybszy zwrot wyłącznie całości nadwyżki, wniosek podatnika nie byłby do niczego potrzebny, a sam zwrot w terminie 25 dni mógłby się dokonywać z urzędu. Wskazuje na to również treść deklaracji VAT-7, która umożliwia podział kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy, na części podlegające zwrotowi w różnych terminach.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, konstytuuje trzy niezależne przesłanki uprawniające podatnika do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego w przyspieszonym terminie. W efekcie, nie ulega wątpliwości, że jeżeli jedna z tych przesłanek nie jest spełniona (np. zapłacenie faktur na rzecz ich wystawców), podatnik może ubiegać się o taki przyspieszony zwrot w stosunku do kwot podatku, które spełniają jedną z pozostałych przesłanek zawartych w przepisie art. 87 ust. 6 ustawy o VAT. Innymi słowy, przedmiotowy przepis należy rozumieć w ten sposób, iż podatnik ma prawo domagać się zwrotu części lub całości nadwyżki podatku w terminie 25 dni w odniesieniu do tych kwot podatku naliczonego (składających się na nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym), które spełniają przynajmniej jeden z warunków wskazanych w art. 87 ust. 6 pkt 1-3 ustawy o VAT. Zasadne jest zatem, przykładowo, wnioskowanie przez podatnika o szybszy zwrot części nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, która jest równa kwocie podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Tym samym, Spółka, występując o zwrot w terminie 25 dni tej części nadwyżki podatku naliczonym nad należnym, na którą składają się kwoty podatku naliczonego wynikające z:

• wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów,
• importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a ustawy o VAT,
• importu usług,
• dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca,
  
  

będzie działała w zgodzie z brzmieniem art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, również w sytuacji, gdy pozostałe kwoty podatku naliczonego, składająca się na nadwyżkę podatku, będą wynikać, przykładowo, z nieopłaconych faktur (zapłacenie faktur stanowi bowiem inną, niezależną przesłankę otrzymania szybszego zwrotu VAT, na którą Spółka nie zamierza się powoływać). Ta część nadwyżki, która wynikać będzie z kwot podatku naliczonego nie spełniających warunków wskazanych w art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, zostanie zwrócona, zgodnie z zasadą ogólną, w terminie 60 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
   1. z tytułu nabycia towarów i usług,
   2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
   3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
   -z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;
2. w przypadku importu towarów - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5;
3. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
4. kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
5. kwota podatku należnego z tytułu importu towarów - w przypadkach, o których mowa w art. 33a.
   
   

Zasady regulujące zwrot bezpośredni nadwyżki podatku naliczonego nad należnym uregulowane są w art. 87 powołanej ustawy o VAT.

Przepis art. 87 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl art. 87 ust. 2 ww. ustawy o VAT, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

W przypadku wydłużenia terminu na podstawie ust. 2 zdanie drugie, urząd skarbowy na wniosek podatnika dokonuje zwrotu różnicy podatku w terminie wymienionym w ust. 2 zdanie pierwsze, jeżeli podatnik wraz z wnioskiem złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe w kwocie odpowiadającej kwocie wnioskowanego zwrotu podatku. Jeżeli wniosek wraz z zabezpieczeniem został złożony na 13 dni przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, lub później, zwrotu dokonuje się w terminie 14 dni od dnia złożenia tego zabezpieczenia (ust. 2a).

Natomiast zgodnie z art. 87 ust. 6 ustawy o VAT na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z:

1. faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.),
2. dokumentów celnych, deklaracji importowej oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone,
3. importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu usług lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji

–przy czym przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a, 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę rozwiązania zawarte w art. 87 ust. 6 ustawy o VAT w stosunku do ust. 2 tego artykułu należy stwierdzić, iż uprawnienie do ubiegania się o przyspieszony zwrot różnicy podatku w terminie 25 dni przysługuje po spełnieniu dodatkowych przesłanek przewidzianych w ust. 6 tego artykułu. Jedną z takich przesłanek, której spełnienie na wstępie warunkuje możliwość ubiegania się o zwrot w przyspieszonym terminie jest aby kwoty podatku naliczonego wykazane w deklaracji podatkowej (a więc wynikające zarówno z bieżącego okresu rozliczeniowego jak i z okresów poprzednich) wynikały bądź z faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej, bądź z zapłaconych dokumentów celnych oraz decyzji, bądź z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importu usług lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji.

Przepis art. 87 ust. 6 ustawy stanowi o przyspieszeniu terminu zwrotu nadwyżki podatku, o której mowa w art. 87 ust. 2 (a więc nawiązuje do całości nadwyżki wykazanej w deklaracji). Ponadto odnosi się do zadeklarowanych kwot podatku naliczonego wynikających z faktur w całości zapłaconych. Wymóg zapłaty musi być zatem spełniony w odniesieniu do wszystkich faktur, z których wynika podatek naliczony zadeklarowany w danym okresie. Nie jest zatem możliwe przyspieszenie terminów zwrotu tylko względem części nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej w deklaracji.

Jeżeli kwoty podatku naliczonego wykazanego w deklaracji wynikają z trzech przypadków opisanych w art. 87 ust. 6, zwrot w terminie 25 dni jest możliwy jedynie przy spełnieniu wszystkich opisanych w tym przepisie warunków.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, konstytuuje trzy niezależne przesłanki uprawniające podatnika do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego w przyspieszonym terminie, co w efekcie oznacza, że jeżeli jedna z tych przesłanek nie jest spełniona (np. zapłacenie faktur na rzecz ich wystawców), podatnik może ubiegać się o taki przyspieszony zwrot w stosunku do kwot podatku, które spełniają jedną z pozostałych przesłanek zawartych w przepisie art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, jest nieprawidłowe.

Wobec powyższego, Wnioskodawca, występując o zwrot w terminie 25 dni tej części nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, która będzie równa sumie podatku należnego wynikającego z transakcji wskazanych w art. 87 ust. 6 pkt 3 ustawy o VAT tj.:

• wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,
• importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a ustawy o VAT,
• importu usług,
• dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca,
  
  

nie będzie działał w zgodzie z brzmieniem art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, w sytuacji, gdy pozostałe kwoty podatku naliczonego, składające się na nadwyżkę podatku, będą wynikać, przykładowo, z nieopłaconych faktur.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.