INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2009r. (data wpływu 14 grudnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przedmiotem transakcji będzie sprzedaż określonego składnika majątku Spółki, tj. prawa użytkowania wieczystego wraz z prawem własności budynków wzniesionych własnym staraniem na tym gruncie, czy też przedmiotem transakcji będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2009r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przedmiotem transakcji będzie sprzedaż określonego składnika majątku Spółki, tj. prawa użytkowania wieczystego wraz z prawem własności budynków wzniesionych własnym staraniem na tym gruncie, czy też przedmiotem transakcji będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ("Spółka") prowadzi działalność podstawową w zakresie zagospodarowania nieruchomości na własny rachunek oraz ich sprzedaży po uzyskaniu pełnej zdolności eksploatacyjnej, przy czym proces taki zwykle trwa od 2 do 4 lat. W wyniku czynności podejmowanych w ramach podstawowej działalności Spółka jest między innymi użytkownikiem wieczystym gruntu oraz właścicielem wybudowanych na nim własnym staraniem budynków biurowo-usługowych, które wraz z infrastrukturą towarzyszącą Spółka zamierza sprzedać. Sprzedaż ta obejmie użytkowanie wieczyste nieruchomości wraz z prawem własności budynków, budowli oraz innych urządzeń znajdujących się na tej nieruchomości i trwale z nią związanych, a wykorzystywanych łącznie do wynajmu lokali w budynkach, i w związku z tym zamierza zawrzeć przedwstępną umowę sprzedaży tych aktywów. Oprócz opisanego powyżej przedmiotu planowanej transakcji sprzedaży Spółka posiada inny majątek, gdyż poza eksploatacją sprzedawanej nieruchomości Spółka prowadzi również działalność polegającą na wynajmie analogicznego projektu deweloperskiego składającego się z budynku biurowo-usługowego pozostającego aktualnie w Spółce.

W związku z transakcją sprzedaży przeniesione na nabywcę zostaną enumeratywnie w umowie wskazane prawa i obowiązki ściśle związane z wytworzonymi przez Spółkę budynkami, tj. prawa i roszczenia wynikające z rękojmi oraz gwarancji jakości udzielonych przez wykonawców budynków i budowli posadowionych na nieruchomości wraz z dokumentacją techniczną oraz majątkowe prawa autorskie do projektów budowlanych dotyczących budynków. Wraz z powyższymi składnikami na nabywcę zostaną przeniesione z mocy prawa także umowy najmu.

W wykonaniu umowy sprzedaży nie zostaną przeniesione na nabywcę żadne aktywa ani prawa i obowiązki związane z bieżącą eksploatacją lub dostawami mediów i usług dla budynków, a przyszły nabywca musi je zapewnić we własnym zakresie.

Przedmiotem transakcji pomiędzy nabywcą a Spółką nie będą również związane ze zbywanym majątkiem: środki pieniężne należące do przedsiębiorstwa Spółki, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i inne aktywa Spółki, know-how, oznaczenie (firma) Spółki oraz zobowiązania bilansowe Spółki (w tym zobowiązania z tytułu zaciągniętych pożyczek/kredytów), finansowe inwestycje długoterminowe.

Ponadto, w związku z omawianą transakcją w szczególności Spółka nie będzie przekazywać nabywcy ksiąg oraz dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w oparciu o ten majątek. Spółka nie zatrudnia pracowników i w rezultacie kwestie pracownicze pozostają poza zakresem przedmiotowej transakcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w stanie faktycznym opisanym powyżej przedmiotem transakcji będzie sprzedaż określonego składnika majątku Spółki, tj. prawa użytkowania wieczystego wraz z prawem własności budynków wzniesionych własnym staraniem na tym gruncie, czy też przedmiotem transakcji będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem opisanej wyżej transakcji jest zbycie określonego składnika majątku Podatnika - użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności wzniesionych na tym gruncie budynków wraz z infrastrukturą. Brak jest natomiast podstaw do zakwalifikowania takiej transakcji jako zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Definicja przedsiębiorstwa oraz zorganizowanej części przedsiębiorstwa zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ustawa VAT nie określa definicji pojęcia przedsiębiorstwa, jednakże przedmiotową definicję zawiera art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93, ze zm.), zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności.
   
   

Jak z powyższego wynika, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze pewnych elementów, których jedyną cechą wspólną jest to, że są one własnością jednego podmiotu.

Ustawa o VAT w art. 2 pkt 27e wprowadza definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pod tym pojęciem rozumie się "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania"

Z powyższej definicji wynika, iż aby zespół składników majątkowych (w tym zobowiązań) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

(i) istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych;

(ii) zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

(iii) składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

(iv) zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W związku z powyższym, dla uznania sprzedaży użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z budynkami za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki konieczne jest wyodrębnienie składników majątkowych zarówno na płaszczyznach organizacyjnej, finansowej, jak i funkcjonalnej. O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją sprzedaży, a ocena ta powinna być przeprowadzona przede wszystkim z punktu widzenia sprzedawcy. Sprzedawane składniki majątku muszą funkcjonować jako wyodrębniona całość już przed sprzedażą.

W omawianym przypadku przedmiotem sprzedaży będą:

(i) budynki,

(ii) użytkowanie wieczyste gruntu,

(iii) wszelkie prawa i roszczenia wynikające z rękojmi oraz gwarancji jakości udzielonych przez wykonawców budynków i budowli posadowionych na nieruchomości wraz z dokumentacją techniczną,

(iv) majątkowe prawa autorskie do projektów budowlanych dotyczących budynków,

(v) umowy najmu z mocy prawa.

Jednocześnie na nabywcę nie przejdą związane z przedmiotem sprzedaży:

(i) księgi rachunkowe przedsiębiorstwa Spółki,

(ii) środki pieniężne,

(iii) oznaczenie (firma) Spółki,

(iv) zobowiązania bilansowe Spółki (w tym zobowiązania z tytułu zaciągniętych pożyczek/kredytów),

(v) umowy zawarte z dostawcami usług i mediów oraz aktywa związane z eksploatacją budynków,

(vi) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i inne aktywa Spółki, know-how.

Wyodrębnienie organizacyjne.

Ustawa o VAT nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie organizacyjne. Zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 października 2008r. nr JLPB3/423-496/08-2/HS). Ponadto wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, oddział, wydział.

W opisanym stanie faktycznym, przedmiot transakcji sprzedaży nie spełnia wymogów związanych z wyodrębnieniem organizacyjnym w ramach Spółki dla uznania jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie Ustawy o VAT. Nie jest wyodrębniony ze struktur przedsiębiorstwa Spółki oraz nie znajduje się w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa jako dział, oddział lub wydział.

Wyodrębnienie finansowe.

Przedmiot transakcji sprzedaży nie będzie również wyodrębniony finansowo, o czym świadczyć będzie m.in. brak samodzielności finansowej natomiast wyodrębnienie jego ujęcia w kontach w księgach rachunkowych Spółki wynika jedynie ze specyficznego charakteru przedmiotu sprzedaży, który jako środek trwały musi spełniać wymogi przepisów o rachunkowości i być zaewidencjonowany w sposób wyraźnie go oddzielający od pozostałych składników majątku Spółki.

Wyodrębnienie funkcjonalne.

Zgodnie z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa w ustawie o VAT, wyodrębnienie funkcjonalne zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) determinuje jego przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych (np. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 1 grudnia 2008r. nr ITPB3/423-519b/08/AW). W opisanym przypadku, budynki posadowione na nieruchomości są przeznaczone do wynajmu jako wyodrębniony składnik majątku, zgodnie jednak z pismem Ministra Finansów z dnia 13 czerwca 2003r., stanowiącego odpowiedź na zapytanie poselskie nr 1778, za "zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie można uznać samego budynku, nawet wówczas, kiedy znane jest jego przeznaczenie, np. wynajem".

Z powyższego wynika, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, na mocy którego wyłączono stosowanie przepisów tej Ustawy w odniesieniu do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W analizowanej sprawie nie mamy bowiem do czynienia ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa, lecz jedynie składników majątkowych tj. budynku, praw i użytkowania wieczystego gruntu oraz praw i obowiązków związanych z budynkiem. O przeniesieniu na nabywcę przedsiębiorstwa można mówić dopiero wtedy, gdy zbyciem jest objęty kompletny zespół składników, wyodrębniony zarówno na płaszczyznach organizacyjnej, finansowej, jak i funkcjonalnej. Według interpretacji Naczelnego Sądu Administracyjnego "Sprzedaż poszczególnych elementów przedsiębiorstwa, choćby przedstawiały one znaczną wartość w porównaniu z wartością całego przedsiębiorstwa, nie stanowi podstawy do uznania, iż faktycznie nastąpi jego sprzedaż. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym" (teza wyroku NSA z dnia 6 października 1995r., SA/Gd 1959/94).

Powyższe stanowisko znajduje również poparcie w interpretacjach organów skarbowych, w tym przykładowo w postanowieniu Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 10 listopada 2005r. (nr 1471/NTR2/443-467/O5/MP), w którym Naczelnik uznał, że "ze względu na wyłączenie istotnych elementów przedsiębiorstwa, związanych z jego indywidualizacją, czy prowadzeniem działalności (tj. nazwa przedsiębiorstwa, księgi rachunkowe, wierzytelności inne niż wynikające z umów najmu), przedstawiona czynność prawna nie stanowi zbycia przedsiębiorstwa" i w konsekwencji nie podlega wyłączeniu z zakresu opodatkowania VAT.

Podsumowując, "przedmiotem transakcji nie jest zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ponieważ transakcja ta nie obejmuje elementów, które są nieodłączną częścią przedsiębiorstwa" (postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 16 maja 2005r. nr 1471/DPD2/423-23/O6/AB).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepis art. 6 ustawy o VAT wskazuje zatem te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, do czynności tych - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów - nie stosuje się przepisów ustawy o VAT.

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem zbycia jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” należy odwołać się do regulacji zawartej w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Wskazany przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłącza również spod działania ustawy zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przez którą zgodnie z przepisem art. 2 pkt 27e ustawy o VAT należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższego podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest także wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.
   
   

Aby zatem w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie całość).

W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wskazał, iż prowadzi działalność podstawową w zakresie zagospodarowania nieruchomości na własny rachunek oraz ich sprzedaży po uzyskaniu pełnej zdolności eksploatacyjnej, przy czym proces taki zwykle trwa od 2 do 4 lat. W wyniku czynności podejmowanych w ramach podstawowej działalności Spółka jest między innymi użytkownikiem wieczystym gruntu oraz właścicielem wybudowanych na nim własnym staraniem budynków biurowo-usługowych, które wraz z infrastrukturą towarzyszącą Spółka zamierza sprzedać. Sprzedaż ta obejmie użytkowanie wieczyste nieruchomości wraz z prawem własności budynków, budowli oraz innych urządzeń znajdujących się na tej nieruchomości i trwale z nią związanych, a wykorzystywanych łącznie do wynajmu lokali w budynkach, i w związku z tym zamierza zawrzeć przedwstępną umowę sprzedaży tych aktywów. Oprócz opisanego powyżej przedmiotu planowanej transakcji sprzedaży Spółka posiada inny majątek, gdyż poza eksploatacją sprzedawanej nieruchomości Spółka prowadzi również działalność polegającą na wynajmie analogicznego projektu deweloperskiego składającego się z budynku biurowo-usługowego pozostającego aktualnie w Spółce.

W związku z transakcją sprzedaży przeniesione na nabywcę zostaną enumeratywnie w umowie wskazane prawa i obowiązki ściśle związane z wytworzonymi przez Spółkę budynkami, tj. prawa i roszczenia wynikające z rękojmi oraz gwarancji jakości udzielonych przez wykonawców budynków i budowli posadowionych na nieruchomości wraz z dokumentacją techniczną oraz majątkowe prawa autorskie do projektów budowlanych dotyczących budynków. Wraz z powyższymi składnikami na nabywcę zostaną przeniesione z mocy prawa także umowy najmu.

W wykonaniu umowy sprzedaży nie zostaną przeniesione na nabywcę żadne aktywa ani prawa i obowiązki związane z bieżącą eksploatacją lub dostawami mediów i usług dla budynków, a przyszły nabywca musi je zapewnić we własnym zakresie.

Przedmiotem transakcji pomiędzy nabywcą a Spółką nie będą również związane ze zbywanym majątkiem: środki pieniężne należące do przedsiębiorstwa Spółki, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i inne aktywa Spółki, know-how, oznaczenie (firma) Spółki oraz zobowiązania bilansowe Spółki (w tym zobowiązania z tytułu zaciągniętych pożyczek/kredytów), finansowe inwestycje długoterminowe.

Ponadto, w związku z omawianą transakcją w szczególności Spółka nie będzie przekazywać nabywcy ksiąg oraz dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w oparciu o ten majątek. Spółka nie zatrudnia pracowników i w rezultacie kwestie pracownicze pozostają poza zakresem przedmiotowej transakcji.

W świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż zbycie wymienionych we wniosku składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem transakcji pomiędzy nabywcą a Spółką (tj. prawo użytkowania wieczystego wraz z prawem własności budynków wzniesionych własnym staraniem na tym gruncie, prawa i roszczenia wynikające z rękojmi i gwarancji jakości udzielonych przez wykonawców budynków i budowli posadowionych na nieruchomości wraz z dokumentacją techniczną, majątkowe prawa autorskie do projektów budowlanych dotyczących budynków, umowy najmu) nie posiadają ww. cech właściwych dla przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny ani też nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż przedmiotem zbycia będą składniki materialne i niematerialne (tj. prawo użytkowania wieczystego wraz z prawem własności budynków wzniesionych własnym staraniem na tym gruncie, prawa i roszczenia wynikające z rękojmi i gwarancji jakości udzielonych przez wykonawców budynków i budowli posadowionych na nieruchomości wraz z dokumentacją techniczną, majątkowe prawa autorskie do projektów budowlanych dotyczących budynków, umowy najmu), a nie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny czy też zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie będzie miał w tej sprawie zastosowania.

Jednocześnie stwierdzić należy, iż zbycie wymienionych we wniosku składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem transakcji pomiędzy nabywcą a Spółką będą spełniały definicję dostawy towarów czy ewentualnie świadczenia usług, o których mowa w art. 7 i 8 ww. ustawy o VAT i stanowi co do zasady czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zauważyć jednak należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności opodatkowania bądź zwolnienia z opodatkowania zbycia przez Wnioskodawcę poszczególnych składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa Spółki, będących przedmiotem planowanej umowy, gdyż we wniosku ORD-IN nie sformułowano pytania w tym zakresie oraz nie przedstawiono wyczerpująco stanu faktycznego i własnego stanowiska w tym zakresie.

Należy jednakże nadmienić, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa Spółki, będących przedmiotem planowanej umowy, zobowiązany będzie zastosować właściwe stawki podatku VAT lub ewentualne zwolnienie z opodatkowania, dla poszczególnych składników majątku, w zależności od tego co dokładnie będzie przedmiotem sprzedaży.

Odnośnie wskazanych we wniosku interpretacji przepisów prawa podatkowego należy wyjaśnić, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny (lub zdarzenie przyszłe) przedstawiony przez podatnika. Interpretacje te nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.