Powrót

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu ujęcia faktur korygujących w deklaracji VAT-7 oraz wystawienia zbiorczej faktury korygującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu ujęcia faktur korygujących w deklaracji VAT-7 oraz wystawienia zbiorczej faktury korygującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od początku działalności Wnioskodawcy jego głównym kontrahentem jest spółka z Kanady, z którą łączy go długoterminowa umowa współpracy. Zapisy tej umowy zobowiązywały Zainteresowanego do zastosowania odpowiednich obniżek cen związanych m.in. ze zmianą kursów walut. Analizując tę sytuację Spółka stwierdziła, że konsekwencją owych zapisów byłyby negatywne skutki dla niej w przyszłości. W związku z tym, Wnioskodawca podjął negocjacje z klientem o zmianę niekorzystnych zapisów (eliminacja wpływu zmienności kursu na cenę sprzedaży). Negocjacje w tej sprawie toczyły się od 2010 r. do 2012 r. W trakcie prowadzenia negocjacji Zainteresowany nie miał pewności co do kwoty o jaką wartość sprzedaży w 2010 r. zostanie obniżona. Finalnie porozumienie podpisano w styczniu 2012 r., natomiast do końca maja 2012 r. trwały rozmowy związane z ustaleniem ostatecznego sposobu rozliczenia. W zamian za zmianę niekorzystnych zapisów w umowie, Spółka zobowiązała się do obniżenia cen sprzedaży w 2010 r. Obniżka dotyczyła całej sprzedaży dla tego kontrahenta w 2010 r. Dla tego kontrahenta Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie obróbki mechanicznej części, które zgodnie z art. 28b ustawy VAT na terytorium Polski nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT oraz sprzedaje wytworzone wyroby, które dla celów podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o VAT rozpoznaje jako eksport i po dopełnieniu warunków stosuje stawkę VAT 0%. Na mocy tego porozumienia w maju 2012 r. Zainteresowany wystawił dwie zbiorcze faktury VAT korekty (oddzielnie opodatkowane 0% i np) i dokonał płatności. Do tych faktur Spółka załączyła specyfikacje, z których wynika m.in.: data sprzedaży i numer faktury pierwotnej, nazwa towaru, ilość, pierwotna cena i wartość netto, stawka VAT (0% lub np) oraz właściwe dane po korekcie (cena i wartość). Łącznie dane na fakturze korygującej i załączniku zawierają informacje, których podanie jest wymagane rozporządzeniem z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy dla celów podatku VAT właściwe jest ujęcie faktur VAT korygujących w deklaracji VAT-7 w bieżącym okresie, czyli w maju 2012 r....
2. Czy dla właściwej i poprawnej dokumentacji wystarczające i prawidłowe jest wystawienie zbiorczej faktury korygującej zawierającej załącznik ze wszystkimi szczegółami z faktury pierwotnej...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, korektę sprzedaży należy rozliczyć na bieżąco w miesiącu maju 2012 r. kiedy wystawił faktury korygujące.

Zgodnie z art. 29 ust. 4b pkt 1 ustawy o VAT, dla korekty tego rodzaju sprzedaży (eksport i uszlachetnianie), nie jest wymagane posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej.

W momencie wystawiania pierwotnych faktur Zainteresowany nie mógł zastosować niższej ceny, ponieważ nie miał wiedzy jakiego rzędu będzie to obniżka. Owszem, umowa o współpracy zobowiązywała go do obniżki cen sprzedaży w przypadku wahań kursów, ale gdyby musiał obniżyć ceny w takiej wysokości jak przewidywała to umowa sprzed zmiany zapisów byłoby to dla niego bardzo niekorzystne i powodowałoby, że dalsza współpraca byłaby nieuzasadniona.

W związku z powyższym, Spółka podjęła negocjacje z klientem, w wyniku których umówiła się na obniżkę cen sprzedaży tytko w 2010 r. Za zmianę niekorzystnych dla Wnioskodawcy zapisów w umowie oraz na poczet dalszej współpracy klient zgodził się, że nie będzie domagał się od niego korekty sprzedaży z innych lat. Ostateczną kwotę korekty sprzedaży strony uzgodniły dopiero w maju 2012 r., dlatego też Spółka uważa, że dla celów podatku VAT faktury korygujące należy ująć w bieżącym okresie.

Ponadto zdaniem Zainteresowanego, dopuszczalne jest wystawienie zbiorczej faktury korygującej, jeżeli z tej faktury oraz z załączonej do niej specyfikacji wynikają dane, które są wymagane dla faktur korygujących zgodnie z rozporządzeniem w sprawie wystawiania faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., natomiast od dnia 26 sierpnia 2011 r. (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054)), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach długoterminowej umowy z kontrahentem z Kanady, dokonuje na jego rzecz sprzedaży wytworzonych wyrobów, które dla celów podatku od towarów i usług, rozpoznaje jako eksport towarów i po dopełnieniu warunków stosuje stawkę VAT 0% oraz świadczy usługi w zakresie obróbki mechanicznej części, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju.

Art. 106 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Ceną – zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 ze zm.) – jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę (…).

Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu/zwiększeniu, nabywca za tę samą kwotę nabywa większą/mniejszą ilość towaru/usług. W rezultacie, zapłacona kwota dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu towarów/usług.

Zgodnie z brzmieniem art. 29 ust. 1 ustawy obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do treści obowiązującego obecnie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b (art. 29 ust. 4 ustawy).

W świetle art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na podstawie art. 29 ust. 4b pkt 1 i pkt 2 ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

1. eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;
2. dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.
   
   

Z informacji przedstawionych w opisie sprawy wynika, że na mocy zawartej umowy Zainteresowany zobowiązał się do zastosowania odpowiednich obniżek cen związanych m.in. ze zmianą kursów walut. Analizując tę sytuację Spółka stwierdziła, że konsekwencją owych zapisów byłyby negatywne skutki dla niej w przyszłości. W związku z tym podjęła ona negocjacje z klientem o zmianę niekorzystnych zapisów (eliminacja wpływu zmienności kursu na cenę sprzedaży). Negocjacje w tej sprawie toczyły się od 2010 r. do 2012 r. W trakcie prowadzenia negocjacji Wnioskodawca nie miał pewności co do kwoty o jaką wartość sprzedaży w 2010 r. zostanie obniżona. Finalnie porozumienie podpisano w styczniu 2012 r., natomiast do końca maja 2012 r. trwały rozmowy związane z ustaleniem ostatecznego sposobu rozliczenia. W zamian za zmianę niekorzystnych zapisów w umowie, Spółka zobowiązała się do obniżenia cen sprzedaży w 2010 r. Obniżka dotyczyła całej sprzedaży dla tego kontrahenta w 2010 r.

Wskazać należy, iż przepisy dotyczące wystawiania faktur korygujących uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanym dalej rozporządzeniem.

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

W praktyce, przy dokumentowaniu obrotu gospodarczego przez podatników podatku od towarów i usług ustawodawca przewidział dwie procedury korygowania faktur VAT. Przypadki, w których sprzedawca zobowiązany jest do wystawienia faktury korygującej określają regulacje zawarte w § 13 i § 14 rozporządzenia.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług – zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia – faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Na mocy § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.
   
   

Powyższe oznacza, iż w przypadku zwrotu kwot nienależnych przez ich nabywcę, podatnik powinien wystawić fakturę korygującą.

Ponadto należy nadmienić, iż zgodnie z § 13 ust. 8 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Spółka poinformowała, że na mocy zawartego porozumienia w maju 2012 r. wystawiła dwie zbiorcze faktury VAT korekty (oddzielnie opodatkowane 0% i np) i dokonała płatności. Do tych faktur załączyła specyfikacje, z których wynika m.in. data sprzedaży i numer faktury pierwotnej, nazwa towaru, ilość, pierwotna cena i wartość netto, stawka VAT (0% lub np) oraz właściwe dane po korekcie (cena i wartość). Łącznie dane na fakturze korygującej i załączniku zawierają informacje, których podanie jest wymagane rozporządzeniem.

Celem wystawienia faktury korygującej jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. W sytuacji gdy, faktury korygujące obniżają podstawę opodatkowania, winno się je rozliczyć zgodnie z przepisem art. 29 ust. 4a ustawy, czyli za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawiający taką korektę uzyskał potwierdzenie otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Tut. Organ podkreśla, że warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru nie stosuje się, stosownie do art. 29 ust. 4b pkt 1 i pkt 2 ustawy, m.in. w przypadku eksportu towarów oraz w przypadku świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Podkreślić należy, że w przedmiotowej sprawie dochodzi do obniżenia ceny sprzedawanych towarów i usług.

Wobec powyższego, mając na uwadze stan faktyczny sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że w przypadku, gdy Zainteresowany wystawia fakturę korygującą obniżającą podstawę opodatkowania sprzedanych towarów i usług, winien rozliczyć ją w deklaracji VAT-7 w miesiącu jej wystawienia. Ponieważ zgodnie z art. 29 ust. 4b pkt 1 i pkt 2 ustawy, w przypadku eksportu towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju nie stosuje się przepisu art. 29 ust. 4a ustawy.

Reasumując, dla celów podatku VAT właściwe jest ujęcie faktur VAT korygujących w deklaracji VAT-7 w miesiącu ich wystawienia, czyli w maju 2012 r.

Z brzmienia przedstawionych powyżej regulacji prawnych wynika, że przepisy te umożliwiają wystawienie faktury korygującej – w zależności od przypadku – zarówno dla jednej lub więcej transakcji bądź też do wszystkich transakcji dla jednego odbiorcy. Przepisy te określają dane, jakie powinna zawierać faktura. Należy zauważyć, iż regulacje zawarte w rozporządzeniu, przewidują możliwość wystawienia faktury korygującej, wskazując jednocześnie minimalny zakres danych jakie taka faktura powinna zawierać.

A zatem, podatnicy mogą wystawić fakturę korygującą do jednej bądź wielu faktur sprzedaży lub też do wszystkich faktur wystawionych na rzecz jednego odbiorcy (kontrahenta).

Wskazać należy, że przepisy rozporządzenia nie określają wzorów faktur i faktur korygujących (tym samym ich objętości czy ilości stron), a jedynie stanowią o elementach, które faktura powinna obligatoryjnie zawierać. W związku z powyższym, nie ma przeciwwskazań, aby do zbiorczej faktury korygującej dołączono załącznik stanowiący integralną część tej faktury, zawierający rozliczenie poszczególnych faktur pierwotnych z danego okresu, pod warunkiem, że zawiera on wszystkie dane, zgodnie z przepisami rozporządzenia.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że dla właściwej i poprawnej dokumentacji sprzedaży, wystarczające i poprawne jest wystawienie przez Spółkę jednej zbiorczej faktury korygującej zawierającej jako jego integralną część załącznik ze wszystkimi szczegółami z faktur pierwotnych, zgodnie z przepisami rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i stanowiska własnego, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Tut. Organ informuje, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostało w dniu 25 września 2012 r. odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Powrót