2012.08.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-545/12-4/AD
z 28 sierpnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2012 r. (data wpływu 25 maja 2012 r.) uzupełnionym pismem sygnowanym datą 31 sierpnia 2012 r. (data wpływu 3 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywanych usług hotelowych i gastronomicznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywanych usług hotelowych i gastronomicznych. Wniosek został uzupełniony pismem sygnowanym datą 31 sierpnia 2012 r. (data wpływu 3 sierpnia 2012 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej art. spożywczych jak również sprzedaży usług hotelowych i gastronomicznych na zasadach ogólnych. W należącym do Zainteresowanego hotelu świadczy on usługi dla osób fizycznych oraz dla grup turystycznych czy szkoleniowych. Prowadzenie działalności gospodarczej związane jest z elastycznością i wyjściem naprzeciw klientom. Dlatego też oprócz standardowych usług hotelowych i gastronomicznych, Spółka stara się zapewnić klientom komfort i pełne zadowolenie. Zdarzają się więc sytuacje, że Wnioskodawca, w ramach umowy z klientem, organizuje wyjazdy poza hotel, co wiąże się z zakupem w innych placówkach usług hotelowych i gastronomicznych. Następnie usługi te są odsprzedawane klientowi.

Zainteresowany jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT i dokonuje rozliczeń VAT na zasadach ogólnych. Zakupione usługi dokumentowane są fakturą VAT:

usługi hotelowe PKWiU 55.10.10.0,
usługi gastronomiczne PKWiU 56.10.11.0,
usługi dorożek konnych PKWiU 49.39.35.0,
usługi taxi PKWiU 49.39.

W związku z wyjazdem poza hotel klienta Spółka nie świadczy usług samodzielnie, tylko nabywa takie usługi od firm zewnętrznych. Do usług tych należą: usługi hotelowe, gastronomiczne, wynajem sprzętu sportowego, usługi dorożek konnych, wynajem instruktorów narciarskich, usługi taxi itp.

Wnioskodawca świadczy usługi hotelowe i gastronomiczne we własnym obiekcie (hotel) natomiast usługi poza hotelem świadczone są przez firmy zewnętrzne na rzecz klienta. Faktury za takie usługi wystawione są na Zainteresowanego, a następnie obciąża on klienta fakturą VAT na usługi, które świadczy we własnym zakresie jak i nabyte od firm zewnętrznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatnik może, w związku z odsprzedażą usług hotelowych i gastronomicznych, dokonać odliczenia VAT z faktur wystawionych na te usługi?

Zdaniem Wnioskodawcy, VAT od zakupionych usług hotelowych i gastronomicznych można odliczyć, gdyż usługi te nie są wykorzystywane przez niego, tylko służą one podstawowej działalności gospodarczej. Docelowym konsumentem usługi jest kontrahent, na którego wystawiona jest faktura końcowa przez Zainteresowanego. Dlatego też pomimo, iż ustawa o VAT wyraźnie zabrania odliczania VAT od usług hotelowych i gastronomicznych to powinno to dotyczyć konsumenta końcowego, a nie Spółki, która jest tylko pośrednikiem w świadczeniu tych usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (…).

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Jedno z takich ograniczeń wskazane zostało w art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b) ustawy. Zgodnie z tym przepisem obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Reguła powyższa wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków ponoszonych w związku z nabyciem usług noclegowych oraz gastronomicznych, za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób. Oznacza to, że ograniczenie możliwości pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony ma zastosowanie w przypadku usług noclegowych i gastronomicznych. Przy czym ustawodawca nie uzależnia powyższego ograniczenia od sposobu wykorzystania (zadysponowania) nabytych usług przez podatnika.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej art. spożywczych jak również sprzedaży usług hotelowych i gastronomicznych na zasadach ogólnych. W należącym do Zainteresowanego hotelu świadczy on usługi dla osób fizycznych oraz dla grup turystycznych czy szkoleniowych. Prowadzenie działalności gospodarczej związane jest z elastycznością i wyjściem naprzeciw klientom. Dlatego też oprócz standardowych usług hotelowych i gastronomicznych, Spółka stara się zapewnić klientom komfort i pełne zadowolenie. Zdarzają się więc sytuacje, że Wnioskodawca, w ramach umowy z klientem, organizuje wyjazdy poza hotel co wiąże się z zakupem w innych placówkach usług hotelowych i gastronomicznych. Następnie usługi te są odsprzedawane klientowi.

Zainteresowany jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT i dokonuje rozliczeń VAT na zasadach ogólnych. Zakupione usługi dokumentowane są fakturą VAT:

usługi hotelowe PKWiU 55.10.10.0,
usługi gastronomiczne PKWiU 56.10.11.0,
usługi dorożek konnych PKWiU 49.39.35.0,
usługi taxi PKWiU 49.39.

Biorą powyższe pod uwagę oraz odnosząc przedstawione w złożonym wniosku okoliczności do brzmienia art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b) powołanej ustawy należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku zawartego w fakturach dokumentujących nabycie usług hotelowych i gastronomicznych. Usługi te mieszczą się bowiem w zakresie usług wskazanych przez ustawodawcę w przywołanym przepisie, do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności prawa do odliczenia w związku z nabyciem pozostałych usług, o których mowa we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin