INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 17 listopada 2009 r.), uzupełnionym w dniu 16 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wydatków poniesionych na wynajem mieszkania, kosztów eksploatacyjnych, wartości diet osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą oraz wydatków związanych z podjętymi studiami doktoranckimi – jest prawidłowe,
• wydatków na prawo jazdy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 8 grudnia 2009 r. znak ILPB1/415-1242/09-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 11 grudnia 2009 r., a w dniu 16 grudnia 2009 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Burmistrza Miasta. Przedmiotem działalności są (kody PKD 2007):

• działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki (6202Z),
• działalność związana z oprogramowaniem (6201Z),
• działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania (5829Z),
• badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych (7220Z),
• badania naukowe i prace rozwojowe w zakresie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych (7219Z),
• przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność (6311Z),
• pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych (6499Z),
• pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (7022Z),
• pozaszkolne formy edukacji artystycznej (8552Z),
• pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane (8559B).

Miejscem zamieszkania Wnioskodawcy i jednocześnie miejscem siedziby firmy jest miasto. Jednakże swoje usługi Wnioskodawca adresuje do podmiotów z całego kraju jak również stara się o pozyskanie kontrahentów z zagranicy. W szczególności Wnioskodawca świadczy usługi w miejscu oddalonym o około 150 km od miejsca zamieszkania (siedziby firmy), jakim jest miasto Warszawa.

Ponieważ charakter usług wykonywanych na rzecz kontrahenta z Warszawy wymaga pobytu w miejscu świadczenia usług przez kilka dni w tygodniu (niekiedy przez cały tydzień, w odstępach nieregularnych), Wnioskodawca zdecydował się wynająć w Warszawie lokal mieszkalny. Decyzja ta została podyktowana względami ekonomicznymi i pragmatycznymi, ponieważ odległość między siedzibą Wnioskodawcy a miejscem świadczenia usług wyklucza możliwość codziennych podróży na tej trasie (zwłaszcza, że Zainteresowany musi korzystać z usług komunikacji zbiorowej), a korzystanie z usług placówek hotelowych zdaniem Wnioskodawcy jest nieuzasadnione z punktu widzenia rachunku ekonomicznego (z przeprowadzonych przez Zainteresowanego kalkulacji wynika, że koszt korzystania z usług placówek hotelowych znacząco przewyższałby koszty związane z najmem i eksploatacją lokalu wynajętego we własnym zakresie).

Wnioskodawca dodał, że w przypadku niepodjęcia decyzji o najmie mieszkania utraciłby istotne źródło przychodów z prowadzonej działalności (obecność w miejscu świadczenia usług jest wymagane w umowie, jaką podatnik podpisał z kontrahentem).

Co więcej, Zainteresowany wykorzystuje okresy swojego pobytu w Warszawie nie tylko w celu świadczenia usług konkretnemu kontrahentowi, ale stara się również pozyskiwać nowe źródła przychodów (nowych zleceniodawców). Temu służy m.in. rozbudowa i utrzymanie strony internetowej, jak również bezpośrednie (osobiste) i pośrednie (za pośrednictwem m.in. internetu i poczty elektronicznej) kontakty z potencjalnymi kontrahentami.

Wnioskodawca nie posiada prawa jazdy i musi korzystać ze środków komunikacji zbiorowej, takich jak koleje państwowe, prywatna komunikacja autobusowa, środki komunikacji miejskiej (gminnej), taksówki (nawet w ramach świadczenia usług na rzecz jednego podmiotu wymagana jest obecność Wnioskodawcy w kilku miejscach). Znacząco ogranicza to możliwość pozyskiwania nowych źródeł przychodów (nowych kontrahentów) z uwagi na ograniczenia (wady) tych form komunikacji (nie wszędzie możliwy jest dojazd za pomocą wymienionych środków transportu, tym bardziej, że najczęściej istotną rolę odgrywa czas dotarcia w umówione miejsce i koszt transportu).

W ramach wykonywanej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się m.in. badaniami naukowymi i pracami rozwojowymi w dziedzinach takich jak: informatyka, ekonomia i finanse, ekonometria, statystyka, matematyka i pokrewnymi, także w ramach tzw. komercjalizacji wyników badań naukowych, wymagających współpracy ze środowiskiem naukowym (celem komercjalizacji jest zwiększanie konkurencyjności polskiej gospodarki poprzez działania zmierzające do gospodarczego wykorzystania wyników badań naukowych uzyskiwanych w polskich i zagranicznych placówkach naukowych). Działalność ta wymaga specjalistycznej wiedzy z ww. obszarów, dlatego też Wnioskodawca rozpoczął i kontynuuje (odpłatne) studia doktoranckie na kierunku i nazwie „Informatyka w zarządzaniu i finansach”, ściśle związanym z zakresem wykonywanej działalności.

W uzupełnieniu wezwania Wnioskodawca wskazał, iż będąc podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, z podatku rozlicza się na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć w ciężar podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z najmem i eksploatacją (woda, prąd, ciepło, internet) lokalu mieszkalnego, utrzymywanego w związku z faktem prowadzenia działalności gospodarczej z dala od miejsca zamieszkania (siedziby firmy), jak również kosztów diet z tytułu wykonywania działalności poza miejscem zamieszkania (siedziby firmy), do wysokości nieprzekraczającej wysokości diety ustalonej dla pracowników odrębnymi przepisami...
2. Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć w ciężar podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatki (odpowiednio udokumentowane) związane z uzyskaniem prawa jazdy (kategorii B lub B+E), w tym w szczególności: kosztów szkolenia (kursu przygotowującego do egzaminu), opłat związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem egzaminu (część teoretyczna i praktyczna) w WORD oraz opłaty związanej z wydaniem prawa jazdy przez uprawniony organ (w drodze decyzji administracyjnej)...
3. Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć w ciężar podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatki (odpowiednio udokumentowane) na pokrycie kosztów studiów doktoranckich (czesne), które pozwalają Wnioskodawcy zdobyć wiedzę niezbędną w ramach powadzonej działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że podatkowym kosztem uzyskania przychodów jest każdy koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy.

W związku z tym Zainteresowany uważa, że w świetle opisanego stanu faktycznego ma prawo zaliczyć wydatki związane z najmem i eksploatacją lokalu mieszkalnego, o którym mowa we wniosku, do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, ponieważ służą one zabezpieczeniu dotychczasowego źródła przychodów oraz pozyskaniu nowych źródeł przychodów i nie zostały wymienione w katalogu kosztów niebędacych podatkowymi kosztami uzyskania przychodów (art. 23 ww. ustawy).

Wydatki z tym związane, dokumentowane bądź fakturą (usługi internetowe), bądź też za pomocą dowodów wewnętrznych (czynsz, opłaty eksploatacyjne, zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów).

Wnioskodawca uważa, iż w świetle art. 23 ust. 1 pkt 52 cyt. ustawy, wątpliwości może jedynie budzić możliwość zaliczenia w ciężar podatkowych kosztów uzyskania przychodów diet z tytułu wykonywania działalności poza miejscem zamieszkania (siedziby). Zainteresowany podaje, że w tej sprawie wszelkie wątpliwości zdaje się rozstrzygać wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 120/07). Wyrok ten został co prawda wydany w sprawie indywidualnej, jednakże ujawnia linię orzecznictwa sadów w omawianej sprawie, dlatego m.in. na jego treść Wnioskodawca pragnie się powołać.

Sąd wskazał, iż podróżą służbową jest każda podróż osoby prowadzącej działalność gospodarczą, która pozostaje w związku z tą działalnością i ma na celu osiągnięcie przychodu. W związku z tym Wnioskodawca uznaje, że ma prawo zaliczyć w ciężar podatkowych kosztów uzyskania przychodów koszty diet z tytułu własnych podróży służbowych do wysokości nieprzekraczającej diet określonych dla pracowników odrębnymi przepisami (tzn. w rozporządzeniach ministra właściwego do spraw pracy).

Dalej, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wszelkie koszty związane z uzyskaniem prawa jazdy (kategorii B lub B+E), a więc w szczególności: koszty szkolenia w szkole nauki jazdy, koszty egzaminu (w części teoretycznej i praktycznej), jak również koszty związane z wydaniem prawa jazdy przez uprawniony organ (w tym tzw. opłaty komunikacyjnej oraz opłaty ewidencyjnej) stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy, ponieważ w świetle przedstawionego opisu stanu faktycznego ich poniesienie przyczyniłoby się do usprawniania działań związanych z pozyskiwaniem nowych źródeł przychodów Wnioskodawcy (obecnie Zainteresowany musi rezygnować z części zleceń od potencjalnych kontrahentów, ponieważ ma mocno ograniczone możliwości dotarcia do nich; swoje usługi adresuje do odbiorców z terytorium całego kraju i spoza jego granic) oraz pozwoliłoby rozwinąć obecnie prowadzoną działalność w zakresie prób komercjalizacji wyników badań naukowych na szerszą skalę. Jednocześnie wydatki tego typu nie zostały wymienione w art.. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki związane z kontynuowanymi studiami (czesne), w świetle obowiązujących przepisów o przedstawionego stanu faktycznego, stanowią podatkowy koszt uzyskania przychodów. Wynika to z faktu, że tematyka studiów ściśle pokrywa się z przedmiotem działalności Wnioskodawcy, jakim jest m.in. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych w wymienionych wcześniej dziedzinach oraz działalność służąca komercjalizacji wyników badań naukowych z tychże dziedzin, a sama wiedza zdobyta w czasie studiów jest niezbędna do wykonywania działalności w tym zakresie. Jednocześnie kosztów tego typu ustawodawca nie wymienił w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

• za prawidłowe w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wynajem mieszkania, kosztów eksploatacyjnych, wartości diet osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą oraz wydatków związanych z podjętymi studiami doktoranckimi,
• za nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na prawo jazdy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy jednak pamiętać o tym, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczność, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów obciąża podatnika.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wydatki związane z najmem i eksploatacją (woda, prąd, ciepło, internet) lokalu, wynajętego przez Wnioskodawcę w związku ze świadczonymi usługami dla polskiego kontrahenta, stosownie do postanowień art. 22 ust. 1 cyt. ustawy stanowią koszt uzyskania przychodu.

W złożonym wniosku Wnioskodawca wykazał bowiem związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ww. wydatkami, a uzyskiwaniem przychodów z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wydatki powyższe jako niewskazane w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zostały przez ustawodawcę wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Warto jednak wspomnieć, iż koszty związane z najmem zalicza się do kosztów uzyskania przychodów w wysokości faktycznie poniesionych wydatków – o ile z zawartej umowy najmu wynika, że do poniesienia ww. wydatków zobowiązany jest najmujący.

W myśl § 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
   1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
   2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
   3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
   4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych
       - oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.
   
   

Natomiast stosownie do treści § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku).

W myśl § 13 ust. 2 pkt 7 tego rozporządzenia, dowody, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć wydatków związanych z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą; podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele.

Tak więc, Wnioskodawca może zaliczyć wydatki na wynajem mieszkania do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, jednakże tylko w wysokości wydatków związanych z rzeczywistym korzystaniem z wynajętego mieszkania w związku z wykonywaniem w czasie pobytu w Warszawie zadań służbowych. Jeżeli więc poniesione wydatki spełniają wszystkie wymienione powyżej warunki, to mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odnośnie kwestii dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet osoby prowadzącej działalność gospodarczą z tytułu wykonywania działalności poza miejscem zamieszkania (siedziby firmy), do wysokości nieprzekraczającej wysokości diety ustalonej dla pracowników odrębnymi przepisami tut. Organ stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uznaje się za koszt uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Powyższe oznacza, że osoby prowadzące działalność gospodarczą mają prawo zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartość diet związanych z własnymi podróżami służbowymi oraz osób współpracujących do wysokości nieprzekraczającej wysokości diet określonych dla wskazanej grupy pracowników w rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r.:

• w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.) oraz

• w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.).
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wykonuje swoją działalność poza miejscem zamieszkania (siedziby).

Zatem w przypadku, gdy usługi świadczone przez Wnioskodawcę, wykonywane są w ramach odbywanych przez niego podróży służbowych, to może zaliczyć On do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet za czas tych podróży, do wysokości wskazanej w ww. rozporządzeniach.

Wskazać przy tym należy, iż pojecie: „podróży służbowej” unormowane jest w przepisach prawa pracy, tj. w art. 77⁵ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii, czy podróże jakie Wnioskodawca odbywa są podróżami służbowymi, nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Odnośnie kwestii dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z uzyskaniem prawa jazdy (kategorii B lub B+E), w tym w szczególności: kosztów szkolenia, opłat związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem egzaminu oraz opłaty związanej z wydaniem prawa jazdy przez uprawniony organ tut. Organ stwierdza co następuje.

Zgodnie z powołanym wcześniej przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła.

Jak wspomniano wyżej, kosztami uzyskania przychodu są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, racjonalne i gospodarczo uzasadnione. Z oceny związku wydatku ze źródłem przychodów winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Z przedstawionych informacji wynika, że Wnioskodawca planuje zdobyć prawo jazdy kategorii B lub B+E, uznając, iż poniesienie z tego tytułu wydatków przyczyniłoby się do usprawniania działań związanych z pozyskiwaniem nowych źródeł przychodów Wnioskodawcy.

Uzyskanie prawa jazdy uprawnia do kierowania pojazdami mechanicznymi. Jest ono potrzebne zarówno do prowadzonej działalności gospodarczej jak i prywatnie w celu kierowania pojazdami do celów osobistych.

Tak więc wydatek poniesiony na uzyskanie prawa jazdy – w tym konkretnym przypadku - nie ma ścisłego związku tylko z prowadzoną działalnością gospodarczą. Uzyskanie prawa jazdy ułatwi Wnioskodawcy w znacznym stopniu również życie prywatne.

A zatem wydatki poniesione w związku z uzyskaniem prawa jazdy nie powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Odnośnie kwestii dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na pokrycie kosztów studiów doktoranckich (czesne), które pozwalają Wnioskodawcy zdobyć wiedzę niezbędną w ramach powadzonej działalności gospodarczej tut. Organ stwierdza co następuje.

Wydatki na opłacenie czesnego nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na opłacenie studiów doktoranckich z zakresu „Informatyka w zarządzaniu i finansach” może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
• czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Z powyższych wydatków, jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć uprawnienia, umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionych informacji wynika, że kierunek podjętych przez Wnioskodawcę studiów wiąże się z zakresem wykonywanych przez niego usług w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane z podjętymi studiami doktoranckimi (czesne) mogą przyczynić się w przyszłości do zwiększenia przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca słusznie uważa, iż ww. wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej (po wypełnieniu powyższych przesłanek), bowiem wydatek ten pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i ponoszony jest w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Należy zaznaczyć, iż ciężar udowodnienia ww. związku przyczynowo-skutkowego ciąży na podatniku.

W związku z powyższym, wydatki związane z uiszczeniem czesnego za studia doktoranckie Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego tut. Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) został on wydany w indywidualnej sprawie i dotyczy wyłącznie tej sprawy, w której zapadł.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.