INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28.01.2010 r. (data wpływu 01.04.2010 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 18.06.2010 r. (data nadania 21.06.2010 r., data wpływu 23.06.2010 r.) stanowiącego odpowiedź na wezwanie organu z dnia 08.06.2010 r. (data nadania 08.06.2010 r., data odbioru 17.06.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania po stronie pracowników oraz zagranicznych gości przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu uczestnictwa w służbowym spotkaniu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.04.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania po stronie pracowników oraz zagranicznych gości przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu uczestnictwa w służbowym spotkaniu.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, wezwano Spółkę pismem z dnia 08.06.2010 r. (data nadania 08.06.2010 r., data odbioru 17.06.2010 r.) do ich uzupełnienia poprzez:

• przedstawienie dokumentu (odpowiednio odpisu z KRS lub kopii urzędowo poświadczonego odpisu), z którego wynika sposób reprezentacji Spółki w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. stosowne umocowanie dla osoby, która podpisała przedmiotowy wniosek o udzielenie interpretacji, tj. umocowanie dla Pani Agaty S.,

• wskazanie indywidualnej sprawy Wnioskodawcy występującego o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jako zainteresowanego w rozumieniu art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, ponieważ w złożonym wniosku w części B.2. formularza Status Wnioskodawcy zaznaczono tylko poz. 1 – podatnik, natomiast treść złożonego wniosku i sformułowane pytanie Nr 2 wskazują, że Spółka występuje w roli płatnika.
  
  

Spółka uzupełniła braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 18.06.2010 r. (data nadania 21.06.2010 r., data wpływu 23.06.2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka opłaciła koszty konsumpcji przedstawicieli korporacji Spółki z USA i Wielkiej Brytanii oraz pracownika Spółki, którzy spotkali się na służbowym lunchu w Polsce. W czasie spotkania, które odbyło się na polecenie pracodawcy w czasie pracy, omawiane były kwestie służbowe, dotyczące współpracy w ramach korporacji (sprawy pracownicze, strategia, itp.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy powyższa sytuacja stanowi koszt uzyskania przychodu dla Spółki...
2. Czy należy opodatkować pracownika Spółki...
3. Czy gościowi zagranicznemu należy wystawić deklarację informującą o kwocie osiągniętego dochodu...
   
   

Przedmiotowa interpretacja indywidualna udzielona została w zakresie pytania Nr 2 i Nr 3 wniosku w odniesieniu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpowiedź na pytanie Nr 1 wniosku w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych udzielona zostanie odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 2

W związku z faktem, że spotkanie i lunch mają charakter służbowych i obecność na nim jest obowiązkiem służbowym pracownika, Spółka stoi na stanowisku, że nie należy opodatkowywać pracownika w związku z poniesieniem ww. wydatków.

Ad. 3

W ocenie Spółki wystawienie i wręczenie gościowi zagranicznemu deklaracji informującej o kwocie osiągniętego dochodu byłoby rażącym naruszeniem powszechnie obowiązujących zasad dobrego zachowania i mogłoby przyczynić się do pogorszenia wizerunku Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta, natomiast jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 9 omawianej ustawy, źródłem przychodów są inne źródła. Stosownie do art. 12 ust. 1 omawianej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Co do prawnopodatkowej kwalifikacji użytych w powyższym artykule stwierdzeń, po pierwsze słowo „w szczególności” każe zawarte w tym przepisie wyliczenie traktować jako wyliczenie przykładowe (katalog otwarty innych źródeł), a po drugie na poparcie tego założenia należy odwołać się do reguły ogólnej określonej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z której wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem ściśle określonych. W myśl art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka opłaciła koszty konsumpcji przedstawicieli korporacji Spółki z USA i Wielkiej Brytanii oraz pracownika Spółki, którzy spotkali się na służbowym lunchu w Polsce. W czasie spotkania, które odbyło się na polecenie pracodawcy w czasie pracy pracownika, omawiane były kwestie służbowe, dotyczące współpracy w ramach korporacji (sprawy pracownicze, strategia, itp.).

Ustosunkowując się w pierwszej kolejności do pytania Nr 2 wniosku dotyczącego powstania po stronie pracownika uczestniczącego w obowiązkowym spotkaniu służbowym przychodu podlegającego opodatkowaniu, organ podatkowy potwierdza słuszność stanowiska Spółki w tym zakresie. Ponieważ spotkanie i lunch miały charakter służbowych, na którym obecność pracownika była obowiązkowa oraz z uwagi na to, że na spotkaniu tym omawiane były kwestie służbowe, dotyczące współpracy w ramach korporacji, tj. sprawy pracownicze, strategia, tym samym nie można stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie po stronie pracownika powstał podlegający opodatkowaniu przychód z nieodpłatnych świadczeń.

Przechodząc do udzielenia odpowiedzi na pytanie Nr 3 wniosku w przedmiocie powstania po stronie zagranicznych gości będących przedstawicielami korporacji z USA i Wielkiej Brytanii przychodu podlegającemu opodatkowaniu z tytułu poniesienia przez Spółkę kosztów konsumpcji podczas spotkania, na którym omawiane były zagadnienia współpracy w ramach korporacji, organ podatkowy stwierdza, że stanowisko Spółki w tym zakresie również jest prawidłowe.

Uczestniczący w przedmiotowym spotkaniu zagraniczni przedstawiciele korporacji, ze względu na zwyczajowo przyjęte normy społeczne poprzez uczestnictwo w służbowym lunchu nie osiągają korzyści mających konkretny wymiar finansowy, bowiem poniesiony przez Spółkę koszt konsumpcji należy do powszechnie obowiązujących kanonów kultury. W związku z powyższym po stronie Spółki nie wystąpił obowiązek wystawienia zagranicznym przedstawicielom z USA i Wielkiej Brytanii deklaracji informującej o kwocie odciągniętego dochodu.

Reasumując, zarówno po stronie pracownika Spółki, jak i zagranicznych gości uczestniczących w służbowym spotkaniu nie wystąpił przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu pokrycia przez Spółkę kosztów konsumpcji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.