INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 14 kwietnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania renty wypłacanej od 2006r. przez Niemieckie Ubezpieczenie Rentowo-Emerytalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania renty wypłacanej od 2006r. przez Niemieckie Ubezpieczenie Rentowo-Emerytalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni od grudnia 1995r. pobiera rentę w Polsce. Jednocześnie od grudnia 1995r. zamieszkała na pobyt stały, bez zmiany obywatelstwa, w Niemczech razem z mężem. Mąż mieszkał w Niemczech od grudnia 1989r. i posiadał podwójne obywatelstwo. W dniu 29 marca 2005r. zmarł mąż wnioskodawczyni. Od 01 kwietnia 2005r. wnioskodawczyni otrzymuje rentę po zmarłym mężu. W dniu 12 czerwca 2006r. przeprowadziła się do Polski i od tego czasu rentę niemiecką otrzymuje za pośrednictwem banku. W Niemczech nie pobierano podatku od powyższej renty, gdyż była to zbyt niska kwota.

Od lipca 2006r. wnioskodawczyni płaciła podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce osobiście, na konto właściwego urzędu skarbowego oraz składała zeznanie podatkowe PIT-36. Od stycznia 2009r. płacenie podatku przejął bank, z którego wnioskodawczyni otrzymała PIT-40A za 2009r. W lipcu 2009r. otrzymała nowe przeliczenie renty z Niemieckiego Ubezpieczenia Rentowo-Emerytalnego a wraz z nim adres Urzędu Skarbowego w Niemczech, do którego miała złożyć zeznanie podatkowe.

Wnioskodawczyni złożyła zeznania podatkowe za lata 2005, 2006, 2007, 2008 oraz 2009. Otrzymała decyzję o wpłaceniu podatku z powyższego tytułu do dnia 12 marca 2010r. Ponadto niemiecki organ rentowy zobowiązał wnioskodawczynię do płacenia co kwartał zaliczek z tytułu uzyskanej renty.

Wnioskodawczyni zgłosiła się do banku w marcu 2010r. i przedstawiła dokumenty o płaceniu podatku w Niemczech, gdyż bank za styczeń i luty 2010r. pobrał z ww. renty zaliczkę na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych. W związku z zaistniałą sytuacją bank zwrócił pobrane za styczeń i luty 2010r. zaliczki.

Lata 2006-2008 wnioskodawczyni rozliczyła wpłacając podatek do Urzędu Skarbowego w Polsce. Natomiast rok 2009 rozliczyła w inny sposób – uwzględniając zapłacony podatek do niemieckiego urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób wnioskodawczyni winna była dokonać rozliczeń podatkowych za lata od 2006 do 2009 oraz rozliczeń podatkowych następujących po roku 2009...

Zdaniem wnioskodawczyni, w związku ze złożonymi zeznaniami podatkowymi do Urzędu Skarbowego w Niemczech oraz wpłaconym podatkiem dochodowym z tytułu uzyskanej renty, wpłacone kwoty pieniężne za powyższe lata do Urzędu Skarbowego w Polsce powinny być wnioskodawczyni zwrócone, zgodnie z zasadą unikania podwójnego opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a tej ustawy przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 18 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003r. (Dz. U. z 2005r. Nr 12, poz. 90), obowiązującej od 01 stycznia 2005r., emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Polska) z drugiego Umawiającego się Państwa (Niemcy), podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie. Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie (Polsce) z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa (Niemcy), podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (w Niemczech). Świadczeniami, których dotyczą postanowienia art. 18 ust. 2 umowy, są m.in. świadczenia przyznane przez Niemieckie Ubezpieczenie Rentowo-Emerytalnego.

Zatem mając na uwadze przedstawiony powyżej stan prawny oraz faktyczny, należy stwierdzić, że renta jest wypłacana wnioskodawczyni z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, o którym mowa w art. 18 ust. 2 ww. umowy i podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech wobec czego nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Tym samym ww. renta wypłacana po 01 stycznia 2005r. (od 2006r. do 2009r.) zgodnie z postanowieniami umowy nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Nadmienić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzi podwójne opodatkowanie niemieckiej renty, gdyż renta ta w świetle umowy podlega opodatkowaniu wyłącznie w jednym państwie (tj. w Niemczech). Dochód z tytułu tejże renty niemieckiej nie powinien być wykazywany w rocznym zeznaniu podatkowym składanym w Polsce. Z przyczyn wskazanych wyżej nie stosuje się metod unikania podwójnego opodatkowania.

Powyższa renta nie będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce w latach następnych wyłącznie wówczas, gdy powołane przepisy nie ulegną zmianie.

Ponadto organ podatkowy nadmienia, że zgodnie z art. 72 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.
   
   

W myśl art. 75 § 1 ww. ustawy jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1a) powyższego przepisu wynika, iż uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej. Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Art. 81 § 2 ww. ustawy stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Jeżeli zatem wnioskodawczyni za lata 2006, 2007 i 2008 złożyła zeznanie roczne, w którym wykazała przychód (dochód) z zagranicznej renty oraz pobrane zaliczki i podatek z tego tytułu, winna złożyć korektę tego zeznania w ten sposób, że wypełni ponownie zeznanie roczne za każde z tych lat, przy czym w miejscu, w którym poprzednio wpisywała przychody (dochody) z zagranicznej renty wpisze zero, wykazując jednocześnie pobrane zaliczki, a następnie obliczy na nowo podatek należny od pozostałych dochodów.

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 79 § 2 pkt 2 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w przedmiotowej sprawie wygasa - po upływie 5 lat od dnia złożenia zeznania (deklaracji). Wskazać trzeba także, że wniosek o stwierdzenie nadpłaty składa się do Naczelnika właściwego urzędu skarbowego.

W związku z powyższym należy zgodzić się z twierdzeniem wnioskodawczyni, iż wpłacone do Urzędu Skarbowego w Polsce kwoty pieniężne za lata 2006-2008 powinny być wnioskodawczyni zwrócone, jednakże pod warunkiem złożenia we wskazanym terminie korekt zeznań podatkowych za powyższe lata wraz ze stosownymi wnioskami o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.