INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Nadleśnictwa, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2010 r. (data wpływu 15 stycznia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług utrzymania dróg leśnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług utrzymania dróg leśnych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 marca 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.) o dowód potwierdzający operację wniesienia brakującej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Nadleśnictwo) wskazuje, że utrzymanie dróg leśnych stanowią czynności o charakterze remontów i bieżących napraw nawierzchni dróg leśnych, mające na celu utrzymanie dróg leśnych w stanie używalności i umożliwiające prawidłową przejezdność dróg. Wykonywane są przez nawożenie materiałów takich jak: kamień, tłuczeń gruz oraz rozplanowanie (wyrównywanie) ich dla zapewnienia przejezdności dróg.

Drogi leśne – w rozumieniu ustawy o lasach z dnia 28 września 1991 r. (tekst jednolity) – to drogi położone w lasach niebędące drogami publicznymi w rozumieniu przepisów o drogach publicznych. Drogi leśne, czyli drogi biegnące przez obszary leśne, dają możliwość prowadzenia gospodarki leśnej, ale nie służą wyłącznie działalności podstawowej w lasach, a w żadnym razie nie są przeznaczone tylko do transportu drewna.

Drogi leśne umożliwiają również poruszanie się po lesie osobom fizycznym, prawnym i innym.

Dotyczy to m.in. utrzymania linii przesyłu energii elektrycznej, linii telefonicznych, przesyłu gazu-rurociągi, dokonywania poszukiwań nafty i gazu – wiertnie, przeprowadzania badań naukowych oraz zbierania informacji dotyczących ochrony przyrody przez organizacje pozarządowe, prowadzenia gospodarki łowieckiej przez koła łowieckie. Drogi leśne często umożliwiają też dojazd do osad ludzkich położonych w lasach – są „łącznikami” tych osad z drogami publicznymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi „utrzymania dróg leśnych” winny być opodatkowane 22% stawką VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zaleceniami Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych F(...) z dnia 23 grudnia 2004 r., popartymi opinią Głównego Urzędu Statystycznego znak S(...) z dnia 8 grudnia 2004 r., wymienione usługi dotyczące remontów dróg leśnych, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 45.23.12-00.00. Wobec powyższego, Wnioskodawca uważa za prawidłowe stosowanie 22% stawki VAT w przypadku usług „utrzymania dróg leśnych” związanych z ich remontem i bieżącymi naprawami nawierzchni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca opisuje usługi utrzymania dróg leśnych, które dotyczą czynności o charakterze remontów i bieżących napraw nawierzchni dróg leśnych, mające na celu utrzymanie dróg leśnych w stanie używalności i umożliwiające prawidłową przejezdność dróg. Wykonywane są one przez nawożenie materiałów takich jak: kamień, tłuczeń gruz oraz rozplanowanie (wyrównywanie) ich dla zapewnienia przejezdności dróg.

Nadleśnictwo powołuje się na definicję drogi leśnej, w rozumieniu ustawy o lasach, z której wynika, że są to drogi położone w lasach niebędące drogami publicznymi w rozumieniu przepisów o drogach publicznych. Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, drogi leśne, czyli drogi biegnące przez obszary leśne, dają możliwość prowadzenia gospodarki leśnej, ale nie służą wyłącznie działalności podstawowej w lasach, a w żadnym razie nie są przeznaczone tylko do transportu drewna.

Dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku, zwolnień od podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU. Dla celów podatku od towarów i usług obowiązuje Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. u. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Należy zaznaczyć, że organ wydający interpretację indywidualną, nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. w przypadku wątpliwości w tym zakresie, należy zwrócić się o dokonanie prawidłowej klasyfikacji do Ośrodka Interpretacji i Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, tj. 7%, 3% i 0%.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Z obniżonej stawki podatku VAT korzystają budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy) oraz roboty budowlano-montażowe a także remonty i roboty konserwacyjne dotyczące obiektów budownictwa mieszkaniowego nieobjęte społecznym programem mieszkaniowym.

W ocenie Nadleśnictwa, usługi „utrzymania dróg leśnych” związane z ich remontem i bieżącymi naprawami nawierzchni mieszczą się w grupowaniu PKWiU 45.23.12-00.00 i powinny być opodatkowane 22% stawką VAT.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług w Dziale 45 mieszczą się roboty budowlane.

Dział ten obejmuje:

1. prace polegające na wznoszeniu nowych budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli począwszy od przygotowania terenu przez zróżnicowany zakres robót ziemnych, fundamentowych (stan zerowy), wykonywanie elementów nośnych, przegród budowlanych, układanie i pokrywanie dachów (stan surowy) do robót montażowych, instalacyjnych i wykończeniowych,
2. w dziale tym mieszczą się prace związane z przebudową, rozbudową, nadbudową, modernizacją, odbudową i remontem już istniejących budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli, prace związane z inżynierią lądową i wodną,
3. instalowanie budynków i budowli z prefabrykatów, instalowanie konstrukcji stalowych.

Natomiast pod wymienionymi symbolami znajdują się następujące roboty budowlane:

• 45.2 - Roboty związane ze wznoszeniem kompletnych budynków i budowli lub ich części; roboty w zakresie inżynierii lądowej i wodnej,

• 45.23 - Roboty ogólnobudowlane drogowe, roboty nawierzchniowe związane z budową obiektów sportowych,

• 45.23.1 - Roboty ogólnobudowlane związane z budową autostrad, dróg kołowych i szynowych oraz pasów startowych,

• 45.23.12-00.00 - Roboty ogólnobudowlane związane z nawierzchnią przy budowie autostrad, (z wyjątkiem autostrad nadziemnych) dróg, ulic i innych tras dla pieszych i zmotoryzowanych.

W oparciu o powyższe ustalenia stwierdzić należy, że usługi, zaklasyfikowane do PKWiU 45, w przypadku, gdy związane będą z obiektami budownictwa mieszkaniowego, będą korzystały z preferencyjnej 7% stawki podatku VAT.

Zatem, mając na uwadze przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, iż o ile usługi „utrzymania dróg leśnych”, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 45.23.12-00.00 – Roboty ogólnobudowlane związane z nawierzchnią przy budowie autostrad, (z wyjątkiem autostrad nadziemnych) dróg, ulic i innych tras dla pieszych i zmotoryzowanych, a nie są związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego, podlegają opodatkowaniu 22% stawką podatku VAT.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8. poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej usług będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 ww. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. w związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa. w związku z powyższym, a także z uwagi na treść art. 14b § 3 tej ustawy, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 , 64-100 Leszno.