INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2009 r. (data wpływu 11 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 17 lutego 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i 4 oraz art. 14f § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 5 lutego 2010 r. znak ILPP2/443-1708/09-2/ISN, ILPB1/415-1345/09-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 9 lutego 2010 r., a w dniu 17 lutego 2010 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 15 lutego 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka cywilna, jako polski podatnik VAT UE, sprzedaje za pośrednictwem internetu osobom fizycznym w kraju otrzymane wcześniej od czeskiego zleceniodawcy, bilety na imprezę rozrywkową, którą ten organizuje w Czechach. Sprzedaż biletów na imprezę odbywa się z podziałem na tzw. pule sprzedażowe. Określona pula biletów, np. 1000 sztuk, sprzedawana jest po cenie ustalonej przez organizatora, im bliżej imprezy tym bilety w kolejnych pulach są droższe.

Czeska firma, także podatnik unijny, po dokonaniu przez Spółkę sprzedaży wystawia fakturę w euro z unijnym NIP i stawką VAT 9%. Cena biletów na fakturze jest obniżona o kwotę marży Spółki wcześniej wynegocjowanej z organizatorem.

Fakturę Spółka płaci w euro, z rachunku bankowego, uważa iż dokonuje sprzedaży usługi rozrywkowej. Miejscem świadczenia takich usług (usług w dziedzinie rozrywki) jest miejsce, gdzie usługi te są faktycznie świadczone. w konsekwencji miejscem świadczenia usługi, są Czechy (skoro impreza, na którą sprzedane zostały bilety, odbywa się w Czechach). Oznacza to, że sprzedaż tych biletów podlega opodatkowaniu VAT w Czechach.

Z tej racji, że Spółka nie jest zarejestrowana w Czechach jako podatnik VAT, nie jest uprawniona do wystawiania czeskich faktur. Przychody ze sprzedaży biletów przez Internet dokumentowane są fakturą wewnętrzną bez stawki i kwoty podatku VAT oraz należności wraz z podatkiem. Faktura ta sporządzana jest na podstawie ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję, o której mowa w poz. 38 załącznika do rozporządzenia MF z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. u. z 24 grudnia 2008 r.) i ujmowana w ewidencji VAT jako sprzedaż poza terytorium kraju w miesiącu sprzedaży biletów. Jednocześnie transakcję tę Spółka wykazuje w poz. 21 deklaracji VAT-7 i nie wykazuje w informacji podsumowującej.

Spółka uważa, że zakup przedmiotowych biletów od czeskiej firmy nie stanowi dla Spółki importu usług, gdyż miejscem świadczenia były Czechy, gdzie usługa rozrywkowa, której dotyczą bilety jest faktycznie świadczona. Dlatego Spółka nie jest obowiązana do rozliczenia podatku w związku z ich zakupem.

Kwestie wzajemnych rozliczeń i wynagrodzenia Spółki reguluje stosowny paragraf umowy:

„1. Wykonawca otrzyma określoną prowizję od każdego sprzedanego biletu. Standardowo będzie to 10% wartości biletu, chyba że strony ustalą inaczej drogą elektroniczną.
2. Co określony czas, nie rzadziej jednak niż co 3 miesiące, Wykonawca przekazywał będzie Zleceniodawcy raport ze sprzedaży biletów. Zleceniodawca wystawi wówczas fakturę Wykonawcy za sprzedane bilety. Wartość sprzedawanych biletów pomniejszona będzie o ustaloną uprzednio prowizję, która stanowić będzie wynagrodzenie Wykonawcy z tytułu prowadzenia sprzedaży. Wykonawca przekaże Zleceniodawcy środki za sprzedane bilety na podstawie faktury w ciągu maksymalnie 14 dni od otrzymania faktury, przelewem na konto Zleceniodawcy”.

Dokumentowanie tej transakcji jest następujące: w podatkowej księdze przychodów i rozchodów Spółka ewidencjonuje zakup biletów po otrzymaniu czeskiej faktury, a sprzedaż wg faktycznej wielkości sprzedaży, na podstawie faktury wewnętrznej wystawianej bez VAT-u. Dochód Spółki (prowizję) stanowi różnica pomiędzy sprzedażą a zakupem.

W rejestrach VAT czeskiej faktury zakupowej Spółka nie ewidencjonuje, natomiast kwotę z faktury wewnętrznej wykazuje jako nie podlegającą VAT i wykazuje w rubryce 21 deklaracji VAT-7.

Firma czeska wraz z towarem handlowym – biletami przesyła Wnioskodawcy WZ.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy ewidencjonowanie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w zakresie podatku dochodowego jest prawidłowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, tryb ewidencjonowania, wykazywania tych czynności oraz rozliczanie podatku dochodowego są prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą” z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o. Zasady i sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz szczegółowe warunki, jakie musi spełniać dokument aby mógł stanowić podstawę wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. u. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa od kontrahenta czeskiego bilety na imprezy organizowane w Czechach, następnie bilety te sprzedaje poprzez internet polskim osobom fizycznym. Zakup biletów jest ewidencjonowany w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie wystawionej przez kontrahenta czeskiego faktury, cena zakupu na fakturze jest pomniejszona o prowizję dla Spółki.

Następnie Spółka ewidencjonuje sprzedaż biletów osobom fizycznym w kraju na podstawie faktur wewnętrznych.

Szczegółowe warunki jakie musi spełniać dokument aby mógł stanowić podstawę wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów określają przepisy ww. rozporządzenia.

Stosownie do treści § 12 ust. 3 powołanego rozporządzenia, dowodami księgowymi są:

1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
   1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
   2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
   3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
   4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

   - oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Natomiast § 13 ww. rozporządzenia stanowi, iż za dowody księgowe uważa się również:

1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
3. dowody przesunięć;
4. dowody opłat pocztowych i bankowych;
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

Ponadto, zgodnie z § 14 ww. rozporządzenia na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków) mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające przy zakupie: nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku) ograniczając jednak tę możliwość do enumeratywnie wskazanych wydatków.

W myśl bowiem § 14 ust. 2 ww. rozporządzenia dowodami wewnętrznymi można udokumentować jedynie:

1. zakup, bezpośrednio od krajowego producenta lub hodowcy, produktów roślinnych i zwierzęcych, nieprzerobionych sposobem przemysłowym lub przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt;
2. zakup od ludności, sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących leśnych (PKWiU 01.11.91-00), jagód, owoców leśnych (PKWiU 01.13.23-00) i grzybów (PKWiU 01.12.13-00.43);
3. wartość produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli prowadzonej przez podatnika;
4. zakup w jednostkach handlu detalicznego materiałów pomocniczych;
5. koszty diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących;
6. zakup od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych;
7. wydatki związane z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą; podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele;
8. opłaty sądowe i notarialne;
9. opłatę skarbową uiszczaną znakami tej opłaty do dnia 31 grudnia 2008r.;
10. wydatki związane z parkowaniem samochodu w sytuacji, gdy są one poparte dokumentami niezawierającymi danych, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2; podstawą wystawienia dowodu wewnętrznego jest bilet z parkometru, kupon, bilet jednorazowy załączony do sporządzonego dowodu.

Natomiast zgodnie z treścią § 16 ust. 2 ww. rozporządzenia, jeżeli materiał lub towar handlowy, którego zakup - zgodnie z przepisami rozporządzenia - dokumentowany jest fakturami dostawców, został dostarczony do zakładu lub dokonano nim obrotu przed otrzymaniem faktury, należy sporządzić szczegółowy opis otrzymanego materiału (lub towaru handlowego), podając imię, nazwisko (firmę) i adres dostawcy, ilość i rodzaj oraz cenę jednostkową i wartość materiału (lub towaru handlowego) i dokonać zapisu w księdze na podstawie opisu. Opis musi być potwierdzony w sposób określony w ust. 1 oraz przechowywany jako dowód zakupu i połączony z nadesłaną następnie fakturą. Ewentualna różnica w stosunku do wartości podanej w fakturze musi być wpisana do księgi (ewidencji) w dniu otrzymania faktury.

Stosownie do treści ust. 3 ww. paragrafu, jeżeli podatnik otrzymał materiał lub towar handlowy oraz fakturę na ten materiał lub towar handlowy w tym samym miesiącu, opis, o którym mowa w ust. 2, dołącza do otrzymanej faktury, a zapisów w księdze dokonuje na podstawie otrzymanej faktury.

Zgodnie z § 16 ust. 4 wspomnianego rozporządzenia, podatnik może nie sporządzać opisu, o którym mowa w ust. 2, jeżeli zakup udokumentowany jest specyfikacją dostawcy, pod warunkiem że specyfikacja spełnia wymogi określone dla opisu. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

W myśl § 17 ust. 1 powołanego rozporządzenia, zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

Natomiast z § 19 ust. 1 tego rozporządzenia wynika, iż zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur, a w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami - na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie wykazana jest wartość tych przychodów za dany dzień, o ile nie jest prowadzona ewidencja sprzedaży lub ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Reasumując, w przypadku zakupu towarów nabywanych za granicą, co do zasady zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów należy dokonać na podstawie faktury sprzedawcy. Jednakże – w myśl wspomnianego § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia – zapisu dokonuje się niezwłocznie po otrzymaniu materiałów podstawowych oraz towarów handlowych. w przedmiotowej sprawie zapis zakupu towarów handlowych powinien opierać się na podstawie specyfikacji dostawcy. Następnie po otrzymaniu faktury od zagranicznego kontrahenta Wnioskodawca winien sporządzony opis specyfikacji dostawcy dołączyć z otrzymaną fakturą, a ewentualna różnica w stosunku do wartości podanej w fakturze musi być wpisana do księgi (ewidencji) w dniu otrzymania faktury.

Natomiast w zakresie kwestii dokumentowania sprzedaży biletów na terytorium kraju za pomocą faktury wewnętrznej, jeżeliby wystawienie tej faktury było zgodne z odrębnymi przepisami dotyczącymi podatku od towarów i usług – to faktura ta – stosownie do § 12 ust. 3 pkt 1 ww. rozporządzenia – mogłyby stanowić dowód księgowy, umożliwiający dokonanie zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Jednakże w interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2010 r. nr ILPP2/443-1708/09-4/ISN w zakresie wystawienia faktury wewnętrznej w części dotyczącej podatku od towarów i usług wskazano, iż Zainteresowany nieprawidłowo dokumentuje sprzedaż biletów na terytorium kraju wystawiając fakturę wewnętrzną.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy co do poprawności ewidencjonowania sprzedaży biletów polskim osobom fizycznym należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 26 lutego 2010 r. nr ILPP2/443-1708/09-4/ISN.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla poszczególnych wspólników Spółki. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła spółka cywilna, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

Mając powyższe na uwadze informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wszystkich wspólników możliwe jest poprzez złożenie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i 14f ustawy Ordynacja podatkowa przez poszczególne osoby fizyczne – wspólników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.