INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2009r. (data wpływu 9 października 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania świadczonych na rzecz kontrahenta unijnego usług marketingowych klasyfikowanych do PKWiU 74.13.11 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania świadczonych na rzecz kontrahenta unijnego usług marketingowych klasyfikowanych do PKWiU 74.13.11.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od sierpnia 2009r. prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Został również zgłoszony jako podatnik VAT oraz w zakresie transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Głównym przedmiotem wykonywanej działalności jest świadczenie usług marketingowych (badanie rynku – PKWiU 74.13.11) na rzecz kontrahenta z Unii Europejskiej (Holandia), który ma status podatnika VAT czynnego. Firma ta zajmuje się sprzedażą narzędzi budowlanych.

W ramach wykonywanych usług – na rzecz firmy holenderskiej – do zadań Wnioskodawcy należy:

• badanie rynku pod względem zapotrzebowania na towary, które sprzedaje firma holenderska,
• poszukiwanie nowych odbiorców towarów,
• bieżąca obsługa i opieka nad istniejącymi już odbiorcami, utrzymanie z nimi stałego kontaktu, sprawdzanie bieżącego i przyszłego zapotrzebowania na określony towar,
• przeprowadzanie rozmów handlowych,
• reklama i promocja towarów firmy holenderskiej,
• kontrola stoisk i ekspozycji na targach budowlanych.
  
  

Czynności te Wnioskodawca wykonuje na podstawie umowy, jaką ma podpisaną z firmą holenderską – umowa o świadczeniu usług stałych.

Dla rzetelnego wykonania ww. usług Wnioskodawca odbywa szereg spotkań i wyjazdów służbowych na terenie Polski, Unii Europejskiej a także poza Unią. Wnioskodawca również ponosi stałe koszty utrzymania swojej działalności gospodarczej – telefony, biuro, usługi księgowe.

Po zakończeniu miesiąca – za wykonaną usługę – Wnioskodawca wystawia jedną fakturę VAT. Z uwagi na przepisy podatkowe (art. 27 ust. 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług) usługi te nie są opodatkowane na terytorium Polski, w związku z czym Wnioskodawca stosuje stawkę NP. Na fakturze widnieje zapis, że podatek VAT rozlicza nabywca usługi. Faktura zawiera również numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium, na którym usługi są wykonywane (Holandia) oraz NIP Wnioskodawcy zidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Opisane usługi są świadczone przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własny rachunek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadcząc usługi marketingowe – opisane w stanie faktycznym – celem rozliczenia się z kontrahentem Unijnym (innym niż Polska) Wnioskodawca ma prawo do wystawienia faktury VAT ze stawką NP, a obowiązek rozliczenia podatku VAT przenieść na nabywcę usługi...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 27 ust. 3 i 4 ustawy o VAT – świadcząc usługi marketingowe (PKWiU 74.13.11) na rzecz kontrahenta Unijnego mającego siedzibę na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę - Holandia. W związku z powyższym Wnioskodawca ma prawo za wykonane usługi wystawić fakturę VAT ze stawką NP, a obowiązek rozliczenia podatku VAT przenieść na nabywcę usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z powołanego przepisu wynika, że każde odpłatne świadczenie na rzecz innego podmiotu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przypadku świadczenia usług, dla określenia miejsca opodatkowania transakcji należy, w świetle wymienionej ustawy, ustalić miejsce świadczenia usług.

Miejsce świadczenia usług uregulowane zostało w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl powołanego artykułu, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Jednakże w ust. 3 tego artykułu określono, iż w przypadku świadczenia usług wymienionych w art. 27 ust. 4, na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

-miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 3 lit. c cyt. ustawy, przepis ust. 3 stosuje się do usług prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1).

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że zasada opodatkowania usługi w miejscu, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę (stałe miejsce prowadzenia działalności) lub w przypadku jej braku stały adres lub miejsce zamieszkania, znajduje zastosowanie do świadczenia określonego rodzaju usług, ale wówczas, gdy spełnione są określone warunki co do stron transakcji.

Przede wszystkim nabywca usługi musi pochodzić z innego państwa niż świadczący usługę, bowiem w przypadku usług świadczonych wewnątrz kraju nie powstaje problem określenia miejsca ich wykonywania.

Jeżeli natomiast usługa świadczona jest na rzecz podmiotu z innego państwa członkowskiego UE niż państwo świadczącego usługę, to wówczas dla zastosowania szczególnej reguły ustalania miejsca opodatkowania, o której mowa w art. 27 ust. 3 ustawy, nabywca usługi musi być podatnikiem.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie art. 27 ust. 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca zajmuje się świadczeniem usług marketingowych na rzecz kontrahenta z Unii Europejskiej (Holandii), który ma status podatnika VAT czynnego.

W ramach świadczonych usług marketingowych na rzecz firmy holenderskiej, do Wnioskodawcy należy:

• badanie rynku pod względem zapotrzebowania na towary, które sprzedaje firma holenderska,
• poszukiwanie nowych odbiorców towarów,
• bieżąca obsługa i opieka nad istniejącymi już odbiorcami, utrzymanie z nimi stałego kontaktu, sprawdzanie bieżącego i przyszłego zapotrzebowania na określony towar,
• przeprowadzanie rozmów handlowych,
• reklama i promocja towarów firmy holenderskiej,
• kontrola stoisk i ekspozycji na targach budowlanych.
  
  

Wnioskodawca zaklasyfikował świadczone na rzecz kontrahenta z Holandii ww. usługi marketingowe do PKWiU 74.13.11 – badanie rynku.

Na fakturach dokumentujących wykonanie czynności opisanych we wniosku jest wykazany numer, pod którym nabywca zidentyfikowany jest na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium, na którym usługi są wykonywane.

Usługi opisane we wniosku Wnioskodawca świadczy we własnym imieniu i na własny rachunek.

A zatem, w oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz klasyfikację usług dokonaną przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy iż miejscem świadczenia dla tych usług będzie miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Przyjęcie zatem przez ustawodawcę, że jeżeli usługi określone w art. 27 ust. 4 ustawy są świadczone na rzecz kontrahentów zagranicznych, to miejscem ich świadczenia jest siedziba tych kontrahentów, skutkuje tym, że usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dotyczy to również usług polegających na badaniu rynku wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 3 lit. c. zakwalifikowanych do grupowania PKWiU 74.13.11.

Zatem w przedmiotowej sytuacji, gdy Wnioskodawca świadczy usługi marketingowe klasyfikowane do PKWiU 74.13.11 - miejscem świadczenia tych usług, będzie zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 2 w związku z art. 27 ust. 4 pkt 3 lit. c ustawy o VAT, miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, czyli poza granicami kraju. Usługi te zatem nie podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Faktura dokumentująca świadczenie usług niematerialnych na rzecz podatników z innych państw członkowskich, dla których miejscem swaidczenia jest terytorium innego państwa członkowskiego nie zawiera stawki i kwoty podatku VAT. Powinna natomiast zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi - § 25 ust. 2 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 212, poz. 1337).

Stosownie do powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zauważyć należy, iż interpretacja nie rozstrzyga poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania przedmiotowych usług do PKWiU o symbolu 74.13.11. Tutejszy organ nie jest właściwy bowiem do oceny prawidłowości przedstawionej klasyfikacji statystycznej wykonywanych usług. W przypadku wątpliwości co do prawidłowości dokonanej klasyfikacji, Wnioskodawca może zwrócić się do właściwego w tym zakresie organu tj. Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.