INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 lutego 2010r. sygn. akt I SA/Kr 1125/09, wniosku z dnia 16 grudnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 6 stycznia 2009r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury z brytyjskiego pracowniczego funduszu emerytalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 stycznia 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury z brytyjskiego pracowniczego funduszu emerytalnego.

W dniu 26 marca 2009r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego znak: IBPB II/1/415-11/09/BJ, w której uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Interpretację skutecznie doręczono w dniu 30 marca 2009r.

Pismem z dnia 8 kwietnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 15 kwietnia 2009r.) wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 12 maja 2009r. znak: IBPB II/1/415W-21/09/BJ, odmawiając zmiany wyżej wymienionej interpretacji indywidualnej. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa została skutecznie doręczona w dniu 15 maja 2009r.

Pismem z dnia 15 czerwca 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 18 czerwca 2009r.) wniesiono skargę na powyższą pisemną interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów udzielił pismem z dnia 20 lipca 2009r. znak: IBPB II/1/4160-13/09/BJ, IBRP/007-192/09 odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wydał wyrok w dniu 11 lutego 2010r. sygn. akt I SA/Kr 1125/09 i uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną, stwierdzając naruszenie prawa materialnego i procesowego skutkujące uchyleniem interpretacji. Prawomocny wyrok wpłynął do tut. Biura w dniu 30 kwietnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest obywatelem Wielkiej Brytanii. Tam też w ramach pracowniczego funduszu emerytalnego prowadzonego przez byłego pracodawcę, którego jest uczestnikiem, otrzymuje emeryturę. Wypłata emerytury następuje w okresach miesięcznych i rozliczana jest na podstawie prawa brytyjskiego. Fundusz działa na podstawie obowiązujących w Wielkiej Brytanii przepisów o pracowniczych funduszach emerytalnych.

Od 1 sierpnia 2008r. miejscem zamieszkania wnioskodawcy jest Polska, gdzie wraz z rodziną przeniósł swój ośrodek interesów życiowych. W Polsce zamierza zamieszkać na stałe oraz utworzyć i prowadzić wraz z żoną fundację. Wnioskodawca dysponuje zaświadczeniem o zarejestrowaniu pobytu obywatela unii europejskiej oraz potwierdzeniem zameldowania, a także nadanym mu numerem PESEL. Wnioskodawca zamierza również w najbliższym czasie wystąpić z wnioskiem o nadanie mu numeru NIP oraz o wydanie zaświadczenia o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych (certyfikat rezydencji).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z opisanym powyżej stanem faktycznym, w świetle postanowień Konwencji oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pobierana przez wnioskodawcę emerytura z brytyjskiego funduszu emerytalnego jest opodatkowana w Polsce, a jeżeli tak, to czy przychody uzyskane przez wnioskodawcę z tytułu wypłaty ww. emerytury są wolne od podatku dochodowego...

Wnioskodawca stwierdza, iż zasadą polskiego prawa podatkowego wyrażoną w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieograniczony obowiązek podatkowy. Oznacza to, iż osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Natomiast art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do zasady przyjętej w art. 17 ust. 1 Konwencji, dochody z tytułu emerytury wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w tym przypadku w Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Umowa ta weszła w życie w dniu 1 stycznia 2007r., dlatego też ma zastosowanie do dochodów osiągniętych po tej dacie. Biorąc zatem pod uwagę powyższe regulacje, wnioskodawca stwierdza, że jako osoba zamieszkała w Polsce i uzyskująca emeryturę z Wielkiej Brytanii podlega z tego tytułu opodatkowaniu wyłącznie w kraju rezydencji, tj. w Polsce na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na poparcie swego stanowiska wnioskodawca powołał m.in.:

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 października 2008r. znak: IBPB2/415-1194/08/BJ,
• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 września 2008r. znak: ITPB2/415-678/08/BK,
• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 maja 2008r. znak: ITPB2/415-143/08/MK,
• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej Katowicach z dnia 2 października 2008r. znak: IBPB2/415-1181/08/MCZ.
  
  

Ponadto wnioskodawca stwierdza, iż zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei w myśl postanowień art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika są wolne od podatku dochodowego. Z uwagi zaś na treść art. 49 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. U. EU C 321 z 19 grudnia 2006r.) oraz art. 6 lit. b) dyrektywy 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz. U. EU L 235 z 23 września 2003r.), które zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji w związku z art. 91 Konstytucji stanowią element polskiego porządku prawnego, organy podatkowe winny stosować sformułowaną tam zasadę swobodnego świadczenia usług, w tym poprzez niedokonywanie uprzywilejowania polskich programów emerytalnych względem programów prowadzonych w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej.

Zatem, zdaniem wnioskodawcy, art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mówiąc o środkach zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym, nie zawęża tego określenia tylko do pracowniczych programów emerytalnych w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1207), lecz winien być rozumiany szeroko, w tym w szczególności ze względu na znajdujące się w przedmiotowej sytuacji przepisy unijne.

Stąd też wnioskodawca uważa, że jego przychód uzyskiwany tytułem emerytury wypłacanej z pracowniczego funduszu emerytalnego w Wielkiej Brytanii, winien być opodatkowany tylko i wyłącznie w jego miejscu zamieszkania, tj. w Polsce, a w związku z tym jest wolny od podatku dochodowego.

Stanowisko takie, zdaniem wnioskodawcy znalazło także potwierdzenie w orzeczeniu wydanym w dniu 6 lutego 2008r. przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt III/Wa 1961/07), w którym stwierdzono: „W ocenie sądu, zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy z 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) dotyczy wypłat środków zgromadzonych zarówno w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i działającym na podstawie przepisów ustawy z 20 lipca 2004r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1207 ze zm.), jak i w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i prowadzonym w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej na podstawie przepisów właściwych tym państwom”.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 26 marca 2009r. znak: IBPB II/1/415-11/09/BJ Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe, stwierdzając, że jeżeli dochody wnioskodawcy wypłacane na podstawie obowiązujących w Wielkiej Brytanii przepisów o pracowniczych funduszach emerytalnych są traktowane w Wielkiej Brytanii jako świadczenia emerytalne związane z zatrudnieniem, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, a dodatkowo nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, zaskarżył wydaną interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny prawomocnym wyrokiem z dnia 11 lutego 2010r. (sygn. akt I SA/Kr 1125/09) uchylił przedmiotową interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 26 marca 2009r. znak: IBPB II/1/415-11/09/BJ uznając, że zaskarżona interpretacja została wydana z naruszeniem przepisów prawa materialnego i procesowego, stwierdzając m.in., że w przedmiotowej sprawie wnioskodawca, mieszkając od 1 sierpnia 2008r. na stałe w Polsce, będąc obywatelem Wielkiej Brytanii pobiera w ramach pracowniczego funduszu emerytalnego, prowadzonego przez jego byłego pracodawcę emeryturę (fundusz ten dział na podstawie obowiązujących w Wielkiej Brytanii przepisów o pracowniczych funduszach emerytalnych), a zatem korzysta ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Sądu zwolnienie to dotyczy wypłat środków zgromadzonych zarówno w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o pracowniczych programach emerytalnych, jak i pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i prowadzonym w innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej w oparciu o przepisy właściwe tym Państwom – więc również Wielką Brytanię.

Mając na uwadze powyższe pisemne uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), który stanowi, iż „ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia”, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 16 grudnia 2008r. stwierdza, iż w świetle stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a wyżej powołanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W świetle art. 4a wyżej cytowanej ustawy przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006r. Nr 250, poz. 1840), określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny.

Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Jak wynika z wniosku, wnioskodawca jest obywatelem Wielkiej Brytanii. Od 01 sierpnia 2008r. miejscem zamieszkania wnioskodawcy jest Polska. W ramach pracowniczego funduszu emerytalnego prowadzonego przez byłego pracodawcę, którego jest uczestnikiem, wnioskodawca otrzymuje emeryturę z Wielkiej Brytanii. Wypłata następuje w okresach miesięcznych i rozliczana jest na podstawie prawa brytyjskiego. Fundusz działa na podstawie obowiązujących w Wielkiej Brytanii przepisów o pracowniczych funduszach emerytalnych.

W związku z tym należy zauważyć, że zgodnie z zasadą przyjętą w art. 17 ust. 1 wyżej cytowanej Konwencji, z zastrzeżeniem postanowień art. 18 ust. 2 niniejszej Konwencji, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika.

Wyżej cytowany przepis, mówiący o środkach zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym, nie zawęża tego określenia tylko do pracowniczych programów emerytalnych w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1207 ze zm.)

Ustawa o pracowniczych programach emerytalnych dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia między innymi dyrektywy 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz. Urz. UE L 235 z 23 września 2003r.). Takie odniesienie zawarto w tytule tej ustawy, realizując dyspozycję art. 22 ust. 1 zdanie drugie ww. dyrektywy. Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 1, każde z państw członkowskich zapewnić ma w odpowiedni sposób jednolite stosowanie tej dyrektywy.

W myśl art. 9 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 116 poz. 1207 ze zm.) określenie "program emerytalny" może być używane wyłącznie do określenia programów uregulowanych w tej ustawie. Przepis ten w istocie ma na celu zapobieganie wprowadzaniu w błąd potencjalnych klientów przez nieuprawnione sugerowanie im poprzez użycie zastrzeżonego określenia, że dany "program" spełnia kryteria przewidziane dla programów emerytalnych, mimo iż takim nie jest. Służy on zatem ochronie adresatów (odbiorców) poszczególnych programów, dając im informację, że jeśli program jest programem emerytalnym, to tym samym działa on według zasad przewidzianych w ustawie o pracowniczych programach emerytalnych. Zauważyć jednak należy, iż art. 9 cytowanej ustawy nie stanowi jednak definicji programów emerytalnych na użytek ustawy podatkowej.

Mając na uwadze powyższe ustawowe uregulowania, zasadnym jest stwierdzenie, że przedmiotowe zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) dotyczy wypłat środków zgromadzonych zarówno w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o pracowniczych programach emerytalnych, jak i w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i prowadzonym w innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej w oparciu o przepisy właściwe tym Państwom – więc również Wielką Brytanię.

Reasumując, ponieważ wnioskodawca mieszka w Polsce i będąc obywatelem Wielkiej Brytanii pobiera emeryturę w ramach pracowniczego funduszu emerytalnego działającego na podstawie obowiązujących w Wielkiej Brytanii przepisów o pracowniczych funduszach emerytalnych, emerytura ta jest zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.