INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2010r. (data wpływu 22 kwietnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT i rozliczenia premii pieniężnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2010r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT i rozliczenia premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność polegającą między innymi na sprzedaży sprzętu komputerowego. Jednym z kluczowych producentów sprzętu komputerowego sprzedawanego przez Podatnika jest koncern H. Wyroby tej marki Podatnik zakupuje od dystrybutora. Podatnik posiada status Partnera H., który został mu nadany po spełnieniu warunków co do poziomu kompetencji, oraz innych warunków marketingowych. Jako Partner H., Podatnik uczestniczy w programach marketingowych, organizowanych przez spółkę P. , z siedzibą w Szwajcarii, które to działania mają przyczynić się do zwiększenia pozycji rynkowej produktów H. w określonych segmentach produktów.

H. przekazuje regulamin takich programów swoim partnerom w formie elektronicznej. Programem, którego dotyczy zapytanie jest program PFR (payment for results), którego nazwę można przetłumaczyć jako „Zapłata za Wynik”. Edycje programów są kwartalne. Podstawowe zasady programu są wyznaczone w taki sposób, że po osiągnięciu założonego programem celu Partner ma prawo otrzymać wynagrodzenie. Po zakończeniu kwartału na podstawie danych sprzedażowych następuje rozliczenie i Partner otrzymuje informację o wysokości przysługującego mu wynagrodzenia (premii).

Premia zależy od pewnych parametrów lecz jej podstawą jest procent od wartości produktów H. sprzedanych przez Partnera do użytkowników końcowych. Wartość tą określa się na podstawie wartości produktów zakupionych przez Partnera do dystrybutorów posiadających umowy dystrybutorskie dla produktów H. W zależności od stopnia, w jakim wyznaczony cel sprzedażowy został przez Partnera osiągnięty, premia może mu nie przysługiwać w ogóle, przysługiwać zgodnie z podanym procentem wartości zakupów, lub być zwiększona poprzez stosowanie odpowiedniego mnożnika Zasady wyliczania premii różnią się w szczegółach dla poszczególnych grup produktów H. Dla niektórych grup produktowych nie jest wyznaczany cel sprzedażowy. Wówczas wynagrodzenie w postaci premii jest ustalonym procentem od wartości produktów sprzedanych przez Partnera, wyliczone na podstawie produktów zakupionych przez Partnera od dystrybutorów.

Wynagrodzenie przysługuje partnerom co do zasady jedynie za sprzedaż produktów H. do odbiorcy końcowego na określonym geograficznie rynku Unii Europejskiej. Sprzedaż do innych Partnerów do Dystrybutorów, lub poza UE nie jest premiowana. Nie można zatem twierdzić, że premiowany jest sam zakup produktów przez Partnera.

Wynagrodzenie w ramach opisanego programu PFR jest wypłacane przez I. z siedzibą w Szwajcarii. Podmiot ten nie jest producentem ani dostawcą (dystrybutorem) ,od którego Partner nabywa produkty H, których sprzedaż jest premiowana wynagrodzeniem. I. jest przedsiębiorstwem prowadzącym w Szwajcarii działalność gospodarczą oraz jest w Szwajcarii podatnikiem podatku VAT (podatku o podobnym charakterze do Podatku od Towarów i Usług). I. nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce I. nie nabywa usług Partnerów na innego niż siedziba w Szwajcarii, miejsca prowadzenia działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wynagrodzenie Podatnika wynikające z opisanego programu marketingowego stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług...
2. Czy w przypadku uznania świadczenia Podatnika za świadczenie usług, miejscem ich opodatkowania jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę (Szwajcaria)...
3. Czy Podatnik powinien rozliczać się ze szwajcarskim przedsiębiorstwem wypłacającym wynagrodzenie za pomocą faktur VAT, w których ze względu na miejsce świadczenia nie będzie zawarty polski podatek od towarów i usług...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Świadczenie Podatnika jest usługą. W wydanej 30 grudnia 2004r. ogólnej interpretacji przepisów prawa podatkowego Minister Finansów stwierdził, że w przypadkach gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust 4 ustawy o PTU, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartości tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. Natomiast odmiennie należy potraktować sytuację, w której premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę np. nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób oraz premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą. W takich przypadkach, w opinii Ministra Finansów, należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. W przedmiotowej sytuacji nie mamy do czynienia z rabatem gdyż podmiot wypłacający wynagrodzenie nie jest dostawcą towarów i nie uczestniczy w łańcuchu dostaw. Ponadto premiowana jest sprzedaż dokonana przez Partnera w zależności od ustalonego celu. Mimo krytycznego stanowiska sądów administracyjnych do rozliczenia premii pieniężnych jako wynagrodzenie za świadczenie usług, Podatnik uważa, że przedmiotowa transakcja jest odmienna od typowej premii udzielanej odbiorcy przez dostawcę i z tego względu stanowi odrębne świadczenie Partnera, za które przysługuje mu wynagrodzenie.

Ad.2.

Zgodnie z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. Natomiast zgodnie z art. 28 a ustawy o podatku od towarów i usług ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to: a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności. I. będąc przedsiębiorstwem szwajcarskim prowadzi działalność gospodarczą oraz dodatkowo jest podatnikiem podatku VAT w Szwajcarii, zatem spełnia warunki uznania za podatnika w rozumieniu przepisów rozdziału dotyczącego ustalania miejsca świadczenia usług.

Ad 3.

Zgodnie z art. 106 ustawy o PTU podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Przepis powyższy stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Zgodnie z § 25 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, przepisy dotyczące wystawiania faktur krajowych stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Faktury, o których mowa powyżej powinny zawierać dane określone w § 5Rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Faktury, o których mowa powyżej mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy czyli numeru identyfikacji podatkowej nabywcy. Podanie szwajcarskiego numeru VAT nabywcy jest dopuszczalne i jest informacją pomocną w ustaleniu, że nabywca posiada status podatnika w rozumieniu przepisów o ustalaniu miejsca świadczenia usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad.1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwaną dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy czym przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Odnośnie zaś pojęcia usługi na gruncie podatku VAT należy zauważyć, że stosownie do art. 8 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.) wskazuje, że „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Usługa w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Przy czym najistotniejsze wydaje się sposób w jaki zostały zdefiniowane usługi, a mianowicie jest to definicja negatywna czyli za usługę uznaję się każdą czynność która nie jest dostawą towarów w tym również czynności wymienione w pkt 1-3 ww. artykułu 8.

Ponadto aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie za zwiększenie pozycji rynkowej producenta sprzętu komputerowego na ściśle określonych rynkach. Zdaniem tut. organu w tej sytuacji mamy do czynienia ze świadczeniem odpłatnej usługi w rozumieniu ustawy o VAT.

Dodatkowo należy zauważyć, że nie można tutaj mówić o rabacie o którym mowa w art. 29 ust. 4. Z przepisu tego wynika, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b. Natomiast w przedmiotowej sprawie wynagrodzenie za osiągnięcie pewnej pozycji rynkowej jest przyznawane od podmiotu innego niż dostawca towarów więc nie sposób tutaj mówić, iż dochodzi tutaj do udzielenia rabatu, a przez to do obniżenia podstawy opodatkowania gdyż wypłacający ww. premię przez fakt, iż nie dokonał na rzecz Wnioskodawcy żadnej dostawy nie będzie miał żadnej podstawy opodatkowania którą mógłby zmniejszyć.

Ad.2

Odnośnie zaś określenia miejsca świadczenia przedmiotowej usługi należy zauważyć, że w art. 28b ustawy o VAT została określona ogólna zasada określania miejsca świadczenia usług, zgodnie z którą miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Trzeba tutaj wskazać, że na potrzeby określania miejsca świadczenia usług stosownie do art. 28a pkt lit. a podatnikiem jest m.in. podmiot, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6.

Mając na uwadze, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzą wyjątki od reguły określonej w art. 28 b, a usługobiorca jest podatnikiem oraz prowadzi działalność na terytorium Szwajcarii miejscem świadczenia przedmiotowej usługi będzie Szwajcaria.

Ad.3

Stosownie do art. 106 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Powyższe stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Stosownie do § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z ust. 2 powołanego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w przypadku świadczenia przedmiotowej usługi, Wnioskodawca będzie zobowiązany sprzedaż tych usług udokumentować fakturami VAT wystawionymi na kontrahenta zagranicznego, bez wskazywania na nich stawki oraz kwoty podatku.

Reasumując:

• otrzymanie wynagrodzenia za osiągnięcie określonego udziału sprzedaży na danym rynku, wypłacone od innego podmiotu niż dostawca towarów, należy traktować jako zapłatę za wykonanie usługi,
• miejscem świadczenia, a w konsekwencji opodatkowania ww. usługi będzie Szwajcaria,
• ww. usługa winna być udokumentowana fakturą VAT, jednakże ze względu na miejsce świadczenia usługa ta nie będzie obciążona krajowymi stawkami podatku VAT.
  
  

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.