INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2009 r. (data wpływu 22 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniach 15 lutego 2010 r. i 15 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 8 lutego 2010 r., znak, ILPP2/443-1744/09-2/MR, ILPB1/415-1390/09-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 11 lutego 2010 r., a w dniu 15 lutego 2010 r. i 15 marca 2010 r. wniosek uzupełniono o brakujące informacje.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Osoby fizyczne, współwłaściciele nieruchomości od 2 sierpnia 2000 r., nabytej od Skarbu Państwa w wyniku zwrotu za bezprawnie przejęte grunty, sprzedają nieruchomość gruntową o obszarze 2,5559 ha składającą się z użytków rolnych o pow. 1,8281 ha oraz użytków kopalnych o pow. 0,7278 ha.

W planach gminy dla ww. gruntów został opracowany plan zagospodarowania przestrzennego, w którym to grunty te przeznaczone są pod eksploatację kruszywa naturalnego.

Wnioskodawca prowadzi również działalność gospodarczą polegającą na wydobyciu i sprzedaży żwiru i piasku, jest płatnikiem podatku VAT.

Kupujący to osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, będąca płatnikiem podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość o całkowitej powierzchni 2,5559 ha, składająca się z użytków rolnych o powierzchni 1,8281 ha i użytków kopalnych o powierzchni 0,7278 ha, która jest przeznaczona w planie zagospodarowania przestrzennego pod eksploatację kruszywa naturalnego. W okresie wydobycia kopalin część ww. gruntów będzie okresowo wyłączona z użytkowania rolniczego, a po zakończeniu wydobycia kopalin i przeprowadzeniu obowiązkowej rekultywacji ww. grunty przeznaczone będą pod użytki leśne, zgodnie z planem i kierunkiem rekultywacji.

Przedmiotowa nieruchomość wchodzi w skład gospodarstwa rolnego o pow. 14 ha. Na ww. gruntach prowadzone jest wydobycie kopalin przez utworzoną w tym celu spółkę cywilną, współwłaścicieli ww. gruntów i gospodarstwa rolnego; nieruchomość ta nie jest majątkiem spółki cywilnej. Całość nieruchomości o pow. 14 ha, w tym część przeznaczona na sprzedaż jest współwłasnością dwóch właścicieli po połowie.

W roku 2009 Wnioskodawca z tytułu prowadzenia działalności wybrał formę opodatkowania podatkiem ryczałtowym w wysokości 8,5% od uzyskanych przychodów. W roku 2010 Zainteresowany wybrał formę opodatkowania podatkiem liniowym 19% od uzyskanych dochodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy dochody z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jeśli tak to w jakiej wysokości...

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości nie są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) odrębnym źródłem przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

1. pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
2. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   1. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   2. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   3. innych rzeczy,

nbspnbspnbsp - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany (pkt 8).

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

nbspnbspnbsp - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 14 ust. 2c ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku nie spełniających kryteriów wymienionych w cyt. art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Dokonując jednak wykładni przepisów ww. ustawy w tym zakresie stwierdzić należy, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Dlatego też sprzedaż każdego innego składnika (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych), wykorzystywanego w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tej działalności na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym dla zakwalifikowania przychodu ze sprzedaży składnika majątku do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej bez znaczenia pozostaje częstotliwość wykorzystywania danego składnika majątku w tej działalności.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny. Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż zwolnienie to obejmuje przychody uzyskane z tytułu sprzedaży gruntów oraz budynku mieszkalnych i gospodarczych (inwentarskich), które usytuowane są na gruntach stanowiących gospodarstwo rolne, za wyjątkiem przychodów ze sprzedaży ww. gruntów, które na skutek tej sprzedaży utracą charakter rolny. Przy czym z ww. zwolnienia nie korzystają nieruchomości, na których bądź w których prowadzona była pozarolnicza działalność gospodarcza. Nie wchodzą one bowiem w skład gospodarstwa rolnego, o którym mowa w art. 1 i 2 ust. 1 ww. ustawy o podatku rolnym. Z ww. zwolnienia nie korzystają także grunty zakwalifikowane jako nieużytki.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość gruntową o obszarze 2,5559 ha składającą się z użytków rolnych o pow. 1,8281 ha oraz użytków kopalnych o pow. 0,7278 ha wykorzystywanych w działalności gospodarczej. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wydobyciu i sprzedaży żwiru i piasku.

Wnioskodawca wskazuje, iż ww. grunty przeznaczone są pod eksploatację kruszywa naturalnego w planie zagospodarowania przestrzennego, a dodatkowo na gruntach tych prowadzone jest wydobycie kopalin.

Zatem, w kontekście powołanych wyżej definicji, przychody uzyskane przez Zainteresowanego ze sprzedaży użytków kopalnych o pow. 0,7278 ha jak i rolnych o pow. 1,8281 ha należy zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej.

Reasumując, dochody z tytułu sprzedaży nieruchomości gruntowej podlegają opodatkowaniu zgodnie z wybraną przez Wnioskodawcę formą opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej w wysokości 19% w myśl art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wniosek w zakresie podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty w dniu 19 lutego 2010 r. odrębną interpretacją nr ILPP2/443-1744/09-4/MR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.