INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 09.04.2010 r. (data wpływu 12.04.2010 r.), uzupełnionego w dniu 05.07.2010 r. na wezwanie nr IPPP3/443-354/10-2/KG/SM z dnia 23.06.2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatkowej przy świadczeniu usług księgowych dla podmiotu zagranicznego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.04.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatkowej przy świadczeniu usług księgowych dla podmiotu zagranicznego. Wniosek został uzupełniony w dniu 05.07.2010 r. na wezwanie nr IPPP3/443-354/10-2/KG/SM z dnia 23.06.2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka E za usługi księgowe polegające na sporządzaniu ewidencji podatkowej VAT i rozliczaniu deklaracji VAT-7 na terenie Polski wystawia faktury sprzedaży dla klienta V SA z siedzibą Paris. Powyższy podmiot został zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny i otrzymał NIP: PL. V SA prowadzi na terenie Polski działalność polegającą na sprzedaży półhurtowej towarów, które zostają zakupione na terenie Francji, przemieszczone do magazynu w Łodzi, a następnie są sprzedawane kontrahentom krajowym (polskim) ze stawką krajową. W odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-354/10-2/KG/SM z dnia 23.06.2010 r. (data wpływu odpowiedzi – 05.07.2010 r.) wyjaśniono, że Spółka V SA nie zatrudnia pracowników na terenie Polski. Wszystkie swoje czynności na terenie Polski (m.in. obsługa i rozliczenia magazynowe) realizuje przy pomocy podmiotu zewnętrznego – firmy outsourcingowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spółka E za usługi księgowe polegające na sporządzaniu ewidencji podatkowej VAT i rozliczaniu deklaracji VAT-7 może zastosować stawkę NP, biorąc pod uwagę fakt, że V SA z siedzibą Paris na terenie Polski nie posiada oddziału, filii, itp. w rozumieniu art. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Francją w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. nr 1 z 1977 roku poz. 5).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka E powinna wystawiać faktury sprzedaży dla V SA ze stawką 22% ze względu na miejsce wykonywania działalności przez V SA - tzn. sprzedaż towarów na terenie Polski, co oznacza płatność podatku VAT w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. W przypadku świadczenia usługi na rzecz kontrahenta mającego siedzibę w innym kraju niż Polska, w celu określenia podmiotu zobowiązanego do zapłaty podatku należy wskazać miejsce świadczenia dla tejże usługi. Prawidłowe ustalenie miejsca świadczenia wskazuje, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, czy też w innym kraju. Ustawą z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 192, poz. 1504) z mocą obowiązywania od 1 stycznia 2010 r. zmieniono ustawę o podatku od towarów i usług. Jedną z najistotniejszych zmian jest wykreślenie art. 27 i 28 ustawy i wprowadzenie nowych art. od 28a do 28o. Jest to bezpośrednia implementacja do przepisów o podatku od towarów i usług zmian wprowadzonych dyrektywą Rady Europy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w zakresie miejsca świadczenia usług. Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług określona została w art. 28b ust. 1 ustawy, który stanowi, iż miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, 28i, 28j i 28n. Zakres pojęcia podatnika zawiera art. 28a, w którym stwierdza się, że przez to pojęcie rozumiemy:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6;
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

oraz podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W przypadku świadczenia usług na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy, miejscem świadczenia usług zgodnie z art. 28c jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n.

W świetle powyższego istotnym jest ustalenie statusu usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa. Usługi świadczone na rzecz podmiotów wymienionych w art. 28a są to m.in. czynności wykonywane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą o podobnym charakterze prowadzoną na terenie innego niż Polska kraju. A contrario podmioty nie spełniające definicji zawartej w art. 28a ustawy nie są uważane za podatników dla celów określenia miejsca świadczenia usług. Zatem w sytuacji, gdy usługi będące przedmiotem wniosku świadczone są na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 28a ustawy miejscem ich świadczenia a zarazem opodatkowania, w myśl art. 28b ust. 1 jest kraj, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, 28i, 28j i 28n. Natomiast w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka E świadczy usługi księgowe polegające na sporządzaniu ewidencji podatkowej VAT i rozliczaniu deklaracji VAT-7 na terenie Polski dla klienta V SA z siedzibą Paris. Za powyższe Spółka wystawia faktury VAT. Firma V SA na terenie Polski nie posiada oddziału, filii, itp. w rozumieniu art. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Francją w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. nr 1 z 1977 roku poz. 5). Siedziba kontrahenta nie znajduje się zatem na terytorium Polski. W tym wypadku należy rozważyć, czy klient V SA posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium naszego kraju i czy te stałe miejsce prowadzenia działalności uczestniczy w transakcji będącej przedmiotem zapytania. Należy zauważyć, że kontrahent zakupuje towary we Francji, które następnie przemieszcza na terytorium Polski. Po dokonaniu tego przemieszczenia (do magazynu zlokalizowanego w Łodzi) następuje ich sprzedaż (polskim kontrahentom), opodatkowana krajową stawką podatku VAT. Podmiot jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i posiada numer identyfikacji podatkowej. Zatem w zaistniałej sytuacji należy uznać, że Spółka V SA posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium naszego kraju – Spółka dokonuje transakcji sprzedaży na terenie Polski; sprzedawane są towary nabyte w tym celu na terytorium innego kraju członkowskiego UE oraz w tym celu przemieszczone.

Ponadto należy stwierdzić, że świadczone przez Spółkę usługi na rzecz kontrahenta obejmują prowadzenie ewidencji podatkowej VAT i rozliczanie deklaracji VAT-7, a zatem dotyczą dostaw towarów lub świadczenia usług opodatkowanych przez V SA na terytorium Polski. W związku z tym należy uznać, że usługi te mają związek z tą działalnością, związane są ze stałym miejscem prowadzenia działalności w Polsce przez jej kontrahenta. W tym przypadku, dla określenia miejsca świadczenia usług księgowych przez Wnioskodawcę należy brać pod uwagę zapisy ww. art. 28 ust. 2 ustawy. Miejscem świadczenia tych usług, a więc i opodatkowania jest terytorium kraju i Spółka, jako podmiot zobowiązany do zapłaty podatku winna zastosować 22% stawkę podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.