INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15.04.2010 r. (data wpływu 19.04.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych tytułem zapisu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.04.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych tytułem zapisu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą obywatelstwo polskie, mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Brat Wnioskodawcy (dalej jako „Spadkodawca”) na podstawie umowy powołania trustu z dnia 2 stycznia 2002 r. (dalej jako „Umowa Trustu”) powołał trust z siedzibą w stanie Maryland, Stany Zjednoczone Ameryki, ustanowiony i działający na podstawie tamtejszego prawa (dalej jako „Trust”). W umowie ustanawiającej Trust zostały zawarte postanowienia dotyczące m.in. rozporządzenia majątkiem Trustu na wypadek śmierci Spadkodawcy na rzecz określonych w umowie beneficjentów Trustu. Z mocy Umowy Trustu, Trust jest zobowiązany do rozdysponowania na rzecz beneficjentów wszystkich swoich aktywów w sposób określony w umowie.

Jednocześnie tego samego dnia (2 stycznia 2002 r.) Spadkodawca sporządził ostatnią wolę i testament (dalej jako „Testament”), zgodnie z którym całość tzw. reszty spadkowej obejmującej składniki majątkowe nie przekazane za życia do Trustu pozostawił Trustowi (do dyspozycji według Umowy Trustu). W testamencie została zawarta także dyspozycja, iż w przypadku nieskuteczności takiego rozporządzenia majątkiem Spadkodawcy przy jednoczesnej możliwości włączenia zapisów Umowy Trustu do Testamentu: (i) powiernicy Trustu są wyznaczeni na powierników Testamentu; (ii) zapisy umowy Trustu zostają włączone do Testamentu; (iii) reszta spadkowa zostaje przekazana powiernikom Testamentu; (iv) reszta spadkowa ma zostać zadysponowana zgodnie z postanowieniami umowy Trustu w taki sposób, by objęte nią rozporządzenia były traktowane jak rozporządzenia na mocy Testamentu.

Spadkobierca posiadał obywatelstwo polskie, lecz w dacie powołania Trustu i sporządzenia Testamentu zamieszkiwał na stałe w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

W dniu 12 maja 2006 r. Spadkodawca zmarł. W chwili śmierci Spadkodawca zamieszkiwał na stałe w Polsce.

Na podstawie Testamentu, postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2008 r. Sąd Rejonowy Wydział Cywilny stwierdził nabycie spadku po Spadkodawcy w całości, wprost przez Trust jako jedynego spadkobiercę.

W trakcie postępowania spadkowego zostało potwierdzone przez biegłego i uznane przez Sąd, że Trust na gruncie prawa stanu Maryland jest traktowany jako podmiot odrębny od jego powiernika i założyciela (Spadkodawcy).

Beneficjentami Trustu są osoby fizyczne, w tym Wnioskodawca.

W związku z powyższym, zgodnie z postanowieniami Umowy Trustu, Trust będzie przekazywał beneficjentom (w tym Wnioskodawcy) składniki majątkowe wchodzące w skład jego majątku. Przekazanie składników majątku beneficjentowi nie będzie oparte na umowie darowizny, gdyż jego bezpośrednią podstawą będą postanowieniami Umowy Trustu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy nabycie przez Wnioskodawcę własności składników majątku (rzeczy oraz praw majątkowych) w wyniku przekazania ich przez Trust na podstawie Umowy Trustu, będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku od spadków i darowizn dla nabycia rzeczy lub praw majątkowych tytułem zapisu...
2. Czy ww. nabycie podlegać będzie zwolnieniu z tego podatku na podstawie art. 4a ustawy, pod warunkiem spełnienia przewidzianych w tym przepisie warunków formalnych...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Nabycie przez Wnioskodawcę składników majątku (rzeczy lub praw majątkowych) w wyniku przekazania ich przez Trust na podstawie Umowy Trustu, będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku od spadków i darowizn dla nabycia rzeczy lub praw majątkowych tytułem zapisu.
2. Nabycie takie będzie zwolnione od podatku na podstawie art. 4a ustawy, pod warunkiem spełnienia przewidzianych w tym przepisie warunków formalnych.
   
   

Uzasadnienie

1. Charakter prawny Trustu

Trust jest instytucją prawną wykształconą w systemach prawnych typu „common law” (w szczególności anglosaskich) nieznaną prawu polskiego, zarówno cywilnemu, jak i podatkowemu. Z tego względu ocena prawnopodatkowych skutków nabycia spadku przez Trust i późniejszego przekazywania majątku na rzecz jego beneficjentów jest wysoce utrudniona.

Trust jest oparty o stosunek powierniczy. W tradycyjnym ujęciu trust jest określany jako „wynikające z zasad equity zobowiązanie (equitable obligation) obciążające osobę zwaną właścicielem powierniczym (trustem) do takiego postępowania z pozostającym pod jego kontrolą majątkiem trustowym, aby korzyści z niego przypadały innemu podmiotowi lub podmiotom (beneficjentom/cestui que trust), przy czym właściciel powierniczy może być także jednym z nich.

Beneficjenci trustu mogą domagać się wykonania tego zobowiązania (M. Zacharasiewicz, Trust w praktyce polskich sądów i notariatu, Rejent 03-04/2004) czy też relacja, „w której osoba fizyczna lub prawna (powiernik) zgadza się wziąć w zarząd powierniczy tytuł prawnych do określonego majątku (majątek lub kapitał przekazany w zarząd powierniczy) na wniosek drugiej strony (osoby przekazującej majątek lub kapitał), przy założeniu, że pierwsza z osób na mocy zobowiązania powierniczego ma wykonywać kontrolę prawną na wyłączną korzyść jednej lub kilku osób fizycznych, prawnych lub podmiotów niebędących osobami prawnymi (beneficjentów), którzy pozostają właścicielami praw do korzyści lub tytułu prawnego opartego na prawie słuszności” (D.L. Hill, Tomasz Kardach, Trust i prywatna fundacja jako narzędzia planowania podatkowego – wybrane zagadnienia (1), Przegląd Podatkowy 05/2007).

Tradycyjnym i wciąż jednym z podstawowych celów powoływania trustów jest określenie zasad rozporządzenia majątkiem założyciela po jego śmierci. Trusty o charakterze spadkowym są szczególnie często spotykane w Stanach Zjednoczonych z uwagi na niezwykle skomplikowane i uciążliwe (trwające nieraz latami) procedury związane z likwidacją i działem spadku. „Najprostszym wśród znanych w praktyce amerykańskiej sposobów uniknięcia opisanych wyżej trudności jest ustanowienie w testamencie trustu na rzecz wskazanych beneficjentów. Uzyskują oni prawo do dożywotnich świadczeń, po ich śmierci zaś powiernik ma obowiązek rozdzielić majątek pomiędzy ich pozostałych przy życiu potomków. Alternatywnie możliwe jest utworzenie trustu jeszcze za życia ustanawiającego. Tworzy się wtedy powiernictwo na rzecz przyszłego spadkodawcy. Trust ten jest zarządzany w interesie ustanawiającego, który w oświadczeniu o powołaniu powiernictwa zawiera wskazówki co do tego, komu będą przysługiwać stosowne świadczenia po jego śmierci” (P. Stec, Powiernictwo w prawie polskim na tle porównawczym, Zakamycze, Kraków 2005, str. 97).

Trust, z którego środki majątkowe mają być przekazywane Wnioskodawcy, jest trustem o opisanym powyżej charakterze. Pomimo powołania za życia Spadkodawcy, jest to trust o charakterze spadkowym, gdyż z postanowień Umowy Trustu wynika, iż został on ustanowiony w celu określenia zasad rozporządzenia majątkiem spadkowym, tj. przekazywania aktywów Trustu jego beneficjentom zgodnie ze stosownymi postanowieniami Umowy Trustu.

2. Ocena skutków prawnopodatkowych przekazywania Wnioskodawcy składników majątku Trustów.

2.1. Porównanie instytucji trustu do instytucji znanych polskiemu prawu spadkowemu.

Jak już wskazano powyżej, z uwagi na brak jakichkolwiek regulacji w tym zakresie w polskim prawie podatkowym, ustalenie konsekwencji podatkowych przekazania majątku Trustu jako beneficjentom napotyka trudności. Zdaniem Wnioskodawcy, w ich ocenie należy kierować się charakterem i skutkami takich czynności, biorąc pod uwagę całokształt okoliczności związanych z powstaniem Trustu, opisanych w niniejszym wniosku, w tym w szczególności związku przekazywania majątku przez Trust Wnioskodawcy ze śmiercią Spadkodawcy. Wnioskodawca podkreśla, iż do chwili śmierci Spadkodawcy, Trust nie był zobligowany do dokonywania jakichkolwiek przysporzeń na rzecz Wnioskodawcy.

W opinii Wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji zasadne jest odniesienie się do przewidzianych w Kodeksie cywilnym oraz na gruncie prawa podatkowego w ustawie o podatku od spadków i darowizn – instytucji wykonawcy testamentu i zapisu testamentowego. Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę charakter i cel Trustu, sytuację Trustu można przyrównać wprost do sytuacji jedynego spadkobiercy będącego jednocześnie wykonawcą testamentu, natomiast jego beneficjentów – do zapisobierców.

a) Trust a instytucja wykonawcy testamentu

Zgodnie z art. 986 Kodeksu cywilnego, spadkodawca może w testamencie powołać wykonawcę testamentu. Natomiast stosownie do art. 988 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadkodawca nie postanowił inaczej, wykonawca testamentu powinien zarządzać majątkiem spadkowym, spłacić długi spadkowe, w szczególności wykonać zapisy i polecenia, a następnie wydać spadkobiercom majątek spadkowy zgodnie z wolą spadkodawcy i z ustawą. Do zadań wykonawcy testamentu należy zatem czuwanie nad wypełnieniem i uszanowaniem ostatniej woli spadkodawcy. „Spadkodawca może też mieć na uwadze inne cele, np. zapewnienie jednolitego zarządu spadkiem aż do chwili jego działu i uwolnienie spadkobierców (nie tylko zresztą testamentowych) od obowiązków z tym związanych”. (M. Pazdan K. Pietrzykowski, red., Kodeks cywilny. Tom II. Komentarz do artykułów 450-1088, C.H. Beck, Warszawa 2009). Jak podnosi się w literaturze, „wykonawcą testamentu może być zarówno osoba, na której rzecz testator dokonał rozrządzenia testamentowego (np. spadkobierca ustawowy lub albo osoba zupełnie obca). <…> Sprawowanie zarządu majątkiem spadkowym jest nie tylko uprawnieniem, ale i obowiązkiem wykonawcy testamentu. Jeżeli więc zarząd majątkiem spadkowym należy do wykonawcy testamentu, wyłączeni są od zarządu tym majątkiem spadkobiercy. <…>” (S. Wójcik, F. Zoll B. Kordasiewicz, red., Prawo spadkowe, C.H. Beck, Warszawa 2009, s. 391 i nast.). Ponadto podkreśla się, że wykonawca testamentu nie jest niczyim przedstawicielem – ani spadkodawcy, ani spadkobiercy lub zapisobiercy. Działa on we własnym imieniu, lecz nie we własnym interesie i nie na swój rachunek.

Obowiązki nałożone na Trust i cel jego działania są zatem zbieżne z obowiązkami wykonawcy testamentu. Podobnie jak wykonawca testamentu, Trust zarządza powierzonym mu majątkiem we własnym imieniu, lecz w interesie jego beneficjentów (wykonawca testamentu – spadkobierców), mając na celu jak najwierniejsze zrealizowanie woli spadkodawcy. Pomimo posiadania dużego zakresu swobody w odniesieniu do sposobu zarządzania majątkiem, w tym rozporządzania przedmiotami wchodzącymi w jego skład, w czasie trwania Trustu, jego ostatecznym i nadrzędnym celem jest dokonanie przysporzeń na rzecz beneficjentów. Trust ma jedynie zachowywać (ew. pomnożyć) przekazany mu majątek na warunkach wynikających z Umowy Trustu, a jego prawa jako właściciela tego majątku są ograniczone przez postanowienia Umowy Trustu i interes beneficjentów.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać w przedmiotowym stanie faktycznym trust pełni rolę zbliżoną do wykonawcy testamentu.

b) beneficjenci Trustu a instytucja zapisobiercy

Instytucja zapisu uregulowana została w art. 986 i nast. Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 986 Kodeksu cywilnego, spadkodawca może przez rozrządzenie testamentowe zobowiązać spadkobiercę ustawowego lub testamentowego do spełnienia określonego świadczenia majątkowego na rzecz oznaczonej osoby.

Sytuacja beneficjentów Trustu w przedstawionym stanie faktycznym jest porównywalna do sytuacji zapisobierców. Beneficjenci otrzymają określone składniki majątku Trustu na podstawie rozporządzeń Spadkodawcy, w których Spadkodawca zobowiązał Trust – będący spadkobiercą – do przekazania określonych składników majątkowych beneficjentom.

Pogląd o istnieniu podobnej analogii można również spotkać w doktrynie. Jak wskazuje M. Zacharewicz, „Z powyższego wynika, że za pomocą zapisu możliwe jest osiągnięcie niektórych ze skutków właściwych fideikomisom i trustom. Testator może przykładowo nałożyć na spadkobiercę (lub zapisobiercę) obowiązek okresowego świadczenia w pieniądzu na rzecz utrzymania i edukacji określonych małoletnich krewnych, a ponadto (lub zupełnie niezależnie od pierwszego z obowiązków) – po spełnieniu się określonego warunku lub terminu (np. ukończenie ustalonego wieku, zawarcie małżeństwa) - do świadczenia na ich rzecz określonych kwot pieniężnych w postaci zgromadzonego kapitału lub przeniesienia na ich własność domu rodzinnego itp.” (M. Zacharasiewicz, Ustanowienie trustu w testamencie lub za pomocą innej czynności prawnej mortis causa pod rządami polskiego prawa spadkowego, Rejent 02/2009).

Przedstawiona powyżej argumentacja sprawia, iż zdaniem Wnioskodawcy, jego opinię o traktowaniu beneficjentów na gruncie polskiego prawa podatkowego w sposób analogiczny do zapisobierców należy uznać za uzasadnioną. Dodatkowym argumentem przemawiającym za tym stwierdzeniem są wspomniane w niniejszym wniosku zapisy Testamentu, zgodnie z którymi gdyby z jakiegokolwiek powodu okazało się, że powołanie Trustu jako spadkobiercy okazałoby się nieskuteczne, postanowienia Umowy Trustu miałyby zostać włączone do treści Testamentu, a majątek spadkowy miałby zostać rozdysponowany zgodnie z postanowieniami Umowy Trustu na rzecz powołanych w niej beneficjentów.

2.2. Skutki podatkowe

Biorąc pod uwagę powyższe, w opinii Wnioskodawcy każdorazowo przekazanie mu składników majątku (rzeczy i praw majątkowych) przez Trust należy na gruncie polskiego prawa podatkowego traktować tak jak nabycie przez Wnioskodawcę rzeczy lub praw majątkowych tytułem zapisu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt a) ustawy o podatku od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu oraz polecenia testamentowego.

Stosownie do art. 2 ustawy, nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak podkreśla R. Mastalski, „istota ekonomiczna podatków od spadków i darowizn tkwi w przyroście majątkowym podatnika, a właściwie we wzbogaceniu podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym. Ma to także ważne znaczenie dla konstrukcji podatkowoprawnego stanu faktycznego. Koncentruje się on nie tyle na prawnym akcie obrotu, co na będącym jego następstwem wzbogaceniu podatnika”. (R. Mastalski, Prawo podatkowe, Warszawa 2006, s. 606).

W związku z powyższym, nabycie przez Wnioskodawcę rzeczy lub praw majątkowych w drodze przekazania ich Wnioskodawcy przez Trust, zdaniem Wnioskodawcy, będzie podlegać zasadom opodatkowania określonym w ustawie o podatku od spadków i darowizn dla nabycia rzeczy lub praw majątkowych tytułem zapisu, a w szczególności:

1. Obowiązek podatkowy będzie ciążył na Wnioskodawcy jako nabywcy rzeczy lub praw majątkowych, zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
2. Obowiązek podatkowy powstanie w momencie każdorazowego przekazania rzeczy lub praw majątkowych Wnioskodawcy przez Trust. Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, przy nabyciu w drodze zapisu, dalszego zapisu lub z polecenia testamentowego – obowiązek podatkowy powstaje z chwila wykonania zapisu, dalszego zapisu lub polecenia.
3. Nabycie takie będzie podlegać zwolnieniu od podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, pod warunkiem spełnienia przez Wnioskodawcę warunków formalnych przewidzianych w tym przepisie. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż brat Wnioskodawcy na podstawie umowy powołania trustu z dnia 02.01.2002 r. powołał trust z siedzibą w stanie Maryland, Stany Zjednoczone Ameryki. W umowie ustanawiającej trust zostały zawarte postanowienia dotyczące, m.in. rozporządzenia majątkiem trustu na wypadek śmierci spadkodawcy na rzecz określonych w umowie beneficjentów trustu. Spadkodawca zmarł w dniu 12.05.2006 r. W chwili śmierci spadkodawca mieszkał na stałe w Polsce. Na podstawie testamentu, postanowieniem z dnia 03.04.2008 r. sąd stwierdził nabycie spadku po spadkodawcy w całości, wprost przez trust jako jedynego spadkobiercę. W trakcie postępowania spadkowego zostało potwierdzone przez biegłego i uznane przez sąd, że trust na gruncie prawa Maryland jest traktowany jako podmiot odrębny od jego powiernika i założyciela (spadkodawcy). Beneficjentami trustu są osoby fizyczne, w tym Wnioskodawca. W związku z powyższym, zgodnie z postanowieniami umowy trustu, trust będzie przekazywał Wnioskodawcy, jako beneficjentowi, składniki majątkowe wchodzące w skład jego majątku. Przekazanie składników majątku beneficjentowi nie będzie oparte na umowie darowizny, gdyż jego bezpośrednią podstawą będą postanowienia umowy trustu.

W Polsce trust nie jest uregulowany zarówno w prawie cywilnym, jak i prawie podatkowym.

Natomiast, zgodnie z art. 968 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) pod pojęciem zapisu należy rozumieć rozrządzenie testamentowe, mocą którego spadkodawca zobowiązuje spadkobiercę ustawowego lub testamentowego do spełnienia określonego świadczenia majątkowego na rzecz oznaczonej osoby.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 2 obowiązek podatkowy przy nabyciu w drodze zapisu, dalszego zapisu lub z polecenia testamentowego powstaje z chwilą wykonania zapisu, dalszego zapisu lub polecenia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej. W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2009 r. zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. udokumentują - w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.
   
   

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 ustawy).

Stosownie do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 ze zm.) zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych winno być dokonane na formularzu SD-Z2.

Reasumując, należy wskazać, iż nabycie przez Wnioskodawcę składników majątku (rzeczy oraz praw majątkowych) w wyniku przekazania ich przez trust na podstawie umowy trustu będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku od spadków i darowizn dla nabycia rzeczy lub praw majątkowych tytułem zapisu. Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, o ile spełni wszystkie wymienione w tym przepisie warunki. Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych winno być dokonane na formularzu SD-Z2 w terminie 6-miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.