INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 09.04.2010 r. (data wpływu 16.04.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania napiwków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.04.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania napiwków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni pracuje w kasynie w charakterze krupiera od dnia 13.08.2008 r. W grudniu 2008 r. otrzymała umowę na czas określony. Z uwagi na specyfikę pracy, przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej przez kasyno, a także ze względu na rodzaj wykonywanej pracy oprócz wynagrodzenia zasadniczego Wnioskodawczyni otrzymuje tzw. napiwki, które stosownie do treści rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie ewidencjonowania napiwków w kasynach gry (Dz. U. Nr 102, poz. 949) są ewidencjonowane i wypłacane przez pracodawcę. Nie tylko Wnioskodawczyni , ale również inni pracownicy firmy otrzymują napiwki. Dają je goście w zamian za miłą obsługę.

Napiwki w postaci żetonów do gry umieszczane są w specjalnych puszkach na stołach na których prowadzone są gry. Po zakończeniu pracy kasyna są one komisyjnie (w obecności dwóch kasjerów i kierownika) wyjmowane, przeliczane, a następnie zamieniane na pieniądze. Suma napiwków z każdego dnia jest każdorazowo zapisywana w rejestrze napiwków, który to pracodawca ma obowiązek prowadzić na mocy Rozporządzenia Ministra Finansów. Po upływie miesiąca wszystkie napiwki są dzielone pomiędzy pracowników według określonego klucza. Wygląda on następująco: stażysta otrzymuje 3 pkt., krupier II – 4 pkt. trip-one, krupier II (z półrocznym stażem pracy na stanowisku krupier II) – 5 pkt., krupier I – 6 pkt., inspektor – 8 pkt. Napiwki są dzielone nie tylko dla osób prowadzących grę. Otrzymują je również kasjerzy, recepcjonistki, kierowcy, kierownicy sali, technicy, itp. Odbiór wypłaconych pieniędzy kwitowany jest własnoręcznym podpisem w Rejestrze Napiwków obok imienia, nazwiska i kwoty wypłacanej. Rejestr napiwków ma postać zeszytu o ponumerowanych, pozszywanych i ostemplowanych przez służby skarbowe kartach. To pracodawca, czyli kasyno, prowadzi rejestr napiwków, przechowuje je i wypłaca. Wnioskodawczyni jako krupier II nie może zabrać ich po skończeniu pracy do domu, ponieważ według pracodawcy nie były i nie są przeznaczone tylko dla Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni jest dobrym pracownikiem, ma nienaganne podejście do gości i dlatego jest przez nich bardzo lubiana. Gdyby napiwki były tylko dla Wnioskodawczyni to zamiast 10.893,00 zł miałaby do rozliczenia ok. 40.000,00 zł.

Zdaniem Wnioskodawczyni problem polega na tym, iż wg. pracodawcy napiwki nie stanowią przychodu ze stosunku pracy, w związku z czym nie wystawił na nie druku PIT-11, nie pobierał zaliczek na podatek dochodowy i nie odprowadzał od tych kwot żadnych składek utrzymując, iż napiwki stanowią dobrowolną darowiznę od gości i nie są przychodem wynikającym z umowy o pracę. Pracodawca procesował się z organami podatkowymi. W tym roku kasyno, po okresie stawiania oporu, zostało zmuszone do udostępnienia danych Rejestru Napiwków odpowiednim służbom skarbowym. Pracodawca zdecydował się wystawić PIT 8C za 2009 rok. Ponadto od 01 grudnia 2009 r. zaczął pobierać od pracowników zaliczki na podatek dochodowy za 2010 r. Zdaniem Wnioskodawczyni nie jest to zbyt sprawiedliwe, ponieważ w Rejestrze Napiwków kwitują odbiór całej kwoty bez odliczenia podatku, a otrzymują kwotę pomniejszoną o 18% na poczet podatku.

Wnioskodawczyni otrzymała PIT-11 o wysokości osiągniętych przychodów w 2009 r. Uważa za błędne, nieprawidłowe i niezgodne z prawem to, iż nie zawarto w nim przychodów pochodzących z napiwków pomimo ich ścisłego związku faktycznego i prawnego ze stosunkiem pracy. Przychody, tzw. napiwkowe, wykazano w wystawionym PIT-8C bez wskazania odpowiednich na rzecz fiskusa zaliczek podatkowych. Taką praktykę Wnioskodawczyni uważa za krzywdzącą , przerzucającą ciężar obowiązków podatkowych na podatnika, co w rezultacie jest niezgodne z obowiązującym prawem podatkowym.

W dniu 31 maja 2010 r. Wnioskodawczyni została wezwana do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez:

• uiszczenie opłaty w wysokości 40 zł na rachunek bankowy Izby Skarbowej w Warszawie Nr 31 1010 1010 0166 4922 3100 0000 i doręczenia dowodu uiszczenia opłaty do tut. organu.
  
  

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 04.06.2010 r.

W wyznaczonym terminie przedmiotowe braki zostały uzupełnione.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy stosownie do art. 31 i art. 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm) płatnik (kasyno), dokonując wypłaty napiwków pracownikom, powinien odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i przekazać podatnikowi imienne informacje PIT-11 o uzyskanych dochodach oraz o pobranych zaliczkach od wynagrodzeń uznając je za przychody ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też w świetle art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 42a uzyskane napiwki płatnik może uznać za przychody z innych źródeł i wystawić z tego tytułu PIT - 8C bez wskazania wysokości odprowadzonych na rzecz fiskusa zaliczek podatkowych...

Przedmiotowa interpretacja indywidualna została udzielona w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wniosek w zakresie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z art. 12 ustawy pdof, za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wpływy pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty i to bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. W szczególności do przychodów ze stosunku pracy zaliczane są wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto, świadczenia pieniężne ponoszone przez pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

W świetle przedstawionej definicji przychodu ze stosunku pracy jednoznacznie wynika przynależność napiwków wypłaconych przez pracodawcę (będących udziałem w zgromadzonej wartości napiwków) do przychodów ze stosunku pracy. Stanowisko takie potwierdza utrwalone i ugruntowane już orzecznictwo sądowo – administracyjne, mianowicie wyrok z dnia 9 maja 2006 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie (II FSK 758/2005) stwierdził, iż „w związku z konstrukcją otwartego katalogu świadczeń zaliczonych do przychodów ze stosunku służbowego każda wypłata, którą otrzymuje pracownik w związku ze stosunkiem pracy, stanowi jego przychody z tego źródła, z których dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, chyba że są to świadczenia co prawda związane ze stosunkiem pracy, ale zwolnione od podatku na mocy odrębnego przepisu” czy też w wyroku z dnia 10 lutego 2005 r. (Biuletyn Skarbowy 2005/5/26), Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyraził pogląd, iż o „zakwalifikowaniu świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decyduje to, czy określone świadczenie może otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu ust. 4 tego przepisu, czy również inna osoba niezwiązana z tego rodzaju stosunkiem prawnym. Istotne jest więc to, czy istnieje związek prawny, lub też faktyczny, danego świadczenia z istniejącym stosunkiem pracy”, przy czym, co należy podkreślić, za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedstawionym stanie faktycznym, sytuacja taka jak najbardziej ma miejsce, bowiem źródłem i podstawą wypłaty napiwków jest łączący Wnioskodawczynię i pracodawcę stosunek pracy. Napiwki są zatem, w ocenie Wnioskodawczyni, pochodną wynagrodzenia.

Również ustawodawca w paragrafie 2 ust. 2 wyżej cytowanego rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie ewidencjonowania napiwków w kasynach gry – zgodnie z którym, rejestr zawiera następujące dane: liczbę porządkową i datę wpisu, wartość napiwków zgromadzonych danego dnia oraz imiona i nazwiska pracowników kasyna, którym są wypłacone te napiwki wraz z wartością napiwków wypłaconych poszczególnym pracownikom kasyna, data wypłaty napiwku i podpisem odbioru – posługuje się pojęciem pracownika, co daje podstawy sądzić, że należności tzw. napiwkowe maja charakter przychoduj ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 u.p.d.o.f.

Potwierdzeniem powyższego stanowiska są tezy zawarte w uzasadnieniu wyroku Sądu Administracyjnego z dnia 14 listopada 2006 r. (II FSK 1416/05 nie publ.), w którym „Sąd ten ocenił, że stosownie do art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pojęcie przychodów wymienionych w tym przepisie jest szersze niż wyłącznie przychody ze stosunku pracy. W tej definicji mieści się również wypłata napiwków wypłacanych w kasynach gry”. Taki sam pogląd zawarł Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Łodzi w wyroku z dnia 14 listopada 2003 r. (I SA/Łd 1493/02) „wypłata napiwków dokonywana w kasynach gry mieści się (art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w pojęciu przychodów ze stosunku pracy”.

W tej sytuacji, zdaniem Wnioskodawczyni, stosownie do art. 31 i art. 38 u.p.d.o.f. płatnik (kasyno) dokonując wypłaty napiwków pracownikom powinien odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych przekazać podatnikowi imienne informacje PIT-11 o uzyskanych dochodach oraz pobranych zaliczkach od wynagrodzeń.

Zdaniem Wnioskodawczyni otrzymane informacje PIT-8C za 2009 rok zostały wystawione niezgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż po myśli art. 42a tejże ustawy obowiązek odprowadzać i pobierać zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń, co jak zostało wykazane wcześniej w przypadku Wnioskodawczyni nie miało miejsca i nie mogło być zastosowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

O zakwalifikowaniu świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy, w rozumieniu powołanego wyżej art. 12 ust. 1 ustawy decyduje to, czy określone świadczenie może otrzymać wyłącznie pracownik, w rozumieniu ust. 4 tego przepisu, czy również inna osoba, niezwiązana z tego rodzaju stosunkiem prawnym. Istotne jest więc to, czy istnieje związek prawny lub też faktyczny, danego świadczenia z istniejącym stosunkiem pracy.

Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Napiwki otrzymane przez pracowników zawsze stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Mogą jednak stanowić przychód ze stosunku pracy (art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), bądź przychód, z tzw. innych źródeł (art. 20 ust. 1 tej ustawy). O zakwalifikowaniu napiwków do jednego z wyżej wymienionych źródeł decyduje sposób ich otrzymania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w kasynie. Wnioskodawczyni otrzymuje tzw. napiwki, które są ewidencjonowane w rejestrze i wypłacane przez pracodawcę. Gromadzone są one w jednym miejscu, specjalnie do tego przeznaczonym, bez możliwości indywidualnego wskazania osoby, której przysługują, po czym w okresach miesięcznych pracodawca za pokwitowaniem, na podstawie sporządzonej listy, dokonuje ich podziału i wypłaty na rzecz pracowników, w tym na rzecz Wnioskodawczyni.

Przedstawiona w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definicja przychodu ze stosunku pracy daje podstawę do zaliczenia należności wypłaconej Wnioskodawcy przez pracodawcę (będącej udziałem w zgromadzonej wartości napiwków) do przychodów ze stosunku pracy. Powyższe wynika też z faktu, iż źródłem i podstawą wypłaty omawianej należności jest łączący Wnioskodawcę z pracodawcą stosunek pracy. Dowodzi to zatem stanowiska, iż należności te stanowią pochodną wynagrodzenia.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że środki pieniężne w postaci napiwków trafiające do pracodawcy, który później rozdysponowuje je wśród pracowników, stanowią przychód pracowników ze stosunku pracy i podlegają opodatkowaniu łącznie z wynagrodzeniami za pracę, od których płatnik (kasyno), ma obowiązek pobrania zaliczek na podatek zgodnie z art. 31 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przekazania podatnikowi imiennych informacji (PIT-11) o uzyskanych dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów, interpretacji organów podatkowych wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, podatników w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie stanowią one materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.