INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 28 kwietnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 21 kwietnia 2009r. wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości, którą wraz z pozostałymi spadkobiercami nabył w drodze spadku, po zmarłym w dniu 19 listopada 1989r. ojcu.

Następnie złożył oświadczenie z dnia 28 kwietnia 2009r. o spełnieniu warunków do skorzystania z ulgi meldunkowej, w związku z czym poinformowano go o konieczności wykazania i wpłacenia podatku od zbytej nieruchomości w wysokości 18% od dochodu. W sprzedanym domu wnioskodawca mieszkał i był zameldowany od momentu jego wybudowania do momentu sprzedaży. Urząd Miejski potwierdza fakt zameldowania od 14 lutego 1979r. do 21 kwietnia 2009r.

Wnioskodawca wskazał następnie na mało atrakcyjne położenie działki, które wymusiło na jego matce decyzję o sprzedaży nieruchomości i kupnie innej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wnioskodawca powinien zapłacić podatek od zbytej części nieruchomości w wysokości 18% od dochodu...

Zdaniem wnioskodawcy, wolne od podatku dochodowego mają być przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych w całości - skoro ich nabycie nastąpiło w drodze spadku po ojcu. W przypadku nabycia nieruchomości w drodze spadku za datę nabycia należy przyjąć chwilę śmierci spadkodawcy (tj. 19 listopada 1989r.). Zgodnie bowiem z art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, spadkobierca zaś nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. W konsekwencji, w ocenie wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości nabytej w drodze spadku w 1989r. skutkuje zwolnieniem od podatku uzyskanego dochodu ze sprzedaży w całości.

Wnioskodawca oświadcza, że sprzedaży uległa nieruchomość (w tym jej część nieruchomości), czyli budynek trwale z gruntem związany, na mocy przepisów szczegółowych nie stanowiący odrębnego od gruntu przedmiotu własności. Budynek trwale z gruntem związany był częścią składową nieruchomości. Wnioskodawca utrzymuje więc, że własność nieruchomości rozciąga się na budynek wybudowany na tym gruncie oraz grunt. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa nie mogła być przedmiotem odrębnej własności. Wartość gruntu, na którym posadowiony był budynek nie była odrębnie wyceniana w momencie sprzedaży nieruchomości (nie jest podana w akcie notarialnym, wnioskodawca wskazuje, że nie potrafiłby podać jego ceny), a łączna cena określona w umowie sprzedaży (akcie notarialnym) uwzględnia wartość nieruchomości.

Wnioskodawca uważa, że nie powinien wykazywać i wpłacać podatku od zbytej nieruchomości w podanej wysokości. Nie uzyskał bowiem żadnego dochodu ze sprzedaży gruntu (budynku trwale z gruntem związanego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wyjaśnić należy, iż ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jakkolwiek posługuje się pojęciem nieruchomości, to tego pojęcia nie definiuje. W tym też zakresie należy odwołać się do przepisów prawa cywilnego. Zgodnie z treścią art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Natomiast art. 48 Kodeksu cywilnego stanowi, że z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane. W myśl art. 47 Kodeksu część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Wyżej wymienione przepisy wyrażają generalną zasadę, że budynek jako część składowa nieruchomości z wyjątkami przewidzianymi w ustawie - nie może być odrębnym przedmiotem własności i dzieli los prawny rzeczy głównej, tj. gruntu. Dlatego też, sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego.

W przypadku nabycia nieruchomości ich części oraz udziału w nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa w ww. przepisie winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otwarcie spadku czyli śmierć spadkodawcy.

W myśl bowiem art. 924 ww. ustawy Kodeks cywilny spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu). Oznacza to, iż z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci spadkodawcy jest dniem nabycia spadku przez spadkobierców. Postanowienie Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Powyższe oznacza, że do nabycia przez wnioskodawcę udziału w nieruchomości (gruncie zabudowanym budynkiem) doszło w dniu 19 listopada 1989r., czyli w dacie tożsamej ze śmiercią ojca wnioskodawcy i od końca tego roku tj. 1989 należy liczyć okres 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że w dniu 21 kwietnia 2009r. dokonał wraz z pozostałymi spadkobiercami sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Tym samym sprzedaż przedmiotowego udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku nastąpiła po upływie pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, czyli transakcja ta nie będzie dla wnioskodawcy w ogóle stanowiła źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od zbytego udziału w nieruchomości.

Zatem stanowisko wnioskodawcy, iż nie powinien on wykazywać i wpłacać podatku od zbytej części nieruchomości należało uznać za prawidłowe jednakże z innych względów niż wskazał wnioskodawca.

Ponadto w przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia fakt, że w zbytym domu wnioskodawca był zameldowany od momentu jego wybudowania do momentu sprzedaży, a Urząd Miejski potwierdza fakt zameldowania od 14 lutego 1979r. do 21 kwietnia 2009r. Do sprzedaży nieruchomości (udziału w nieruchomości) nabytych przed końcem 2006r. nie mają zastosowania przepisy art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulujące prawo do skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej. Przepisy te dotyczą bowiem wyłącznie zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych ze zbycia m.in. budynku mieszkalnego nabytego po 31 grudnia 2006r., a zatem w przedstawionym stanie faktycznym przepis ten nie będzie miał zastosowania, ponieważ wnioskodawca przedmiotowy udział w nieruchomość nabył w 1989r. i dotyczą go przepisy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.